ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 1 ..100%..
หลังจากที่จงออบได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียนให้ฟังแล้วผมรู้สึกเหนื่องขึ้นมาทันทีเรียนด้วยดูแลโรงเรียนด้วยตายๆผมหงอกของผมได้ขึ้นก่อนวัยอันควรแน่เลยเห้อ -0-
"ได้เวลาเข้าแถวแ้วหละโล่ไปเข้าแถวกันเถอะ"จงออบบอกพร้อมลุกขึ้นยืนแล้วเดินนำผมไปผมจึงเดินตามจงออบไปติดๆเดินมาตลอดทางมีคนมากมายมองจ้องผมจึงทำให้ผมู้สึกแปลกๆ อ่อ สงสัยผมคงเหมือน บอย ปกรณ์ ดาราไทยแน่เลยชัวป๊าป !!ผมเดินมาถึงสนามอยากจะบอกคนเยอะมากอึดอัดด้วยแหละ
"เอ่ม..ขอโทษนะค่ะนี่ใช่คุณ ชเว จุนฮงรึป่าวค่ะ ?" มีป้าคนนึงเดินมาถามผมแหละในมือถือแฟ้มข้อมูลที่มีรูปผมดูจากการแต่งตัวแล้วน่าจะเป็นอาจารย์
"ใช่ครับ..คุณเป็นอาจารย์หรอ ?"ผมถามไปทำให้คิ้วของอาจารย์ข่ดเข้าหากันแต่ก็ช่างเหอะก็ผมอยากรู้อ่า~
"ใช่ค่ะ เดี่ยวเทอต้องไปแนะนำตัวหน้าเสาธงด้วยนะเทอไปกับฉันเลยก็ได้"ผมยังไม่ทันได้ตอบตกลงเลยป้าแกก็ลากผมไปซะแล้ว
โอ้ยเอาผมมาปล่อยไวตรงนี่นานตั้ง 5 นาทีแหนะ กว่าจะเคารพธงชาติเสร็จ
"เดี่ยววันนี้เราจะมีนักเรียนใหม่ซึงจะมาเป็น ผ.อ ใหม่ของเราด้วย"หลังจากที่ประกาศเสร็จก็มีเสียงคุยกันดังมาก
"อย่านักเรียนอยางงคือนักเรียนใหม่คนนี้เป็นลูก ผ.อ. แล้ว ผ.อ.ของเราไปต่างประเทศจึงส่งลูกมาบริหารโรงเรียนแทนแต่ลูกของ ผ.อ ยังเรียนไม่จบจึงต้องศึกษาต่อและดูแลโรงเรียนไปพร้อมๆกันด้วย"พออาจารย์ขยายความทำให้เสียงเงีบยบลงอิกครั้งหลังจากนั้นก็มีคนเดินมาเรียกผมให้ผมขึ้นไป
"แนะนำตัวเลยจ้ะ"อาจารย์พูดเสร็จผมมองซ้ายมองขวา..แม่เจ้ามองกันตาเป็นมันเลยครับมีเสียงซุบซิบดังขึ้นมาแต่ก็ไม่ดังมากก็แบบว่าหูผมดี
"หวัดดีครับ ผมชื่อ ชเว จุนฮง จะมาเป็นนักเรียนใหม่และ ผ.อ. ใหม่ขอฝากตัวด้วยครับ"หลังจากที่ผมแนะนำตัวเสร็จก็ยิ้มหวานไปทีสร้างเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้เป็นอย่างดีแต่ผูชายผมไม่นับครับ 55+
"เอาหละวันนี้พอแค่นี้ก่อนแยกย้ายเข้าชั้นเรียนได้"หลังจากเลิกแถวจงออบก็เดินมาหาผมพร้อมกับผูชายร่างอวบอิกหนึ่งคนเอาอิกแล้วครับหน้าตาคุ้นอิกแล้วครับ
"น้องโล่ที่รักจำฉันได้ไหม ฉันไง ยู ยองแจ !!" ร่างอวบทำท่าแอ็บแบ็วแล้วมองผมตาโต เอิมคือนายไม่ทำมันจะน่ารักกว่าเยอะเลย
"ยองแจนายไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ก็ได้มันไม่ได้เข้ากับหน้านายเลยซักนิด"ตายจงออบบางครั้งมันก็ตรงเกินไปนะยองแจมองหน้าจงออบอย่างเอาเรื่องผมจึงตัดบทซะ
"จำได้สิ เพื่อนทั้งคนจะลืมได้ไง ไม่ได้เจอกันนานแลดูอวบขึ้นเยอะ(มาก)เลยเนอะ"ผมพูดออกไปทำให้ยองแจน่ามุ้ยเล็กน้อย
"55555 คือบ้านยองแจเลี้ยงดีมากไปหน่อยหนะ"จงออบพูดออกมาพร้อมกับเสียงขำ อยากจะลอกว่าจงออบนายขำได้อร่อยมาก
"พอๆเลิกคุยกันได้แล้วเดี่ยวจะเข้าเรียนสายไอ่โล่ต้องไปแนะนำตัวที่ห้องอิก"ยองแจพูดตัดเสียงขำของจงออบ จงออบจึงหยุดขำแล้วพยักหน้าตามคำของยองแจ
