คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดเทอมวันแรก
( เป็นโรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งในประเทศไทยนี้แหละ)เฮ้อ เช้าวันนี้แจ่มใสจริงๆเลยวันนี้เป็นวันเปิดเรียน
ภาคแรกและโรงเรียนนี้ก็เป็นโรงเรียนใหม่ฉันด้วย แต่ชุดนักเรียนนี้สิสั้นสุดๆ >0< หรือว่าเป็นเพราะฉันคิด
มากไปเองน้า~~ แค่สั้นแค่เข่าเอง ( ไม่อยากอวดขาอันเรียวงามนะเนี่ย ) ยัยพลอยแกบ้าไปป่ะเนี่ย ไปกิน
อาหารเช้าดีกว่า พอฉันเดินลงบันไดเพื่อมาทานข้าวเช้า ไอ้พี่ชายตัวแสบดักรอฉันเลยนะเนี่ย
" มีไรอ่ะพี่เพชร =_= " ฉันถามเจ้าพี่ชายของฉันด้วยอาการเบื่อสุดขีด
" วันนี้พลอยอ่ะสวยจังเลย ^___^ " ไอ้พี่ชายมันต้องมีไรแหงๆเลย ฉันคิด
" เพ่ มีไรก้อพูดมาเหอะ แต่พลอยทายว่ายืมเงิน ใช่ป่ะ เรื่องเดิมๆ -_- " ฉันพูดด้วยความเบื่อมาก
มาย
" แหม เรื่องนั้นมันก้อใช่อ่ะนะ ( _ _ ) น่านะ แต่คราวนี้ไม่ได้เอาไปเลี้ยงสาวๆใครอื่นนะ เอาไป...
เป็นงบจัดงานน่ะ " ขุ่นๆเลยไอ้พี่ตัวแสบ >0< แต่ฉันกลับพูดไปว่า " แล้วคุณพี่จะเอาเท่าไรอ่ะ"
ทำไมฉันต้องยอมเจ้าพี่นี่ทุกทีเลยนะหรือเป็นเพราะว่าสายตาอันหน้าสงสาร + กับหน้าตาอันน่า
รัก (ตรงไหนฟะ)
พี่ชายสุดแสบฉันชื่อ เพชร อยู่ม.6 แล้ว แต่ทำตัวเป็นเด็กเอ๋อไปได้ เข้าเรื่องต่อ แล้วพี่ชายฉันก็เป็น
หนุ่มสุดป็อปอันดับ 5 ของโรงเรียน ลูกหมีพิทยาคมด้วยซึ่งวันนี้ฉันจะต้องเข้าเรียนเป็นวันแรก ~~
พอเสร็จเรื่องเงินกับไอ้พี่ชายสุดกวน...แล้วฉันก็รีบไปโรงเรียน โดยการโหนโรงเรียน เอ๊ย
ไม่ใช่ โหนรถเมล์เป็นประจำ ฉันจึงรีบไปรอรถเมล์ที่ป้าย พอรถเมล์มาจอด ฉันก็รีบขึ้น มีคนชนฉันตั้งหลายคน
แหมพ่อคุณแม่คุณ (ฉันไม่ได้ว่าพ่อแม่ท่านผู้อ่านนะ คือมันเป็นคำอุทานของข้าพเจ้าเอง^___^ ) แย่งกัน
ขึ้นรถอยู่ได้กลัวจะไม่ได้ขึ้นรึไง??? เยส ในที่ก้อขึ้นมาจนได้ แฮก เหนื่อยเฟ้ย พวกผู้ชายหมัยนี้ไม่มี
น้ำจิตน้ำใจกันบ้างเล้ย แทนที่จะลุกขึ้นให้พลอยคนสวยนั่งก็มิได้>__<
โย้ๆ มีคนลุกไปแล้ว เราจะมีที่นั่งแล้ว (ออกนอกหน้าไปมั้ยไอ้พลอย)
ในที่สุดก็ได้นั่ง ฮิๆแถมได้นั่งใกล้ผู้ชายหน้าตาหน้ารักมากมายอีกด้วย ว้าวมีความสุขสุดๆ^____^
( เมื่อกี้มันยังรมณ์เสียอยู่มิใช่รึ )
" นี่เธอ ใครสั่งให้มานั่งใกล้ฉันไม่ทราบ -__- " อยู่ๆไอ้หนุ่มหน้าซวย เอ๊ย หน้าสวยก็พูดขึ้น
ซะงั้น
" อ้าว พูดงี้ก็หาเรื่องกันชัดๆดิ นี่มันรถเมล์สาธารณะนะคุณไม่ใช่รถส่วนตัวหน้าตาก็ดี แต่ถ้าปาก...
