ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : หนุ่มหน้าใสสะดุดรักสาวบ้านิยายรัก ตอนที่ 3
หวัดดีค่า วันนี้ฮันนี่สวีทก็มาลงตอนต่อไปของเรื่องนี้แล้วนะค่ะ แล้วต้องฮินะจังของเราจะ
ยอมให้นายตัวแสบอย่างนายเรย์กอดมั้ยเนี่ย!?! เชิญอ่านได้แล้วค่า
“หา! ให้นายกอดฉัน” ฮินะทำหน้าทึ่ง ในความเอาแต่ใจของตาบ้าเรย์ ‘เอาไงดี เอาไงดี ยัยสุคิ
โนะ ฮินะ ดันไปสัญญากับตาบ้าเรย์อย่างนั้น’ ฮินะคิดอยู่นาน และแล้วฮินะก็ได้คำตอบ “ไม่!” นี้
คือคำตอบของฮินะ “ทำไมอะ ก็เธอสัญญาไว้แล้วนี้” เรย์ทำหน้าล้อเลียน “ไม่ล่ะ เพราะฉันคิดว่า
มันเร็วไปสำหรับฉัน กับนาย เราเพิ่งเจอกันนะนายอย่าลืมซิ แล้วถ้าจู่ๆมีคนมาสั่งให้นายกอดเค้า
นายจะกอดมั้ย” ฮินะพูดด้วยสีหน้าจริงจังกับคำถามที่ถามเรย์ไป “ไม่อะ ฉันไม่ยอมกอดกับคนที่
เพิ่งรู้จักหรอก” “นั้นแหละ ความรู้สึกของฉันก็เหมือนกัน ไม่มีคนเคยบอกนายเลยหรอว่านาย มัน
เอาแต่ใจเหมือนเด็กอะ” ‘ฉึก (เสียงฮินะพูดจาแทงใจดำของเรย์)’ “หัดเอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้างสิ
เฮ้อ.....นี้ฉันต้องเป็นแฟนกับนาย หรือ ต้องดูแลคนสมองเด็กอย่างนายเนี่ย” ‘ฉีก (พูดจาแทงใจดำ
อีก)’ “จ้าๆ เธอนี้พูดได้แทงใจดำฉันมากเลยนะเนี่ย” เรย์ทำเป็นเอามือมากุมหน้าอก ทำเหมือน.
แบบว่าโดนแทงที่หน้าอก “ขอบใจสำหรับคำชม จ้ะ” ฮินะก็ทำถ้าเขินนิดๆ ‘ใครกันแน่ที่เด็ก เฮ้อ
.... มาหาว่าเราเด็ก’ เรย์คิดในใจพลางส่ายหัว ‘กิ๊ง ก๊อง แก๊ง ก๊อง กิ๊ง ก๊อง แก๊ง ก๊อง (เสียงหมดคาบ
พัก แต่สำหรับฮินะตอนนี้คือเสียงระฆังแห่งสวรรค์)’ “งั้นฉันไปก่อนนะ” “เดี๋ยว!” “อะไร มี
อะไรอีก” “ก็ตอนกลับบ้านอะ เดี๋ยวฉันไปส่ง” “ไม่ต้องหรอก ฉันกลับ.....” “งั้นเจอกันที่หน้า
โรงเรียนนะ” ‘อ้าว ไปซะและคนยังพูดไม่จบเลย ’ ฮินะเดินบ่นพึมพัมๆไปเรื่อยๆจนถึงหน้าห้อง
พอฮินะเข้าห้องปุ๊บก็กระโจนใส่โมโมะเลย “หน๊อย ยัยบ้าโมโมะ ทำไมเธอถึงทิ้งฉันห่ะ” ฮินะ
ทำท่าเหมือนจะงับหัวโมโมะไปทั้งหัว “ก็เห็นคุยกันสนุกสนานกันดีเลยปล่อยให้คุยกันไง” โม
โมะพูดพลางยิ้มให้ฮินะ ‘สนุกหรอสนุก ยังกับเจอผีอะดิ แก้ตัวน้ำขุ้นๆ’ ฮินะคิดแล้วกัดฟันดัง
กรอด
ฮินะไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนเลยเมื่อนึกถึงเรื่องที่ฮินะได้ไปสัญญา ว่าจะเป็นแฟนกันหนุ่ม
สุดหล่อที่มีนามว่า โคอิจิ เรย์ ได้ยังไง ในเมื่อฮินะเพิ่งเจอเค้าได้แค่วันเดียว ฮินะไม่รู้ว่าตัวเองเผลอ
