รักนี้สำคัญแค่ไหน

เนื้อเรื่อง

"แตงไทยพ่อมีเรื่องจะพูดกับลูกน่ะ" เสียงเข้มของผู้เป็นพ่อพูดขึ้นหลังจากที่ฉันกลับมาถึงบ้าน


"ค่ะ? มีอะไรค่ะ" ฉันถามงงๆ

"เราต้องย้ายไปอังกฤษ" พ่อพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง


"555ตลกจังเลยค่ะพ่อ จะมาหลอกให้หนูตกใจใช่มั้ยล่ะ หนูไม่หลงกลหรอก" พ่อฉันมักไม่ค่อยพูดอะไรจริงจัง เขามักจะพูดเล่นแกล้งฉันมากกว่า นั่นทำให้ฉันกับสนิทกันทั้งๆที่แม่จากไปแล้ว


"แตงไทยฟังนะลูก พ่อไม่ได้พูดเล่น เราต้องย้ายไปจริงๆ บริษัทส่งพ่อไปอยู่ที่นั่น 2ปี" พ่อจะเอามามือจับไหล่ฉันไว้ แต่ว่าฉันสะบัดออก


"ไม่จริงมั้งพ่อ ไม่ตลกแล้วนะ"


"เรื่องจริงแตงไทย ลูกเข้าใจพ่อนะ พ่อทิ้งลูกไว้นี่คนเดียวไม่ได้ เราต้องย้ายไปจริงๆ"  พ่อเอามือจับใหล่ฉันแล้วพูดอีกครั้งอย่างหนักแน่น


"ค่ะ แตงเข้าใจแล้ว งั้นแตงขอเวลาทำใจหน่อยนะคะ พ่อ" ฉันพูดก่อนจะเดินขึ้นห้องราวเหมือนคนไม่มีวิญญาณ ทิ้งตัวลงบนที่นอนไม่รู้ว่า จะทำยังไงดี แล้วฉันจะบอกคนอื่นยังไง แล้ว พี่พีอีกล่ะ
 

****----------------*****----------------------*******---------------------****


วันนี้เป็นวันที่ฉันกับพี่พี แฟนฉัน คบกันได้ 2 เดือนเต็มสินะ  ตั้งแต่ วันนั้นที่ฉันเจอเขา


"ไอ้แตง วันนี้ฉันพาคนมาแนะนำให้แกรู้จักน่ะ" พี่มี่ พี่รหัสฉันที่ทอมเดินกอดคอมาพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่ง

"ใครอ่ะพี่ อย่าบอกนะกิ๊กใหม่พี่ ต๊าย ตายเจ๊มี่ของเราเปลี่ยนไปกินตัวผู้แล้วก็ไม่บอก" ฉันพูแหย่พี่มี่เล่น

"อยากปากแตกรึไงไอ้คุณน้องแตงไทย เดี่ยวก็จับทำเมียซะหรอก นี่น่ะ ไอ้พีเพือนพี่" พี่มี่แนะนำแล้วดันพี่พีมาข้างหน้า แต่บังเอิญSheดันแรงไปหนอยพี่พีก็เลยมาชนฉันหงายหลังล้ม


อ๋า ตายแน่ฉัน พ่อจ๋า หนูรักพ่อนะ นู๋จะบอกแม่ให้นะว่าพ่อรักแม่นะ ไอ้กวางฉันรักแกว่ะ ฉันไปก่อนนะ 


เอ๋ ตั้งนานแล้วไหงไม่ลงถึงพื้นซะทีล่ะ ฉันค่อยลืมตามาดู

ตา?

ตาใครหว่าหวานชะมัด อ่ะตา!!! ผัวยาย เฮ้ยไม่ใช่ ตาใครล่ะ


พี่พี พี่พีดึงฉันไว้ทันก่อนจะหงายหลังหัวฟาดพื้นตาย แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือหน้า ก็หน้าฉันกับพี่พี ห่างกันแค่ติ๊ดเดียวเองง่ะ อ๊าย ฉันรู้สึกว่ทำไมหน้ามันร้อนแบบนี้นะ


"ฮะแฮ่ม ขอความกรุณาช่วยเกรงใจทอมที่อยู่เป็น กขค. ตรงนี้คนนึงด้วยน่ะ" ฉันกับพี่พีรีบผละออกจาก


"ไอ้พีเอาเป็นว่าแกอยู่คุยเป็นเพื่อนน้องแตงก่อนก็แล้ว ฉันไปก่อนนะ" ว่าแล้ว She ก็หายวับไปจริงๆ ยังกับใช้วิชากำลังภายใน พี่มี่ฮับ พี่มี่ไม่มาอยู่อย่างงี้ไม่รู้หรอ มันเขิลนะ


"หาอะไรอยู่เหรอครับน้องแตง" พี่พี นี่ไม่รู้อะไรหรือไงนะ คน เขิลน่ะ รู้จักมะ เขิลน่ะ

"เปล่าค่ะ"

