ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : chapter 5
CHAPTER 5
คู่ตัวร้ายป่วนหัวใจตระกูลมาเฟีย
Turbulent love mafia
"อ๊ะ ปล่อยน้า ไอหมี"แจจุงที่นอนอยู่ก็บอกให้ร่างสูงของยุนโฮปลดปล่อยมือแกร่งออกจากเอวางของเค้าเพราะอยู่ดีๆยุนโฮก็ดึงเค้าไปกอดซะงั้น
"หนาวววววววว กอดกันๆ"ยุนโฮพูดพรางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
"ปล่อยน้า"แจจุงได้แต่พูดแล้วดิ้นขลุกขลักเพราะสำหรับผีอย่างพวกเค้าจะอ่อนกำลลังที่สุดตอนง่วงนอนสรุปคือเหลือกำลังเหมือนคนธรรมดา
"นอนเถอะง่วงไม่ใช่เหรอครับ หือม์"ยุนโฮพูดแล้วแอบดมผมสีดำขลับหอมของแจจุง
"อืม นอนก็ได้ชริ"แจจุงพูดแล้วหลับตาลง แปลกที่แจจุงกลับรู้สึกดีที่ยุนโฮกอดเค้าแทนที่จะอึดอัด
ทางด้านฮีชอล
"ฮ้าววววว ชักจะง่วงแล้วเหมือนกันนะเรา"ฮีชอลพูดแล้วจะหายตัวไปเรียกซีวอนแต่ซีวอนมาขว้าเอวบางไปกอดได้ซะก่อน
"ง่วงแล้วเหรอครับ หือม์"ซีวอนพูดแล้วแอบขโมยสูดดมความหอมจากแก้มใสของฮีชอล
"อืม ง่วงแล้วไปนอนเถอะ"ฮีชอลพูดพร้อมก้มหน้างุดๆ
"ครับๆ"ซีวอนพูดแล้วปล่อยอ้อมกอดจากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นจับมือบางเดินเข้าห้องนอน
"เดี๋ยวผมอาบน้ำก่อนนะครับ รอได้มั้ยพี่ฮีชอล"ซีวอนพูดแล้วหันหน้ามาถามฮีชอลที่นั่งอยู่บนเตียง ส่วนมือหนาก็ทำหน้าที่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเอง
"อืม"ฮีชอลพูดแล้วเดินไปหยิบรีโมททีวีมาเปิดดูรอซีวอน
"ครับ"ซีวอนพูดแล้วขว้าผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำ
10นาทีผ่านไป ความจริงแล้วคุณชายซีวอนอาบน้ำช้ากว่านี้มากโข แต่กลัวร่างบางจะรอนาน ปกติแล้วเค้าก็ไม่แคร์ใครขนาดนี้เลย แปลก
ซีวอนเดินออกมาพร้อมกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวส่วนมือก็เช็ดหัวตัวเองไปพราง ฮีชอลที่กำลังดูทีวีอยู่หันมามองซีวอนตามเสียงเปิดประตูห้องน้ำจำต้องรีบหันขวับแล้วคลานไปบนเตียงแล้วคลุมโปงทันที เพราะซิกแพ็คงามๆที่มีน้ำใสๆเกาะแพรวพราวนั่นนะสิ ถึงทำให้ฮีชอลเขินขนาดนี้
"ผมจะปิดไฟแล้วนะครับ"ซีวอนหันมาถามรูมเมทคนใหม่หลังจากใส่เสื้อกล้ามตัวนึงเสร็จแล้ว
"อืม"ตอบสั้นๆเป็นอันรู้ว่าปิดได้เลย ซีวอนไปปิดไฟแล้วเดินมาที่เตียงจากนั้นก็ค่อยคลานนอนข้างๆฮีชอล
"หนาววววว"ซีวอนพูดแล้วกอดฮีชอล
"ใครใช้ฝห้นายเปิดแอร์แล้วใส่เสื้อกล้ามตัวเดียวเล๊า"ฮีชอลว่าแล้วก็หลับตา รู้สึกอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
"ราตรีสวัสดิ์ครับที่รัก"
"อืม -////-"ห๊า ทำไมไปตอบรับแบบนั้นว๊าไอฮีชอล
**********************************************************************
CHAPTER 4
คู่ตัวร้ายป่วนหัวใจตระกูลมาเฟีย
Turbulent love mafia
เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น
ล้วนสะท้อนการกระทำ
ในโลกแห่งความเป็นจริง
ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเอง
แสงแดดยามเช้าเป็นสัญญาณของเช้าวันใหม่อันสดใสและเป็นตัวบอกอีกว่าเป็นช่วงเวลาที่คนบนโลกแถบเอเชียควรเตรียมตื่นนอนเพื่อทำกิจวัตรของชีวิตได้แล้ว แสงจากดวงอาทิตย์ลอดตามรูหน้าต่างเข้าตาของผู้ที่มีร่างบางดุจสตรีเพศดวงตาสวยค่อยๆกระพริบถี่เพื่อปรับระดับม่านตาให้ชินกับความสว่างของเช้าวันใหม่
ฮีชอลลุกขึ้นจากเตียงหันมามองคนที่นอนกอดเค้าทั้งคืน ร่างบางค่อยๆขยับแขนแกร่งที่กอดออกจากเอวบางของตน แล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัว อ๊ะ ศาลผีไม่ได้บอกว่าเค้าจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเหมือนอยู่เมืองผีได้รึเปล่า แล้วผ่านี้แจจุงไม่อาละวาดตายแล้วเหรอน้องชายเค้าถ้าตื่นขึ้นมาจะต้องอาบน้ำ ไม่งั้นอาละวาดป่าช้าแตกแน่
"อาบน้ำ โอ้ย เหนียวตัว อาบน้ำไงอ่ะ อาบน้ำ อาบน้ำ!!!!!!!!!!!!!!!" นั่นไงคิดยังไม่จบเลยเสียงมาก่อนตัวซะอีกน้องชายของเค้า ฮีชอลกำลังจะเดินไปหาแจจุง แต่
โป๊ก!!!!
"โอ้ยยยยยยยย อารายอีกฟร่า!?!"ฮีชอลสบถพรางเหลือบมองของที่ตกลงมา ศาลผี = =;? ส่งมาทางอื่นไม่ได้เหรอว่ะทำไมต้องส่งมาโดนหัวตรูทุกครั้งเลยฟร้า!!!!!
