คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Love ninja ตอนที่ 1-5
ฟิค Love ninja! (Sehun x you) *คำเตือนเรื่องนี้อาจใช้จินตนาการสูง กิๆ^^
ตอนที่ 1
เซฮุนเหม่อมองไปที่เด็กๆกำลังนั่งชิงช้ากันอยู่อย่างสนุกสนาน เขาพลางคิดว่า ถ้ากลับไปเป็นเด็กได้ก็คงจะดี ไม่ต้องคิดอะไรมาก อยู่ในโลกแห่งจินตนาการมีฮีโร่เป็นไอดอล เล่นต่อสู้กับเพื่อนๆ ถ้าจะเจ็บก็แค่เจ็บตอนหกล้มเท่านั้น
“ พี่ฮะๆ “ เด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาสะกิดเซฮุน
เซฮุน – มีอะไรหรอ? (เด็กน้อยไม่พูดอะไรพลางชี้อะไรบางอย่างให้เขาดู) เซฮุนมองตามเด็กคนนั้นไป แล้วเขาก็ต้องตกใจ ที่เจอกับ ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอกำลังบาดเจ็บและล้มลงไป เซฮุนรีบวิ่งไปดูเธอคนนั้น
เซฮุน – คุณๆครับ !! (เซฮุนวิ่งไปดูเธอ แต่เขาก็ต้องแปลกใจกับสไตล์การแต่งตัวของเธอ เหมือนหลุดออกมาจากหนังสือการ์ตูน เธอใส่ชุดสีดำ ปิดหน้าปิดตา ข้างหลังของเธอมีดาบสองเล่ม ในมือของเธอถือหนังสือเล่มหนึ่งสีแดง เนื่องจากเปื้อนเลือดของเธอ)
“เธอโดนแทง!” จู่ๆเด็กผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้นมา เซฮุนเลยรีบไปประคองเธอ เพื่อพาไปโรงพยาบาล
เซฮุนกำลังคิดว่า เธอคงแต่งตัวคอสเพลย์ล่ะมั้ง แล้วทำไมเธอถึงโดนทำร้ายมาล่ะ
“ปล่อย!!” จู่ๆ เธอก็พูดขึ้นมาพลางผลักเซฮุนให้ห่างจากตัว
เซฮุน - เอ่อ เธอไม่เป็นไรแล้วหรอ?
เธอหันมามองหน้าเซฮุน
“ ที่นี้ที่ไหน? “ เธอถามเซฮุนพลางกุมแผลที่ท้องของเธอไว้
เซฮุน – โซลไง แล้วนี้เธอ.. (เซฮุนยังพูดไม่จบเธอก็สลบลงไป เซฮุนรีบไปรับเธอเอาไว้ได้ทัน)
…………………………………….
ณ โรงพยาบาล
คุณลืมตาขึ้นมาแล้วพบเห็นที่ที่ไม่เคยคุ้นเคย
คุณ – ที่นี้ที่ไหนเนี้ย? (คุณลุกขึ้นจากเตียงพลางกุมแผลที่ท้อง)
พยาบาล – อย่าพึ่งขยับสิค่ะ แผลพึ่งจะเย็บ!(พยาบาลผลักคุณลงให้นอนเหมือนเดิม)
คุณ – เธอเป็นใคร? (คุณถามพยาบาลเพราะไม่รู้จัก)
พยาบาล – พยาบาลค่ะ นี้สมองได้รับการกระทบกระเทือนด้วยรึป่าวเนี้ยเดี๋ยวฉันจะไปตามหมอให้น่ะค่ะ! (เธอพูดเสร็จแล้วเดินออกจากห้องไป) คุณพยายามลุกขึ้นอีกแล้วลงจากเตียง
คุณ – ที่นี้ที่ไหนเมเรีย? (คุณพูดพลางดึงสร้อยที่มีจี้เป็นรูปหน้าคนสวมหน้ากากมาถาม)
เมเรีย – โลกมนุษย์!!(จี้นั้นพูดได้)
คุณ – นี้หรอโลกมนุษย์ ฉันมาอยู่ที่นี้ได้แล้วงั้นหรอ?(คุณพูดอย่างไม่หน้าเชื่อ)
เมเรีย – ใช่แล้ว!มันต่างจากโลกนินจาใช่ไหมล่ะ กิๆ(เมเรียตอบ)
ใช่แล้วล่ะคุณคือนินจาสาว ที่หลุดออกมาจากโลกนินจา มายังโลกมนุษย์
คุณ – แล้วคัมภึร์ล่ะ? (คุณพูดถึงหนังสือสีแดงที่ติดมือมาด้วย)
เมเรีย – เอ่อ….ฉันเห็นมันอยู่กับ..
คุณ – กับใคร?OoO
เมเรีย – มนุษย์ชายผู้นั้น คนที่พาเธอมาที่นี้!
คุณ – แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?
เมเรีย – ไม่รู้สิ เขาพาเธอมาแล้วก็หายไปเลย
คุณ – โธ่เอ้ย!!(คุณหงุดหงิดขึ้นมาทันที เพราะว่าคัมภีร์นั้นมันสำคัญมากๆกับคุณ) คุณเดินตรงไปที่หน้าต่าง แล้วปีนขึ้นไป
เมเรีย – นี้เธอจะไปไหน?
คุณ – ไปตามหาคัมภึร์สิ!ฉันช้าไม่ได้แล้ว! (คุณพูดจบก็กระโดดออกไปจากหน้าต่าง) ทำเอาคุณหมอและพยาบาลที่เข้ามาในห้องถึงกับตะลึงเมื่อเห็นว่าคนไข้โดดตึกฆ่าตัวตาย
…………………………
ณ ดาดฟ้าตึกแห่งหนึ่ง
คุณ – ฉันจะไปตามหาได้ที่ไหนเนี้ย!!(คุณพูดพลางกุมขมับ)
เมเรีย – นี้!!ชิน ฉันสื่อสารกับคัมภีร์นั้นได้เป็นบางเวลา ฉันอาจจะจับได้ว่ามันอยู่ที่ไหน( “ชิน” คือชื่อในนามนินจาของคุณ)
คุณ – งั้น!เธอสือสารได้เมื่อไหร่รีบบอกฉันด้วย!
เมเรีย – ได้เลย!!แต่ในระหว่างนี้ เธอต้องระวังตัวด้วยล่ะกัน เพราะนอกจากเธอแล้วยังมีนินจาคนอื่นอยู่ด้วย!
คุณ – เธอหมายถึงซิโคใช่ไหม!(คุณตกใจเมื่อรู้ว่ามีนินจาคนอื่นอยู่ด้วย)
เมเรีย – ใช่หลังจากที่มันทำร้ายเธอจากการแย่งชิงคัมภีร์ มันแอบตามตัวเธอเพื่อข้ามมาโลกมนุษย์ด้วย แต่ไม่รู้ว่าตอนนี้มันอยู่ที่ใด! (คุณข้ามทะลุมิติจากโลกนินจามายังโลกมนุษย์ได้ก็เพราะคัมภีร์..)
………………………..
เหตุผลที่คุณต้องมายังโลกมนุษย์ก็คือ มาสะสมพาวเวอร์ให้ครบทั้ง 4 พาวเวอร์ เพื่อไปมอบให้ท่าน.”GD” เจ้าแห่งโลกนินจา แต่ทว่ามันก็ยังมีคนที่ต้องการพลังจากพาวเวอร์ทั้ง 4 เพราะฉะนั้นคุณต้องหาพาวเวอร์ทั้ง 4 ให้ครบก่อนที่พวกเขาจะถูกแย่งชิงพลังไป แล้วพาพวกเขาข้ามไปโลกนินจา แต่การที่จะหาพาวเวอร์ได้ต้องมีคัมภึร์ เมื่อคัมภีร์พบพาวเวอร์แล้วตำราจะทำการเชื่อมต่อพาวเวอร์โดยทันที..
………………………….
ณ หอพัก exo
เทา – หายไปไหนมาว๊ะ!เซฮุน? (เทาถามเมื่อเซฮุนกลับดึก)
เซฮุน – มีเรื่องนิดหน่อยอ่ะ (เซฮุนพูดพลางเดินเข้าห้องไปในห้องอย่างเหม่อๆ)
เทา – เดี๋ยว!!นั้นอะไร? (เทาถามเซฮุนเมื่อเห็นหนังสือสีแดงอยู่ในมือเซฮุน)
เซฮุน – อ่อ..แค่หนังสืออ่ะ (เซฮุนพูดพลางเดินเข้าห้องไป) หลังจากที่เซฮุนพาคุณไปโรงบาล พยาบาลนำหนังสือเล่มนี้มาให้เซฮุนเก็บไว้ แต่เซฮุนก็รอนานเหลือเกินเพราะว่าคุณไม่ฟื้นขึ้นมาซะที เขาเลยกลับมาก่อน แล้วคิดว่าพรุ่งนี้ค่อยเอาหนังสือไปคืนให้คุณที่โรงพยาบาล
ลู่ห่าน – กลับมาแล้วหรอ? (ลู่ที่นอนอยู่ในห้องถามเซฮุนเมื่อเขากลับมา)
เซฮุน – อื้ม!!ฮยองนอนต่อเหอะ (เซฮุนพูดพลางผลักลู่ให้นอนต่อ แล้วเดินเข้าห้องนำไป)
พรึบ!!!จู่ๆหนังสือก็เปิดเองแล้วเปล่งแสงออกมา ลู่ห่านที่นอนอยู่เห็นแสงแวบๆแล้วดับไป เข้าสงสัยเลยลุกขึ้นมาดูว่ามันคืออะไร ทันใดนั้น อักขระที่อยู่บนหนังสือก็ลอยออกมา ลู่ห่านตกใจเขาทำตาโต จากนั้นอักขระก็ลอยเข้าไปในตาของลู่ห่านทันที!!!
