ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : หนุ่มหน้าใสสะดุดรักสาวบ้านิยายรัก ตอนที่ 2
    สวัสดีอีกรอบนึงนะค่ะ ฮันนี่สวีทก็มาต่อเรื่อง หนุ่มหน้าใสสะดุดรักสาวบ้านิยายรัก ต่อนะ
ค่ะ ไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะชอบกันรึเปล่า แต่ฮันนี่สวีทก็พยายามแก้ไขในส่วนที่บกพร้องตามที่เพื่อนๆได้
ติชมกันมานะค่ะ เชิญอ่านได้แล้วค่ะ   
   
พอฮินะเรียนช่วงคาบเช้าเสร็จ  ก็ถึงตอนที่ฮินะพักกลางวัน 
“เฮ้อ! โดนอาจารย์ด่าเละเลยอะ โมโมะก็ไม่ยอมช่วยเราบ้างเลย”
  ฮินะพูดบ่นเพื่อนเบาๆ แต่สำหรับโมโมะแล้วเป็นการบ่นที่ดังมากโมโมะจึงแกล้งพูดลอยๆว่า
“ก็มียัยทึ่มที่ไหนไม่รู้ เอาแต่อ่านนิยาย แล้วก็ไม่ได้ทำการบ้าน”
ฮินะหูผึงทัดทีกับคำว่า ‘ยัยทึ่ม เพราะมันทำให้นึกถึงตาบ้าเรย์ที่เจอเมื่อเช้า แหม! คิดแล้วถ้าเจออีก
นะจะด่า ให้เละเลย’ ไม่ทันขาดคำก็มีเสียงกวนประสาทของใครบ้างคนที่ฮินะบ่นเมื่อกี้
“ยู้ฮู้! ฮินะจังก็มากินข้าวที่นี้เหมือนกันหรือจ้ะ” เค้าพูดพร้อมกับทำหน้าทะเล้น
“อายุยืนจริงๆ พูดถึงก็มาเลย ตาบ้า” ฮินะบ่นพึมพำอีกครั้ง แต่ไม่รู้ว่าช่วงนี้ฮินะเป็นอะไร เพราะ
เวลาฮินะบ่นอะไรก็มีคนได้ยินหมด ตาบ้าเรย์นั้นเลยพูดว่า 
“ฮินะจัง บ่นคิดถึงฉันตลอดเวลาเลยหรือจ้ะหน้าดีใจจัง” พร้อมทำหน้ากวนประสาทอีกครั้ง
‘แหม! ถึงเค้าจะหล่อขนาดไหนก็เหอะ แต่มันทนไม่ไหวแล้วนะ คนบ้าอะไรกวนประสาทได้ถึงขั้น
นี้’ เมื่อฮินะคิดในใจเสร็จ ฮินะก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่า “อย่ามายุ่งกับฉันนะ ตาบ้า!” ‘แค่นี้เองหรอ แค่
นี้เองหรอ คำที่เธอคิดจะด่าตาบ้านี้’ ฮินะคิดแล้วต่อว่าตัวเอง แล้วค่อยหันมาพูดกับโมโมะว่า “ไป
กันเถอะโมโมะ ฉันไม่หิวแล้ว” แต่พอหันไป โมโมะหายไปแล้ว! ‘หน๊อย! ยัยบ้าโมโมะแอบหนี
ฉันไปตอนไหนเนี่ย ฮึ่ม! เจอกันที่ห้องล่ะ หน้าดู!’ แล้วฮินะก็เดินหนีเรย์ไป แต่เรย์จับแขนฮินะไว้
แล้วพูดว่า “ถ้าเธออยากให้ฉันออกไปจากชีวิตเธอ เธอต้องทำอะไรที่ฉันบอกก่อนนะ” เรย์พูด
พร้อมทำหน้าอย่างมีเล้ยนัย แต่ฮินะไม่ทันสังเกตมั่วแต่ดีใจที่เรย์พูดแบบนั้นแล้วก็เลยพูดว่า “อะไร
ล่ะๆ ฉันยอมทำทุกอย่างที่นายต้องการ เว้น! เรื่องที่มันผิดศีลธรรมต่อฉัน เข้าใจมั้ย” เรย์จ้องฮินะ
อย่างแปลกใจ แล้วก็ระเบิดหัวเราะออกมา “ฮ่าๆๆๆ เธอนี้ตลกชะมัดเลย ฮ่าๆๆ โอย ปวดท้อง