ถึง สองผีพี่น้องตระกูลคิม
จากศาลผีรูปหล่อเองจร้า
ฮ่าๆ คืนแรกเป็นยังไงบ้างในการอยู่โลกมนุษย์ เหนียวตัวละสิ ฮ้าว ข้าก็เพิ่งจาตื่นยังมิได้อาบน้ำแปรงฟันเลย กลัวว่าน้องชายเจ้าจะอาละวาดบ้านแตกแตนซะก่อน เรื่องการอยู่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก็ทำอย่างเคยทำตอนอยู่เมืองโกทแลนด์ตามปกติน่านล๊า ฮ้าว เจ้าสองคนไม่ได้เอาเสื้อผ้าไปสินะ ข้าจะส่งไปให้ที่ประตูโลกวิญญาณที่อยู่ในบ้านนั้น มันอยู่ใหนในบ้านนั่น ข้าเองก็ไม่รู้ หาเอาเองแล้วกันฮี่ๆ โครกคราก อุ้ยเสียงท้องข้าร้อง ไปกินเบรคฟาสต์ก่อนนะ
บะบุย จากศาลผีรูปหล่อ จุ๊บๆ
"เฮ้อ ช่วยได้มากเลยศาลผีเนี่ย เด๋วกลับไปก็ฟ้องว่าละเลยต่อหน้าที่ซะเลยนี่ โอ้ย"บ่นยังไม่ทันจะจบก็มีศาลผีหล่นมาอีกละ
ถึง คิม ฮีชอล
จาก ศาลผีรูปหล่อ
ถ้าเจ้าคิดจะฟ้องข้า อย่าฟ้องเดี๋ยวข้าตกงาน ขอบใจล่วงหน้า โชคดี บ้ายบาย
"เฮ้ย รู้ได้ไงว่ะ เอาเถอะ"ฮีชอลพูดแล้วเดินออกไปหาแจจุง
"อาบน้ำ โอ้ย เหนียวตัว อาบน้ำไงอ่ะ อาบน้ำ อาบน้ำ!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงของแจจุงที่กำลังฉุดกระชากยุนโฮให้ขึ้นมารับรู้ความต้องการของตน
"ไอหมี โฮ~~~ อยากอาบน้ำ"แจจุงพูดแล้วดึงมือยุนโฮ แต่ยุนโฮที่ไม่อยากตื่นเอาหมอนขึ้นมาทับหัวตัวเองเพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงแจจุง
"แจ๊บๆ แล้วจาให้ผมอาบให้เหรอไงคร้าบบบบบบ"ยุนโฮพูดเสียงอู้อี้ใต้หมอน
"ทะลึ่ง ก็ช้านอยากอาบน้ำนายต้องไม่มานอนอย่างนี้สิ!!!!!!!"แจจุงพูดแล้วเปลี่ยนไปดึงลำตัวยุนโฮ พอดีกับที่ยุนโฮจะหันมาหาแจจุงทำให้หน้าทั้งสองห่างกันไม่ถึงคืบ
"อ๊ะ พี่ขัดจังหวะรึเล่า ขอโทษๆ"ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ฮีชอลก็ยังยืนยิ้มอยู่ตรงประตูไม่ได้ไปใหน
"จุ๊บ!?!"
Q.+<<<<หน้าฮีชอล
O////O<<<หน้าแจจุง
*//*<<<<หน้ายุนโฮ
อยู่ดีๆยุนโฮก็เด้งตัวขึ้นมาซะงั้น ปากเรียวได้รูปของยุนโฮสัมผัสกับปากหนาอวบอิ่มสีแดงสดของแจจุงถึงจะเป็นสัมผัสที่แผ่วเบาแต่ก็ทำให้ร่างบางถึงกับร้อนผ่าว
"คิกๆ ไวไฟไปป่าวสองคนนี้"ฮีชอลที่หายจากอาการตกใจแล้วเมื่อได้สติก็แซวน้องทันที
"..........."แจจุง
"พี่ฮีชอล แจจุงเค้าอยากอาบน้ำอ่ะครับ"ยุนโฮยื่นคอมาบอกฮีชอลที่ยืนยิ้มอยู่ตรงประตู
"พี่ก็จะมาบอกเรื่องนี้แหละ ยุนโฮ ให้แจจุงยืมชุดนายใส่ก่อนนะ ห้ามปฎิเสธ ถ้าแจจุงหายช็อคแล้วก็บอกเค้าว่าอาบน้ำแปรงฟันได้ตามปกตินะ ฝากด้วย คิกๆ ^0^"ฮีชอลพูดฝากฝังกับยุนโฮเสร็จแล้วก็ปิดประตูให้เสร็จสรรพ
"................."แจจุง
"แจจุง แจจุงครับ แจจู๊งงงงงงง!!!!!!!"ยุนโฮ
" O//O จะ...ระ...เรียกอะไร...สะ...เสียงดังเนี่ย!!!!"พอเริ่มที่จะสติคืนมาบ้างก็เปิดฉากสวมคอนเวริตเดิมของตัวเองทันที
"ก็เรียกแล้วแจจุงไม่มีปฎิกิริยาตอบสนองนี่ อิอิ เขินเหรอครับ"ยุนโฮพูดแล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆแจจุง
" *///* เขินบ้าอะไร"แจจุงพูดแล้วรีบเบี่ยงหน้าแล้วถอยหลังหนียุนโฮ
"อิอิ แล้วจะอาบน้ำรึเปล่าละครับ"ยุนโฮยิ้มให้แจจุงอย่างเอ็นดูกับท่าทางของร่างบาง
"อะ..อาบสิ"แจจุง
"ก็อาบสิ เดี๋ยวผมเอาชุดให้นะ"ยุนโฮพูดเสร็จก็เดินไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้าแล้วเลือกชุดกับผ้าขนหนูมาให้แจจุง
"อะนี่ครับ"ยุนโฮพูดพร้อมกับยื่นเสื้อผ้าให้แจจุง
"ขะ...ขอบใจ"แจจุงพูดแล้วเดินไปหน้าห้องน้ำแต่....
"อาบน้ำได้เลยชะมะ ที่พี่ฮีชอลพูด ไม่ได้ยินอ่ะ"แจจุงหันมาพูดกับยุนโฮอย่างเขินๆ
"ครับ เป็นเอามากนะเนี่ยแจจุง"ยุนโฮพูดแล้วกระโดดลงเตียง
"บ้า โอ๊ยยยย"แจจุงจะเดินเข้าห้องน้ำแต่ลืมเปิดประตูเลยชนเข้าให้กับประตูเลยล้มไปนั่งจุ้มปุกอยู่หน้าประตูห้องน้ำ เฮ้ย ทำไมตรูทะลุร่างเข้าไปไม่ได้อ่ะ
"อ้าวแจจุง ไปนั่งเล่นหน้าห้องน้ำทำไมครับ อิอิ"ยุนโฮพูดหยอกแจจุงแล้วรีบวิ่งไปประคองร่างบาง
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย ชั้นหายร่างไม่ได้!!!!!!!!!!!!!!"
ทางด้านฮีชอล
โป้ก!!!!
