ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic b.a.p] รักแรก...รุ่นพี่ตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 5 100%

    • อัปเดตล่าสุด 21 มี.ค. 56


                        และแล้วก็มาถึงบ้านผม บ้านผมก็ไม่ใหญ่อลังการเหมือนบ้านไอ่ออบกับยองแจหรอกบ้านผมมีพื้นที่สร้างบ้านแค่ 40 ไร่เอง บ้านออบ 41ไร่ บ้านยองแจ 41 ไร่ (นี่คือไม่ใหญ่ใช่ไหมแกแถวบ้านฉันสร้างโรงเรียนได้เลยแหละย้ะ// ไรเตอร์)  พวกผมเดินเข้าในบ้านก็มีคนมารับกระเป๋าของพวกผมไปเก็บบนห้องของผมเพราะระหว่างทางมีการเปรี่ยนแปลงเล็กน้อยคือออบกับยองแจ จะนอนกับผมและอิกซะพักก็จะมีคนจากบ้าน ออบ แจ เอาเสื้อผ้า มาให้ ผมเดินเข้าไปที่ห้องครัวก็มีิาหารมากมายวางอยู่บนโตะ มองยังไงก็ไม่ใช่อาหารของคน สามคนกินอะมันเหมือนปาตี้มากกว่าเหอะๆเวอร์ชิปหายพวกผมจัดการนั้งกันเป็นที่เป็นทาง
     
    " ป้าครับทำเยอะขนาดนี้จะทานกันหมดไหมครับ " 
     
    "ก็คุณหนูบอกให้ทำเยอะๆป้าก็ทำเต็มที่เลยหนะสิค่ะ " เออนั้นก็ถูกของป้า
     
    " กินเลยปะ" ผมถามจงออบ กับยองแจ แต่คงไม่ทันแล้วมันโซโล่กันแล้วไม่รอกูเลยไอ่ห่า
     
    "แล้วมึงรอใครกูไม่รอนะกินก่อนและ " พวกมึงไปตายอดตายอยากมาจากไหนว้ะ
     
        ผมก็กินๆกันจากที่คิดว่าคงไม่หมดแน่ๆ แต่ผมเกินคาดหมดครับพี่น้อง จงออบ ไม่เท่าไหล ยองแจมันคะเหมือบหมดเลย ไอที่มันลดได้โลนึงมันคงเพิ่มมาอิก สองแล้วหละเท่าที่มองพอพวกผมกินเสร็จก็บอกให้ป้ามาเก็บโตะ ป้ายังอึ้ง อย่าว่าแต่ป้าเลยผมยัง งง อยู่เลยว่าหมดได้ไงหลังจากนั้นพวกผมก็ขึ้นห้องไปเข้ามานั้งได้ซักพักยองแจมันก็กินขนมอิก 
     
    " ยองแจ กินข้าวไม่อิ่มไงว้ะ " ผมถามมันเพราะมันจะกินเยอะไปและ
     
    " อิ่มดิแต่อยากกินขนมอิกอะ " 
     
    ก็อก~ก็อก~ เสียงเคาะประตู
     
    "คุณหนูค่ะ ป้าเอาของที่ทางบ้านคุณยองแจกับคุณจงออบมาให้ค่ะ"
     
    "ครับๆ"
     
    "ได้ของมาและ ยองแจไปอาบน้ำ"  ผมให้มันไปอาบน้ำคนแรกเพราะจะได้เอาขนมของมันไปซ้อนแม่งเลย
     
    "แปปกินขนมก่อน" ยังๆ ยังจะห่วงกินอิก
     
    "จะไปไม่ไป เร็วๆคนอื่นเค้ารออาบอิก"
     
    " ก็ไปอาบกันก่อนสิ"
     
    "มึงแหละอาบก่อนไม่งั้นกูจะเอาเบอร์โทรมึงไปให้พี่ฮิมชานโทรหามึงทุกวันเลย" เอาสิมึงไม่อาบกูเอาไปให้พี่เค้าจริงๆด้วย
     
    "เออๆกูอาบก่อนก็ได้ว้ะ" หลังจากยองแจเดินเข้าห้องน้ำไปผมพยักหน้ากับจงออบเป็นว่าเรารู้กันผมรีบเดินไปหยิบขนมแล้วจัดการโยนไปบนตู้เสื้อผ้าของผมเป็นอันเสร็จงาน ยองแจใช้เวลาอาบน้ำไปครึ้งชั่วโมง เวลาให้อาบไม่อยากจะอาบพออาบก็ไม่อยากจะออกนะมึงยองแจเดินออกมากำลังจะอ้าปากถามแต่
     
