ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2..100%
#bang yong guk
วันนี้ผมได้เจอกับไอ่น่าอ่อนคนนึกมองไกลๆนึกว่าผีจูออนจะมาหลอกผมแต่เช้ามันโครตขาว มองใกล้ๆเนี่ยผิวเนียน ปากอมชมพู ถ้าเป็นผูหญิงนะ เหอะๆเสร็จกู แต่มันดันเป็นผู้ชายชิปหาย!ถ้าผู้ชายจะน่ารักขนาดนี่แล้วผูหญิงน่าตาขี้แหล่กว่ามันจะทำยังไงกันหละนั้น
"เห้ย เหยินมึงว่าไอ่จูออนเมื่อเช้ามันจะมารึป่าวหวะ"ผมถามฮิมชานเพื่อนผมกำลังเปิดประตูเข้ามามันเดินมานั้งข้างๆผมแล้วทำหน้ามุ้ยๆเหมือนไปโดนใครด่ามา
"มึงคิดถึงน้องเข้าไงแต่ก็ดีนะถ้ามึงได้น้องเค้ามา กูจะได้น้องนางฟ้ากูบ่อยๆด้วย" มันพูดจากหน้ามุ้ยกล่ายเป็นหน้าระรื่นแทนถ้าฟันมันจะมาเต็มขนาดนี้
"เห้ย เหยินฟันมึงอะเก็บไว้บ้านบ้างก็ได้ไม่ต้องพกมาหมดหรอก"
"แหม ไอ่เหงือกมึงก็เก็บเหงืกมึงไว้บ้านบ้างก็ได้ว่าแต่กู " มันว่าผมแล้วก็กลับมาทำหน้ามุ้ยเหมือนเดิม
"เป็นสนตีนไรอิก"
"คิดถึงนางฟ้าของกู"
"คนไหนอ่ะ ?"คือแบบว่ามันมีเยอะจัดไอ่นางฟ้าของมันอะเห็นเจอใครนางฟ้าหมดมันนึกว่าอยู่บนสวรร ไงก็ไม่รู้
"ก็ที่เจอบนอาคารเมื่อเช้าไงกูเห็นน้องเค้าแว๊บเดียวกูรู้เลยว่าน้องคือคนที่ใช่ " แหมคนที่ใช่ใช่มากี่คนแล้วหละ เห้อละเบื่อกะมันแต่ขี้เกียจพูดเดี่ยวมันจะยาว
"แล้วน้องจูออนของมึงจะพาน้องนางฟ้าของกูมาป่าวว้ะ"มันถามผมแล้วผมจะรู้ไหมเนี่ย
"ไม่รองไปถามมันดูเองหละว่าจะเอามารึป่าว"
"เออว้ะ งั้นเดี่ยวกูมา"มันพูดแล้วกำลังจะลุกเดินออกไป
"มึงจะไปไหน"
"ไปหาน้องเค้าไงจะไปถามว่าจะเอาน้องนางฟ้ากูมารึป่าว"โอ้ยปวดกระบาน
"ถ้ามันจะมาเดี่ยวมันก็มาเองแหละเพื่อนมันคงไม่ปล่อยให้ไอ่จูออนมันมาคนเดียวหรอก"
"เออกูลืมไป " มันพูดแล้วเดินกลับมานั้งที่เดิม
"เออแล้วนี้ไอ้แด้มันไปไหนว้ะ"
"มึงไม่เห็นมันจริงๆหรอ"
"ก็เอออะดิไม่งั้นกูจะถามหามันทำไม"ผมตอบไปทำให้เหยินมันทำหน้าเซงๆ
"ก็นั้งอยูนั้นไง"มันบอกพรางชี้ไปที่เก้าอี้อิกฝั่งที่ไม่ไกลจากที่ผมนั้ง ไอ้แด้ครับมันนั้งอ่านกาตูนอยู่
"แด้มึงมาตั้งแต่เมื่อไหล"
"มาก่อนมึงแล้วกัน" มันพูดกับผมแต่ตามองกาตูน โอเคกูจะไม่รบกวนมึง
"แล้วมันมีกุญแจเข้าห้องได้ไงว้ะกุญแจมันอยู่ที่กู"ผมถามด้วยความงงคือมันบอกเข้ามาก่อนผมแล้วมันเข้ามารูไหน
"พี่เหงือกครับนอกจากพี่เหงือกจะเหงือกเยอะแล้วเนี่ยความจำพี่เหงือกยังสั้นอิกนะครับ เมื่อวานมึงไปทำกุญแจมาให้พวกกูมึงจำได้ยัง"อ่อลืมไปผมเป็นคนไปทำมาให้พวกมันเองนิหว่า
"อ่อ"
"ไม่ต้องมาอ่อ กูหละเบื่อกูออกไปหาไรกินดีกว่าเดี่ยวกูมา"
"เออ" แล้วเหยินมันก็เดินออกไป มันจะไปหาของกินข้างนอกทำไมในตู้เย็นก็มีจะออกไปทำไมเห้อช่างมัน
ตอนนี้หลายคนคงงงอยู่โรงเรียนมีตู้เย็นได้ไงคือแบบว่าพวกผมมีสิทธิพิเศษให้คนมาสร้างห้องเฉพาะพวกผมก็ไม่มีไรมากพวกผมรวย จบป้ะ !!