"อะไรอีกฟร่าเนี่ยยยยยยย"ฮีชอลเดือดปุดกับการส่งจดหมายของศาลผี
ถึง สองพี่น้องตระกูลคิม
จากศาลผีรูปหล่อ
เนื่องจากขณะนี้แหล่งพลังงานของผีถูกทำลายโดยกบฎที่แทรกตัวอยู่เป็นหนอนบ่อนตับ เอ้ย หนอนบ่อนไส้ ขณะนี้เลยทำให้ผีทุกตัวที่อยู่บนโลกมนุษย์ไม่สามารถใช้พลังงานแบบผี ทราบโดยทั่วกันนะจ๊ะ
รักนะ จุ๊บๆ
พออ่านจบปุ๊บเสียงของแจจุงก็ดังขึ้นปั๊บ เหอะๆ
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย ชั้นหายร่างไม่ได้!!!!!!!!!!!!!!"ฮีชอลส่ายหัวน้อยๆ ให้กับน้องชายจอมโวยวายและเมืองผี จากนั้นฮีชอลก็เดินไปที่เตียงของซีวอนหวังจะเข้าไปปลุกแต่ก็เป็นไปตามนิยายน้ำเน่า [= =; - ไรท์เตอร์] ซีวอนยื่นมือแกร่งดึงฮีชอลให้ลงมาทับตัวเองอย่างรวดเร็ว
"อยากได้มอร์นิ่งคิสครับพี่ฮีชอล"ซีวอนพูดใกล้หูร่างบาง
"บ้า -/////-"ฮีชอล
"น้า ไม่งั้นก็กอดอยู่แบบนี้ทั้งวันอ่ะหละ"ซีวอนพูดพรางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ซีวอนก็คิดจะทำจริงๆด้วยวันนี้ไม่มีงาน สบ๊าย แค่ไปรับหลานชายอย่างเดียวเอง
"ก็ได้ปล่อยชั้นก่อนสิ"ฮีชอลพูดแล้วทุบอกแกร่งสองสามที
"ก็ได้"ซีวอนพูดแล้วปล่อยให้ฮีชอลเป็นอิสระ จากนั้นก็ยันตัวให้นั่งแล้วชี้ที่ปากตัวเองให้ฮีชอลส่วนตัวเองก็หลับตาเป็นเชิงว่าพร้อมแล้ว จูบได้เลย
จุ๊บบบบบบบบบบบบ
"คิกๆ"เสียงหัวเราะคิกคักจากฮีชอลทำให้ซีวอนเปิดเปลือกตาขึ้น
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ยุนโฮ
"ไอยุนโฮ ม่ายยยยยยยยไอน้องเวร"ที่เป็นยุนโฮมาจุ๊บซีวอนแทนฮีชอลเพราะยุนโฮจะเข้ามาหาซีวอนให้ไปคุยเรื่องไปรับหลานชายแต่มาเจอพอดี ฮีชอลเลยเรียกยุนโฮมามอบมอร์นิ่งคิสแสนหวานให้พี่ชายตัวเอง
"อ้ากกกกกกกกกกก พี่ ผมไม่ผิดดดดดดดดดดด พี่ฮีชอลช่วยผมด้วยยยยยยยยย"ยุนโฮวิ่งมาหลบหลังฮีชอลหลังจากโดนสิงโตไล่ล่าทั่วห้อง
"ฮ่าๆ พอๆเถอะซีวอน ยุนโฮเมื่อกี้จะมาหาใครล่ะ"ฮีชอลที่หัวเราะน้อยๆกับการกระทำของสองพี่น้องแล้วหันหลังมาถามคนที่หลบหลังตัวเอง
"อ๋อ จะเข้ามาบอกพี่ซีวอนว่า อย่าลืมไปรับ อาเจด้วยไปแล้วคร้าบบบบบ"ยุนโฮพูดแล้วรีบวิ่งออกไปทันที
"ใครเหรอซีวอน"ฮีชอลเอียงคอถามซีวอนอย่างไม่รู้ตัวว่าทำให้คนตรงหน้าใจเต้นไม่เป็นส่ำ
"หลานชายนะฮะ พี่ต้องไปรับหลานกับผมด้วยไม่รู้ละ"ซีวอนพูดเหมือนงอนๆแล้วเดินไปขว้าผ้าขนหนู
"ทำไมชั้นต้องไปด้วยหล่ะ?"ฮีชอล
"ก็พี่ไม่ให้มอร์นิ่งคิสผมนี่"ซีวอนพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"อิอิ"ฮีชอล
เวลาล่วงเลยไป15นาที
"แจจุง มาช่วยพี่ทำกับข้าวววววววววววว อุ๊บ ฮ่าๆๆๆๆๆ"ฮีชอลที่วิ่งมาเกาะขอบประตูห้องนอนของยุนโฮและแจจุงที่เปิดอ้าไว้ เพราะฮีชอลจะให้แจจุงไปช่วยทำกับข้าวเพราะแม่บ้านที่เป็นผีก็ไปเกิดกันหมดแล้ว แต่ก็ถึงกับขำที่เห็นสภาพน้องชายตัวเอง เพราะว่ายุนโฮค่อนข้างสูงแล้วเสื้อที่ยุนโฮให้แจจุงใส่เนี่ยมันยาวเลยเข่าแจจุงซะอีก แล้วภาพที่เค้าเห็นเนี่ยแจจุงเดินเก้งก้างเพราะเสื้อมันยาว
"แงงงงงงงงงงง พี่ฮีชอลขำอะไรง่า"แจจุงพูดแล้วเดินเก้งๆก้างเหมือนกับกำลังเจ็บง้ามขาก็ไม่ปานมาหาฮีชอล
"ยุนโฮ นายไม่มีเสื้ออื่นให้น้องชายชั้นใส่แล้วเหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"ฮีชอลหันไปพูดกับยุนโฮแล้วปล่อยขำพร้อมกับยุนโฮ
"มันหน้าตลกมากใช่มั้ยยยยยยยยยย"แจจุงตะโกนจนทำให้กคนยกมือขึ้นมาปิดหู
"ฮิฮิ น่ารักดีออก"ยุนโฮพูดแล้วเดินไปหาเสื้อตัวเก่าๆของเค้าที่เค้าใส่ไม่ได้แล้ว
"อ่ะใส่ไปก่อนละกัน"ยุนโฮพูดแล้วยื่นเสื้อให้แจจุง
