ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic b.a.p] รักแรก...รุ่นพี่ตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2..100%

    • อัปเดตล่าสุด 2 มี.ค. 56


    #bang yong guk
              วันนี้ผมได้เจอกับไอ่น่าอ่อนคนนึกมองไกลๆนึกว่าผีจูออนจะมาหลอกผมแต่เช้ามันโครตขาว มองใกล้ๆเนี่ยผิวเนียน ปากอมชมพู ถ้าเป็นผูหญิงนะ เหอะๆเสร็จกู แต่มันดันเป็นผู้ชายชิปหาย!ถ้าผู้ชายจะน่ารักขนาดนี่แล้วผูหญิงน่าตาขี้แหล่กว่ามันจะทำยังไงกันหละนั้น
    "เห้ย เหยินมึงว่าไอ่จูออนเมื่อเช้ามันจะมารึป่าวหวะ"ผมถามฮิมชานเพื่อนผมกำลังเปิดประตูเข้ามามันเดินมานั้งข้างๆผมแล้วทำหน้ามุ้ยๆเหมือนไปโดนใครด่ามา
    "มึงคิดถึงน้องเข้าไงแต่ก็ดีนะถ้ามึงได้น้องเค้ามา กูจะได้น้องนางฟ้ากูบ่อยๆด้วย" มันพูดจากหน้ามุ้ยกล่ายเป็นหน้าระรื่นแทนถ้าฟันมันจะมาเต็มขนาดนี้
    "เห้ย เหยินฟันมึงอะเก็บไว้บ้านบ้างก็ได้ไม่ต้องพกมาหมดหรอก" 
    "แหม ไอ่เหงือกมึงก็เก็บเหงืกมึงไว้บ้านบ้างก็ได้ว่าแต่กู " มันว่าผมแล้วก็กลับมาทำหน้ามุ้ยเหมือนเดิม
    "เป็นสนตีนไรอิก"
    "คิดถึงนางฟ้าของกู"
    "คนไหนอ่ะ ?"คือแบบว่ามันมีเยอะจัดไอ่นางฟ้าของมันอะเห็นเจอใครนางฟ้าหมดมันนึกว่าอยู่บนสวรร ไงก็ไม่รู้
    "ก็ที่เจอบนอาคารเมื่อเช้าไงกูเห็นน้องเค้าแว๊บเดียวกูรู้เลยว่าน้องคือคนที่ใช่ " แหมคนที่ใช่ใช่มากี่คนแล้วหละ เห้อละเบื่อกะมันแต่ขี้เกียจพูดเดี่ยวมันจะยาว
    "แล้วน้องจูออนของมึงจะพาน้องนางฟ้าของกูมาป่าวว้ะ"มันถามผมแล้วผมจะรู้ไหมเนี่ย
    "ไม่รองไปถามมันดูเองหละว่าจะเอามารึป่าว"
    "เออว้ะ งั้นเดี่ยวกูมา"มันพูดแล้วกำลังจะลุกเดินออกไป
    "มึงจะไปไหน"
    "ไปหาน้องเค้าไงจะไปถามว่าจะเอาน้องนางฟ้ากูมารึป่าว"โอ้ยปวดกระบาน
    "ถ้ามันจะมาเดี่ยวมันก็มาเองแหละเพื่อนมันคงไม่ปล่อยให้ไอ่จูออนมันมาคนเดียวหรอก"
    "เออกูลืมไป " มันพูดแล้วเดินกลับมานั้งที่เดิม 
    "เออแล้วนี้ไอ้แด้มันไปไหนว้ะ"
    "มึงไม่เห็นมันจริงๆหรอ"
    "ก็เอออะดิไม่งั้นกูจะถามหามันทำไม"ผมตอบไปทำให้เหยินมันทำหน้าเซงๆ
    "ก็นั้งอยูนั้นไง"มันบอกพรางชี้ไปที่เก้าอี้อิกฝั่งที่ไม่ไกลจากที่ผมนั้ง ไอ้แด้ครับมันนั้งอ่านกาตูนอยู่
    "แด้มึงมาตั้งแต่เมื่อไหล"
    "มาก่อนมึงแล้วกัน" มันพูดกับผมแต่ตามองกาตูน โอเคกูจะไม่รบกวนมึง
    "แล้วมันมีกุญแจเข้าห้องได้ไงว้ะกุญแจมันอยู่ที่กู"ผมถามด้วยความงงคือมันบอกเข้ามาก่อนผมแล้วมันเข้ามารูไหน
    "พี่เหงือกครับนอกจากพี่เหงือกจะเหงือกเยอะแล้วเนี่ยความจำพี่เหงือกยังสั้นอิกนะครับ เมื่อวานมึงไปทำกุญแจมาให้พวกกูมึงจำได้ยัง"อ่อลืมไปผมเป็นคนไปทำมาให้พวกมันเองนิหว่า
    "อ่อ"
    "ไม่ต้องมาอ่อ กูหละเบื่อกูออกไปหาไรกินดีกว่าเดี่ยวกูมา"
    "เออ" แล้วเหยินมันก็เดินออกไป มันจะไปหาของกินข้างนอกทำไมในตู้เย็นก็มีจะออกไปทำไมเห้อช่างมัน
      ตอนนี้หลายคนคงงงอยู่โรงเรียนมีตู้เย็นได้ไงคือแบบว่าพวกผมมีสิทธิพิเศษให้คนมาสร้างห้องเฉพาะพวกผมก็ไม่มีไรมากพวกผมรวย จบป้ะ !!