เซฮุน – ทำไรอ่ะฮยอง? (เซฮุนที่เดินออกมาจากห้องน้ำถามลู่ห่านที่กำลังนั่งนิ่งไม่ขยับเขยื้อน)ลู่ห่านหลับตาลงแล้วลืมตาขึ้นมาใหม่ แวบหนึ่งนัยต์ตาของลู่ห่านกลายเป็นสีเทา แล้วเลือนหายไปกลับมาเป็นสีดำเหมือนเดิม
ลู่ห่าน – ป่าว (ลู่ห่านพูดแล้วเดินกลับมานอนเหมือนเดิม)เซฮุนเดินไปเก็บหนังสือมาไว้ที่ลิ้นชักข้างๆเตียงของเขา
*เหตุการ์ณที่เกิดขึ้นกับลู่ห่านเมื่อกี้นี้ เซฮุนไม่แปลกใจเลยเพราะระหว่างทางเซฮุนก็เจอเหตุการณ์แบบเดียวกับลู่ห่านจากหนังสือเล่มนั้น! แต่ก็แปลกที่พวกเขาไม่สามารถพูดเรื่องนี้ออกมาได้เหมือนดั่งมนต์สะกดเขาเอาไว้ แต่เรื่องที่ไม่เหมือนกันก็คือสีของดวงตา เพราะดวงตาของเซฮุนนั้นกลายเป็นสีเขียว! ก่อนที่จะกลับมาเป็นสีดำ เหมือนลู่ห่าน!
……………………………….
เช้าวันต่อมา
คุณ – ที่นี้งั้นหรอ? (คุณถามเมเรียแล้วมองเข้าไปในหอพักของexo)
เมเรีย – อืม!!จากที่สัมผัสได้ คัมภีร์อยู่ที่นี้แหระ!
คุณ – งั้นก็เข้าไปดูกันเลย!
เมเรีย – เดี๋ยวๆๆๆๆอย่าพึ่งสิ ที่นี้มันโลกมนุษย์น่ะ !
คุณ – แล้วจะให้ทำไง?
เมเรีย – ไม่ทันแล้ว!!!(ทันใดนั้นประตูหอพักก็เปิดออกมา)
แบคฮยอน – โอ๊ะ!!!OoO เธอเป็นใคร?? (แบคตกใจเมื่อเห็นคุณยืนอยู่หน้าหอพัก)
คุณ – เอาไงดีล่ะที่นี้ (คุณคิดในใจ)
เมเรีย – ฉันช่วยไรเธอไม่ได้แล้วน่ะ ขืนพูดออกมา มนุษย์คนนี้อาจตกใจ ก็เป็นได้!!(เมเรียส่งกระแสจิตมาหาคุณ)
แบคฮยอน – เอ่อ…เธอมาจากโรงพยาบาลหรอ? (แบคถามเมื่อเห็นคุณใส่ชุดคนป่วย เนื่องจากหลบหนีจากโรงพยาบาลมาในชุดนี้)
คุณ – เอ่อ…คือ..(คุณไม่รู้จะพูดยังไง)
แบคฮยอน – หรือว่า???(แบคกำลังคิดว่าคุณหนีมาจากโรงบาลบ้า)
คุณ – ฉัน หลงทางมาน่ะ เอ่อ ที่นี้ที่ไหนหรอ? (คุณพูดขัดเขาขึ้นมา)
แบคฮยอน – อ่อ อย่างนั้นเอง เธอจะไปที่ไหนหรอ ฉันจะได้บอกทางเธอได้ถูก^^
คุณ “อ่าวแล้วไง ไปที่ไหนว๊ะ ฉันไม่รู้จักอะไรเลยบนโลกใบนี้”
แบคฮยอน – ว่าไงล่ะ? จะไปที่ไหน? (แบคถามย้ำ)
คุณ – เอ่อ…ฉันจะไป…ไป…
เทา – มีไรอ่ะแบค? (จู่ๆเทาก็ออกมาจากหอพักตามด้วยคนอื่นๆเดินตามออกมา) ฟิ้ววววว!! (คุณตัดสินใจกระโดดหนีขึ้นไปบนหลังคา)
แบคฮยอน – ก็ผู้หญิงคนนี้….อ่ะ อ่าว หายไปไหนแล้วอ่ะ?OoO (แบคงงเมื่อจู่ๆคุณก็หายไป แต่จริงๆแล้วคุณยังจ้องมองพวกเขาอยู่บนหลังคา)
เทา – อะไรของนาย? ผู้หญิงที่ไหน ไม่เห็นจะมี โดนผีหลอกรึป่าว?
แบคฮยอน – บ้าน่ะ ผีอะไรจะสวยขนาดนั้น><!
ซูโฮ – รีบไปกันเทอะ!พี่เมเนรออยู่ (ทุกคนพากันขึ้นรถ ยกเว้นเซฮุนกับลู่ห่านที่ยืนแน่นิ่งกันอยู่)
คริส – ทำไมพวกนายไม่ขึ้นรถ!!(คริสงงกับท่าทางของเซฮุนกับลู่ห่าน)
เซฮุน – ป่ะ ป่าวๆๆไปๆๆรีบไปกันเทอะ!!(เซฮุนสัมผัสได้ว่ามีคนแอบมองเขาอยู่ ลู่ห่านก็เช่นกัน)
จากนั้น พวกเขาก็ออกรถไปจากหอพัก ทางด้านคุณที่อยู่บนหลังคา..
คุณ – ว่าแล้วเชียว!!ฮึ! พวกนั้นเป็นพาวเวอร์งั้นหรอ?
เมเรีย – ไม่อยากจะเชื่อ!!ว่าจะเจอพาวเวอร์เร็วขนาดนี้!
คุณ – ก็เหลืออีกแค่ 2 สิน่ะ!ฉันต้องรีบแล้วล่ะ!
เมเรีย – ใจเย็นๆน่ะ ฉันว่าอีกสองค่อยตามหาแล้วกัน แต่ตอนนี้เธอต้องคอยจับตาสองคนนี้ไว้ให้ดี ไม่งั้นพวกซิโคจะคาบไปกิน!
คุณ – อืม!เข้าใจแล้ว ว่าแต่คัมภีร์ล่ะ?
เมเรีย – ฉันว่า ปล่อยมันไว้แบบนั้นแหระ ยังไงๆคัมภีร์นั้นต้องไปหาพาวเวอร์เองอยู่แล้ว เชื่อมต่อครบเมื่อไหร่ เราค่อยไปเอามันกลับมาล่ะกัน!
คุณ – อืม…เอาอย่างนั้นก็ได้ ตอนนี้เรารีบตามไปดูพวกนั้นกันเหอะ!(พูดจบคุณก็กระโดดวิ่งตามรถคันนั้นไปอย่างว่องไวโดยที่ไม่มีใครเห็น)
…………………
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง
ยุนก้า – วี!!(ยุนก้าทักวีที่นั่งอ่านหนังสืออยู่คนเดียว)
วี – อ่าวว่าไงฮยอง ไม่ได้เจอกันนาน^^
ยุนก้า – อื้ม!!ก็ดี! ว่าแต่นายเป็นไงบ้างล่ะ^^
วี – ก็เรื่อยๆอ่ะฮยอง ได้ข่าวว่าย้ายบ้านมาจากปูซานหรอ?
ยุนก้า – อืมๆ คือฉันย้ายมาเรียนที่นี้น่ะ แล้วยังไม่มีที่พัก ฉันว่าจะมาขอพักกับนายไปก่อน ได้ไหม?
วี – ได้สิๆ ฮยอง!^^
ยุนก้า – ขอบใจๆมาก^^ (ขณะที่พวกเขาคุยกันมีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องมาที่พวกเขา)
“ฮึ!!ไฟงั้นหรอ เจอง่ายจริง!”(เขาพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย)
………………..
ณ ซอกตึกแห่งหนึ่ง
“เห้ย!!!จับมัน!!”พวกนักเลงกลุ่มหนึ่งกำลังไล่ล่าเด็กผู้ชายคนหนึ่งอย่างเอาเป็นเอาตาย
จองกุก – พวกบ้าเอ้ย!!จะตามกันถึงเมื่อไหร่ว๊ะ!!(เขาสบถและวิ่งหนึต่อ)
“ห้าๆๆๆทางตัน!!” พวกนักเลงหัวเราะเยาะเมื่อเห็นว่าเด็กคนนั้นกำลังเจอทางตัน
“ยอมเจ็บตัวซะดีๆเทอะ แกน่ะมันอวดเก่ง!จองกุก!!” พวกนักเลงพากันวิ่งตรู่เข้ามาเพื่อจะทำร้ายจองกุก แต่ทว่า…
“ หยุด!!!!”มีชายลึกลับแต่งตัวแปลกๆกระโดดลงมาขว้างทางพวกนักเลงไว้
“แกเป็นใคร? คนบ้าหรอว๊ะ!!555”พวกนักเลงหัวเราะเยาะชายลึกลับคนนั้น
ฉึกๆๆๆๆๆๆ(เขาเหวี่ยงดาวกระจาย ปักลงที่หัวของพวกนักเลงทุกคนภายในพริบตาเดียว)
จองกุกเห็นดังนั้นถึงกับตาค้าง กับสิ่งที่เขาทำลงไป!
จองกุก – นาย…นายเป็นใคร? (จองกุกถามบุคคลลึกลับที่จู่ๆก็มาช่วยเขาอย่างหวาดกลัว)
“ฮึ!!ไปกันเหอะพาวเวอร์!” ฟึบ!!ทันใดนั้นเขาก็มาจับตัวจองกุกแล้วหายตัวไปด้วยกันในทันที!!!
……………………………………
ฟิค Love ninja! (Sehun x you) *คำเตือนเรื่องนี้อาจใช้จินตนาการสูง กิๆ^^
ตอนที่ 2
คุณ – พวกนั้นมาทำไรกันที่นี้น่ะ? (คุณตามพวกexoจนมาถึงตึก sm)
เมเรีย – อย่าพึ่งสงสัยอะไรตอนนี้เรย คนพวกนั้นมองเธอกันใหญ่แล้ว!!(เนื่องจากคุณใส่ชุดคนป่วยทำให้เอกโซแฟนที่ออกันอยู่หน้าตึกหันมามองคุณเป็นตาเดียวกัน)
“เธอใส่ชุดอะไรของเธอมาน่ะ><”
“นั้นน่ะสิ คนบ้ารึเปล่า?”
“เรียกตำรวจดีไหม?”
เมเรีย – ฉันว่ารีบไปจากตรงนี้เทอะ!
คุณ – ฉันก็ว่างั้นแหระ ไปหาเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่า ฉันรู้สึกแปลกๆเวลาใส่ชุดนี้อ่ะ ไม่คล่องตัวเลย><
เมเรีย – ที่นั้นไง!!(เมเรียเสนอร้านเสื้อผ้าแถวนั้น) คุณเลยเดินเข้าไปดูในร้าน
คุณ – เมเรีย!ฉันไม่มีเงินอ่ะ เราจะซื้อได้ไง ไม่รู้ว่าเงินที่โลกนินจากับที่นี้เหมือนกันรึป่าว?
เมเรีย – เอ่อ…นั้นน่ะสิ เอางี้!!
