ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 5 100%
และแล้วก็มาถึงบ้านผม บ้านผมก็ไม่ใหญ่อลังการเหมือนบ้านไอ่ออบกับยองแจหรอกบ้านผมมีพื้นที่สร้างบ้านแค่ 40 ไร่เอง บ้านออบ 41ไร่ บ้านยองแจ 41 ไร่ (นี่คือไม่ใหญ่ใช่ไหมแกแถวบ้านฉันสร้างโรงเรียนได้เลยแหละย้ะ// ไรเตอร์) พวกผมเดินเข้าในบ้านก็มีคนมารับกระเป๋าของพวกผมไปเก็บบนห้องของผมเพราะระหว่างทางมีการเปรี่ยนแปลงเล็กน้อยคือออบกับยองแจ จะนอนกับผมและอิกซะพักก็จะมีคนจากบ้าน ออบ แจ เอาเสื้อผ้า มาให้ ผมเดินเข้าไปที่ห้องครัวก็มีิาหารมากมายวางอยู่บนโตะ มองยังไงก็ไม่ใช่อาหารของคน สามคนกินอะมันเหมือนปาตี้มากกว่าเหอะๆเวอร์ชิปหายพวกผมจัดการนั้งกันเป็นที่เป็นทาง
" ป้าครับทำเยอะขนาดนี้จะทานกันหมดไหมครับ "
"ก็คุณหนูบอกให้ทำเยอะๆป้าก็ทำเต็มที่เลยหนะสิค่ะ " เออนั้นก็ถูกของป้า
" กินเลยปะ" ผมถามจงออบ กับยองแจ แต่คงไม่ทันแล้วมันโซโล่กันแล้วไม่รอกูเลยไอ่ห่า
"แล้วมึงรอใครกูไม่รอนะกินก่อนและ " พวกมึงไปตายอดตายอยากมาจากไหนว้ะ
ผมก็กินๆกันจากที่คิดว่าคงไม่หมดแน่ๆ แต่ผมเกินคาดหมดครับพี่น้อง จงออบ ไม่เท่าไหล ยองแจมันคะเหมือบหมดเลย ไอที่มันลดได้โลนึงมันคงเพิ่มมาอิก สองแล้วหละเท่าที่มองพอพวกผมกินเสร็จก็บอกให้ป้ามาเก็บโตะ ป้ายังอึ้ง อย่าว่าแต่ป้าเลยผมยัง งง อยู่เลยว่าหมดได้ไงหลังจากนั้นพวกผมก็ขึ้นห้องไปเข้ามานั้งได้ซักพักยองแจมันก็กินขนมอิก
" ยองแจ กินข้าวไม่อิ่มไงว้ะ " ผมถามมันเพราะมันจะกินเยอะไปและ
" อิ่มดิแต่อยากกินขนมอิกอะ "
ก็อก~ก็อก~ เสียงเคาะประตู
"คุณหนูค่ะ ป้าเอาของที่ทางบ้านคุณยองแจกับคุณจงออบมาให้ค่ะ"
"ครับๆ"
"ได้ของมาและ ยองแจไปอาบน้ำ" ผมให้มันไปอาบน้ำคนแรกเพราะจะได้เอาขนมของมันไปซ้อนแม่งเลย
"แปปกินขนมก่อน" ยังๆ ยังจะห่วงกินอิก
"จะไปไม่ไป เร็วๆคนอื่นเค้ารออาบอิก"
" ก็ไปอาบกันก่อนสิ"
"มึงแหละอาบก่อนไม่งั้นกูจะเอาเบอร์โทรมึงไปให้พี่ฮิมชานโทรหามึงทุกวันเลย" เอาสิมึงไม่อาบกูเอาไปให้พี่เค้าจริงๆด้วย
"เออๆกูอาบก่อนก็ได้ว้ะ" หลังจากยองแจเดินเข้าห้องน้ำไปผมพยักหน้ากับจงออบเป็นว่าเรารู้กันผมรีบเดินไปหยิบขนมแล้วจัดการโยนไปบนตู้เสื้อผ้าของผมเป็นอันเสร็จงาน ยองแจใช้เวลาอาบน้ำไปครึ้งชั่วโมง เวลาให้อาบไม่อยากจะอาบพออาบก็ไม่อยากจะออกนะมึงยองแจเดินออกมากำลังจะอ้าปากถามแต่