ตอบเพราะดีใจที่จะไม่ได้เจอกับเรย์ หรือว่ามีเหตุผลอื่นที่นอกเหนือจากนั้น แต่ถึงยังไงตอนนี้ฮินะก็
ต้องทำตามน้ำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะครบ 6 เดือน แล้วฮินะจะได้อยู่เป็นสุขเสียที ว่าแล้วฮินะก็รีบวิ่ง
ไปหน้าประตูโรงเรียน แล้วก็ได้เจอกับตาบ้าเรย์ แต่ฮินะเป็นโรคขี้ลืมจัด เลยเดินผ่านเรย์ไปเฉย โดย
ลืมเลยว่าต้องกลับบ้านกับเรย์ “เดี๋ยวก่อนฮินะ! ” ฮินะไม่สนใจเพราะฮินะลืมจริงๆ “ยัยทึ่มฮินะ”
‘ควับ’ฮินะหันไปตามนิสัยคนหูดีจัด “อ้าวชื่อ ยัยทึ่มเองหรอ ฉันเพิ่งรู้ฉันจะได้เรียกเธอว่ายัยทึ่ม”
เรย์ทำหน้ากวนประสาท “ฮึ่ย....นายอย่ามากวนฉันนะ” “ทำไมอะ ก็เธอเป็นแฟนฉันนี้นา” เรย์ทำ
เป็นส่งตาหวานให้ฮินะ ‘หล่อจางงงง อยากจะกรี๊ดจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะมีแฟนหล่อ+
หน้ารักได้ขนาดนี้(ถึงจะกวนประสาทสุดๆก็เหอะ)’ “อืม นี้ฮินะ!” “อะไรหรอ” “หิวยังอะ”
“ยังอะ รีบไปเหอะฉันอยากกลับบ้านแล้ว” “ไม่เอา ยังไม่ให้กลับ ไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่า”
เรย์พูดเสร็จแล้วก็ลากฮินะมาที่ร้านๆหนึ่ง ซึ่งดูโทรมๆ แต่พอฮินะเปิดเข้าไปก็เห็นข้างในเป็นสีชมพู
ทั้งหมด เหมือนเป็นร้านของผู้หญิงเลยแถมมีคนมานั่งกินกันเยอะซะด้วย บรรยากาศก็ดีมีดนตรี
กล่อม ส่วนใหญ่ที่ฮินะสังเกต คือ มีแต่คนที่มาเป็นคู่กันทั้งนั้น “รับอะไรดีค่ะ อ้าว เรย์คุงนี้เอง วันนี้
พาสาวน่ารักมาด้วยนะ” พี่สาวคนนั้นพูดด้วยถ้าทีเป็นมิตรมากๆเลยฮินะรู้สึกถูกชะตากับพี่เค้าทันที
“แล้วชื่ออะไรหรอจ้ะ” พี่สาวเค้าหันมาถามฮินะ “สุคิโนะ ฮินะ ค่ะ” ฮินะตอบแบบเขินๆ “ชื่อ
น่ารักซะด้วย ฮินะจังรู้มั้ยจ้ะว่าฮินนะเหมาะสมกับเรย์เค้ามากๆเลย” “หรอค่ะ แต่ฮินะคิดว่าฮินะไม่
น่ารักหรอกค่ะสู้พี่ก็ไม่ได้ค่ะ” ฮินะหน้าเริ่มขึ้นสี “แล้วตกลงเอาอะไรดีจ้ะ” “ผมเอาเหมือนเดิม
ครับ” “เหมือนเดิมนะ ได้จ้ะ แล้วฮินะจังล่ะจ้ะ” “อืม ฮินะเอาสตอเบอร์รี่ค่ะ” “อืม รอซักครู่นะ
จ้ะ” “เธอชอบสตอเบอร์รี่หรอ” “อืม มั้ง จะว่างั้นก็ได้” พอไอศกรีมมาฮินะเพิ่งรู้ว่าตาบ้เรย์ชอบ
กินรสช็อกโกแล็ด พอกินเสร็จเรย์ก็รีบลุกขึ้นแล้วพูว่า “พรุ่งนี้เธอต้องไปเดทกับฉันนะ” แล้วเดิน
ออกไปปล่อยให้ฮินะนั่งงง ‘อะไรของเค้านะ ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรเลย พูดเองเออเองแท้ๆ เอาแต่ใจ
เหมือนเด็กจริงๆ’
++++++++++++++++++++++++++++++++ จบตอน +++++++++++++++++++++++++++++++