    "ไม่ต้องแดกขนมอะแต่งตัวเตรียมตัวเข้านอน" จงออบมันพูดตัดบ่นยองแจซะก่อนยองแจกำลังจะอ้าปากพูดอิก
     
    "วันนี้มึงกินเยอะแล้วเดี่ยวอ้วก & อ้วน กูเป็นห่วงมึงไม่ต้องพูดไรทั้งนั้นกูจะอาบน้ำถ้าจะโวยวายไปโวยวายกับไอ่ตัวต้นคิดนู้น กูไปหละ " อ่าวไอ่ออบ ทำไมมึงทำกับกูอย่างนี่ ToT มึงจะฆ่ากูใช่ไหมม ยองแจส่งสายตาอัมหิตมาให้ผม ตายแน่เลยกู 
     
    "ไอ่ จุนฮง!!! " 
     
    "มึงหยุดเลยกูคิดถ้ามันไม่ช่วยก็ไม่ใช่ปันหาใช่ปะ และอย่าโวยวายเดี่ยวคนอื่นในบ้านตกใจเกรงใจคนในบ้านกูบ้าง รักมึงนะจุปเดี่ยวกูไปดูไอ่ออบก่อนว่าสบู่หมดยังไปหละ"     กูรอดแล้วววว แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำกับจงออบ เลย  บ็อกคนละตัว ไม่เปลือย นะอย่าคิดลึกนะจ้ะผมเดินออกมากับจงออบจะไปแต่งตัว เห็นยองแจมันนอนตรงกลางเตียงมันผ้าห่มเหมือนหนอนดักแด้ เหอะๆเสียใจด้วยยองแจผ้าห่มบ้านกูมีเยอะพอพวกผมแต่งตัวเสร็จก็บอกให้จงออบไปรอที่เตียงก่อนผมเดินลงไปข้างล่างแล้วเอาผ้าห่มขึ้นมาสองพื้นแล้วก็เอาให้จงออบ เตียงของผมเป็นขนาดคิงไซ ก็เลยนอนกันได้ไม่อึดอัดมาก
     
             เช้าพวกผมก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวกันเรียบร้อยข้าวเช้าพวกผมกินขนมปังกันคนละสองแผ่นนมอิกแก้วนึง แล้วก็เดินขึ้นรถยองแจเพื่อจะไปเรียนผมบอกให้คนที่บ้านไม่ต้องไปรับเพราะคืนนี้ผมจะกลับดึกหรือไม่ก็นอนค้างบ้านยองแจเลยฮะๆคืนนี้มันยองแจให้ผมกับจงออบลงตรงหน้าโรงเรียนแล้วยองแจก็เอารถไปจอดในโรงรถวันนี้พวกผมมาเช้ามากยังไม่ค่อยมัใครมาโรงเรียนเลยพวกผมเดินขึ้นมาถึงห้องก็จักการนั้งที่กันเรียบร้อยพวกผมก็นั้งคุยๆกันไปจนถึงเวลาเข้าแถว
     
    "ผ.อค่ะ เดี่ยว ผ.อ ต้องขึ้นไปบอกรายละเอียดเกี่ยวกับทุนนะค่ะ" งานเข้าอิกและ
     
    " คุณขึ้นไปบอกแทนผมเถอะครับไม่ไม่อยากไป "
     
    "แต่ ผ.อ ต้องขึ้นไปนะค่ะ"
     
    "ไม่อะครับผมอยากเข้าแถว"
     
    "งั้นก็ได้ค่ะ" ง่ายจังเลยน่าจะบอกว่าอยากเข้าแถวตั้งนานแล้วนะเนี่ย
     
         แล้วผมก็ไปเข้าแถวตามปกติเคารพธงชาติเสร็จก็อบรมนิดหน่อยก็แยกย้ายเข้าชั้นเรียนผมเรียนสามคาบก็กินข้าวกล้งวัน ช่วงที่ผมกินข้าวกลางวันก็นึกขึ้นได้ว่าต้องไปหาพี่ยงกุกแต่ผมไม่ไปหรอกเดี่ยวไม่ได้เจอกันเดี่ยวเค้าก็ลืมผมเองแหละ
     
    "กินเสร็จมึงไปหาพี่ยงกุกหรือป่าว" ยองแจถามผม
     
    " ถ้ากูไปมึงจะไปกับกูไหมละ"
     
    "ไม่ไปอะ"
     
    " แล้วจะถามทำไม"
     
    "ก็แค่อยากรู้"
     
    " แล้วไม่กลัวพี่เค้ามาทำอะไรรึไง" จงออบถามผม
     
    " พี่เค้าคงลืมกูไปแล้วหละแหม"
     