    .
    .
    # junhong
                  ตอนนี้ผมก็มาอยู่ในห้องเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับแนะนำตัวหน้าชั้นเรียนก็เสร็จแล้วผมได้มานั้งข้างๆเพื่อนใหม่เพื่อนใหม่คนนี้ของผมสวยมากครับผมสีทองตัวบอบบางเป็นแฝดครับเพื่อนผมชื่อยองมินเป็นแฝดพี่แล้วก็มีกวังมินเป็นแฝดน้องอันที่จริงพี่น้องคู่นี้ก็นั้งด้วยกันนั้นแหละแต่ผมอยากนั้งที่ๆมันใกล้กลับยองแจแล้วก็จงออบมองๆแล้วก็มีที่ของกวังมินนี่แหละใกล้สุดตอนแรกก็จะไม่ได้นั้งแหละแต่ทำไงได้ผมเป็น ผ.อ นะ!!ขัดสิพ่อจะไล่ออกให้หมด555 
    "นี่โล่ มึงจะไปหารุ่นพี่ยงกุกรึป่าวอะ"หมดคาบแล้วจงออบจึงุามผม
    "ใครว้ะ ยงกุก พี่เหงือกอะหรอ " ผมถามเพราะผมยังไม่รู้ชื่อเค้าเลย
    "ก็เอออะดิพี่ยงกุกเป็นรุ่นพี่เรา1ปี คนนี้แหละที่กูบอกว่าอันตรายสุดๆ"ผมนึกย้อนไปในวันที่จงออบบอกผมเกี่ยวกับโรงเรียนก็นึกออกว่าจงออบเล่าเกี่ยวกันรุ่นพี่กลุ้มนึงอันตรายโครตๆ มีเรื่องชกต่อยบ่อยๆ แต่จงออบบอกว่าพวกพี่เค้ารวยทำไรก็ไม่ผิด
    "โหดแล้วไงอันตรายแล้วไง กูเป็น ผ.อ กูจะไล่ออกให้หมดเลย" 555กลังไร ผ.อ ซักอย่างไล่ออกให้หมด
    "เหอะๆกูบอกไปแล้วว่าเค้ามีตังมึงไล่เค้าเค้าก็ไม่ไป" 
    "มันด้านหวะหน้านี้ทำด้วยอะไรปูนเรียกพ่อเหล็กเรียกพี่เลยหวะ"ผมบอกด้วยความเบื่อที่อำนาจ ผ.อ ทำไม่ได้ทุกอย่าง
    "มึงกล้าไปด่าพี่เค้าตรงๆป่าวหละ"จงออบถามผมผมหันหน้าหนี
    "ถ้ากูไปด่าเค้าเค้าคงกระโดดถีบกูอะแหละ"
    "มันไม่ใช่กระโดดถีบธรรมดาถีบเสร็จกระถืบซ้ำ เท่าที่พี่เดานะ"อุนี่มันไม่ใช่เสียงออบนี้คุ้นๆหวะผมค่อยๆหันไปดูก็โครตตกใจพี่เหยินครับตัวเป็นๆโดนกระถืบแน่กู
    "ไม่ต้องทำหน้าซีดก็ได้หน้าธรรมดาของน้องมันก็ซีดอยู่แล้วพี่กลัว"อ่าวนั้นปากหรอเดี่ยวต่อยให้ฟันยุบเลยหนิ
    "แล้วพี่มาทำไรไม่ไปเรียนหละ"จงออบเปิดประเด็นถามก่อนเลย
    "พี่มาหานางฟ้าหนะว่าแต่น้องเค้าอยู่ไหน" พี่เหยินพูดพร้อมกับมองซ้ายมองขวา
    "ยองแจไม่อยู่หรอกครับ" จงออบบอก
    "แล้งน้องยองแจไปไหนจะกลับมาเมื่อไหล"
    "ไปโรงอาหารจะกลับเมื่ิอมันอิ่ม" ผมตอบกลับไปแต่เหมือนโชคจะเข้าข้างพี่เหยินยองแจครับมันเดินเข้าห้องมาแล้วนั้งข้างพวกผมเป็นที่เรียบร้อย