ตอน 3 ของเรื่องนี้เป็นไงค่ะ หวังว่าคงจะสนุกนะค่ะ แล้วพรุ่งนี้เดทของฮินะกับเรย์ตัวแสบของเราจะเป็นยังไง ติดตามชมกันนะค่ะ บายยค่ะ
ยอมให้นายตัวแสบอย่างนายเรย์กอดมั้ยเนี่ย!?! เชิญอ่านได้แล้วค่า
“หา! ให้นายกอดฉัน” ฮินะทำหน้าทึ่ง ในความเอาแต่ใจของตาบ้าเรย์ ‘เอาไงดี เอาไงดี ยัยสุคิ
โนะ ฮินะ ดันไปสัญญากับตาบ้าเรย์อย่างนั้น’ ฮินะคิดอยู่นาน และแล้วฮินะก็ได้คำตอบ “ไม่!” นี้
คือคำตอบของฮินะ “ทำไมอะ ก็เธอสัญญาไว้แล้วนี้” เรย์ทำหน้าล้อเลียน “ไม่ล่ะ เพราะฉันคิดว่า
มันเร็วไปสำหรับฉัน กับนาย เราเพิ่งเจอกันนะนายอย่าลืมซิ แล้วถ้าจู่ๆมีคนมาสั่งให้นายกอดเค้า
นายจะกอดมั้ย” ฮินะพูดด้วยสีหน้าจริงจังกับคำถามที่ถามเรย์ไป “ไม่อะ ฉันไม่ยอมกอดกับคนที่
เพิ่งรู้จักหรอก” “นั้นแหละ ความรู้สึกของฉันก็เหมือนกัน ไม่มีคนเคยบอกนายเลยหรอว่านาย มัน
เอาแต่ใจเหมือนเด็กอะ” ‘ฉึก (เสียงฮินะพูดจาแทงใจดำของเรย์)’ “หัดเอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้างสิ
เฮ้อ.....นี้ฉันต้องเป็นแฟนกับนาย หรือ ต้องดูแลคนสมองเด็กอย่างนายเนี่ย” ‘ฉีก (พูดจาแทงใจดำ
อีก)’ “จ้าๆ เธอนี้พูดได้แทงใจดำฉันมากเลยนะเนี่ย” เรย์ทำเป็นเอามือมากุมหน้าอก ทำเหมือน.
แบบว่าโดนแทงที่หน้าอก “ขอบใจสำหรับคำชม จ้ะ” ฮินะก็ทำถ้าเขินนิดๆ ‘ใครกันแน่ที่เด็ก เฮ้อ
.... มาหาว่าเราเด็ก’ เรย์คิดในใจพลางส่ายหัว ‘กิ๊ง ก๊อง แก๊ง ก๊อง กิ๊ง ก๊อง แก๊ง ก๊อง (เสียงหมดคาบ
พัก แต่สำหรับฮินะตอนนี้คือเสียงระฆังแห่งสวรรค์)’ “งั้นฉันไปก่อนนะ” “เดี๋ยว!” “อะไร มี
อะไรอีก” “ก็ตอนกลับบ้านอะ เดี๋ยวฉันไปส่ง” “ไม่ต้องหรอก ฉันกลับ.....” “งั้นเจอกันที่หน้า
โรงเรียนนะ” ‘อ้าว ไปซะและคนยังพูดไม่จบเลย ’ ฮินะเดินบ่นพึมพัมๆไปเรื่อยๆจนถึงหน้าห้อง
พอฮินะเข้าห้องปุ๊บก็กระโจนใส่โมโมะเลย “หน๊อย ยัยบ้าโมโมะ ทำไมเธอถึงทิ้งฉันห่ะ” ฮินะ
ทำท่าเหมือนจะงับหัวโมโมะไปทั้งหัว “ก็เห็นคุยกันสนุกสนานกันดีเลยปล่อยให้คุยกันไง” โม
โมะพูดพลางยิ้มให้ฮินะ ‘สนุกหรอสนุก ยังกับเจอผีอะดิ แก้ตัวน้ำขุ้นๆ’ ฮินะคิดแล้วกัดฟันดัง
กรอด
ฮินะไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนเลยเมื่อนึกถึงเรื่องที่ฮินะได้ไปสัญญา ว่าจะเป็นแฟนกันหนุ่ม
สุดหล่อที่มีนามว่า โคอิจิ เรย์ ได้ยังไง ในเมื่อฮินะเพิ่งเจอเค้าได้แค่วันเดียว ฮินะไม่รู้ว่าตัวเองเผลอ
ตอบเพราะดีใจที่จะไม่ได้เจอกับเรย์ หรือว่ามีเหตุผลอื่นที่นอกเหนือจากนั้น แต่ถึงยังไงตอนนี้ฮินะก็
ต้องทำตามน้ำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะครบ 6 เดือน แล้วฮินะจะได้อยู่เป็นสุขเสียที ว่าแล้วฮินะก็รีบวิ่ง