คุณ – ยังไง?
เมเรีย – ใช้วิชานินจาให้เป็นประโยขน์สิ ฮึๆ
คุณ – จะดีหรอ? แต่คงไม่มีทางเลือกแล้วล่ะ ไว้วันหลังฉันจะมาชดใช้ให้น่ะ! (คุณพูดแล้วรีบคว้าเสือผ้ามาหนึ่งชุดแล้วกระโดดวิ่งหนีออกจากร้านอย่างรวดเร็ว!!) ฟิ้ววววววว!
สไตล์ลิส – เห้ย!!!เมื่อกี้มันอะไรแว๊บๆOoO ผะ ผีงั้นหรอ!!(เธอรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที)
วี – มีอะไร? (วีที่เรียงรองเท้าอยู่เดินมาหาเธออย่างสงสัย)
สไตล์ลิส – เมื้อกี้ฉันเห็นอะไรแว๊บๆวิ่งผ่านออกประตูไปน่ะสิ!!
วี – ไม่เห็นจะมีอะไรเลย เอ่อ ว่าแต่ลูกค้าที่พึ่งเข้ามาเมื้อกี้ไปไหนแล้วอ่ะ?
สไตล์ลิส – นั้นน่ะสิ ฉันก็ไม่ได้สังเกต เพราะกำลังเตรียมเสื้อผ้าให้exoอยู่
ยุนก้า – ว่าไง!!!ขายดีไหม!!(จู่ๆยุนก้าก็เปิดประตูเข้ามาในร้าน)
วี – อ่าว ฮยอง!เลิกเรียนแล้วหรอ?
ยุนก้า – อืมๆ มีไรให้ช่วยไหม?
สไตล์ลิส – มีสิๆ ช่วยยกกล่องเสื้อผ้าพวกนี้ ไปไว้ตึกsm หน่อยสิ!
ยุนก้า – โอเคๆได้เลย ว่าแต่เอาไปไว้ตรงไหนหรอ?
สไตล์ลิส – เอางี้ๆเดี๋ยวฉันพานายไป วี!!ฝากร้านด้วยน่ะ!!
วี – อืมๆ^^
……………………
เมเรีย – เอิ่ม…กลิ่นเสื้อผ้ามันแปลกๆเนอะ แต่เธอใส่แล้วก็ดูดีเหมือนกันน่ะเนี้ย!!^^
คุณ – งั้นหรอ เสื้อผ้าที่นี้แปลกจัง แต่ก็ช่างเหอะ!เรารีบตามไปดูพาวเวอร์ดีกว่า
เมเรีย – เดี๋ยว!!
คุณ – มีอะไร?
เมเรีย – ฉันได้กลิ่นพาวเวอร์คนใหม่!!
คุณ – ว่าไงน่ะ? เค้าอยู่ที่ไหนๆ?OoO
เมเรีย – นั้นไง!!ผู้ชายคนนั้น!!(คุณรีบมองไปที่ผู้ชายคนหนึ่งที่ถือกล่องกำลังเข้าไปในตึกsm)
คุณ – จริงด้วยๆ รีบตามไปดูกันเทอะ!!OoO (ว่าแล้วคุณก็แอบตามผู้ชายคนนั้นเข้าไปในตึกอย่างห่างๆ)
………………….
เมเรีย – เข้าไปแล้ว!!เห้ยประตูกำลังจะปิด!!OoO ฟิ้วววววว(คุณรีบกระโดดวิ่งเข้าไปได้อย่างหวุดหวิดก่อนที่ประตูจะปิดลง)
คุณ – เห้อ!!เกือบแล้วไหมล่ะ><(คุณโล่งอก)
เมเรีย – หายไปไหนแล้วล่ะ?
คุณ – จริงด้วยเผลอแว๊บเดียวหายไปซะแล้ว!><(คุณมองหาแต่ก็ไม่เจอ)
เซฮุน – ขอโทษน่ะครับ ช่วยหลีกทางหน่อย (เซฮุนเห็นว่าคุณกำลังยืนขวางทางประตูอยู่) คุณรีบหันมามองหน้าเขาอย่างตกใจ OoO!
คุณ – พะ พาวเวอร์!(คุณหลุดปากพูดไป)
เซฮุน – เอ่อ…เธอน่าคุ้นๆน่ะ เหมือนเคยเจอที่ไหน? (เซฮุนทำหน้าครุ่นคิด)
“เมเรีย ทำยังไงดี เจอพาวเวอร์!”คุณถามเมเรียในใจ
“เอ่อ…ฉันกำลังใช้ความคิดอยู่ เอ้อ!!จริงสิ คัมภีร์!”
คุณ – ฉันมาเอาคัมภีร์คืน!!(คุณรีบพูดออกไปทันทีที่นึกได้)
เซฮุน – คัมภีร์? คัมภีร์อะไร? (เซฮุนทำหน้างง)
คุณ – คัมภีร์สีแดงที่นายขโมยไปไง! ฉันรู้น่ะว่ามันอยู่กับนาย!!OoO
เซฮุน – อ๋อ….จำได้แล้วๆ งั้นเธอก็คนที่แต่งชุดนิน..(เซฮุนยังพูดไม่จบคุณรีบเอามือไปอุดปากเขาไว้)
คุณ – อย่าพูดคำนั้นออกมาน่ะ ฉันไม่ต้องการให้ใครรู้เรื่องนี้!!(คุณเข้าใจว่าเซฮุนรู้ว่าคุณเป็นนินจา)
เซฮุน – อะไรของเธอ แอบพ่อแม่แต่งหรอ!ถึงให้ใครรู้ไม่ได้ 5555เด็กสมัยนี้แปลกจริงๆ^o^
คุณ – นายพูดอะไรของนาย? (คุณงงกับคำพูดของเขา)
เซฮุน – ช่างเหอะ!จะเอาหนังสือใช่ไหม งั้นก็ตามมา!(เซฮุนพูดพลางเดินนำคุณไป)
………………..
ณ ห้องซ้อม exo
สไตล์ลิส – เอาวางไว้ตรงนี้แหระ!(เธอสั่งให้ยุนก้าวางของ)
สไตล์ลิส – ว่าแต่หายไปไหนกันหมดน่ะ? นายรอฉันตรงนี้แปปนึงน่ะ เดี๋ยวมาๆ
ยุนก้า – อืมๆ (ยุนก้าพยักหน้าจากนั้นเธอกก็เดินออกจากห้องไป)
พรึบ!!!!(ทันใดนั้นเอง ก็มีแสงสว่างออกมาจากประเปาเป้ใบหนึ่ง ยุนก้าแปลกใจเลยลองเดินเข้าไปดู)
คัมภีร์สีแดง ลอยออกมาจากกระเป๋าใบนั้น!!!
ยุนก้า – เห้ย!!อะไรกัน?OoO(ยุนก้าตกใจถึงกับตาค้าง)
ทันใดนั้นเอง!ตัวอักขระก็ลอยออกมาจากคัมภีร์ แล้วแล่นเข้าไปสู่ดวงตาของยุนก้าอย่างรวดเร็ว!!!
“ฮึๆๆๆยินดีที่ได้พบกัน พาวเวอร์” (จู่ๆก็มีเสียงดังกึกก้องอยู่ในหูของยุนก้า)
ตาของยุนก้าได้เปลี่ยนเป็นสีแดง แล้วกลับมาเป็นสีดำเหมือนเดิม….
ยุนก้า – ฉันเป็นอะไร? (ยุนก้าพึมพำอยู่คนเดียว)
ชานยอล – นายเป็นใคร? (จู่ๆชานยอลก็เปิดประตูเข้ามา)
ยุนก้า – เอ่อ…ฉันมากับสไตล์ลิสน่ะ (ยุนก้ารีบหันไปตอบชานยอล)
ชานยอล – งั้นหรอ? แล้วเธออยู่ไหน?
ยุนก้า – เธอออกไปเมื่อกี้นี้เอง! ฉันขอตัวก่อนน่ะ!(ยุนก้าพูดพลางรีบเดินหนีชานยอลออกจากห้องไป ในมือเขาก็ถือคัมภีร์ติดมือไปด้วย!!)
ชานยอล – อ่ะ อ่าว เธอไปไหนของเธอน่ะ? (ชานยอลก็ออกจากห้องไป)
……………….
ต่อมา คุณและเซฮุนก็มาถึงห้องซ้อม
เซฮุน – หายไปไหนแล้วอ่ะ!!(เซฮุนค้นกระเป๋าเป้ตัวเอง แต่ก็ไม่เจอคัมภีร์)
คุณ – หายไปได้ไง!!OoO
“พาวเวอร์คนใหม่เอาไป ฉันสัมผัสได้เมื้อกี้ เขาถูกเชื่อมต่อแล้ว!”เมเรียบอกคุณในใจ
“งั้นหรอ!ไม่ได้การแล้ว ฉันต้องตามเขาไป!” คุณพลิกตัวเพื่อจะเดินออกจากห้อง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีคนขวางทางอยู่
ลู่ห่าน – เอ่อ…เธอคือใคร? (ลู่สงสัย)
เซฮุน – อ่าวฮยอง! มาแล้วหรอ? มานี้ๆมาช่วยหาหนังสือสีแดงนั้นทีสิ เจ้าของเขามาถวงแล้ว!!(เซฮุนเรียกลู่ห่านให้มาหาช่วย)
ลู่ห่าน – เธอเองงั้นหรอ? เจ้าของหนังสือ..
คุณ – เอ่อ…ใช่ ฉันเอง
เซฮุน – ฮยองๆๆๆระวังๆแมลงสาป!!!(เซฮุนโวยวายเมื่อเขาเจอแมลงสาปที่กำลังวิ่งไปหาลู่ห่าน)
หมับ!ตุบ!!!!(ลู่ห่านกระโดดเหยียบแมลงสาปตัวนั้นตายคาที)
เซฮุน – เห้ย!!ทำได้ไงอ่ะ ฮยอง(เซฮุนอึ้งกับเหตุการ์ณข้างหน้า ลู่ห่านเร็วมากเมื่อกี้)
ลู่ห่าน – เอ่อ…(ลู่ก็งงเช่นกัน)
เซฮุน – นั้นรอยพื้นแตก!!(เซฮุนพูดพลางชี้ไปที่รอยพื้นที่แตกร้าวนั้น)
คุณ – แสดงพลังของนายได้แล้วสิน่ะ!(จู่ๆคุณก็พูดไรแปลกๆขึ้นมา ทำให้ทั้งสองหันมามองหน้าคุณอย่างสงสัย)
ลู่ห่าน – อะไรแสดงอะไร พลังอะไร?
