[fic b.a.p] รักแรก...รุ่นพี่ตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #12 : ตอนที่7 20% แด้&ออบ

#dae

 

              ตอนนี้ผมพาร่างบางออกมาจากผับแล้วมารานจอดรถจงออบตัวไม่หนักเลยผมอุ้มได้สบายมากเฮ้อ ผมกังวลใจจริงๆถ้าไปถึงบ้านแล้วผมจะอดใจในสิ่งที่ผมอยากจะทำได้ไหม ผมหละเหนือยใจจริงๆผมไม่เป็นคนพูดตรงๆตอนในผับที่เล่นหมุนขวดกันที่ผมถามไปผมถามจริงๆนะนั้นแต่จงออบเลือกที่จะไม่ตอบผมแต่ดื่มแทนผมหงุดหงินนะผมเลยไม่พูดอะไรเลยหลังจากนั้นผมขับรถมาเรื่อยๆมองคนข้างๆเป็นระยะๆ มองยังไงก็น่ารักอยู่ดีผมตกหลุมรักน้องเค้าตั้งแต่แรกเห็นที่ ยงกุก มัน ชน กับผีจูออน นั้นแหละคนอะไรน่ารักหน้ากอดหน้า..โอ้ยเลิกคิดตอนนี้ผมก็มาถึงบ้านเป็นที่เรียบร้อย ผมอุ้มจงออบลงมาแล้วให้คนใช้ในบ้านเอารถไปเก็บที่โรงจอดรถ

 

"คุณหนูพาใครมาค่ะมีอะไรให้ป้าช่วยหรือป่าว"

 

"ไม่ครับผมจัดการเองได้." ผมบอกป้าก่อนจะเดินขึ้นห้องไปผมว่างร่างบางไว้บนเตียงแล้วผมก็ไปอาบน้ำอาบน้ำเสร็จผมก็เห็นร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงผมเดินตรงไปที่ร่างบางนอนอยู่ผมมองไปตามเนื้อตัวของจงออบ ช่างขาวเนียนไร้แผลหรือสิ่งสรกปก ช่งหน้าสัมผัส โอ้ยยย  ออบน้อยนายจะทำให้พี่หลงไปถึงไหนเนี่ย >\\<ยังไม่ทันที่ผมจะสัมผัสจงออบแม้แต่นิดนึงเสือกตื่นก่อนผมกำลังยื่นมือไปเลยนะ

 

"พี่จะทำอะไร " พูดชัดทุกคำแบบนี้แสดงว่าไม่เมามั้ง

 

"อ่อ...ป่าว" ถ้าบอกไปว่าจะไปลูบหน้าน้องจะให้ลูบปะละ

 

"แล้วยื่นมือมาทำไม"

 

"ป่าว"

 

"ป่าวอะไรก็เมื่อกี้เห็นยื่นมือมา" อะไรว้ะตอนอยู่ในผับเรียกให้มานั้งยังอายๆทำไมคราวนี้พูดคร้องเชียว

 

" จงออบนายเมาอยู่รึป่าว"

 

"ไม่เมา มึน "เออกูรู้และมึงเมานี่เองมึงแปลงมากเมาแล้วเปรี่ยนไปเป็นคนละคนเลย

 

" เดี่ยวไปเอายามาให้"  จงออบไม่พูดอะไรผมจึงออกไปหยิบยามาให้ จงออบตอนไม่เมาน่ารักกว่าเยอะเลย แบบนี่มันแลยังไงไม่รู้ผมเดินกลับมาพร้อมยา เปิดประตู้ไปผมก็ขนลุกสู้เลยครับจงออบมันๆ -//- ทอดเสื้อและกางเกงเหลือแต่บ็อกมันจะยั่วผม ? ผมเดินไปใกล้ๆ ผมรู้เลยว่าตอนนี้ถ้าผมมองมากกว่านี้อารมของผมคงไม่หยุดแค่ป้อนยาแน่ๆ จงออบยังคงนอนหลับตาอยู่ ผมควรปลุกเค้ามากินยาดีไหม ?