"งั้นพี่ไปรอข้างล่างนะ ฮ่าๆๆๆๆ"ฮีชอลพูดแล้วรีบวิ่งลงไป
3นาทีต่อมา
แจจุงเดินลงมาจากชั้นบนเข้ามาในห้องตัว เห็นพี่ชายกำลังหั่นผักอยู่ก็เลยเข้าไปกอดฮีชอลจากด้านหลังโดยมียุนโฮที่เดินตามลงมามองเหตุการณ์อย่างขำๆแต่เป็นเพราะกำลังหั่นผักอยู่ฮีชอลเลยพราดมือจนทำให้มีดบ้า
"โอ้ยยยย"ฮีชอลเผลอร้องมาอย่างตกใจ
"พี่ฮีชอลเป็นอะไรรึเปล่าครับ"แจจุงพูดพร้อมกับยกมือฮีชอลขึ้นมาดู
"ไม่เห็นรึไงแจจุงว่าพี่หั่นฟักอยู่"ฮีชอลพูดเชิงดุ
"ก็ผมนึกว่ามันจะไม่เป็นไรนี่ ปกติพี่โดนบาดก็ไม่เป็นไรไม่ใช่เหรอ ฮึก"แจจุงพูดไปสะอื้นไป ทำให้ฮีชอลตกใจเล็กน้อย คงจะเป็นเพราะพลังงานในเมืองผีถูกทำลายละมั้ง
"ผมขอโทษนะครับ ฮืออออออออ"ฮีชอลหันมามองหน้าน้องชายที่ก้มหน้าสำนึกผิดแล้วร้องไห้ แจจุงเป็นอย่างนี้สินะเค้าถึงรักน้องชายคนนี้เหลือเกิน แจจุงจะเหมือนเด็กเวลาอยู่กับเค้า
"พี่ไม่เป็นไรหรอกดูสิ หายแล้วเห็นมั้ย"ฮีชอลดูดเลือดตัวเองก่อนจะยื่นให้แจจุงดู
"จริงเหรอครับ ฮึก"แจจุงเงยหน้ามามองตามนิ้วพี่ชาย
"ขี้แงจริง มาช่วยพี่ทำกับข้าวเลยเร็ว"ฮีชอลพูดแล้วขยี้หัวแจจุงเล่นอย่างเอ็นดู
"ครับๆ" แจจุง
ทางซีวอนและยุนโฮ
การกระทำทั้งหมดของสองพี่น้องอยู่ในสายตาสองคู่ของคนร่างสูงทั้งสองยุนโดยเฉพาะยุนโฮที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น โดยมีซีวอนมาเป็นกองเสริมทีหลัง
"น่ารัก เฮ้ย"ทั้งซีวอนและยุนโฮต่างพูดพร้อมกันแล้วหันมามองหน้ากัน
"ความรักจะเกิดห้าไม่ได้หรอกไอน้อง"ซีวอนพูดแล้วคล้องคอยุนโฮจากนั้นก็พากันไปรอกินข้าวที่โต๊ะกินข้าว
พอกินข้าวเสร็จแล้ว ฮีชอลและซีวอนก็มีหน้าที่ไปรับหลานชายที่ชื่ออาเจมา
รถหรูเคลื่อนที่จนมาถึงบ้านหลังโตหลังหนึ่ง รถหรูจอดเข้ามาภายในตัวบ้านจนมาถึงหน้าบ้าน ร่างสูงทำการบีบแตรรถสองสามทีก็ปรากฎเด็กผู้ชายประมาณเจ็ดขวบวิ่งหัวสั่นด๊อกแด๊กออกมาแล้วมาเปิดประตู รถด้านของซีวอน
"อันยองฮะ อาซีวอน อันยองฮะพี่ชายแปลกหน้า"เด็กคนนั้นทักทายซีวอนกับคนแปลกหน้า เฮ้ย ก็มีกันอยู่แค่ซีวอนกับฮีชอล เฮ้ย เด็กคนนี้เห็นชั้นเรอะ ฮีชอลคิดแล้วยิ้มแห้งให้เด็กคนนั้น จากนั้นเด็กคนนั้นก็วิ่งไปนั่งเบาะข้างหลังอย่างรู้งาน
"แฟนอาซีวอนเหรอฮะ"เด็กคนนั้นพูดแล้วยื่นหน้ามามองฮีชอล
"ครับ"ซีวอนตอบแล้วหักพวงมาลัยเลี้ยวออกจากบ้านหลังโตอย่างชำนาญ
"เฮ้ย ซีวอน"ฮีชอล
"อิอิ พี่ชื่ออะไรเหรอฮะ"อาเจหลานชายวัยเจ็ดขวบของซีวอนและยุนโฮถามขึ้น
"ฮีชอลครับ แล้วเราละครับ"ฮีชอลตอบแล้วลูบหัวอาเจ
"อาเจฮะ เป็นหลานของอาซีวอน กับ อายุนโฮฮะ "จากนั้นก็เกิดบทสนทนาของฮีชอลและอาเจขึ้นมาอย่างต่อเนื่องไปจนถึงบ้านซีวอน
"หลานอามาแว้ววววววววววววว" ยุนโฮพูดพร้อมกับวิ่งไปหาอาเจส่วนอาเจก็วิ่งไปหายุนโฮเหมือนกัน พอถึงตัวยุนโฮก็ยกตัวอาเจขึ้นมาอุ้มทันทีแล้วยื่นแก้มให้อาเจหอมทั้งสองข้าง
ส่วนแจจุงที่เดินตามมาก็รู้สึกไม่ค่อยชอบไอเด็กคนนี้เอาซะเลย
"อาเจมาทักทายพี่แจจุงสิครับ"ยุนโฮอุ้มอาเจให้หันมาทางแจจุงแล้วพูดขึ้นอย่างลืมตัวว่าอาเจคงไม่เห็นแจจุง แต่.....
"ไม่ละฮะ อายุนโฮผมหิววววว" ห๊า!?! ไอเด็กบ้า ไอเด็กไม่มีสัมมาคาระวะ
"ปะๆ ไปหาอะไรกินเนอะ"ยุนโฮก็สงสัยนิดหน่อยแต่เค้าก็ชินละ เพราะเคยได้ฟังมาเหมือนกันว่าคนตระกูลชเวมีสัมผัสที่หกกันเยอะ
ขึ้น ขึ้น ขึ้น ขึ้นนนนนนนนนน!!!!!!!! ไอเด็กบ้า แจจุงขึ้นเว้ยยยยยยยยยยย
"แจจุงเอาเถอะ อาเจเค้ายังเด็ก"ฮีชอลพูดแล้วจับไหล่ที่สั่นระริกเพราะความโกรธ แล้วหันไปมองหน้าซีวอน
"แจจุง..."
".........."
"แจจุง..."
".........."