    "เออไม่ไปก็เรื่องของมันเหอะออบ" ยองแจบอกกับจงออบก่อนจะหัดไปตักข้าวใสปากต่อพวกผมกินข้าวเสร็จก็เหลือเวลาพักอิกตั้งชั่วโมงนึงแหนะก็เลยนั้งเล่นกันไปก่อน
     
    "เห้ยไอ่แด้มึงพูดอะไรบ้างก็ได้มึงไม่คิดจะพูดไรเลยรึไงห้ะ" เสียงนี้คุ้นๆแฮะคงไม่ใช้หรอก
     
    "เรื่องของกู" เสียงนี่ผมก็คุ้นๆ
     
    "มันไม่พูดก็ชั่งมันกูชิน" เสียงนี่แหละใช่เลยผมหันไปทางต้นเสียงก็รู้เลยว่าเป็นใครแปะเลยสามพระหน่อ
     
    "นั้นน้องยองแจหนิแหมอยู่กันครบเลยนะ" เชี้ยเหยิน เสือกตาดีอิกแม่งเอ้ยย พวกเค้าเดินมานั้นพี่ยงกุกนั้งข้างผมส่วนพี่เหยินนั้งข้างยอกแจพี่แด้ไปนั้งกับออบ พี่แด้เค้าเอาหัวซบไหล่จงออบแล้ว
     
    "ง่วง" เค้าพูดแค่คำเดียวแล้วก็หลับตา จงออบทำหน้างงๆแต่ก็ไม่สนใจจะซบก็ซบไป
     
    "ที่รักจ๋าไม่ได้เจอแค่แปปเดียวก็คิดถึงใจจะขาด" นั้นไงเริ่มและ
     
    "ใครที่รักพี่ไม่ทราบครับ" ยอกแจถามพร้อมเอามือดันหน้าพี่ฮิมชานที่มาซบไหล่ยองแจออก
     
    "ก็น้องยองแจไงครัง จุปๆ" โอ้ยจะอ้วก
     
    "พี่กรุณานั้นเฉยๆและเงียบๆครับไม่งั้นผมถีบตกเก้าอี้แน่ๆ" จงออบพูดแล้วทำหน้าโหดพี่ฮิมชานทำหน้าหงอยแล้วยอมอยู่เฉยๆ
     
     
    "เมื่อวานเย็นไหนว่าจะมาหาไม่เห็นมีหมาตัวไหนโพลหัวมาเลย" เหอะๆเสือกจำได้
     
    "ขี้เกียจครับ"ผมตอบปัดๆไป
     
    " แล้ววันนี้ทำไมไม่ไปหา "
     
    "ตอนไหน"
     
    "ตอนกินข้าวเสร็จไง"
     
    "ก็นั้งอยู่นี่แล้วไงยังจะให้ไปหาอิกอะเรอะ"
     
    "แล้วกินข้าวเสร็จคิดจะไปหาไหม"
     
    "เอาแบบตรงๆหรือไม่ตรง"
     
    "ตรงๆ"
     
    "ไม่ไป"
     
    "หรอ"
     
    "อือ"
     
    "งั้นวันนี้กลับบ้านด้วยกัน"
     
    "แล้วทำไมผมจะต้องกลับบ้านกับพี่"
     
    "กูพอใจจบปะ"
     
    "ไม่จบ วันนี้ผมจะไปกับยองแจกับจงออบกลับด้วยไม่ได้หรอก"
     
    "ไปเที่ยวไหนกัน" พี่ยงกุกหันไปถามยองแจ 
     
    "ไนค์คลับ"
     
    "ไปด้วย" น่าด้านอ้าถามถามคนอื่นยังว่าให้ไปรึป่าว
     
    "แล้วแต่พี่เถอะครับ"อ่าวทำไมงั้นอะยองแจ
     
    "งั้นคืนนี้เจอกันที่ห้องวีไอพีแล้วกันเดี่ยวฮิมชานมันเลี้ยง โอเคปะเหยิน"
     
    " (--) (_ _) (--) " พี่ฮิมชานพยักหน้ารับ
     
    " แด้ไปปะ" พี่ยงกุกหันไปถามพี่แดฮยอน
     
    "zzzzzzz" หลับจริงหรอนั้น
     
    "มันไปปะ " เมื่อถามพี่แดฮยอนไม่ได้คำตอบจึงหันไปหาพี่ฮิมชานแทน 
     
    "(--) (_ _)(--) (_ _)" พี่ฮิมชานพยักหน้า
     
    "เออเอาเข้าไปนับวันเพื่อนกูจะเป็นใบ้กันหมดและ"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×