เซฮุน – เธอพูดเรื่องอะไรของเธอ!
คุณ – พวกนายก็รู้อยู่แก่ใจนิ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับพวกนาย! (คุณพูดอย่างนั้นทำให้เขาทั้งสองคิดเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทันที!)
เซฮุน – นี้มันอะไรกัน? เธอก็บอกฉันสิ!OoO ว่ามันคืออะไร?
คุณ – พวกพาวเวอร์นี้เข้าใจยากจริงๆฉันนึกว่าพวกนายจะฉลาดซะอีก>< เมเรีย จัดการสิ!(คุณสั่งเมเรียที่นิ่งเงียบอยู่ตั้งนาน)
เมเรีย – อ่ะแฮ่มๆฉันพูดได้แล้วสิน่ะ!!กิๆ หวัดดี พาวเวอร์ ฉันเมเรียคนสวย^^
ลู่ห่าน +เซฮุน – เห้ย!!!จี้พูดได้!!OoO(พวกเขาดูตกใจอย่างมาก)
เมเรีย – แหมๆไม่ต้องตกใจขนากนั้นหรอก! ฉันกำลังจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้พวกนายฟังอยู่น่ะ!!
ลู่ห่าน – พวกเธอเป็นอะไรกันแน่!OoO
เมเรีย – ถ้านายหมายถึงฉัน ฉันเป็นทูตประจำตัวของชิน แต่ถ้านายหมายถึงชินล่ะก็… เธอเป็นนินจา!!
เซฮุน – นินจาหรอ? (เซฮุนคิดถึงเรื่องตอนนั้นที่คุณโดนแทงคุณใส่ชุดเหมือนนินจาจริงๆด้วย)
เมเรีย – ใช่!!ส่วนพวกนาย…ก็เป็น2ใน4พาวเวอร์ ที่เราตามหา
ลู่ห่าน – พาวเวอร์?
เมเรีย – ใช่!!นายนั้นแหระคือพาวเวอร์!!
ฟิค Love ninja! (Sehun x you)
ตอนที่ 3
ซิโค – เมื่อไหร่คัมภีร์จะมาหานายซะทีน่ะ!!
จองกุก – นายแน่ใจน่ะว่าฉันคือพาวเวอร์จริงๆ><
ซิโค – ฮึ!เชื่อใจฉันสิ ฉันสัมผัสได้ว่านายคือพาวเวอร์! และนายก็เป็นพวกเรา!
แจฮโย – แล้วไหนล่ะ นายบอกว่านายเจอไฟ ตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหน?
ซิโค – ฉันก็ปล่อยให้เค้าไปหาคัมภีร์เองน่ะสิ! ไม่ได้ลักพาตัวพาวเวอร์ที่ยังไม่ได้เชื่อมต่อมาแบบนายหรอกเจฮโย!
แจฮโย – นายอย่าลืมสิ!ขืนปล่อยพาวเวอร์ไป ชินต้องแย่งเขาไปจากเราก่อนแน่ๆ
ซิโค – นายไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอก ฉันนี้แหระ!จะไปแย่งคืน พาวเวอร์ทุกคนต้องเป็นของฉัน!!อุว๊ะฮะห้า!!!(ซิโคหัวเราะอย่างชั่วร้าย)
……………………………
เซฮุน – เธอพูดเรื่องจริงหรอ? เรื่องแบบนี้มัน….
เมเรีย – ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้ว พวกนายถูกเลือกให้เป็นพาวเวอร์
ลู่ห่าน – เอาล่ะ แล้วเราควรทำไง?
เมเรีย – พวกนายไม่ต้องทำอะไรหรอก แค่อยู่เฉยๆ อย่าให้พวกซิโคจับตัวไปล่ะกัน!
ลู่ห่าน – ซิโค?
เมเรีย – ใช่ ซิโค อันตรายมาก! หากนายถูกมันจับตัวไป มันจะชิงพลังของพวกนาย แล้วมันก็จะฆ่าพวกนายทิ้งไงล่ะ!
เซฮุน – ทำไมพวกฉันต้องเชื่อพวกเธอด้วย เรื่องแบบนี้มันไม่มีในโลกหรอก ไร้สาระ!!(จู่ๆเซฮุนก็พูดขึ้น ทำเอาคุณรู้สึกฉุนขึ้นมาทันที)
คุณ – ฉันจะพิสูจให้นายเห็น มานี้!!! (คุณดึงตัวเซฮุนไปที่หน้าต่าง)
เซฮุน – ทะ เธอ!จะทำอะไร? OoO (เซฮุนตกใจ)
คุณ – จงแสดงพลังของนายออกมาซะ พาวเวอร์!!!(พูดจบคุณเหวี่ยงตัวเซฮุนลงหน้าต่างไป!!!)
ลู่ห่าน – เห้ย!!!OoO (ลู่ตกใจเมื่อเห็นว่าคุณจะฆ่าเซฮุน ลู่รีบวิ่งไปดูที่หน้าต่างทันที)
ตัวของเซฮุนกำลังจะดิ่งลงพสุธา….เซฮุนหลับตาด้วยความกลัว “ว่าแต่เมื่อไหร่จะถึงพื้นซะทีล่ะ มันนานไปแล้วน่ะ” เซฮุนแปลกใจจึงลืมตาขึ้น
เซฮุน – น่ะ นี้มันอะไรกัน ฉันลอยได้อย่างนั้นหรอ!!OoO (เซฮุนไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เห็น ภาพของเขาที่กำลังลอยห่างจากพื้นไม่มาก)
ลู่ห่าน – เธอทำบ้าอะไร??OoO (ลู่ห่านหันมาว่าคุณก่อนที่จะมองลงไปข้างล่าง ภาพที่เขาเห็นมันเหลือเชื่อจริงๆ)
คุณ – ไง!!อยากลงไปด้วยกันไหมล่ะ ^^ (คุณพูดจบก็คว้ามือลู่ห่าน กระโดดลงไปข้างล่างด้วยกันอย่างรวดเร็ว ฟิ้วววววว!)
หมับ! (เท้าของคุณและลู่แตะพื้นพร้อมกัน)
คุณ – เห็นรึยัง!!ว่าฉันพูดเรื่องจริง!
เซฮุน – เธอเป็นใครกันแน่!
คุณ – นินจาไง!!
ลู่ห่าน – นี้ฉันฝันอยู่ใช่ไหม?
คุณ – นายไม่ได้ฝัน!นี้ความจริง ยอมรับมันซะเทอะ!!
ปี้ด!!ปี้ด!!(เสียงแตรรถดังขึ้น)
เมเน – พวกนายมายืนทำอะไรตรงนี้!!ทำไมไม่ขึ้นตึก ห๊ะ!!(เมเนโผล่หน้าออกจากรถแล้วตะโกนว่าพวกเขา)
พวกเขายืนอ้ำอึ้ง ไม่รู้จะทำยังไง
เมเน – แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร? (เมเนจ้องมาที่คุณ)
………………….
ในบ้านวี
วี – เอ๊ะ นั้นหนังสืออะไร? (วีสงสัยเมื่อเห็นคัมภีร์ที่วางอยู่บนกระเป๋าของยุนก้า)
วี – ขอยืมอ่านหน่อยน่ะฮยอง!!(วีตะโกนบอกยุนก้าแล้วรีบหยิบคัมภีร์ออกจากบ้านไป)
ขณะที่ยุนก้าหลับกลางวันอยู่นั้น……..เขาได้กลิ่นอะไรไหม้ๆ จึงลืมตาขึ้นมาดู
ยุนก้า – เห้ย!!!นี้มันอะไรกัน? OoO (ยุนก้าตกใจกับภาพที่เห็น มือของเขามีไฟลุกขึ้น!)
ยุนก้า – น้ำๆๆๆๆๆ(ยุนก้าลุกจากเตียงแล้ววิ่งไปที่ห้องน้ำทันที)
ยุนก้า – เห้อ!!ไฟไหม้ได้ยังไง (เขาถอนหายใจเมื่อดับไฟที่มือได้แล้ว)
พรึบ!!!!(จู่ๆไฟก็ลุกขึ้นมาใหม่)
ยุนก้า – เห้ย!!!อีกแล้วหรอ?OoO
……………………………
ในห้องซ้อม exo
เมเน – เพื่อนมาจากจีนหรอ? ฉันไม่ยักรู้ว่านายมีเพื่อนเป็นผู้หญิง (เมเนมองคุณอย่างสงสัย)
ลู่ห่าน – เพื่อนสมัยเด็กๆน่ะฮยอง! (ลู่โกหก)
เมเน – เอ่อๆช่างเหอะ!พวกนายรีบซ้อม ว่าแต่คนอื่นหายไปไหนหมด?
เซฮุน – ออกไปกินข้าวกันน่ะเดี๋ยวก็คงกลับมา
เมเน – อืมๆงั้นฉันไปล่ะ ประธานเรียกพบ (พูดจบเมเนก็เดินออกจากห้องไป)
ลู่ห่าน – เห้อ!!เกือบไปแล้ว!
เซฮุน – เธอจะทำไงต่อไป? (เซฮุนหันมาถามคุณ)
คุณ – ฉันน่ะหรอ ก็คงต้องหาพาวเวอร์ให้ครบ แล้วก็เป็นคนพาพวกนายไปหาท่านจีดี
เซฮุน – จีดี? ใครอีกล่ะ?
คุณ – เอาเหอะ!!พวกนายไม่ต้องรู้หรอก มีหน้าที่ทำตามที่ฉันบอกอย่างเดี๋ยว!
เซฮุน – ฉันจะไว้ใจเธอได้ยังไง! เธออาจจะมาหลอกแย่งชิงพลังจากพวกฉันไปก็ได้! เหมือนพวกซิโค อะไรนั้นอ่ะ!
คุณ – ฉันไม่มีอะไรจะแสดงให้เห็นหรอกว่าฉันไว้ใจได้! แต่สิ่งที่ฉันบอกไปทั้งหมดนั้นคือเรื่องจริง!
เซฮุน – น่ะ เห็นไหม!!เธอก็เหมือนพวกนั้น ฉันเชื่อใจเธอไม่ได้หรอก!
ลู่ห่าน – เซฮุน!!ตอนนี้เราไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น! ดีแค่ไหนแล้วที่เธอมาบอกเรา! ฉันว่าฟังเธอบ้างก็ดีน่ะ!!
เซฮุน – แต่…..
