because love รักร้ายๆของยัยจอมดื้อ กับ นายหัวหน้าแก๊งสุดโหด

ลำดับตอนที่ #3 : เจอ+ซวย.........[100%]

ตอนนี้ฉันอยู่ร้านอาหารในห้างแห้งหนึ่ง ยัยฟ้าอาสาที่จะเลี้ยง ของฟรีเราต้องคว้าไว้ อิอิ

" นี่พวกแกเห็นพี่ไซคัสแก๊งso bad ป๊ะ โคตรหล่อเลยอ่ะ น่ากิ๊นน่ากิน "
" สู้พี่ลูเคลียสของชั้ลก็ไม่ได้ "
"แต่พี่คอปเปอร์งี้ก็โคตรหล่อเลย โหด เถื่อนดี อ๊ายยย!!"
" พี่เค้าหล่อทุกคนเลยเนอะ "
" ใช่ๆ แต่ละคนรูปหล่อ+พ่อรวย"
"สเปคอ่าาาาาา"
เอ่อคุณเพื่อนๆค่ะอย่าลืมว่าชั้ลอย่าตรงนี้ค่ะ แต่.....เหมือนฉันลืมอะไรไปน่ะ ใช่ฉันลืมเอาริสแบนด์ไปให้ เอ่อใครน่ะ.....อืมหัวหน้าแก๊ง โซบง โซแบด อ่ะ นีก็สองทุ่มแล้ว

" นี่ยัยอิงแกตึกอันตรายมากอยู่ไหน รู้ป๊ะ?? " ฉันถามยัยอิงเพื่อนที่สนิทที่สวดดดดของฉัน

" อะไรว่ะอันตรายมาก-_-??"

" ก้อ so bad ไง "

" อ๋อก็ไม่บอกตอนแรก เห็นตึกสีดำ3ชั้นข้างๆโรงยิมป๊ะ นั่นแหละ แล้วแกจะถามทำไม"

" อ๋อเปล่า"

" ไม่มีใครเข้าไปข้างในนั่นได้หลอกถ้าคนในแก๊งไม่พาเข้าไป คนในแก๊งมี10คนแหละ แต่หัวหน้าเป็นคนเปอร์ มือซ้ายพี่ลูเคลียส มือขวาพี่ไซคัส "

" หร๋อ....."

" เค้าว่าเทอมที่แล้วมีอาจารย์เอาริสแบนด์ไปให้แต่พี่เค้าไม่ถูกใจเลยสั่งให้แฟนรุ่นพี่........ ชื่ออะไรก็ไม่รู้ตบ โหดน่ะแต่ก้อหล่ออ่ะ"

ปล่อย!! มัน!! ไป!! อาจารย์เลยเหรอ.......แล้วฉันจะเหลือซากมั้ยเนี่ย ฉันเป็นแค่นักศึกษาน่ะ
แต่คงไใ่เป็นไรหลอกม้างงงง

" เดี๋ยวฉันกลับหอก่อนน่ะ เดี๋ยวรูมเมตทั้งหลายจะว่า"
ใช่.....ฉันยังไม่บอกเพื่อนๆว่าฉันยังไม่มีห้องพัก ปกติห้องหนึ่งจะพัก 4 คน เดี๋ยวก็จะมีแล้วแหละ


ตอนนี้ฉันนั่งแทกซี่มาลงหน้าเซเว่นแถวมหาลัยแล้วแหละ เดินตามซอยไปเรื่อยก็จะเห็นทางเข้าหอพักกกกก......
" เฮ้ย!!!คนตีกัน "
พึ่บ    สายตากว่ายี่สิบคู่มองมาที่ฉัน มีกลุ่มเสื้อสีแดงกับกลุ่มเสื้อสายอาชีพกำลังตีกันอยู่ แต่จะเรียกว่ากำลังก้อไม่ถูกน่าจะตีกันเสร็จแล้วมากกว่าเพราะกลุ่มเด็กอาชีวะนอนเกลื่อนกลาดเลย

" จับยัยนั่นไว้ " เสียงใครคนหนึ่งในกลุ่มเสื้อสีแดงพูด น่าจะเป็นหัวหน้า แต่ฉันจะมาพูดทำซากอะไรอยู่เนี่ย!!
วิ่งสิอ๊ากกกกกก แฮ่กๆๆๆๆๆๆ

โอ๊ยเหนื่อยตอนนี้หนน่ะเหรออย่าให้พูกถึงเลย วิ่งมาครึ่งชั่วโมงแล้วกำลังหลบ อยู่ข้างถังขยะและข้างกำแพงรั้วมหาลัยT_T มืดมากค่ะ ฉันกลัวความมืดนร้าาาาาาา

" ชั้ลรู้ว่าเธออยู่ตรงนั้น" ฮือเสียงคนพูดอยู่ไกล
" ออกมาซ่ะถ้าไม่อยากเจ็บตัว " เอาไงดีว่ะกำแพงไงปีนมันเลยสูงช่างแมร่ง
" หายไปแล้วว่ะ ชิบ "
เสียงดังมาแต่ไกล ใช่.....ฉันปีนกำแพงออกมาได้อย่างไม่มีแผล ตอนนี้ถึงหน้าตึกชมรมอันตรายม๊วกๆแล้วกว่าจะมาถึงก็ปาไปเกือบชั่วโมงแล้ว เพราะต้องเดินหาโรงยิมแล้วต้องทำใจเดินมาตึกสีดำๆนั่นน่ากลัวจะตาย ไฟทั่วมหาลัยจะเปิดทุกหน้าตึกปิดตอนเที่ยงคืน

แต่ตึกนี่เงียบเชียบ ไม่เปิดไฟเลยยยยยยแต่ลองไปเคาะประตูดู

ก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เจบบบบบมือจางงงงงงงง

" ไรว่ะ " คนเปิดประตูว่าด้วยน้ำเสียงรำคาญ นายนี่น่ะเหรอก็หล่อดีน่ะ ผมยาวระต้นคอสีดำแดง ตาคมๆเหมือนเหยี่ยว จมูกโดงเป็นสันโดยรวมแล้วก้อ.....โคตรหล่ออ่ะ
" จะจ้องอีกนานไหมว่ะ " นายนั่นว่าเสียงหงุดหงิด

" เอ่อใครชื่อ คอปเปอร์ "

" ฉันเองแหละมีไร??" " ครูให้เอาริสแบนด์มาให้"

" เอามาสิว่ะ!!"

" ย่ะ!! "
ฉันคว้านหาในกระเป๋ากางเกงขาสีั้น แต่มัน....................หายยยยยยยยยยยยยย!!!!



ติดตามตอนต่อไป......