ฮ่าๆๆ” เค้าขำจนเกือบลงไปกองกับพื้น แล้วพอเค้าหัวเราะจนสะใจเค้าแล้ว เค้าก็พูดว่า “ฉันไม่ได้
ให้เธอทำอะไรมากหรอกน่า แค่ให้เธอเป็นแฟนกับฉัน สัก 5-6เดือน แล้วก็ทำตามที่ฉันต้องการแค่
นี้เอง” เค้าพูดแล้วก็ยิ้มแบบยั่วๆ ฮินะ “หา! เป็นแฟนกัน”  “ช่ายยย” “ 5-6 เดือน”  “อืม ใช่”
“แล้วทำตามที่เธอต้องการอีก”  “ใช่ เลยที่ฮินะจัง พูดทั้งหมดเธอต้องทำ แล้วฉันจะไม่ให้เธอมา
เห็นหน้าอีก O.K. มั้ยครับ” ‘เอาไงดีอะยัยฮินะ เธอจะยอมทำตามตาบ้านั้นดีมั้ย หรือเธอจะปล่อย
ให้ตาบ้านี้มายุ่งกับเธอต่อ เอาไงดีหว่าๆ’ ฮินะยืนคิดอยู่นาน แล้วฮินะก็เลือกได้  “ตกลง ฉันจะเป็น
แฟนกับเธอ แต่แค่ 6 เดือน เท่านั้นนะ” “เอ้....เธอลืมอะไรอีกข้อรึเปล่า”เรย์ทำหน้ากวนอีกครั้ง
“อะไรหรอ” ฮินะทำหน้างง เพราะเธอไม่รู้เรื่องจริงๆ เรย์ดูออกจึงเฉลยอีกข้อนึง  “ก็ทำตามที่ฉัน
ต้องการไง” “เอ๋อ จำได้แล้ว อันนี้ฉันก็ทำ” “งั้นตกลง เริ่มเลยนะ” “อืม ได้เลย”เค้าทำหน้าออก
แนวเจ้าเล้นนิดๆ แล้วเค้ากพูดว่า “งั้นเธอมาให้ฉันกอดหน่อยดิ”
++++++++++++++++++++++++++++++++ จบตอน +++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 2 ของเรื่องนี้ O.K. กันป่าวค่ะ ฮันนี่สวีทได้เว้นบรรทัดเพื่อให้เพื่อนๆอ่านง่ายขึ้นคะ ส่วนคนที่มีอะไรอยากจะแนะนำอีกก็ขอคำแนะนำด้วยนะค่า  บายค่ะ
ค่ะ ไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะชอบกันรึเปล่า แต่ฮันนี่สวีทก็พยายามแก้ไขในส่วนที่บกพร้องตามที่เพื่อนๆได้
ติชมกันมานะค่ะ เชิญอ่านได้แล้วค่ะ   
   
พอฮินะเรียนช่วงคาบเช้าเสร็จ  ก็ถึงตอนที่ฮินะพักกลางวัน 
“เฮ้อ! โดนอาจารย์ด่าเละเลยอะ โมโมะก็ไม่ยอมช่วยเราบ้างเลย”
  ฮินะพูดบ่นเพื่อนเบาๆ แต่สำหรับโมโมะแล้วเป็นการบ่นที่ดังมากโมโมะจึงแกล้งพูดลอยๆว่า
“ก็มียัยทึ่มที่ไหนไม่รู้ เอาแต่อ่านนิยาย แล้วก็ไม่ได้ทำการบ้าน”
ฮินะหูผึงทัดทีกับคำว่า ‘ยัยทึ่ม เพราะมันทำให้นึกถึงตาบ้าเรย์ที่เจอเมื่อเช้า แหม! คิดแล้วถ้าเจออีก
นะจะด่า ให้เละเลย’ ไม่ทันขาดคำก็มีเสียงกวนประสาทของใครบ้างคนที่ฮินะบ่นเมื่อกี้
“ยู้ฮู้! ฮินะจังก็มากินข้าวที่นี้เหมือนกันหรือจ้ะ” เค้าพูดพร้อมกับทำหน้าทะเล้น
“อายุยืนจริงๆ พูดถึงก็มาเลย ตาบ้า” ฮินะบ่นพึมพำอีกครั้ง แต่ไม่รู้ว่าช่วงนี้ฮินะเป็นอะไร เพราะ
เวลาฮินะบ่นอะไรก็มีคนได้ยินหมด ตาบ้าเรย์นั้นเลยพูดว่า 
“ฮินะจัง บ่นคิดถึงฉันตลอดเวลาเลยหรือจ้ะหน้าดีใจจัง” พร้อมทำหน้ากวนประสาทอีกครั้ง