ลู่ห่าน – ฉันเชื่อเธอน่ะ!!^^ (ลู่ยิ้มให้คุณ)
เซฮุน – โธ่! ฮยอง!><
แบคฮยอน – กลับมาแล้ววววววววว!(แบคเปิดประตูเข้ามาตามด้วยเอกโซคนอื่นๆ)
แบคฮยอน – โอ๊ะ!!เธอคนนั้น ที่เห็นเมื่อเช้านิ! (แบคพูดพลางชี้มาที่คุณ)
“เอาแล้วสิ!!><”เมเรียกระซิบคุณ
สไตล์ลิส – เอ๊ะ!ชุดนี้มันคุ้นๆน่ะ (เธอตกใจเมื่อเห็นชุดที่คุณใส่ มันเหมือนชุดที่ร้านของเธอที่หายไป!)
ชานยอล – อะไรหรอที่รัก! (ชานยอลถามเธอ)
คุณ – เอ่อ….(ณ จุดๆนี้คุณไม่รู้จะทำยังไง)
แบคฮยอน – เธอมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง? (แบคเดินมาถามคุณ)
คุณ – เอ่อ…คือ..><
เซฮุน – เธอเป็นเพื่อนของลู่ห่านน่ะ เพิ่งมาจากจีน (เซฮุนตอบแทนคุณ)
ลู่ห่าน – ใช่ๆ^^
แบคฮยอน – อ่ออย่างงั้นหรอ? ว่าแต่เมื่อเช้าเธอใส่ชุดคนป่วยทำไม?
เซฮุน – เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย เธอเลยเข้าโรงบาล นายนี้สงสังเยอะจริง!!!(เซฮุนตอบแทนคุณอีก)
สไตล์ลิส – เอ่อ..คือ..เธอซื้อชุดนี้จากที่ไหนหรอ? (เธอยังสงสัยคุณ)
“นี้เรื่องอะไรอีกล่ะเนี้ย!!เธอนี้สร้างปัญหาจริงๆ><”เซฮุนคิดในใจ
ลู่ห่าน – ชุดมันก็เหมือนๆกันหมดแหระ ทำไมหรอ? มีอะไร? (ลู่ถามสไตล์ลิส)
สไตล์ลิส – เอ่อ…ช่างมันเทอะๆไม่มีอะไร ฉันคงคิดไปเอง ฉันไปก่อนน่ะ!!^^
ชานยอล – อ่าว…จะไปไหนล่ะ ไปด้วย!!!(ชานยอลจะตามเธอไปแต่ถูกไคกระฉากตัวไว้ก่อน)
ไค – จะไปไหน!!นายต้องซ้อมน่ะ!
คุณ – งั้นฉันขอตัวก่อนน่ะ! (คุณบอกพวกเขาแล้วรีบออกจากห้องไปเพื่อจะไปตามหาพาวเวอร์อีกคน)
……………………
ณ ร้านเสื้อผ้าของสไตล์ลิส
คุณ – เอ่อ…มีไรให้ฉันช่วยไหม? (คุณถามสไตล์ลิส เพราะรู้สึกผิดที่คุณขโมยชุดของเธอไป)
สไตล์ลิส – เอ่อ…เธอจะสมัครงานหรอ?
คุณ – อืมๆมีไรให้ฉันช่วยไหมล่ะ?
สไตล์ลิส – งั้นเอาใบสมัครไปกรอกก่อนล่ะกัน แล้วจะได้ตกลงเรื่องเงินเดือน (เธอพูดพลางยื่นกระดาษให้คุณ)
คุณ – ไม่ต้องๆๆฉันจะทำให้ฟรี ไม่ต้องให้เงินหรอก!
สไตล์ลิส – ห๊ะ!!>< (เธอแปลกใจกับคำพูดของคุณ)
คุณ – เอ่อ ฉันว่างน่ะ ไม่มีไรทำ ให้ฉันช่วยเธอเหอะน่ะ ไม่ต้องให้เงินหรอก
สไตล์ลิส – เอางั้นหรอ? ก็ได้ วีไม่มีคนช่วยอยู่พอดี งั้นเธอมาช่วยวีที่ร้านล่ะกันน่ะ^^ ว่าแต่เธอเป็นเพื่อนของลู่ห่านที่มาจากจีนหรอ?
คุณ – เอ่อ…ใช่
สไตล์ลิส – อืมๆยินดีที่ได้รู้จักน่ะ เธอชื่ออะไรหรอ?
คุณ – เรียกฉันว่า ชิน ก็ได้!
สไตล์ลิส – โอเคๆชิน!^^ (จู่ๆประตูร้านก็เปิดออก)
สไตล์ลิส – อ่าว…ยุนก้า มาหาวีหรอ? วียังไม่กลับจาก โรงเรียนเลย (เป็นยุนก้าที่เดินเข้ามา)
“พาวเวอร์นิ!”คุณคิดในใจ
ยุนก้า – ป่าวหรอก ฉันมาช่วยเธอทำงานน่ะ มีอะไรให้ช่วยไหม? (เขาถามสไตล์ลิส)
สไตล์ลิส – มีสิๆ เอ่อนี้ รู้จักกับเธอไว้สิ เธอจะมาช่วยพวกเราอีกแรง ชิน!นี้ยุนก้า ยุนก้า!นี้ชิน (เธอแนะนำให้ต่างคนรู้จักกัน)
คุณ – หวัดดี มือนายสวยดีน่ะ^^(คุณพูดพลางมองไปที่มือยุนก้าที่ถูกพันด้วยผ้าสีขาว)
สไตล์ลิส – มือนายเป็นอะไรหรอ?
ยุนก้า - เอ่อ..เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะ (เขาโกหกไป แต่อันที่จริงพันไว้เพื่อกลัวไฟมันจะลุกขึ้นอีก)
สไตล์ลิส – อ่าวงั้นหรอ ไม่เป็นไรแน่น่ะ?
ยุนก้า – อืมๆ สบายมาก^^
สไตล์ลิส – งั้นฉันฝากร้านหน่อยน่ะ ฉันไปทำธุระข้างนอกก่อน^^
ยุนก้า – อืมๆได้ๆ^^ (จากนั้นเธอก็ออกจากร้านไป เหลือแต่คุณกับยุนก้าที่อยู่ในร้าน)
…………………………………
ณ สวนสาธารณะ
วี – หนังสืออะไร ไม่เห็นจะมีตัวหนังสือเลย>< (วีเปิดดูคัมภีร์แต่ก็ไม่พบเจออะไร)
ปัก!!!!โอ้ย!!(ลูกฟุตบอลกระแทกหัววีอย่างจัง)
วี – เห้ย!!!เตะยังไงว๊ะ ไม่เห็นคนรึไง!!
จองกุก – ขอโทษๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจเป็นอะไรไหม? (จองกุกเดินเข้ามาหาวี)
วี – จองกุก!นายเองหรอ? ไปเตะที่อื่น ฉันจะอ่านหนังสือ!
จองกุก – เอ่อ…ขอโทษๆ เอ๊ะ!!(จองกุกพูดพลางมองไปที่หนังสือสีแดงเล่มนั้น)
วี – มองอะไร? (วีมองหน้าจองกุก)
จองกุก – หนังสืออะไรอ่ะ?
วี – ยุ่งน่ะ!!(วีพูดพลางเดินไปเก็บหนังสือใส่กระเป๋าแล้วเดินหนีจองกุกไป)
ทางด้านแจฮโยที่แอบมองอยู่
แจฮโย – บ้าเอ้ย!!ทำไมไม่เอามันมา!!(เขาโกรธที่จองกุกไม่แย่งคัมภีร์นั้นมาจากวี)
ฟึบ!!!จู่ๆแจฮโยก็ปรากฏกายข้างๆจองกุก
แจฮโย – นายเป็นพาวเวอร์น่ะ! ทำไมไม่แย่งคัมภีร์มา!!!
จองกุก – เอ่อ..ฉัน..
แจฮโย – บ้าเอ้ย!!นายนี้โง่จริงๆ แล้วเมื่อไหร่นายจะได้พลัง ห๊ะ!
จองกุก – ฉันจะลองอีกครั้ง!
แจฮโย – ไม่ต้อง!!ฉันจะเป็นคนนำมันมาให้นายเอง! รออยู่ที่นี้!(เขาสั่งจองกุกแล้วรีบวิ่งตามวีไป!)
………………………
ฟิค Love ninja! (Sehun x you)
ตอนที่ 4
ณ ร้านเสื้อผ้าสไตล์ลิส
คุณ – ให้ฉันช่วยไหม?(คุณถามยุนก้าขณะที่เขายกกล่องขึ้นไปเก็บที่ชั้นวางของ)
ยุนก้า – มันหนักน่ะ ไม่ต้องหรอก
คุณ – ฉันไหว มือนายเจ็บไม่ใช่หรอมานี่ๆ (คุณแย่งกล่องใบนั้นมา)
ยุนก้า – เธอไม่หนักหรอ? (เขาถามเมื่อเห็นคุณยกได้สบายๆ)
คุณ – สบายมาก หนักกว่านี้ฉันก็ยกไหวเพราะฉันเป็น………
ยุนก้า – เป็น?
คุณ – ฮึ!!^^ (คุณไม่ตอบแต่ยิ้มให้เขาก่อนที่จะเดินไปที่ชั้นวางของ)
ฟิ้วววววววตุบ! (คุณแตะกล่องใบนั้นให้ลอยขึ้นไปอยู่ที่ชั้นวางของอย่างสวยงาม)
ยุนก้า – เธอทำได้ไง? OoO
คุณ – นี้แค่จิ๊บๆ ไม่เทียบเท่ากับพลังของนายหรอก^-^
ยุนก้า – พลังอะไร?
คุณ – ยุนก้า!ฉันรู้น่ะว่ามือนายไม่ได้เป็นแผลอย่างที่บอก (คุณพูดพลางกระชากผ้าที่พันมือของเขาออก)
คุณ – เห็นไหม! ไม่มีรอยแผลสักนิด ฉันพูดถูกใช่ไหมล่ะ!
ยุนก้า – เธอรู้ได้ไง? เธอเป็นใคร ชิน!
คุณ – ก่อนที่จะรู้ว่าฉันเป็นใคร นายรู้ก่อนเทอะว่านายน่ะเป็นใครยุนก้า!!
พรึบ!!!!(จู่ๆไฟก็ลุกจากมือของเขาอีกครั้ง)
ยุนก้า – ฉันเป็นอะไร? (ยุนก้าพูดพลางมองไปที่มือของเขา ไฟกำลังลุกโชน)
คุณ – ฮึ!!พาวเวอร์!นายคือพาวเวอร์!!