ควับ แจจุงหันมาพร้อมตาที่มีดวงไฟลุกโชนทำเอาทั้งคนเป็นพี่อย่างฮีชอลและคนอื่นอย่างซีวอนเห็นแล้วถอยหลังกรูด
"ชั้นไม่ฆ่าไอเด็กนั้นหร๊อกกกกกกกกกกก"แจจุงพูดแล้ววิ่งขึ้นไปข้างบน
"น้องพี่จะฆ่าหลานผมมั้ย"ซีวอน
"นายเชื่อในพระเจ้ามั้ยละ"ฮีชอล
"ครับ"ซีวอน
"พระเจ้าที่นายรู้จักจะปราณีเด็กมั้ยละ"ฮีชอล
"ครับ"ซีวอน
"อืม"ฮีชอล
"อาเมน"ซีวอน
**************************************************************************
ขอเมนท์ด้วยนะค่ะ อาเมน - -
คู่ตัวร้ายป่วนหัวใจตระกูลมาเฟีย
Turbulent love mafia
"อ๊ะ ปล่อยน้า ไอหมี"แจจุงที่นอนอยู่ก็บอกให้ร่างสูงของยุนโฮปลดปล่อยมือแกร่งออกจากเอวางของเค้าเพราะอยู่ดีๆยุนโฮก็ดึงเค้าไปกอดซะงั้น
"หนาวววววววว กอดกันๆ"ยุนโฮพูดพรางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น
"ปล่อยน้า"แจจุงได้แต่พูดแล้วดิ้นขลุกขลักเพราะสำหรับผีอย่างพวกเค้าจะอ่อนกำลลังที่สุดตอนง่วงนอนสรุปคือเหลือกำลังเหมือนคนธรรมดา
"นอนเถอะง่วงไม่ใช่เหรอครับ หือม์"ยุนโฮพูดแล้วแอบดมผมสีดำขลับหอมของแจจุง
"อืม นอนก็ได้ชริ"แจจุงพูดแล้วหลับตาลง แปลกที่แจจุงกลับรู้สึกดีที่ยุนโฮกอดเค้าแทนที่จะอึดอัด
ทางด้านฮีชอล
"ฮ้าววววว ชักจะง่วงแล้วเหมือนกันนะเรา"ฮีชอลพูดแล้วจะหายตัวไปเรียกซีวอนแต่ซีวอนมาขว้าเอวบางไปกอดได้ซะก่อน
"ง่วงแล้วเหรอครับ หือม์"ซีวอนพูดแล้วแอบขโมยสูดดมความหอมจากแก้มใสของฮีชอล
"อืม ง่วงแล้วไปนอนเถอะ"ฮีชอลพูดพร้อมก้มหน้างุดๆ
"ครับๆ"ซีวอนพูดแล้วปล่อยอ้อมกอดจากนั้นก็เปลี่ยนมาเป็นจับมือบางเดินเข้าห้องนอน
"เดี๋ยวผมอาบน้ำก่อนนะครับ รอได้มั้ยพี่ฮีชอล"ซีวอนพูดแล้วหันหน้ามาถามฮีชอลที่นั่งอยู่บนเตียง ส่วนมือหนาก็ทำหน้าที่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเอง
"อืม"ฮีชอลพูดแล้วเดินไปหยิบรีโมททีวีมาเปิดดูรอซีวอน
"ครับ"ซีวอนพูดแล้วขว้าผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำ
10นาทีผ่านไป ความจริงแล้วคุณชายซีวอนอาบน้ำช้ากว่านี้มากโข แต่กลัวร่างบางจะรอนาน ปกติแล้วเค้าก็ไม่แคร์ใครขนาดนี้เลย แปลก
ซีวอนเดินออกมาพร้อมกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวส่วนมือก็เช็ดหัวตัวเองไปพราง ฮีชอลที่กำลังดูทีวีอยู่หันมามองซีวอนตามเสียงเปิดประตูห้องน้ำจำต้องรีบหันขวับแล้วคลานไปบนเตียงแล้วคลุมโปงทันที เพราะซิกแพ็คงามๆที่มีน้ำใสๆเกาะแพรวพราวนั่นนะสิ ถึงทำให้ฮีชอลเขินขนาดนี้
"ผมจะปิดไฟแล้วนะครับ"ซีวอนหันมาถามรูมเมทคนใหม่หลังจากใส่เสื้อกล้ามตัวนึงเสร็จแล้ว
"อืม"ตอบสั้นๆเป็นอันรู้ว่าปิดได้เลย ซีวอนไปปิดไฟแล้วเดินมาที่เตียงจากนั้นก็ค่อยคลานนอนข้างๆฮีชอล
"หนาววววว"ซีวอนพูดแล้วกอดฮีชอล
"ใครใช้ฝห้นายเปิดแอร์แล้วใส่เสื้อกล้ามตัวเดียวเล๊า"ฮีชอลว่าแล้วก็หลับตา รู้สึกอุ่นอย่างบอกไม่ถูก
"ราตรีสวัสดิ์ครับที่รัก"
"อืม -////-"ห๊า ทำไมไปตอบรับแบบนั้นว๊าไอฮีชอล
**********************************************************************
CHAPTER 4
คู่ตัวร้ายป่วนหัวใจตระกูลมาเฟีย
Turbulent love mafia
เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น
ล้วนสะท้อนการกระทำ
ในโลกแห่งความเป็นจริง
ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเอง
แสงแดดยามเช้าเป็นสัญญาณของเช้าวันใหม่อันสดใสและเป็นตัวบอกอีกว่าเป็นช่วงเวลาที่คนบนโลกแถบเอเชียควรเตรียมตื่นนอนเพื่อทำกิจวัตรของชีวิตได้แล้ว แสงจากดวงอาทิตย์ลอดตามรูหน้าต่างเข้าตาของผู้ที่มีร่างบางดุจสตรีเพศดวงตาสวยค่อยๆกระพริบถี่เพื่อปรับระดับม่านตาให้ชินกับความสว่างของเช้าวันใหม่
ฮีชอลลุกขึ้นจากเตียงหันมามองคนที่นอนกอดเค้าทั้งคืน ร่างบางค่อยๆขยับแขนแกร่งที่กอดออกจากเอวบางของตน แล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัว อ๊ะ ศาลผีไม่ได้บอกว่าเค้าจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเหมือนอยู่เมืองผีได้รึเปล่า แล้วผ่านี้แจจุงไม่อาละวาดตายแล้วเหรอน้องชายเค้าถ้าตื่นขึ้นมาจะต้องอาบน้ำ ไม่งั้นอาละวาดป่าช้าแตกแน่
"อาบน้ำ โอ้ย เหนียวตัว อาบน้ำไงอ่ะ อาบน้ำ อาบน้ำ!!!!!!!!!!!!!!!" นั่นไงคิดยังไม่จบเลยเสียงมาก่อนตัวซะอีกน้องชายของเค้า ฮีชอลกำลังจะเดินไปหาแจจุง แต่
โป๊ก!!!!
"โอ้ยยยยยยยย อารายอีกฟร่า!?!"ฮีชอลสบถพรางเหลือบมองของที่ตกลงมา ศาลผี = =;? ส่งมาทางอื่นไม่ได้เหรอว่ะทำไมต้องส่งมาโดนหัวตรูทุกครั้งเลยฟร้า!!!!!