    "สงสัยวันนี้โชคจะเข้าข้างพี่เหมือนพรมลิขิตให้เรามาเจอกัน" อ้วกกก!!! อ้วกจะแตกคำพูดเค้าเยอะเกิน
    "สงสัยเราต้องมีด้ายแดงผูกเชื่อมโยงกันแน่ๆเลย"พี่เหยินพูดประโยคนี่ยองแจหันมาสงยิ้มหวานให้ผมเดานะในความคิดพี่เหยินผมว่าเค้าต้องคิดว่ายองแจมีใจให้เค้าแน่ๆเลยแต่โทษทีเหอะคนอย่างยองแจอะนะเหอะๆ=^=
    "เดี่ยวผมจะเป็นคนตัดด้ายแดงเองจะได้ไม่ต้องได้พบเจอกันอิก กูรำคาญ !! จบปะ! "ยองแจพูดพร้อมเอากันไกรขึ้นมาพี่เหยินทำหน้าเบะปากเหมือนเด็กๆน่ารักตายห่าเลยนั้น
    "พี่ทำหน้าเหมือนหมาไม่ได้ข้าวกินมาเป็นเดือนเลย555"ผมเปรียบเป็นเด็กยองแจมันเล่นหมาแล้วไอ่ท่าทีกลัวพี่เค้าไม่เช้ามันไปไหนว้ะ
    "ได้เวลาเข้าเรียนแล้วผมว่าพี่ออกไปเหอะ"ยองแจพูดบอกก่อนจะเอาหนังสือเรียนขึ้นมา
    "ไว้พี่จะมาหาใหม่นะครับน้องยองแจ...ที่รัก"พี่เค้าพูดแล้วสงยิ้มหวานให้ยองแจยองแจเชิดหน้าหนีพี่เค้าหัวเราะเล็กน้อยแล้วค่อยๆก้มลงไปใกล้ยองแจ
    "ยองแจ~"ฮิมชานเรียกชื่อยองแจแผ่วเบายองแจหันหน้ามาก็เป็นไปตามที่ฮิมชานคิดไว้แก้มนิ่มๆของยองแจหันมาตรงกับหน้าของฮิมชานพอดีฮิมชานหอมยองแจไปเต็มปอด
    "แก้มยองแจหอมมากเลย"ฮิมชานพูดขึ้นแล้วเตรียมตัวจะวิ่งหนีเพราะยองแจหน้าแดงมากไม่รูว่าโกรธหรือเขิลแต่ก็วิ่งไวก่อนฮิมชานวิ่งออกจากห้องไปเรียบร้อย
    "หน้าแดงเป็นตูดลิงเลย 5555" ผมล้อยองแจเล่นยองแจหันมามองผมตาค้อนเชียว
    "แหมพูดเล่นทำเป็นโกรธเป็นไงล้ามีใจให้พี่เค้าแล้วหละสิ่"ผมล้อยองแจเล่น555สนุกดีได้แกล้งคน
    "เดี่ยวถ้ายงกุกมันทำไรมึงมาบ้างกูจะล้อยันลูกบวชเลยคอยดู"ยองแจพูด
    "อย่างยงกุกอะนะจะทำอะไรจับไอ่โล่หมกป่าแล้วฆ่าทิ้งเลยทีเดียวจบ มึงไม่ได้มีโอกาศล้อมันแน่"จงออบบอก่อนจะย้ายที่นั้งจากข้างผมไปนั้งข้างยองแจแทน
    "มึงพูดกันแบบนี่ทำให้กูไม่อยากไปแล้วนะเว้ย" 
    "ถ้ามึงไม่ไปมันก็จะมาหามึงแล้วมึงก็จะโดนซะกำนะตรงนั้น"ยองแจบอกผมก่อนจะเรียนคาบต่อไป
          ตอนนี้ผมรู้สึกไม่อยากจะไปหาพี่เหงือกแล้วอ่าถ้าเค้าซ้อมผมขึ้นมาหละ ToT 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×