………………..
ขณะที่วี กำลังเดินกลับบ้าน
หมับ!!(จู่ๆก็มีคนจับไหล่เขาไว้)
วี – นายเป็นใคร?(วีหันไปหาเขาคนนั้น)
แจฮโย – ส่งคัมภีร์นั้นมาซะ!(เขาพูดด้วยสายตาที่เกรี้ยวกราด)
วี – คัมภีร์อะไร บ้ารึเปล่าเนี้ย!!><(วีพูดพลางเดินหนีเขา)
ชิ่งงงงง!!(แจฮโยชักดาบออกมาพลางจี้ไปที่หลังของวี)
แจฮโย – ส่งมันมาซะ! (แจฮโยขู่วี)
วี – อย่าทำอะไรฉันน่ะเฟ้ย!ไม่งั้นตรูจะไปฟ้องพระอินทร์!!
แจฮโย – งั้นก็เชิญไปเฝ้าพระอินทร์ซะ!!(แจฮโยพูดพลางตวัดดาบไปที่คอวี)
ชิ่ง!!!!!(เสียงดาบปะทะกับดาบอีกเล่มหนึ่งอย่างจัง!!) ปรากฏเห็นผู้ชายลึกลับคนหนึ่งที่มาช่วยชีวิตวีไว้ได้ทัน!
แจฮโย – แก….มาได้ไง? (แจฮโยโมโหมากเมื่อเจอหน้าเขาคนนั้น)
มยองซู – ฮึ!!(เขายิ้มมุมปาก)
วี – พะ พวกนายเป็นใครกันเนี้ย!!OoO (วีตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา!!)
มยองซู – หนีไปซะ!ก่อนที่นายจะเจอลูกหลง!(เขาบอกวีแต่สายตากลับจ้องมองไปที่แจฮโย) วีได้ยินดังนั้น เขาจึงรีบออกตัววิ่งหนีไปโดยทันที!
แจฮโย – ตามขวางฉันไม่เลิกน่ะ มยองซู!
มยองซู – ก็เหมือนที่พวกนายคอยตามทำร้าย ชิน! ไงล่ะ!
แจฮโย – วันนี้ฉันไม่มีเวลามาคุยกับแก พาวเวอร์รอฉันอยู่! (พูดจบเขาก็หายตัวไปเลยทันที! )
มยองซู – รอหรอ ฮึ! เขาอยู่กับฉันต่างหากล่ะ!!(มยองซูยิ้มอย่างสะใจ)
……………………..
แจฮโย – หายไปไหนว๊ะ!!(เขาสบถเมื่อไม่เห็นจองกุก)
แจฮโย – ฝีมือแกอีกแล้วสิน่ะ มยองซู!! (เขารู้แล้วว่าที่จองกุกหายไปไร้ร่องรอยแบบนี้ เป็นเพราะมยองซูนั้นเอง)
แจฮโย – ได้!!แกเล่นแบบนี้กับฉันใช่ไหม! ฮึ!(เขาพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย)
……………………
“ต่อจากนี้นายจงเชื่อใจฉันคนเดียว อย่าไปคบกับพวกซิโคเด็ดขาด!พวกมันอันตรายกับพาวเวอร์อย่างนาย ยุนก้า!” ยุนก้านึกถึงคำพูดของคุณ ตอนนี้เขารู้เรื่องทุกอย่างแล้ว!
ยุนก้า – พาวเวอร์งั้นหรอ? ฉันเนี้ยน่ะ? (ยุนก้าพูดพลางมองไปที่มือของเขา) แทบัก!!!
…………………...
ณ หอพัก exo
เซฮุน – ฮยอง!ไปอาบน้ำได้แล้ว มัวแต่คิดอะไรอยู่!(เซฮุนที่ออกมาจากห้องน้ำ เดินมาพูดกับลู่ห่านที่นั่งเหม่อลอยอยู่)
ลู่ห่าน – นายเคยคิดว่าเราเป็นตัวประหลาดมั้ย?
เซฮุน – ตัวประหลาดหรอ? ก็คงใช่มั้ง! เหอะ อยู่ดีๆก็มีพลังอะไรก็ไม่รู้!><
ลู่ห่าน – นายไม่ดีใจหรอที่นายมีพลังวิเศษ?
เซฮุน – ไม่อ่ะ! ถ้ามีแล้วต้องคอยระวังตัวเองเพราะกลัวว่าจะมีคนมาแย่งชิงไปแบบนี้ มันก็ไม่ดีแล้วล่ะ!><
ลู่ห่าน – นั้นสิน่ะ!
เซฮุน – เลิกคิดเรื่องนั้นเหอะ เรามาทำปัจจุบันให้ดีก็พอ exo จะต้องมีต่อไป! (เซฮุนพูดพลางตบไหล่ลู่ห่าน)
ลู่ห่าน – นายนี้จริงๆเลย!!ฉันไปอาบน้ำล่ะ><(ลู่พูดพลางเดินเข้าห้องน้ำไป)
ฟิ้วววววววว!(เสียงแปลกๆดังมาจากหน้าต่าง)
เซฮุน – นั้นใคร!!!(เซฮุนพูดพลางเดินไปที่หน้าต่าง เขารับรู้ได้ว่ามีคนแอบซ่อนอยู่)
คุณ – ฮึ!!เก่งขึ้นนิ รู้ด้วยว่าฉันอยู่ตรงนี้!(คุณโผล่ออกมา และถือวิสาสะปีนหน้าต่างเขามาในห้องของเขา)
เซฮุน – เห้ย!!เธอเข้ามาทำไม!OoO
คุณ – นี้!!จะปล่อยให้ฉันไต่เสาไฟฟ้าอยู่ข้างนอกงั้นหรอ!
เซฮุน – เดินดีๆไม่เป็นรึไง !>< แล้วมาที่นี้ทำไมล่ะ?
คุณ – นายก็รู้นิว่าฉันมาจากไหน! ฉันไม่มีที่พัก เมื่อวานนี้ฉันนอนที่ดาดฟ้า!
เซฮุน – ใครใช้ให้เธอออกมาจากโรงบาลล่ะ!
คุณ – นายไงล่ะ!!ถ้านายไม่ขโมยคัมภีร์ไป ฉันก็ไม่ออกมาตามหาหรอก!
เซฮุน – เอ่อๆ แล้วนี้เธอจะนอนที่ไหนล่ะ?
คุณ – ที่นี้ไง!!!
เซฮุน – จะบ้าหรอ!!ที่นี้มันหอพักของฉัน!OoO
คุณ – แล้วไง! มันก็นอนได้นิ!
เซฮุน – แต่เธอเป็นผู้หญิง!!
คุณ – เออ…เหอะน่ะ ไม่ต้องคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงสิ!
เซฮุน – บ้าหรอ..ไม่ให้คิดได้ไงก็เห็นๆกันอยู่..(เซฮุนบ่นพึมพำ)
คุณ – นายว่าไงน่ะ?
เซฮุน – เออๆ อันที่จริงเธอก็ดูไม่เหมือนผู้หญิงอยู่แล้วล่ะ อยากนอนตรงไหนก็นอนเลย!!
คุณ – แค่นี้ก็จบ!ฮึ^^(คุณพูดพลางยิ้มให้เขา)
“นินจายิ้มเป็นด้วยหรอว๊ะ? งืมมแต่ก็น่ารักดีเหมือนกันน่ะ…”เซฮุนคิดในใจ
ลู่ห่าน – นายคุยกับใครอยู่ เซ…(ลู่ตกใจเมื่อเห็นคุณ)
คุณ – หวัดดี พาวเวอร์!!(คุณหันไปทักทายเขา)
ลู่ห่าน – เธอมาที่นี้ได้ไง?OoO
เซฮุน – ไต่เสาไฟฟ้ามา!!(เซฮุนตอบแทนคุณ)
คุณ – เอ่อ..วันนี้ฉันขอมานอนด้วยคนน่ะ ไม่มีที่ไปแล้วจริงๆ><
ลู่ห่าน – เธอว่ายังไงน่ะ นะ นอนที่นี้หรอ!!
เซฮุน – เบาๆสิฮยองเดี๋ยวพวกนั้นตื่นกันหมด!><(เซฮุนกลัวเพื่อนได้ยิน)
คุณ – เอ่อ…ถ้าพวกนายลำบากใจ ฉันไปนอนที่ดาดฟ้าก็ได้!(คุณพูดพลางเดินไปที่หน้าต่าง)
เซฮุน + ลู่ห่าน – เดี๋ยว!!(พวกเข้าห้ามคุณ)
คุณ – หืมมม?
ลู่ห่าน – เอ่อ..ถ้าไม่รู้จะไปที่ไหน ก็อยู่ที่นี้แหระ^^
คุณ – จริงหรอ!!^_^ขอบใจน่ะ!(คุณพูดพลางยิ้มให้ลู่ห่าน) “ว้าว น่ารักชะมัดเลยรอยยิ้มนั้น!” ลู่คิดในใจ
เซฮุน – อ่ะแฮ่มๆ ที่นี่ฉันก็อยู่ทั้งคนน่ะ ไม่เคยคิดจะขอบใจกันเลย…(เซฮุนไม่พอใจที่คุณขอบใจลู่ห่านคนเดียว)
คุณ – เอิ่ม….โทษทีๆ ขอบใจน่ะ ซูฮุน^^
เซฮุน – ซูฮุนบ้าไรล่ะ!!ฉันชื่อเซฮุน!!(เซฮุนโมโหที่คุณเรียกชื่อเขาผิด)
คุณ – อ่ะ อ่าวงั้นหรอ โทษทีๆ ><
ลู่ห่าน – ฉันชื่อ ลู่ห่านน่ะ!!(ลู่ห่านรีบบอกชื่อเขาก่อนที่คุณจะเรียกชื่อเขาผิด)
คุณ – อ่อๆ ลู่ห่าน เซฮุน อื้ม!!จำได้แล้ว!^^
ลู่ห่าน – เธอ…ชิน ใช่ไหม? (ลู่ไม่แน่ใจ)
คุณ – อื้มๆเรียกฉันว่าชินก็ได้!