ถึง สองผีพี่น้องตระกูลคิม
จากศาลผีรูปหล่อเองจร้า
ฮ่าๆ คืนแรกเป็นยังไงบ้างในการอยู่โลกมนุษย์ เหนียวตัวละสิ ฮ้าว ข้าก็เพิ่งจาตื่นยังมิได้อาบน้ำแปรงฟันเลย กลัวว่าน้องชายเจ้าจะอาละวาดบ้านแตกแตนซะก่อน เรื่องการอยู่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ก็ทำอย่างเคยทำตอนอยู่เมืองโกทแลนด์ตามปกติน่านล๊า ฮ้าว เจ้าสองคนไม่ได้เอาเสื้อผ้าไปสินะ ข้าจะส่งไปให้ที่ประตูโลกวิญญาณที่อยู่ในบ้านนั้น มันอยู่ใหนในบ้านนั่น ข้าเองก็ไม่รู้ หาเอาเองแล้วกันฮี่ๆ โครกคราก อุ้ยเสียงท้องข้าร้อง ไปกินเบรคฟาสต์ก่อนนะ
บะบุย จากศาลผีรูปหล่อ จุ๊บๆ
"เฮ้อ ช่วยได้มากเลยศาลผีเนี่ย เด๋วกลับไปก็ฟ้องว่าละเลยต่อหน้าที่ซะเลยนี่ โอ้ย"บ่นยังไม่ทันจะจบก็มีศาลผีหล่นมาอีกละ
ถึง คิม ฮีชอล
จาก ศาลผีรูปหล่อ
ถ้าเจ้าคิดจะฟ้องข้า อย่าฟ้องเดี๋ยวข้าตกงาน ขอบใจล่วงหน้า โชคดี บ้ายบาย
"เฮ้ย รู้ได้ไงว่ะ เอาเถอะ"ฮีชอลพูดแล้วเดินออกไปหาแจจุง
"อาบน้ำ โอ้ย เหนียวตัว อาบน้ำไงอ่ะ อาบน้ำ อาบน้ำ!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงของแจจุงที่กำลังฉุดกระชากยุนโฮให้ขึ้นมารับรู้ความต้องการของตน
"ไอหมี โฮ~~~ อยากอาบน้ำ"แจจุงพูดแล้วดึงมือยุนโฮ แต่ยุนโฮที่ไม่อยากตื่นเอาหมอนขึ้นมาทับหัวตัวเองเพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงแจจุง
"แจ๊บๆ แล้วจาให้ผมอาบให้เหรอไงคร้าบบบบบบ"ยุนโฮพูดเสียงอู้อี้ใต้หมอน
"ทะลึ่ง ก็ช้านอยากอาบน้ำนายต้องไม่มานอนอย่างนี้สิ!!!!!!!"แจจุงพูดแล้วเปลี่ยนไปดึงลำตัวยุนโฮ พอดีกับที่ยุนโฮจะหันมาหาแจจุงทำให้หน้าทั้งสองห่างกันไม่ถึงคืบ
"อ๊ะ พี่ขัดจังหวะรึเล่า ขอโทษๆ"ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ฮีชอลก็ยังยืนยิ้มอยู่ตรงประตูไม่ได้ไปใหน
"จุ๊บ!?!"
Q.+<<<<หน้าฮีชอล
O////O<<<หน้าแจจุง
*//*<<<<หน้ายุนโฮ
อยู่ดีๆยุนโฮก็เด้งตัวขึ้นมาซะงั้น ปากเรียวได้รูปของยุนโฮสัมผัสกับปากหนาอวบอิ่มสีแดงสดของแจจุงถึงจะเป็นสัมผัสที่แผ่วเบาแต่ก็ทำให้ร่างบางถึงกับร้อนผ่าว
"คิกๆ ไวไฟไปป่าวสองคนนี้"ฮีชอลที่หายจากอาการตกใจแล้วเมื่อได้สติก็แซวน้องทันที
"..........."แจจุง
"พี่ฮีชอล แจจุงเค้าอยากอาบน้ำอ่ะครับ"ยุนโฮยื่นคอมาบอกฮีชอลที่ยืนยิ้มอยู่ตรงประตู
"พี่ก็จะมาบอกเรื่องนี้แหละ ยุนโฮ ให้แจจุงยืมชุดนายใส่ก่อนนะ ห้ามปฎิเสธ ถ้าแจจุงหายช็อคแล้วก็บอกเค้าว่าอาบน้ำแปรงฟันได้ตามปกตินะ ฝากด้วย คิกๆ ^0^"ฮีชอลพูดฝากฝังกับยุนโฮเสร็จแล้วก็ปิดประตูให้เสร็จสรรพ
"................."แจจุง
"แจจุง แจจุงครับ แจจู๊งงงงงงง!!!!!!!"ยุนโฮ
" O//O จะ...ระ...เรียกอะไร...สะ...เสียงดังเนี่ย!!!!"พอเริ่มที่จะสติคืนมาบ้างก็เปิดฉากสวมคอนเวริตเดิมของตัวเองทันที
"ก็เรียกแล้วแจจุงไม่มีปฎิกิริยาตอบสนองนี่ อิอิ เขินเหรอครับ"ยุนโฮพูดแล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆแจจุง
" *///* เขินบ้าอะไร"แจจุงพูดแล้วรีบเบี่ยงหน้าแล้วถอยหลังหนียุนโฮ
"อิอิ แล้วจะอาบน้ำรึเปล่าละครับ"ยุนโฮยิ้มให้แจจุงอย่างเอ็นดูกับท่าทางของร่างบาง
"อะ..อาบสิ"แจจุง
"ก็อาบสิ เดี๋ยวผมเอาชุดให้นะ"ยุนโฮพูดเสร็จก็เดินไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้าแล้วเลือกชุดกับผ้าขนหนูมาให้แจจุง
"อะนี่ครับ"ยุนโฮพูดพร้อมกับยื่นเสื้อผ้าให้แจจุง
"ขะ...ขอบใจ"แจจุงพูดแล้วเดินไปหน้าห้องน้ำแต่....
"อาบน้ำได้เลยชะมะ ที่พี่ฮีชอลพูด ไม่ได้ยินอ่ะ"แจจุงหันมาพูดกับยุนโฮอย่างเขินๆ
"ครับ เป็นเอามากนะเนี่ยแจจุง"ยุนโฮพูดแล้วกระโดดลงเตียง
"บ้า โอ๊ยยยย"แจจุงจะเดินเข้าห้องน้ำแต่ลืมเปิดประตูเลยชนเข้าให้กับประตูเลยล้มไปนั่งจุ้มปุกอยู่หน้าประตูห้องน้ำ เฮ้ย ทำไมตรูทะลุร่างเข้าไปไม่ได้อ่ะ
"อ้าวแจจุง ไปนั่งเล่นหน้าห้องน้ำทำไมครับ อิอิ"ยุนโฮพูดหยอกแจจุงแล้วรีบวิ่งไปประคองร่างบาง
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย ชั้นหายร่างไม่ได้!!!!!!!!!!!!!!"
ทางด้านฮีชอล
โป้ก!!!!