"ได้เวลาเข้าแถวแ้วหละโล่ไปเข้าแถวกันเถอะ"จงออบบอกพร้อมลุกขึ้นยืนแล้วเดินนำผมไปผมจึงเดินตามจงออบไปติดๆเดินมาตลอดทางมีคนมากมายมองจ้องผมจึงทำให้ผมู้สึกแปลกๆ อ่อ สงสัยผมคงเหมือน บอย ปกรณ์ ดาราไทยแน่เลยชัวป๊าป !!ผมเดินมาถึงสนามอยากจะบอกคนเยอะมากอึดอัดด้วยแหละ
"เอ่ม..ขอโทษนะค่ะนี่ใช่คุณ ชเว จุนฮงรึป่าวค่ะ ?" มีป้าคนนึงเดินมาถามผมแหละในมือถือแฟ้มข้อมูลที่มีรูปผมดูจากการแต่งตัวแล้วน่าจะเป็นอาจารย์
"ใช่ครับ..คุณเป็นอาจารย์หรอ ?"ผมถามไปทำให้คิ้วของอาจารย์ข่ดเข้าหากันแต่ก็ช่างเหอะก็ผมอยากรู้อ่า~
"ใช่ค่ะ เดี่ยวเทอต้องไปแนะนำตัวหน้าเสาธงด้วยนะเทอไปกับฉันเลยก็ได้"ผมยังไม่ทันได้ตอบตกลงเลยป้าแกก็ลากผมไปซะแล้ว
โอ้ยเอาผมมาปล่อยไวตรงนี่นานตั้ง 5 นาทีแหนะ กว่าจะเคารพธงชาติเสร็จ
"เดี่ยววันนี้เราจะมีนักเรียนใหม่ซึงจะมาเป็น ผ.อ ใหม่ของเราด้วย"หลังจากที่ประกาศเสร็จก็มีเสียงคุยกันดังมาก
"อย่านักเรียนอยางงคือนักเรียนใหม่คนนี้เป็นลูก ผ.อ. แล้ว ผ.อ.ของเราไปต่างประเทศจึงส่งลูกมาบริหารโรงเรียนแทนแต่ลูกของ ผ.อ ยังเรียนไม่จบจึงต้องศึกษาต่อและดูแลโรงเรียนไปพร้อมๆกันด้วย"พออาจารย์ขยายความทำให้เสียงเงีบยบลงอิกครั้งหลังจากนั้นก็มีคนเดินมาเรียกผมให้ผมขึ้นไป
"แนะนำตัวเลยจ้ะ"อาจารย์พูดเสร็จผมมองซ้ายมองขวา..แม่เจ้ามองกันตาเป็นมันเลยครับมีเสียงซุบซิบดังขึ้นมาแต่ก็ไม่ดังมากก็แบบว่าหูผมดี
"หวัดดีครับ ผมชื่อ ชเว จุนฮง จะมาเป็นนักเรียนใหม่และ ผ.อ. ใหม่ขอฝากตัวด้วยครับ"หลังจากที่ผมแนะนำตัวเสร็จก็ยิ้มหวานไปทีสร้างเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้เป็นอย่างดีแต่ผูชายผมไม่นับครับ 55+
"เอาหละวันนี้พอแค่นี้ก่อนแยกย้ายเข้าชั้นเรียนได้"หลังจากเลิกแถวจงออบก็เดินมาหาผมพร้อมกับผูชายร่างอวบอิกหนึ่งคนเอาอิกแล้วครับหน้าตาคุ้นอิกแล้วครับ
"น้องโล่ที่รักจำฉันได้ไหม ฉันไง ยู ยองแจ !!" ร่างอวบทำท่าแอ็บแบ็วแล้วมองผมตาโต เอิมคือนายไม่ทำมันจะน่ารักกว่าเยอะเลย
"ยองแจนายไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ก็ได้มันไม่ได้เข้ากับหน้านายเลยซักนิด"ตายจงออบบางครั้งมันก็ตรงเกินไปนะยองแจมองหน้าจงออบอย่างเอาเรื่องผมจึงตัดบทซะ
"จำได้สิ เพื่อนทั้งคนจะลืมได้ไง ไม่ได้เจอกันนานแลดูอวบขึ้นเยอะ(มาก)เลยเนอะ"ผมพูดออกไปทำให้ยองแจน่ามุ้ยเล็กน้อย
"55555 คือบ้านยองแจเลี้ยงดีมากไปหน่อยหนะ"จงออบพูดออกมาพร้อมกับเสียงขำ อยากจะลอกว่าจงออบนายขำได้อร่อยมาก
"พอๆเลิกคุยกันได้แล้วเดี่ยวจะเข้าเรียนสายไอ่โล่ต้องไปแนะนำตัวที่ห้องอิก"ยองแจพูดตัดเสียงขำของจงออบ จงออบจึงหยุดขำแล้วพยักหน้าตามคำของยองแจ
พวกผมเดินมาเกือบถึงห้องก็โครตแปลกใจเป็นที่สุดผมเห็นผู้ชาย3คนเดินคุยกันมาคนแรกครับตกใจมว๊ากกกคือเหงือกพี่แกเค้าเยอะเวอร์คนที่2ฟันพี่แกก็จักเต็มรึเกินคนที่3ครับดูดีมากครับแต่มองแล้วให้ความรู้สึกขนลุกไงก็ไม่รู้คือพี่แกเค้าไม่คุยกับอิก2คนแต่เดินตามนิ่งๆมากกว่า3คนนี้คือรวมๆแล้วแม่งก็โครตหล่อเลยครับแต่พอผมหันกลับไปหายองแจกับจงออบผมก็แปลกใจมากกว่า3คนนั้นอิกคือเพื่อนผมหน้าซีดเหมือนไก่ต้มเลยครับเหงือนี้ไหลเหมือนน้ำตกเลยมันเป็นไรกันหว่า?