"ไม่ต้องแดกขนมอะแต่งตัวเตรียมตัวเข้านอน" จงออบมันพูดตัดบ่นยองแจซะก่อนยองแจกำลังจะอ้าปากพูดอิก
"วันนี้มึงกินเยอะแล้วเดี่ยวอ้วก & อ้วน กูเป็นห่วงมึงไม่ต้องพูดไรทั้งนั้นกูจะอาบน้ำถ้าจะโวยวายไปโวยวายกับไอ่ตัวต้นคิดนู้น กูไปหละ " อ่าวไอ่ออบ ทำไมมึงทำกับกูอย่างนี่ ToT มึงจะฆ่ากูใช่ไหมม ยองแจส่งสายตาอัมหิตมาให้ผม ตายแน่เลยกู
"ไอ่ จุนฮง!!! "
"มึงหยุดเลยกูคิดถ้ามันไม่ช่วยก็ไม่ใช่ปันหาใช่ปะ และอย่าโวยวายเดี่ยวคนอื่นในบ้านตกใจเกรงใจคนในบ้านกูบ้าง รักมึงนะจุปเดี่ยวกูไปดูไอ่ออบก่อนว่าสบู่หมดยังไปหละ" กูรอดแล้วววว แล้วผมก็เข้าไปอาบน้ำกับจงออบ เลย บ็อกคนละตัว ไม่เปลือย นะอย่าคิดลึกนะจ้ะผมเดินออกมากับจงออบจะไปแต่งตัว เห็นยองแจมันนอนตรงกลางเตียงมันผ้าห่มเหมือนหนอนดักแด้ เหอะๆเสียใจด้วยยองแจผ้าห่มบ้านกูมีเยอะพอพวกผมแต่งตัวเสร็จก็บอกให้จงออบไปรอที่เตียงก่อนผมเดินลงไปข้างล่างแล้วเอาผ้าห่มขึ้นมาสองพื้นแล้วก็เอาให้จงออบ เตียงของผมเป็นขนาดคิงไซ ก็เลยนอนกันได้ไม่อึดอัดมาก
เช้าพวกผมก็จัดการอาบน้ำแต่งตัวกันเรียบร้อยข้าวเช้าพวกผมกินขนมปังกันคนละสองแผ่นนมอิกแก้วนึง แล้วก็เดินขึ้นรถยองแจเพื่อจะไปเรียนผมบอกให้คนที่บ้านไม่ต้องไปรับเพราะคืนนี้ผมจะกลับดึกหรือไม่ก็นอนค้างบ้านยองแจเลยฮะๆคืนนี้มันยองแจให้ผมกับจงออบลงตรงหน้าโรงเรียนแล้วยองแจก็เอารถไปจอดในโรงรถวันนี้พวกผมมาเช้ามากยังไม่ค่อยมัใครมาโรงเรียนเลยพวกผมเดินขึ้นมาถึงห้องก็จักการนั้งที่กันเรียบร้อยพวกผมก็นั้งคุยๆกันไปจนถึงเวลาเข้าแถว
"ผ.อค่ะ เดี่ยว ผ.อ ต้องขึ้นไปบอกรายละเอียดเกี่ยวกับทุนนะค่ะ" งานเข้าอิกและ
" คุณขึ้นไปบอกแทนผมเถอะครับไม่ไม่อยากไป "
"แต่ ผ.อ ต้องขึ้นไปนะค่ะ"
"ไม่อะครับผมอยากเข้าแถว"
"งั้นก็ได้ค่ะ" ง่ายจังเลยน่าจะบอกว่าอยากเข้าแถวตั้งนานแล้วนะเนี่ย
แล้วผมก็ไปเข้าแถวตามปกติเคารพธงชาติเสร็จก็อบรมนิดหน่อยก็แยกย้ายเข้าชั้นเรียนผมเรียนสามคาบก็กินข้าวกล้งวัน ช่วงที่ผมกินข้าวกลางวันก็นึกขึ้นได้ว่าต้องไปหาพี่ยงกุกแต่ผมไม่ไปหรอกเดี่ยวไม่ได้เจอกันเดี่ยวเค้าก็ลืมผมเองแหละ
"กินเสร็จมึงไปหาพี่ยงกุกหรือป่าว" ยองแจถามผม
" ถ้ากูไปมึงจะไปกับกูไหมละ"
"ไม่ไปอะ"
" แล้วจะถามทำไม"
"ก็แค่อยากรู้"