"อะไรอีกฟร่าเนี่ยยยยยยย"ฮีชอลเดือดปุดกับการส่งจดหมายของศาลผี
ถึง สองพี่น้องตระกูลคิม
จากศาลผีรูปหล่อ
เนื่องจากขณะนี้แหล่งพลังงานของผีถูกทำลายโดยกบฎที่แทรกตัวอยู่เป็นหนอนบ่อนตับ เอ้ย หนอนบ่อนไส้ ขณะนี้เลยทำให้ผีทุกตัวที่อยู่บนโลกมนุษย์ไม่สามารถใช้พลังงานแบบผี ทราบโดยทั่วกันนะจ๊ะ
รักนะ จุ๊บๆ
พออ่านจบปุ๊บเสียงของแจจุงก็ดังขึ้นปั๊บ เหอะๆ
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยยย ชั้นหายร่างไม่ได้!!!!!!!!!!!!!!"ฮีชอลส่ายหัวน้อยๆ ให้กับน้องชายจอมโวยวายและเมืองผี จากนั้นฮีชอลก็เดินไปที่เตียงของซีวอนหวังจะเข้าไปปลุกแต่ก็เป็นไปตามนิยายน้ำเน่า [= =; - ไรท์เตอร์] ซีวอนยื่นมือแกร่งดึงฮีชอลให้ลงมาทับตัวเองอย่างรวดเร็ว
"อยากได้มอร์นิ่งคิสครับพี่ฮีชอล"ซีวอนพูดใกล้หูร่างบาง
"บ้า -/////-"ฮีชอล
"น้า ไม่งั้นก็กอดอยู่แบบนี้ทั้งวันอ่ะหละ"ซีวอนพูดพรางกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น ซีวอนก็คิดจะทำจริงๆด้วยวันนี้ไม่มีงาน สบ๊าย แค่ไปรับหลานชายอย่างเดียวเอง
"ก็ได้ปล่อยชั้นก่อนสิ"ฮีชอลพูดแล้วทุบอกแกร่งสองสามที
"ก็ได้"ซีวอนพูดแล้วปล่อยให้ฮีชอลเป็นอิสระ จากนั้นก็ยันตัวให้นั่งแล้วชี้ที่ปากตัวเองให้ฮีชอลส่วนตัวเองก็หลับตาเป็นเชิงว่าพร้อมแล้ว จูบได้เลย
จุ๊บบบบบบบบบบบบ
"คิกๆ"เสียงหัวเราะคิกคักจากฮีชอลทำให้ซีวอนเปิดเปลือกตาขึ้น
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ยุนโฮ
"ไอยุนโฮ ม่ายยยยยยยยไอน้องเวร"ที่เป็นยุนโฮมาจุ๊บซีวอนแทนฮีชอลเพราะยุนโฮจะเข้ามาหาซีวอนให้ไปคุยเรื่องไปรับหลานชายแต่มาเจอพอดี ฮีชอลเลยเรียกยุนโฮมามอบมอร์นิ่งคิสแสนหวานให้พี่ชายตัวเอง
"อ้ากกกกกกกกกกก พี่ ผมไม่ผิดดดดดดดดดดด พี่ฮีชอลช่วยผมด้วยยยยยยยยย"ยุนโฮวิ่งมาหลบหลังฮีชอลหลังจากโดนสิงโตไล่ล่าทั่วห้อง
"ฮ่าๆ พอๆเถอะซีวอน ยุนโฮเมื่อกี้จะมาหาใครล่ะ"ฮีชอลที่หัวเราะน้อยๆกับการกระทำของสองพี่น้องแล้วหันหลังมาถามคนที่หลบหลังตัวเอง
"อ๋อ จะเข้ามาบอกพี่ซีวอนว่า อย่าลืมไปรับ อาเจด้วยไปแล้วคร้าบบบบบ"ยุนโฮพูดแล้วรีบวิ่งออกไปทันที
"ใครเหรอซีวอน"ฮีชอลเอียงคอถามซีวอนอย่างไม่รู้ตัวว่าทำให้คนตรงหน้าใจเต้นไม่เป็นส่ำ
"หลานชายนะฮะ พี่ต้องไปรับหลานกับผมด้วยไม่รู้ละ"ซีวอนพูดเหมือนงอนๆแล้วเดินไปขว้าผ้าขนหนู
"ทำไมชั้นต้องไปด้วยหล่ะ?"ฮีชอล
"ก็พี่ไม่ให้มอร์นิ่งคิสผมนี่"ซีวอนพูดแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
"อิอิ"ฮีชอล
เวลาล่วงเลยไป15นาที
"แจจุง มาช่วยพี่ทำกับข้าวววววววววววว อุ๊บ ฮ่าๆๆๆๆๆ"ฮีชอลที่วิ่งมาเกาะขอบประตูห้องนอนของยุนโฮและแจจุงที่เปิดอ้าไว้ เพราะฮีชอลจะให้แจจุงไปช่วยทำกับข้าวเพราะแม่บ้านที่เป็นผีก็ไปเกิดกันหมดแล้ว แต่ก็ถึงกับขำที่เห็นสภาพน้องชายตัวเอง เพราะว่ายุนโฮค่อนข้างสูงแล้วเสื้อที่ยุนโฮให้แจจุงใส่เนี่ยมันยาวเลยเข่าแจจุงซะอีก แล้วภาพที่เค้าเห็นเนี่ยแจจุงเดินเก้งก้างเพราะเสื้อมันยาว
"แงงงงงงงงงงง พี่ฮีชอลขำอะไรง่า"แจจุงพูดแล้วเดินเก้งๆก้างเหมือนกับกำลังเจ็บง้ามขาก็ไม่ปานมาหาฮีชอล
"ยุนโฮ นายไม่มีเสื้ออื่นให้น้องชายชั้นใส่แล้วเหรอ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ"ฮีชอลหันไปพูดกับยุนโฮแล้วปล่อยขำพร้อมกับยุนโฮ
"มันหน้าตลกมากใช่มั้ยยยยยยยยยย"แจจุงตะโกนจนทำให้กคนยกมือขึ้นมาปิดหู
"ฮิฮิ น่ารักดีออก"ยุนโฮพูดแล้วเดินไปหาเสื้อตัวเก่าๆของเค้าที่เค้าใส่ไม่ได้แล้ว
"อ่ะใส่ไปก่อนละกัน"ยุนโฮพูดแล้วยื่นเสื้อให้แจจุง
"งั้นพี่ไปรอข้างล่างนะ ฮ่าๆๆๆๆ"ฮีชอลพูดแล้วรีบวิ่งลงไป
3นาทีต่อมา
แจจุงเดินลงมาจากชั้นบนเข้ามาในห้องตัว เห็นพี่ชายกำลังหั่นผักอยู่ก็เลยเข้าไปกอดฮีชอลจากด้านหลังโดยมียุนโฮที่เดินตามลงมามองเหตุการณ์อย่างขำๆแต่เป็นเพราะกำลังหั่นผักอยู่ฮีชอลเลยพราดมือจนทำให้มีดบ้า