เมเรีย – อ่ะแฮ่มๆจะไม่ถามชื่อฉันหน่อยหรอ!!(จู่ๆเมเรียก็พูดขึ้น)
ลู่ห่าน – เมเรีย…ฉันจำได้น่ะ จี้ที่สวยที่สุดที่เคยพบมา ห้าๆ^^
เมเรีย – แหมๆ ปากหวาน ระวังจะมีคนตกหลุมรักเอาน่ะ!!(เมเรียแซวลู่กลับ)
เซฮุน – ชิส์ ไปนอนดีกว่า!!(เซฮุนพูดพลางเดินไปที่เตียงแล้วนอนลง)
ลู่ห่าน – เธอไปนอนเตียงฉันก็ได้น่ะ เดี๋ยวฉันนอนโซฟาเอง^^
คุณ – จะดีหรอแต่นี้มันห้องนายน่ะ ฉันนอนที่พื้นได้ สบายมาก!!^^
ลู่ห่าน – ไม่เป็นไรๆเธอไปนอนที่เตียงเหอะ นอนที่พื้นมันเย็นน่ะ!!(ลู่ห่านพูดพลางดึงมือคุณมาที่เตียงของเขาที่ใกล้ๆกับเตียงของเซฮุน)
คุณ – อ่ะ อื้ม!เอางั้นก็ได้!
ลู่ห่าน – อื้ม!ฝันดีน่ะ นินจา!^^(ลู่ห่านพูดพลางยิ้มให้คุณ แล้วเดินไปนอนที่โซฟา คุณมองตามเขาไป แล้วกลับมามองที่เซฮุนที่นอนหลับปุ๋ยอยู่) “คนที่นี้นอนกันง่ายขนาดนี้เลยหรอ?”คุณคิดในใจ
“ยัยบ้าเอ้ยเมื่อไหร่จะนอน มองอยู่ได้ แล้วฉันจะหลับได้ไม่เนี้ย”เซฮุนคิดอยู่ในใจ เขายังไม่ได้หลับจริงๆ
คุณ – ฝันดีน่ะ พาวเวอร์^^(คุณพูดพลางล้มตัวนอนลง) ขณะเดี๋ยวกันนั้น เซฮุนก็ลืมตาขึ้นมามองคุณ
“เห้อ!!นอนไม่หลับว๊ะ มีผู้หญิงมานอนอยู่ตรงหน้าแบบนี้ ><”เซฮุนคิดในใจพลางมองหน้าคุณที่หลับตานอนแล้ว
……………………………..
ฟิค Love ninja! (Sehun x you)
ตอนที่ 5
ซิโค – แจฮโย!!!แกนี้มันโง่จริงๆ ปล่อยให้มันพาพาวเวอร์ไปได้ไง!!!(ซิโคตะคอกใส่แจฮโย)
แจฮโย – ฮึ!!ฉันยอมรับ ฉันพลาดเอง! แต่ฉันมีแผนจะมาเสนอนาย!
ซิโค – แผนอะไร?
แจฮโย – นายลืม ชินไปแล้วรึไง?
ซิโค – จริงสิน่ะ ชักคิดถึงแล้วสิ! (เขาพูดพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย)
…………………..
จองกุก – นายเป็นใคร จับตัวฉันมาทำไม!!(เขาพูดพลางมองไปที่มยองซูด้วยสายตาที่ดุ)
มยองซู – ใจเย็นสิ!นายกำลังไปในทางที่ผิดน่ะ!
จองกุก – ปล่อยฉัน!!ฉันจะไปหาซิโค!!(เขาโวยวาย)
มยองซู – พูดดีๆแล้วไม่ฟังใช่ไหม!!ได้!!งั้นนายก็อยู่อย่างนี้ไปก่อนล่ะกัน จนกว่าฉันจะเจอชิน!!
จองกุก – ชิน!!ใครอีก?
มยองซู – คนที่จะพานายไปในทางที่ถูกน่ะสิ!!พาวเวอร์!
จองกุก – ฉันจะเชื่อพวกนายได้ยังไง!!ซิโคเคยบอกไว้ ว่าฉันจะเชื่อใจใครไม่ได้ นอกจากเขาคนเดียว!!
มยองซู – เห้อ!!ซิโคนี้มัน สตอชะมัดเลยว๊ะ><!(เขาพูดพลางส่ายหน้าแบบเอือมๆ)
จองกุก – นายว่าซิโคหรอ!!!
มยองซู – เหอะ!!นายนี้มันอ่อนต่อโลกจริงๆ นี้แค่โลกมนุษย์น่ะ นายลองไปโลกนินจาสิ นายตายแน่ พาวเวอร์!!(เขาข่มขู่จองกุก)
………………………..
บ้านวี
วี – ฮยองๆๆๆเปิดประตูหน่อยสิๆ!! (วีทุบประตูห้องยุนก้า)
ยุนก้า – อะไรของนายว๊ะ นี้มันดึกแล้วน่ะ จะโวยวายทำไม!!(ยุนก้าเปิดประตูให้วีเข้ามาในห้อง)
วี – ฮยองรู้ไหมว่า ผมไปเจออะไรมา!!OoO
ยุนก้า – เจออะไร ผีหรอ?
วี – ไม่ใช่ๆๆๆผมไปเจอยอดมนุษย์มา!
ยุนก้า – ดูหนังมากไปป่ะเนี้ย ยอดมนุษย์อะไร?
วี – จริงๆน่ะฮยอง พวกเขาดูเหมือน…
ยุนก้า – อะไร?
วี – เหมือน นินจา!! (ยุนก้าหยุดชะงักเมื่อได้ยินว่า นินจา วีเจอคุณอย่างนั้นหรอเขากำลังคิด)
วี – จริงๆน่ะฮยอง คนหนึ่งน่ะมันบอกต้องการ คัมภีร์อะไรก็ไม่รู้ แล้วมันจะทำร้ายผม แต่อีกคนน่ะ เขามาช่วยผม!!
ยุนก้า – คัมภีร์หรอ? (ยุนก้านึกถึงคัมภีร์สีแดง)
วี – ใช่ๆๆมันต้องการคัมภีร์ ผมก็ไม่เข้าใจว่าคัมภีร์อะไร ก็มีแต่หนังสือเล่มสีแดงของฮยอง!
ยุนก้า – แล้วตอนนี้มันอยู่ที่ไหน? (ยุนก้ารีบถามวีเมื่อนึกได้)
วี – เอ่อ…ก็อยู่ในกระเป๋าผมไง ฮยอง แหะๆลืมเอามาคืน!
ยุนก้า – เห้อ!!โล่งอกไปที ฉันจะไปเอามัน!(ยุนก้าพูดพลางเดินออกจากห้องไป)
ยุนก้า – ไหนล่ะวี!!คัมภีร์อยู่ไหน? (ยุนก้าไม่เจอคัมภีร์)
วี – ผมเอาใส่ไว้ในกระเป๋าจริงๆน่ะ!!หายไปได้ไง?
ยุนก้า – โธ่เอ้ย แล้วจะทำไงดีล่ะเนี้ย?><
วี – มันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ? เดี๋ยวผมจะออกไปตามหาให้!!(วีพูดพลางจะเดินออกจากบ้าน)
ยุนก้า – ไม่ต้อง!!!นายไม่ต้องไปหรอก! มันดึกแล้วไปนอนเทอะ!(ยุนก้าห้ามวีไว้เพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายถ้าวีออกไป)
วี – ผมขอโทษน่ะ ฮยอง…(วีทำหน้ารู้สึกผิด)
ยุนก้า – เห้อ!!(ยุนก้าส่ายหน้าอย่างเอือม แล้วเดินเข้าห้องไป)
………………………….
เช้าวันต่อมา
คุณ – นี้นายๆๆตื่นๆๆๆๆ(คุณปลุกเซฮุนที่นอนหลับอยู่)
เซฮุน – อะไรของเธอฉันจะนอน!(เซฮุนปัดมือคุณพลางเอาผ้าห่มมาคุมโป่ง)
คุณ – ฉันจะอาบน้ำ!!
เซฮุน – หืมมมแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ (เซฮุนเปิดผ้าห่มมาคุยกับคุณ)
คุณ – มันอาบยังไงล่ะ ห้องน้ำที่นี้แปลกชะมัด!><
เซฮุน – โธ่เอ้ย!!ก็เปิดฝักบัวอาบสิ!
คุณ – ฝักบัวอะไรของนาย มันอยู่ตรงไหน?
ลู่ห่าน – มีอะไรหรอ? (ลู่ห่านเปิดประตูเข้ามาถาม เขาตื่นนานแล้ว)
เซฮุน – ก็ยัยนินจานี้สิ อาบน้ำไม่เป็น!
ลู่ห่าน – อ่าว!!ทำไมไม่บอกฉันล่ะ มานี้ๆฉันจะสอน (ลู่พูดพลางดึงมือคุณมาที่ห้องน้ำ)เซฮุนเห็นท่าไม่ดี
เซฮุน – เดี๋ยวๆๆๆฮยอง! เดี๋ยวผมสอนเอง ฮยองไปทำกับข้าวเหอะ หิวแล้ว!!(เซฮุนพูดพลางเดินมาที่ห้องน้ำแล้วไล่ลู่ห่านออกไป)
ลู่ห่าน – อืมๆงั้นฝากด้วยล่ะกันน่ะ! (ลู่ห่านยอมออกไป)
เซฮุน – เห้อ!!ปัญหาเยอะ จริงๆเลยน่ะเธอเนี้ย!
คุณ – นี้จะสอนไม่สอน!!><ฉันเหนียวตัวจะแย่แล้ว (คุณไม่ได้อาบน้ำตั้งแต่เมื่อวาน)
เซฮุน – มันจะไปยากอะไร แค่หยิบฝักบัวมาแล้วก็เปิด ซ่า!!!!(เซฮุนเปิดน้ำใส่หน้าคุณอย่างจัง)
คุณ – ว้ายยยยอะไรของนายเนี้ย ฉันเปียกหมดแล้ว!!><(คุณโวยวาย)
เซฮุน – ห้าๆๆๆไหนๆก็ไหนๆแล้วมานี่เดี๋ยวฉันล้างหน้าให้!(เซฮุนพูดพลางจับตัวคุณมาล้างหน้าเขาบีบโฟมล้างหน้าแล้วเอาไปป้ายหน้าคุณแบบลวกๆ)
คุณ – งือออฉันแสบตา!(คุณพูดพลางพลักตัวเซฮุนออก)
เซฮุน – เห้ย!ขอโทษ ไหนดูสิ!(เซฮุนพูดพลางขยับเข้ามาดูคุณ)
คุณ – โอ้ยยแสบอ่ะ นายเอาไรใส่หน้าฉันเนี้ย! (คุณพูดพลางเอาหน้าซุกไปที่เสื้อของเขา)
เซฮุน – เห้ย!เธอทำไรเนี้ย เสื้อฉันเปื้อนหมดแล้ว!><(เซฮุนโวยวายที่คุณเอาหน้ามาซุกที่อกของเขา)
คุณ – ฮึ!!นายแกล้งฉันใช่ไหม!ตายซะเทอะ! (คุณพูดพลางก้าวเดินไปเพื่อจะตีเขาแต่คุณดันลื่นล้มไปชนกับเซฮุนอย่างจัง!!) ขณะนี้คุณล้มทับตัวของเซฮุน ใบหน้าคุณและเซฮุนเกือบจะชนกัน คุณและเขาสบตากับอยู่ครู่หนึ่ง
คุณ – ดวงตาสีเขียวนั้น!(จู่ๆคุณก็พูดขึ้นเพราะดวงตาของเซฮุนในตอนนี้ได้เปลี่ยนเป็นสีเขียว)
“ทำไมฉันรู้สึกแปลกๆแบบนี้น่ะ”เซฮุนคิดในใจ
คุณ – นี้นายกำลังโกรธฉันอยู่หรอ? (คุณพูดพลางลุกขึ้นจากตัวเขา)
เซฮุน – เธอพูดอะไรของเธอ!(เซฮุนลุกตามคุณ)
คุณ – ก็ตานายเปลี่ยนสี ก็แสดงว่านายกำลังรู้สึกโกรธ ไม่งั้นก็…..