" แล้วไม่กลัวพี่เค้ามาทำอะไรรึไง" จงออบถามผม
" พี่เค้าคงลืมกูไปแล้วหละแหม"
"เออไม่ไปก็เรื่องของมันเหอะออบ" ยองแจบอกกับจงออบก่อนจะหัดไปตักข้าวใสปากต่อพวกผมกินข้าวเสร็จก็เหลือเวลาพักอิกตั้งชั่วโมงนึงแหนะก็เลยนั้งเล่นกันไปก่อน
"เห้ยไอ่แด้มึงพูดอะไรบ้างก็ได้มึงไม่คิดจะพูดไรเลยรึไงห้ะ" เสียงนี้คุ้นๆแฮะคงไม่ใช้หรอก
"เรื่องของกู" เสียงนี่ผมก็คุ้นๆ
"มันไม่พูดก็ชั่งมันกูชิน" เสียงนี่แหละใช่เลยผมหันไปทางต้นเสียงก็รู้เลยว่าเป็นใครแปะเลยสามพระหน่อ
"นั้นน้องยองแจหนิแหมอยู่กันครบเลยนะ" เชี้ยเหยิน เสือกตาดีอิกแม่งเอ้ยย พวกเค้าเดินมานั้นพี่ยงกุกนั้งข้างผมส่วนพี่เหยินนั้งข้างยอกแจพี่แด้ไปนั้งกับออบ พี่แด้เค้าเอาหัวซบไหล่จงออบแล้ว
"ง่วง" เค้าพูดแค่คำเดียวแล้วก็หลับตา จงออบทำหน้างงๆแต่ก็ไม่สนใจจะซบก็ซบไป
"ที่รักจ๋าไม่ได้เจอแค่แปปเดียวก็คิดถึงใจจะขาด" นั้นไงเริ่มและ
"ใครที่รักพี่ไม่ทราบครับ" ยอกแจถามพร้อมเอามือดันหน้าพี่ฮิมชานที่มาซบไหล่ยองแจออก
"ก็น้องยองแจไงครัง จุปๆ" โอ้ยจะอ้วก
"พี่กรุณานั้นเฉยๆและเงียบๆครับไม่งั้นผมถีบตกเก้าอี้แน่ๆ" จงออบพูดแล้วทำหน้าโหดพี่ฮิมชานทำหน้าหงอยแล้วยอมอยู่เฉยๆ
"เมื่อวานเย็นไหนว่าจะมาหาไม่เห็นมีหมาตัวไหนโพลหัวมาเลย" เหอะๆเสือกจำได้
"ขี้เกียจครับ"ผมตอบปัดๆไป
" แล้ววันนี้ทำไมไม่ไปหา "
"ตอนไหน"
"ตอนกินข้าวเสร็จไง"
"ก็นั้งอยู่นี่แล้วไงยังจะให้ไปหาอิกอะเรอะ"
"แล้วกินข้าวเสร็จคิดจะไปหาไหม"
"เอาแบบตรงๆหรือไม่ตรง"
"ตรงๆ"
"ไม่ไป"
"หรอ"
"อือ"
"งั้นวันนี้กลับบ้านด้วยกัน"
"แล้วทำไมผมจะต้องกลับบ้านกับพี่"
"กูพอใจจบปะ"
"ไม่จบ วันนี้ผมจะไปกับยองแจกับจงออบกลับด้วยไม่ได้หรอก"
"ไปเที่ยวไหนกัน" พี่ยงกุกหันไปถามยองแจ
"ไนค์คลับ"
"ไปด้วย" น่าด้านอ้าถามถามคนอื่นยังว่าให้ไปรึป่าว
"แล้วแต่พี่เถอะครับ"อ่าวทำไมงั้นอะยองแจ
"งั้นคืนนี้เจอกันที่ห้องวีไอพีแล้วกันเดี่ยวฮิมชานมันเลี้ยง โอเคปะเหยิน"
" (--) (_ _) (--) " พี่ฮิมชานพยักหน้ารับ
" แด้ไปปะ" พี่ยงกุกหันไปถามพี่แดฮยอน
"zzzzzzz" หลับจริงหรอนั้น
"มันไปปะ " เมื่อถามพี่แดฮยอนไม่ได้คำตอบจึงหันไปหาพี่ฮิมชานแทน
"(--) (_ _)(--) (_ _)" พี่ฮิมชานพยักหน้า
"เออเอาเข้าไปนับวันเพื่อนกูจะเป็นใบ้กันหมดและ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น