"โล่กูว่าเรารีบเดินกันดีกว่่า"(ยองแจเปรี่ยนสรรพนามเร็วมาก//ไรเตอร์) ยองแจบอกก่อนจะรากผมด้วยความเร็วแสงแต่ผมก็ไม่ลืมพ่วงจงออบติดมาด้วยแต่โชคมันมาตกอยู่ที่ผมครับ
"โอ้ย! เห้ยพวกมึงจะรีบวิ่งไปตายที่ไหนว้ะ"อุพี่เหงือกหยาบคายครับผมวิ่งชนพี่เหงือกเข้าเต็มที่เลยครับ
"ขอโทดครับ / ขอโทดครับ"ยองแจกับจงออบพูดออกมาพร้อมกันทำให้ผมงงมากกลับหน้าตาของทั้งคู่ที่ทำเหมือนโลกจะแตกยังไงงั้น
"ขอโทดแล้วมันหายไหมห้ะ!!" อุพี่เหงือกโมโหใหญ่แล้ว *0*
"เห้ย ยงกุกใจเย็นดินางฟ้าของกูตัวสั่นหมดแล้วหนะ"พี่เหยินพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่ยองแจ
"นางฟ้าพ่องพี่สิครับ ^^"ยองแจบอกพี่เหยินพร้อมส่งยิ้มสยองให้
"แล้วมึงจะเอาไง ไอ่หน้าอ่อน"พี่เค้าพูดกับผมหรอผมทำหน้าไม่สนใจเพราะเค้าไม่ได้เรียกผมหนิใช่ม่า
"ถามไม่ตอบเดี่ยวปั๊ด....."พี่เค้าทำเหมือนจะพูดอะไรไม่รู้แต่ก้ไม่พูดมันค้างคาใจนะทำแบบนี้ผมทกหน้ามึนงงเล็กน้อยก่อนจะถามว่า
"พี่พูดกำผมหรอ?"พี่เค้าทำหน้าหมดอารมทันทีที่ได้ยินผมถาม
"ถ้ากูไม่พูดกับมึงแล้วกูจะพูดกับใคร"เอ้าถามแปลกเห้ยไอ่นี่นิ
"ก็ยืนอยู่ตั้ง6คนจะไปรู้หรอว่าพูกกลับใครไม่ระบุให้ชัดเจนหละ"ผมหละเบื่อพูดไม่รู้เรื่องแล้วยังมาทำโหด
"โอ้ยยย ! สรุปกูคุยกับมึงจบปะ กูถามว่าจะเอาไงเรื่องที่ชนกู"
"ผมขอโทดแค่นี้พอไหมจะเอาไรอิก"ผมถามพี่เค้ายิ้มเจ้าเล่มาให้ผม
"นายถามเองนะว่าจะเอาไรอิกงั้นพักเที่ยงเจอกันที่หลังตึกวิทแล้วกันถ้าไม่มาเดี่ยวก็รู้ว่าอะไรจะเกิด เห้ย ไอ่เหยิน ไอ่แด้ ไปกันเหอะหว้ะ "
"แล้วเจอกันนะครับนางฟ้าของผม จุป"พี่เหยินพูดพร้อมส่งจุปให้ยองแจไปทียองแจทำหน้าเหมือนโดนผีหลอกเลยครับ 55555อยู่ดีไม่ว่าดีก็โดนผีกระต่ายหรอหซะแล้ว อ่อ แล้วเรื่องของพี่เหงือกกับผมจะเอาไงหละเนี่ย เดี่ยวค่อยไปหาละกันเรื่องจะได้จบๆไป
"เห้ยใกล้หมดเวลาแล้วรีบไปเหอะ"จงออบพูดทให้ผมนึกขึ้นได้ว่าต้องเข้าห้องเรียนพวกผมติดเกีย 120วิ่งสุกชีวิตไปที่ห้องโดยที่ไม่สนใจว่ามีใครมองตามหลังรึป่าว โอ้ย ยังไม่ทันไรก็เข้าห้องเรียนสายแล้วครับ แล้วผมจะทำ 2หน้าที่ได้ไหมเนีย โอ้ยโล่ปวดหัวอย่างแรง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น