เซฮุน – อะไร?
คุณ – รัก!! (เซฮุนได้ยินอย่างนั้นหน้าเขาชาอย่างบอกไม่ถูก) “นี้ฉันกำลังเป็นอะไร ความรู้สึกนี้มัน…”เซฮุนคิดในใจ
คุณ – นี้!!ออกไปได้แล้ว!ฉันจะอาบน้ำ!(คุณพูดพลางพลักเซฮุนออกจากห้องน้ำแล้วปิดประตูทันที)
……………………….
ลู่ห่าน – มาๆๆออกมาได้แล้ว (ลู่ส่งสัญญาณให้คุณออกมาจากห้อง)
เซฮุน – ออกไปกันหมดแล้วหรอ? (เซฮุนถามลู่เพื่อความแน่ใจว่า exo คนอื่นๆออกไปกันหมดแล้ว)
ลู่ห่าน – อืมๆวันนี้เป็นวันหยุด พวกนั้นออกไปเที่ยวกันหมดแล้ว!
เซฮุน – อ่อ…ใช่สิ วันนี้วันหยุดนิ!
ลู่ห่าน – เธอไปกินข้าวก่อนสิ!(ลู่บอกคุณ)
คุณ – กำลังหิวอยู่พอดีเลย แหะๆ รบกวนหน่อยน่ะ!(คุณพูดพลางเดินไปที่โต๊ะอาหาร)
ลู่ห่าน – ฉันบอกพวกนั้นว่าเดี๋ยวเราจะตามออกไปเที่ยว เซฮุนนายไปเที่ยวเถอะ เดี๋ยวฉันจะอยู่ที่นี้เป็นเพื่อน ชิน เอง!
เซฮุน – อ่าวว ทำไมฮยองไม่ไปเที่ยวล่ะ วันหยุดทั้งที><
ลู่ห่าน – เอ่อ เหอะน่ะ นายไปเทอะ!ไม่ต้องห่วงฉัน
เซฮุน – เอางั้นหรอ?
ลู่ห่าน – อืมๆไปเหอะๆ(จากนั้นเซฮุนก็ออกจากหอพักไปเหลือแค่ลู่ห่านกับคุณ)
คุณ – อิ่มแล้ว!!ขอบใจน่ะ ลู่ห่าน^^
ลู่ห่าน – อืมๆไม่เป็นไร ^^ว่าแต่เธอจะทำอะไรต่อหรอ?
คุณ – อืมมมฉันหรอ? ต้องออกไปตามหาพาวเวอร์อีกหนึ่งคน!
ลู่ห่าน – มีไรให้ฉันช่วยไหม?
คุณ – ไม่ต้องหรอก นายแค่อยู่เฉยๆอย่าให้พวกซิโคจับตัวไปได้ก็พอ! เอ่อว่าแต่เซฮุนไปไหน?
ลู่ห่าน – ออกไปเที่ยวข้างนอกน่ะวันนี้วันหยุด^^
คุณ – ห๊ะ!!อะไรน่ะ!OoO (คุณกลัวว่าเขาจะโดนซิโคจับตัวไป)
ลู่ห่าน – คงไม่มีอะไรหน้าเป็นห่วงหรอกมั้ง คนอื่นๆก็อยู่ด้วยกัน (เขาหมายถึงพวกพี่ๆของเซฮุน)
คุณ – ไม่ได้การแล้ว!!ฉันต้องตามไปดูเขา คนอย่างซิโคน่ะ เราจะประมาทไม่ได้เด็ดขาด!(คุณพูดจบก็รีบวิ่งออกจากหอไปโดยเร็ว)
ลู่ห่าน – เห้ย!!รอฉันด้วยสิ!(ลู่ก็รีบวิ่งตามคุณไปเช่นกันแต่……ทำไมเขาถึงวิ่งไวกว่าคุณแบบนี้ล่ะ)
คุณ – นี้!!นายพาวเวอร์!!ช่วยวิ่งช้าๆกว่าฉันหน่อยได้ไหม!(คุณพูดพลางกระโดดขึ้นไปไต่หลังคาบ้านคนอื่น)
ลู่ห่าน – เห้ย!!ไต่ด้วยคนสิ!(เขารู้สึกสนุกเมื่อเขาสามารถกระโดดขึ้นมาบนหลังคาบ้านเหมือนคุณได้!)
คุณ – เหอะๆจริงๆเลย><!
…………………
ณ สวนสนุก
ชานยอล – เห้ย!!พวกนายฉันขอไปเดทกับแฟนก่อนน่ะ!!^_^ (ชานยอลพูดพลางจูงมือสไตล์ลิสเดินจากไป)
เทา – โหหหทิ้งเพื่อนเลยอ่ะ น่าอิจฉาว๊ะ!เนอะ เซฮุนคนมีแฟน!><(เทาสะกิดเซฮุน)
เซฮุน – ทำไมนายไม่มีซะล่ะ!
ไค – หาไม่ได้มากว่า5555><!
เทา – ไอ้ไค!!มานี่เดี๋ยวแตะให้สีตกเลย!!(เทาไล่แตะไค ทำเอาทุกคนหัวเราะกันถ้วนหน้า)
คริส – เป็นไรอ่ะแบค!เห็นนายลุกลี้ลุกลนอยู่ตั้งนาน ? (คริสถามแบคเมื่อเห็นเขาทำตัวแปลกๆ)
แบคฮยอน – ก็แฟนฉันน่ะสิ!ไม่มาซะที โทรตามตั้งหลายรอบแล้วเนี้ย!
คริส – เห้ย!!ระวัง เจปาร์ค คาบไปกินน่ะ!5555><
แบคฮยอน – ไม่มีทาง!!ฉันไม่ยอมเด็ดขาด!
ดีโอ – ทุกคนๆ ไปเล่นไวกิ้งกันเหอะ!!(ดีโอชวนทุกคน)
เฉิน – เอ่อ…ไม่ไหวว๊ะ กลัวอ้วก ฉันไปเล่นม้าหมุนดีกว่า><
ซิ่วหมิน – ไปด้วยๆๆๆอยากกินซาลาเปาอยู่พอดี นายพาฉันไปหน่อยสิ! (ซิ่วหมินควงแขนเฉินเดินไปด้วยกัน)
ดีโอ – มีใครจะไปกับชั้นบางเนี้ย! (ดีโอถาม)
คริส ซูโฮ เลย์ ยกมือ
ดีโอ – อ่าว นายอ่ะ ไม่ไปหรอ เซฮุน?
เซฮุน – ไม่อ่ะ ฮยองไปกันเหอะ เบื่อแล้ว…
ซูโฮ – เด็กนี่ เบื่อง่ายจริง งั้นรอพวกฉันอยู่ที่นี้น่ะ!
เลย์ – งั้นเราไปกันเหอะ ว่าแต่ แบคฮยอน จะรอแฟนอยู่ที่นี้หรอ? (เลย์หันไปถามแบค)
แบคฮยอน – อืมๆ พวกนายไปก่อนเลย
คริส – งั้นไปกันเหอะๆ (จากนั้นพวกเขาก็พากันไป)
เซฮุน – ฮยอง!
แบคฮยอน – อะไร?
เซฮุน – มีแฟนนี้ดีตรงไหนอ่ะ?
แบคฮยอน – เห้ย!!นายจะรู้ไปทำไม? นายยังเด็กอยู่น่ะ!!
เซฮุน – ผมไม่เด็กแล้วน่ะฮยอง!!
แบคฮยอน – ห้าๆๆพูดแบบนี้ นายแอบชอบใครอยู่หรอ?
เซฮุน – ป่ะ ป่าว…แค่ถามเฉยๆ><
คิวเลอร์ – แบคฮยอน!!!!!(เธอเรียกแบคมาแต่ไกล)
แบคฮยอน – ทำไมพึ่งมาอ่ะ? (แบคงอล)
คิวเลอร์ – เอ่อ…มีธุระนิดหน่อยอ่ะ><
แบคฮยอน – เกี่ยวกับเจปาร์ครึป่าว!!
คิวเลอร์ – ไม่ใช่ซะหน่อย!!อย่างอลกันสิ!!(เธอพูดพลางเขย่าแขนแบค)
แบคฮยอน – ไม่รู้แหระ วันนี้เธอต้องอยู่กับฉันทั้งวัน และทั้งคืนด้วย!!!
คิวเลอร์ – ก็ได้ๆ อย่างอลน่ะๆ^^(เธออ้อนแบค)
เซฮุน – อ่ะแฮ่มๆ ไปรักกันไกล ตรงนี้มีเด็กอยู่น่ะ!(เซฮุนขัดคอ)
แบคฮยอน – ไปที่อื่นกันเหอะ เดี๋ยวเด็กมันเลียนแบบ!!(แบคพูดพลางจูงมือเธอไปจากตรงนั้น!)
เซฮุน – ชิส์!หมั้นไส้>< (เซฮุนรู้สึกอิจฉาพวกเขา)
ซิโค – หวัดดี!!(จู่ๆเขาก็เดินมานั่งข้างๆเซฮุน)
เซฮุน – เอ่อ…นายทักใครหรอ?
ซิโค – ก็ทักนายไง พาวเวอร์!^^
……………………………………
ความคิดเห็น