ไปหน้าประตูโรงเรียน แล้วก็ได้เจอกับตาบ้าเรย์ แต่ฮินะเป็นโรคขี้ลืมจัด เลยเดินผ่านเรย์ไปเฉย โดย
ลืมเลยว่าต้องกลับบ้านกับเรย์ “เดี๋ยวก่อนฮินะ! ” ฮินะไม่สนใจเพราะฮินะลืมจริงๆ “ยัยทึ่มฮินะ”
‘ควับ’ฮินะหันไปตามนิสัยคนหูดีจัด “อ้าวชื่อ ยัยทึ่มเองหรอ ฉันเพิ่งรู้ฉันจะได้เรียกเธอว่ายัยทึ่ม”
เรย์ทำหน้ากวนประสาท “ฮึ่ย....นายอย่ามากวนฉันนะ” “ทำไมอะ ก็เธอเป็นแฟนฉันนี้นา” เรย์ทำ
เป็นส่งตาหวานให้ฮินะ ‘หล่อจางงงง อยากจะกรี๊ดจริงๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะมีแฟนหล่อ+
หน้ารักได้ขนาดนี้(ถึงจะกวนประสาทสุดๆก็เหอะ)’ “อืม นี้ฮินะ!” “อะไรหรอ” “หิวยังอะ”
“ยังอะ รีบไปเหอะฉันอยากกลับบ้านแล้ว” “ไม่เอา ยังไม่ให้กลับ ไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่า”
เรย์พูดเสร็จแล้วก็ลากฮินะมาที่ร้านๆหนึ่ง ซึ่งดูโทรมๆ แต่พอฮินะเปิดเข้าไปก็เห็นข้างในเป็นสีชมพู
ทั้งหมด เหมือนเป็นร้านของผู้หญิงเลยแถมมีคนมานั่งกินกันเยอะซะด้วย บรรยากาศก็ดีมีดนตรี
กล่อม ส่วนใหญ่ที่ฮินะสังเกต คือ มีแต่คนที่มาเป็นคู่กันทั้งนั้น “รับอะไรดีค่ะ อ้าว เรย์คุงนี้เอง วันนี้
พาสาวน่ารักมาด้วยนะ” พี่สาวคนนั้นพูดด้วยถ้าทีเป็นมิตรมากๆเลยฮินะรู้สึกถูกชะตากับพี่เค้าทันที
“แล้วชื่ออะไรหรอจ้ะ” พี่สาวเค้าหันมาถามฮินะ “สุคิโนะ ฮินะ ค่ะ” ฮินะตอบแบบเขินๆ “ชื่อ
น่ารักซะด้วย ฮินะจังรู้มั้ยจ้ะว่าฮินนะเหมาะสมกับเรย์เค้ามากๆเลย” “หรอค่ะ แต่ฮินะคิดว่าฮินะไม่
น่ารักหรอกค่ะสู้พี่ก็ไม่ได้ค่ะ” ฮินะหน้าเริ่มขึ้นสี “แล้วตกลงเอาอะไรดีจ้ะ” “ผมเอาเหมือนเดิม
ครับ” “เหมือนเดิมนะ ได้จ้ะ แล้วฮินะจังล่ะจ้ะ” “อืม ฮินะเอาสตอเบอร์รี่ค่ะ” “อืม รอซักครู่นะ
จ้ะ” “เธอชอบสตอเบอร์รี่หรอ” “อืม มั้ง จะว่างั้นก็ได้” พอไอศกรีมมาฮินะเพิ่งรู้ว่าตาบ้เรย์ชอบ
กินรสช็อกโกแล็ด พอกินเสร็จเรย์ก็รีบลุกขึ้นแล้วพูว่า “พรุ่งนี้เธอต้องไปเดทกับฉันนะ” แล้วเดิน
ออกไปปล่อยให้ฮินะนั่งงง ‘อะไรของเค้านะ ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรเลย พูดเองเออเองแท้ๆ เอาแต่ใจ
เหมือนเด็กจริงๆ’
++++++++++++++++++++++++++++++++ จบตอน +++++++++++++++++++++++++++++++
ตอน 3 ของเรื่องนี้เป็นไงค่ะ หวังว่าคงจะสนุกนะค่ะ แล้วพรุ่งนี้เดทของฮินะกับเรย์ตัวแสบของเราจะเป็นยังไง ติดตามชมกันนะค่ะ บายยค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น