"โอ้ยยยย"ฮีชอลเผลอร้องมาอย่างตกใจ
"พี่ฮีชอลเป็นอะไรรึเปล่าครับ"แจจุงพูดพร้อมกับยกมือฮีชอลขึ้นมาดู
"ไม่เห็นรึไงแจจุงว่าพี่หั่นฟักอยู่"ฮีชอลพูดเชิงดุ
"ก็ผมนึกว่ามันจะไม่เป็นไรนี่ ปกติพี่โดนบาดก็ไม่เป็นไรไม่ใช่เหรอ ฮึก"แจจุงพูดไปสะอื้นไป ทำให้ฮีชอลตกใจเล็กน้อย คงจะเป็นเพราะพลังงานในเมืองผีถูกทำลายละมั้ง
"ผมขอโทษนะครับ ฮืออออออออ"ฮีชอลหันมามองหน้าน้องชายที่ก้มหน้าสำนึกผิดแล้วร้องไห้ แจจุงเป็นอย่างนี้สินะเค้าถึงรักน้องชายคนนี้เหลือเกิน แจจุงจะเหมือนเด็กเวลาอยู่กับเค้า
"พี่ไม่เป็นไรหรอกดูสิ หายแล้วเห็นมั้ย"ฮีชอลดูดเลือดตัวเองก่อนจะยื่นให้แจจุงดู
"จริงเหรอครับ ฮึก"แจจุงเงยหน้ามามองตามนิ้วพี่ชาย
"ขี้แงจริง มาช่วยพี่ทำกับข้าวเลยเร็ว"ฮีชอลพูดแล้วขยี้หัวแจจุงเล่นอย่างเอ็นดู
"ครับๆ" แจจุง
ทางซีวอนและยุนโฮ
การกระทำทั้งหมดของสองพี่น้องอยู่ในสายตาสองคู่ของคนร่างสูงทั้งสองยุนโดยเฉพาะยุนโฮที่เห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น โดยมีซีวอนมาเป็นกองเสริมทีหลัง
"น่ารัก เฮ้ย"ทั้งซีวอนและยุนโฮต่างพูดพร้อมกันแล้วหันมามองหน้ากัน
"ความรักจะเกิดห้าไม่ได้หรอกไอน้อง"ซีวอนพูดแล้วคล้องคอยุนโฮจากนั้นก็พากันไปรอกินข้าวที่โต๊ะกินข้าว
พอกินข้าวเสร็จแล้ว ฮีชอลและซีวอนก็มีหน้าที่ไปรับหลานชายที่ชื่ออาเจมา
รถหรูเคลื่อนที่จนมาถึงบ้านหลังโตหลังหนึ่ง รถหรูจอดเข้ามาภายในตัวบ้านจนมาถึงหน้าบ้าน ร่างสูงทำการบีบแตรรถสองสามทีก็ปรากฎเด็กผู้ชายประมาณเจ็ดขวบวิ่งหัวสั่นด๊อกแด๊กออกมาแล้วมาเปิดประตู รถด้านของซีวอน
"อันยองฮะ อาซีวอน อันยองฮะพี่ชายแปลกหน้า"เด็กคนนั้นทักทายซีวอนกับคนแปลกหน้า เฮ้ย ก็มีกันอยู่แค่ซีวอนกับฮีชอล เฮ้ย เด็กคนนี้เห็นชั้นเรอะ ฮีชอลคิดแล้วยิ้มแห้งให้เด็กคนนั้น จากนั้นเด็กคนนั้นก็วิ่งไปนั่งเบาะข้างหลังอย่างรู้งาน
"แฟนอาซีวอนเหรอฮะ"เด็กคนนั้นพูดแล้วยื่นหน้ามามองฮีชอล
"ครับ"ซีวอนตอบแล้วหักพวงมาลัยเลี้ยวออกจากบ้านหลังโตอย่างชำนาญ
"เฮ้ย ซีวอน"ฮีชอล
"อิอิ พี่ชื่ออะไรเหรอฮะ"อาเจหลานชายวัยเจ็ดขวบของซีวอนและยุนโฮถามขึ้น
"ฮีชอลครับ แล้วเราละครับ"ฮีชอลตอบแล้วลูบหัวอาเจ
"อาเจฮะ เป็นหลานของอาซีวอน กับ อายุนโฮฮะ "จากนั้นก็เกิดบทสนทนาของฮีชอลและอาเจขึ้นมาอย่างต่อเนื่องไปจนถึงบ้านซีวอน
"หลานอามาแว้ววววววววววววว" ยุนโฮพูดพร้อมกับวิ่งไปหาอาเจส่วนอาเจก็วิ่งไปหายุนโฮเหมือนกัน พอถึงตัวยุนโฮก็ยกตัวอาเจขึ้นมาอุ้มทันทีแล้วยื่นแก้มให้อาเจหอมทั้งสองข้าง
ส่วนแจจุงที่เดินตามมาก็รู้สึกไม่ค่อยชอบไอเด็กคนนี้เอาซะเลย
"อาเจมาทักทายพี่แจจุงสิครับ"ยุนโฮอุ้มอาเจให้หันมาทางแจจุงแล้วพูดขึ้นอย่างลืมตัวว่าอาเจคงไม่เห็นแจจุง แต่.....
"ไม่ละฮะ อายุนโฮผมหิววววว" ห๊า!?! ไอเด็กบ้า ไอเด็กไม่มีสัมมาคาระวะ
"ปะๆ ไปหาอะไรกินเนอะ"ยุนโฮก็สงสัยนิดหน่อยแต่เค้าก็ชินละ เพราะเคยได้ฟังมาเหมือนกันว่าคนตระกูลชเวมีสัมผัสที่หกกันเยอะ
ขึ้น ขึ้น ขึ้น ขึ้นนนนนนนนนน!!!!!!!! ไอเด็กบ้า แจจุงขึ้นเว้ยยยยยยยยยยย
"แจจุงเอาเถอะ อาเจเค้ายังเด็ก"ฮีชอลพูดแล้วจับไหล่ที่สั่นระริกเพราะความโกรธ แล้วหันไปมองหน้าซีวอน
"แจจุง..."
".........."
"แจจุง..."
".........."
ควับ แจจุงหันมาพร้อมตาที่มีดวงไฟลุกโชนทำเอาทั้งคนเป็นพี่อย่างฮีชอลและคนอื่นอย่างซีวอนเห็นแล้วถอยหลังกรูด
"ชั้นไม่ฆ่าไอเด็กนั้นหร๊อกกกกกกกกกกก"แจจุงพูดแล้ววิ่งขึ้นไปข้างบน
"น้องพี่จะฆ่าหลานผมมั้ย"ซีวอน
"นายเชื่อในพระเจ้ามั้ยละ"ฮีชอล
"ครับ"ซีวอน
"พระเจ้าที่นายรู้จักจะปราณีเด็กมั้ยละ"ฮีชอล
"ครับ"ซีวอน
"อืม"ฮีชอล
"อาเมน"ซีวอน
**************************************************************************
ขอเมนท์ด้วยนะค่ะ อาเมน - -
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น