.
.
# junhong
ตอนนี้ผมก็มาอยู่ในห้องเรียนเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับแนะนำตัวหน้าชั้นเรียนก็เสร็จแล้วผมได้มานั้งข้างๆเพื่อนใหม่เพื่อนใหม่คนนี้ของผมสวยมากครับผมสีทองตัวบอบบางเป็นแฝดครับเพื่อนผมชื่อยองมินเป็นแฝดพี่แล้วก็มีกวังมินเป็นแฝดน้องอันที่จริงพี่น้องคู่นี้ก็นั้งด้วยกันนั้นแหละแต่ผมอยากนั้งที่ๆมันใกล้กลับยองแจแล้วก็จงออบมองๆแล้วก็มีที่ของกวังมินนี่แหละใกล้สุดตอนแรกก็จะไม่ได้นั้งแหละแต่ทำไงได้ผมเป็น ผ.อ นะ!!ขัดสิพ่อจะไล่ออกให้หมด555
"นี่โล่ มึงจะไปหารุ่นพี่ยงกุกรึป่าวอะ"หมดคาบแล้วจงออบจึงุามผม
"ใครว้ะ ยงกุก พี่เหงือกอะหรอ " ผมถามเพราะผมยังไม่รู้ชื่อเค้าเลย
"ก็เอออะดิพี่ยงกุกเป็นรุ่นพี่เรา1ปี คนนี้แหละที่กูบอกว่าอันตรายสุดๆ"ผมนึกย้อนไปในวันที่จงออบบอกผมเกี่ยวกับโรงเรียนก็นึกออกว่าจงออบเล่าเกี่ยวกันรุ่นพี่กลุ้มนึงอันตรายโครตๆ มีเรื่องชกต่อยบ่อยๆ แต่จงออบบอกว่าพวกพี่เค้ารวยทำไรก็ไม่ผิด
"โหดแล้วไงอันตรายแล้วไง กูเป็น ผ.อ กูจะไล่ออกให้หมดเลย" 555กลังไร ผ.อ ซักอย่างไล่ออกให้หมด
"เหอะๆกูบอกไปแล้วว่าเค้ามีตังมึงไล่เค้าเค้าก็ไม่ไป"
"มันด้านหวะหน้านี้ทำด้วยอะไรปูนเรียกพ่อเหล็กเรียกพี่เลยหวะ"ผมบอกด้วยความเบื่อที่อำนาจ ผ.อ ทำไม่ได้ทุกอย่าง
"มึงกล้าไปด่าพี่เค้าตรงๆป่าวหละ"จงออบถามผมผมหันหน้าหนี
"ถ้ากูไปด่าเค้าเค้าคงกระโดดถีบกูอะแหละ"
"มันไม่ใช่กระโดดถีบธรรมดาถีบเสร็จกระถืบซ้ำ เท่าที่พี่เดานะ"อุนี่มันไม่ใช่เสียงออบนี้คุ้นๆหวะผมค่อยๆหันไปดูก็โครตตกใจพี่เหยินครับตัวเป็นๆโดนกระถืบแน่กู
"ไม่ต้องทำหน้าซีดก็ได้หน้าธรรมดาของน้องมันก็ซีดอยู่แล้วพี่กลัว"อ่าวนั้นปากหรอเดี่ยวต่อยให้ฟันยุบเลยหนิ
"แล้วพี่มาทำไรไม่ไปเรียนหละ"จงออบเปิดประเด็นถามก่อนเลย
"พี่มาหานางฟ้าหนะว่าแต่น้องเค้าอยู่ไหน" พี่เหยินพูดพร้อมกับมองซ้ายมองขวา
"ยองแจไม่อยู่หรอกครับ" จงออบบอก
"แล้งน้องยองแจไปไหนจะกลับมาเมื่อไหล"
"ไปโรงอาหารจะกลับเมื่ิอมันอิ่ม" ผมตอบกลับไปแต่เหมือนโชคจะเข้าข้างพี่เหยินยองแจครับมันเดินเข้าห้องมาแล้วนั้งข้างพวกผมเป็นที่เรียบร้อย