"แล้วก้มมองอะไรน่ะคับ"

"มองตีนค่ะ" อ๊ากนี่ฉันตอบอะไรไปนี่ ดูสิพี่พีหัวเราะใหญ่เลย มันน่าขำมากรึไง

"ขำไรคะ"

"ขำน้องแตงนั่นแหละครับ"

"แตงเป็นเพื่อนเล่นเหรอค่ะ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ชิ ไม่รู้จักอีแตงไทยซะแล้ว

หลังจากนั้นฉันกับเขาก็ออกแนวน้ำเน่าทะเลาะกันจนรักกัน พี่พีเขามักจะอ่อนโยนกับฉัน ให้เกียรติฉันทั้งๆที่ เขาก็เป็นPlayboy คนนึง เขาบอกกับฉันว่าไม่ว่าเขาจะมีใครกี่คนแต่เขาก็จะถนอมฉันไว้ ไม่ทำแบบคนอื่นเด็ดขาด กว่าจะรู้ตัวฉันก็มอบหัวใจให้เขาไปแล้ว


"แตงเร็วๆได้มั้ย" เสียงหวานเร่งอีกฝ่ายให้เร่งก่อนที่จะไปไม่ทันงาน


"ไปแล้วๆ จะรีบไปไหนนักฮะไอ้กวาง" ฉันออกมาพร้อมชุดที่ค่อนข้างจะอึดอัด ช่วยไม่ได้นี่ใครใช้ให้ฉันโตเร็วเกินคนล่ะ จากกระโปรงที่เมื่อก่อนยาวเลยเข่าซะอีก แต่ตอนนี้สิมันดันเหลือไม่ถึงเข่าด้วยซ้ำ


"แกเป็นอะไรของแกเนี่ยร้อยวันพันปีไม่เคยช้าไหงวันนี้ทำเป็นเต่าเลยล่ะ" ไอ้กวางบ่นพลางลากฉันขึ้นรถพลาง เฮ้อ ฉันไม่น่าไปคิดถึงเรื่องเก่าๆในห้องน้ำเลย


"ระวังเหอะเดี๋ยวพี่พีสุดที่รักก็งอนหรอก" เหรอ แต่ถ้าฉันเลิกกับพี่เค้าตอนนี้ล่ะ พี่เค้าจะยอมมั้ย แต่นี่มันงานเลี้ยงนะ พี่เขาจะทำยังไง เขาจะเสียใจมั้ย

"ไอ้แตง"


"......."


"ไอ้แตง"


".........."


"ไอ้แตง!!"  ไอ้กวางตะโกนกรอกหูฉัน 


"อะไร! ทำไมต้องตะโกนด้วยเล่า!" ฉันตะโกนกลับ


"ก็ฉันเรียกแกตั้งนานแล้วแต่แกไม่ตอบเล่า ฉันล่ะเบื่อแกตรงนี้แหละ" 


"เหรอ"

เอี๊ยด!!!!


"ถึงแล้ว" ไอ้กวางพูดพร้อมลากฉันมาหาพี่พีที่เป็นเจ้าของงานวันนี้ เขาบอกว่าเป็นงานแลองการคบกันได้ 2 เดือนของเรา ฉันควรทำยังไงดี จะบอกพี่เค้ายังไงดี แค่ฉันเห็นพี่เขายิ้มฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว พี่เค้าจะรู้สึกยังไง เค้าจะร้องไห้มั้ย ไม่ ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาเขา ฉันนั่งอยู่เฉยๆ ขณะที่คนอื่นกำลังสนุก พี่พีมักจะเข้ามาชวนฉันแต่ฉันปฏิเสธ

"เป็นอะไรฮะเราไม่มีเล่นกับพี่เลย" พี่พีเข้ามาถาม

"พี่พีไปเถอะคะ"

"อะไรกัน นี่ถ้าแตงไม่ปพี่ก็ไม่ไปด้วยพี่อยู่กับแตงดีกว่า" พี่พีทรุดนั่งลงที่โซฟาข้างฉัน

"แตงขอโทษนะคะ"

"ขอโทษอะไรกันเล่า ว่าแต่แตงมีอะไรจะบอกพี่รึเปล่า ฮึ" พี่พีมักจะรู้เสมอว่าฉันคิดอะไร

"ค..คือว่าพี่พีคะ..." ทำไม่ได้ ทำไมกันแค่บอกเลิกเองทำไมน่ะ ทำไมทำไม่ลง

"เราเลิกกันเถอะ" ฉันพูดพร้อมหลบสายตาพี่พี

"อะไรน่ะ แตงมองพี่สิ เราพูดอะไรออกมา มีอะไรก็บอกพี่สิแต่อย่าพูดแบบนี้" พี่พีแทบคลั่งเขาจับหน้าฉันให้มองเขา แต่ฉันทำไม่ได้ ทำนบน้ำตาของฉันแตกออกมาฉันควรทำยังไงดี


ยังไม่จบเจ้าค่ะ ค่อยมาอัพต่อ

ดเพ