‘แหม! ถึงเค้าจะหล่อขนาดไหนก็เหอะ แต่มันทนไม่ไหวแล้วนะ คนบ้าอะไรกวนประสาทได้ถึงขั้น
นี้’ เมื่อฮินะคิดในใจเสร็จ ฮินะก็ลุกขึ้นแล้วพูดว่า “อย่ามายุ่งกับฉันนะ ตาบ้า!” ‘แค่นี้เองหรอ แค่
นี้เองหรอ คำที่เธอคิดจะด่าตาบ้านี้’ ฮินะคิดแล้วต่อว่าตัวเอง แล้วค่อยหันมาพูดกับโมโมะว่า “ไป
กันเถอะโมโมะ ฉันไม่หิวแล้ว” แต่พอหันไป โมโมะหายไปแล้ว! ‘หน๊อย! ยัยบ้าโมโมะแอบหนี
ฉันไปตอนไหนเนี่ย ฮึ่ม! เจอกันที่ห้องล่ะ หน้าดู!’ แล้วฮินะก็เดินหนีเรย์ไป แต่เรย์จับแขนฮินะไว้
แล้วพูดว่า “ถ้าเธออยากให้ฉันออกไปจากชีวิตเธอ เธอต้องทำอะไรที่ฉันบอกก่อนนะ” เรย์พูด
พร้อมทำหน้าอย่างมีเล้ยนัย แต่ฮินะไม่ทันสังเกตมั่วแต่ดีใจที่เรย์พูดแบบนั้นแล้วก็เลยพูดว่า “อะไร
ล่ะๆ ฉันยอมทำทุกอย่างที่นายต้องการ เว้น! เรื่องที่มันผิดศีลธรรมต่อฉัน เข้าใจมั้ย” เรย์จ้องฮินะ
อย่างแปลกใจ แล้วก็ระเบิดหัวเราะออกมา “ฮ่าๆๆๆ เธอนี้ตลกชะมัดเลย ฮ่าๆๆ โอย ปวดท้อง
ฮ่าๆๆ” เค้าขำจนเกือบลงไปกองกับพื้น แล้วพอเค้าหัวเราะจนสะใจเค้าแล้ว เค้าก็พูดว่า “ฉันไม่ได้
ให้เธอทำอะไรมากหรอกน่า แค่ให้เธอเป็นแฟนกับฉัน สัก 5-6เดือน แล้วก็ทำตามที่ฉันต้องการแค่
นี้เอง” เค้าพูดแล้วก็ยิ้มแบบยั่วๆ ฮินะ “หา! เป็นแฟนกัน”  “ช่ายยย” “ 5-6 เดือน”  “อืม ใช่”
“แล้วทำตามที่เธอต้องการอีก”  “ใช่ เลยที่ฮินะจัง พูดทั้งหมดเธอต้องทำ แล้วฉันจะไม่ให้เธอมา
เห็นหน้าอีก O.K. มั้ยครับ” ‘เอาไงดีอะยัยฮินะ เธอจะยอมทำตามตาบ้านั้นดีมั้ย หรือเธอจะปล่อย
ให้ตาบ้านี้มายุ่งกับเธอต่อ เอาไงดีหว่าๆ’ ฮินะยืนคิดอยู่นาน แล้วฮินะก็เลือกได้  “ตกลง ฉันจะเป็น
แฟนกับเธอ แต่แค่ 6 เดือน เท่านั้นนะ” “เอ้....เธอลืมอะไรอีกข้อรึเปล่า”เรย์ทำหน้ากวนอีกครั้ง
“อะไรหรอ” ฮินะทำหน้างง เพราะเธอไม่รู้เรื่องจริงๆ เรย์ดูออกจึงเฉลยอีกข้อนึง  “ก็ทำตามที่ฉัน
ต้องการไง” “เอ๋อ จำได้แล้ว อันนี้ฉันก็ทำ” “งั้นตกลง เริ่มเลยนะ” “อืม ได้เลย”เค้าทำหน้าออก
แนวเจ้าเล้นนิดๆ แล้วเค้ากพูดว่า “งั้นเธอมาให้ฉันกอดหน่อยดิ”
++++++++++++++++++++++++++++++++ จบตอน +++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนที่ 2 ของเรื่องนี้ O.K. กันป่าวค่ะ ฮันนี่สวีทได้เว้นบรรทัดเพื่อให้เพื่อนๆอ่านง่ายขึ้นคะ ส่วนคนที่มีอะไรอยากจะแนะนำอีกก็ขอคำแนะนำด้วยนะค่า  บายค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น