"สงสัยวันนี้โชคจะเข้าข้างพี่เหมือนพรมลิขิตให้เรามาเจอกัน" อ้วกกก!!! อ้วกจะแตกคำพูดเค้าเยอะเกิน
"สงสัยเราต้องมีด้ายแดงผูกเชื่อมโยงกันแน่ๆเลย"พี่เหยินพูดประโยคนี่ยองแจหันมาสงยิ้มหวานให้ผมเดานะในความคิดพี่เหยินผมว่าเค้าต้องคิดว่ายองแจมีใจให้เค้าแน่ๆเลยแต่โทษทีเหอะคนอย่างยองแจอะนะเหอะๆ=^=
"เดี่ยวผมจะเป็นคนตัดด้ายแดงเองจะได้ไม่ต้องได้พบเจอกันอิก กูรำคาญ !! จบปะ! "ยองแจพูดพร้อมเอากันไกรขึ้นมาพี่เหยินทำหน้าเบะปากเหมือนเด็กๆน่ารักตายห่าเลยนั้น
"พี่ทำหน้าเหมือนหมาไม่ได้ข้าวกินมาเป็นเดือนเลย555"ผมเปรียบเป็นเด็กยองแจมันเล่นหมาแล้วไอ่ท่าทีกลัวพี่เค้าไม่เช้ามันไปไหนว้ะ
"ได้เวลาเข้าเรียนแล้วผมว่าพี่ออกไปเหอะ"ยองแจพูดบอกก่อนจะเอาหนังสือเรียนขึ้นมา
"ไว้พี่จะมาหาใหม่นะครับน้องยองแจ...ที่รัก"พี่เค้าพูดแล้วสงยิ้มหวานให้ยองแจยองแจเชิดหน้าหนีพี่เค้าหัวเราะเล็กน้อยแล้วค่อยๆก้มลงไปใกล้ยองแจ
"ยองแจ~"ฮิมชานเรียกชื่อยองแจแผ่วเบายองแจหันหน้ามาก็เป็นไปตามที่ฮิมชานคิดไว้แก้มนิ่มๆของยองแจหันมาตรงกับหน้าของฮิมชานพอดีฮิมชานหอมยองแจไปเต็มปอด
"แก้มยองแจหอมมากเลย"ฮิมชานพูดขึ้นแล้วเตรียมตัวจะวิ่งหนีเพราะยองแจหน้าแดงมากไม่รูว่าโกรธหรือเขิลแต่ก็วิ่งไวก่อนฮิมชานวิ่งออกจากห้องไปเรียบร้อย
"หน้าแดงเป็นตูดลิงเลย 5555" ผมล้อยองแจเล่นยองแจหันมามองผมตาค้อนเชียว
"แหมพูดเล่นทำเป็นโกรธเป็นไงล้ามีใจให้พี่เค้าแล้วหละสิ่"ผมล้อยองแจเล่น555สนุกดีได้แกล้งคน
"เดี่ยวถ้ายงกุกมันทำไรมึงมาบ้างกูจะล้อยันลูกบวชเลยคอยดู"ยองแจพูด
"อย่างยงกุกอะนะจะทำอะไรจับไอ่โล่หมกป่าแล้วฆ่าทิ้งเลยทีเดียวจบ มึงไม่ได้มีโอกาศล้อมันแน่"จงออบบอก่อนจะย้ายที่นั้งจากข้างผมไปนั้งข้างยองแจแทน
"มึงพูดกันแบบนี่ทำให้กูไม่อยากไปแล้วนะเว้ย"
"ถ้ามึงไม่ไปมันก็จะมาหามึงแล้วมึงก็จะโดนซะกำนะตรงนั้น"ยองแจบอกผมก่อนจะเรียนคาบต่อไป
ตอนนี้ผมรู้สึกไม่อยากจะไปหาพี่เหงือกแล้วอ่าถ้าเค้าซ้อมผมขึ้นมาหละ ToT
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น