อย่างนี้ใครเขาจะเอาฟะ โด่ ทำซึ้งไปได้ " ฉันพูดด้วยความเหลืออด อ้าว หลับซะละ งั้นตะกี้นี้เขาก้อไม่
ได้ทำซึ้งไรเลย ที่แท้ก็หลับ นี้ฉันด่าหมอนี้อยู่คนเดียวเหรอเนี่ย ฮึ อย่าให้ได้เจอะได้เจอกันอีกนะ ชิ ~~~~~~~~
โรงเรียน ลูกหมีพิทยาคม...
โห โรงเรียนกว้างใหญ่ชะมัด แล้วจะรู้มั้ยเนี่ยว่าเราอยู่ตึกไหน ไอ้พี่ชายตัวแสบก็ไม่ยอมมากับเรา เดี๋ยวจะ
ฟ้อง ผอ. เลยนี่ ( แล้ว ผอ. เกี่ยวไรฟะ แค่หน้ากรูก็ยังไม่เคยเห็น ) ห้อง ม.4/1 อยู่ไหนน้า~~
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!! " ใครมาเห่าหอนแถวนี้ฟะ ฉันจึงหันไปตามต้นเสียง ก็เห็น
สาวๆยืนล้อมรอบผู้ชายที่หน้าตาดีมากมายอยู่ แต่ผู้ชายคนนี้คุ้นๆแฮะเหมือนเคยเจอที่ไหน คิดก่อน อืมมมม์ เฮ้ย ผู้ชายปากเสียที่เรานั่งใกล้เมื่อตอนบนรถเมล์นี่ หือ กะว่าจะไม่ได้พบแล้วนะเนี่ย เสือกมาอยู่โรงเรียนนี้ได้ เวงจริงๆ ช่างเถอะหาห้องเรียนต่อดีกว่า คติของฉัน จงทำให้ได้เพราะมันอยู่แค่เอื้อม ซึ้งมากมาย ^___^
ห้อง ม.4/1~~
แฮกๆ กว่าจะถึง หาตั้งนานกว่าจะเจอ แหม ยังเหลือที่นั่งอยู่เฮ้อ ก็นึกว่าจะเหมือนนางเอกที่เข้าโรงเรียนมา
ใหม่แล้วไม่มีที่นั่ง มีแต่คนรังเกียจ (เวอร์ไป ไอ้พลอย) อะแฮ่ม ต้องทำเสียงอ่อนหวาน " เออ โต๊ะนี่มีคนนั่ง
มั้ยคะ??? ^__^ " ฉันพูดด้วยน้ำเสียงมีจริตเล็กน้อย
" ถ้ามีแล้วก็ต้องเห็นอะดิ โด่ถามได้ มีตาหรือเปล่าเนี้ย แล้วเนี่ย ไม่น่าเชื่อว่าอยู่ห้องนี้ รสนิยมการแต่งตัว
ก็เฉิ่มมาก 0__0 " อ้าว เฮ้ยพูดงี้หาเรื่องกันชัดๆดิ เริ่มมีน้ำโหแล้วนะเฟ้ย " นี่ ที่ฉันถามก็เพราะเป็นคนมีมาร
ยาทหรอกนะ อ้อ แล้วใครแต่งตัวเฉิ่มมิทราบ อ๋อ คงจะเป็นเธอเองอ่ะนะ พ่อคุณแม่คุณ ก่อนจะดูคนอื่นหัดดู
ตัวเองซะบ้าง เฉิ่มตั้งแต่รุ่นปู่รุ่นย่าแล้วกระมัง " ฉันด่ายัยปีศาจหนูภาค 2 (ภาคแรกที่โรงเรียนเดิมของฉัน
ไม่คิดว่าจะต้องมาเจอที่โรงเรียนนี้) อย่างสุดจะทนได้ ว่าคนอื่นไม่ดูตัวเอง เชอะ
ความคิดเห็น