ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [fic b.a.p] รักแรก...รุ่นพี่ตัวแสบ

    ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่6 อีก 80%

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 56



    #junhong
     
               แล้วจากนั้นพวกผมก็ขึ้นห้องเรียนเตรียมเรียนคาบต่อไปผมกับยองแจคิดคำล้อจงออบกันได้แต่ยังไม่ล้อตอนนี้หรอก5555เพราะตอนนี้จงออบกำลังช็อค!อย่างแรงพอเริ่มเรียนคาบแรกของช่วงบ่ายผมกับยองแจที่นั้งประกบข้างจงออบไว้แต่ของผมจะห่างมานิดหน่อยพวกผมคอยมองจงออบตลอด55555ทำไมหนะหรอก็หน้าตาจงออบเวลาอึนๆมึนๆมันฮ่ากระจายมากผมว่านะถ้าน้ำลายไหลหน่อยอะนะเหมือนเด็กเอ๋อมว๊ากกก
     
    #jong up
     
             สวัสดีครับ ผม มุน จงออบ ในที่สุดผมก็มีบทบามซักทีมาแปปเดียวเดี่ยวก็ไปแซงคิวโล่นิดนึงก็ไม่มีไรมากจะมาบอกสาเหตุที่ทำให้ผมมึนอึนและอาการใจเต็นแรงในใจผม-///-เล่าเองเขิลชิปหาย ก็มันเริ่มนานแล้วหละตั้งแต่ที่โล่กับพี่ยงกุกเดินชนกันนั้นแหละมันเถียงกันสวนผมก็ไม่ค่อยมีไรพูดหรอกตอนนั้น ฟังมันอย่างเดียวแต่ระหว่างที่ฟังผมรู้สึกได้ถึงสายตาที่หน้าสยดสยองเป็นอย่างมากมากถึงมากที่สุดพี่แด้ครับเค้ามองผมพี่เค้าเป็นคนที่เงียบเงียบมากถึงมากที่สุดผมก็ก็อดคิดไม่ได้แม่งเล่นของป่าวว้ะมองผมแบบนี่จะเอาหนังควายเสกเข้าท้องผมรึป่าว แต่อิกใจนึงก็มองแบบนี่ชอบผมแน่เลย หลงตัวเองชิปผมนี่-//-อันนี้ครังแรกแล้วก็ครั้งที่สองที่ห้องส่วนตัวของพวกเค้าที่โล่มันไปหาพี่ยงกุกอะแหละตอนที่พี่ฮิมชานเดินนำไปพี่แด้แกก็มาเดินข้างผมอยากจะบอกขนลุกเลยครับพอเข้าไปในห้องพี่เค้าก็มองแล้วยิ่งวันนี้อ๊ากก เขิลเป็นที่สุด สรุปคือผมชอบพี่เค้าเข้าแล้วหละ -///-
     
     
    #junhong
     
              และแล้วก็ได้เวลาเลิกเรียนแล้วเที่ยวๆมันๆ5555อยากเที่ยวมานานแต่อยู่อเมริกาก็เที่ยวนะแต่อยากจะรองเที่ยวที่เกาหลีบ้างจะมันเท่าอเมริการึป่าวผมเป็นคนที่คอแข็งมากๆใครจะแข่งก็เดินเข้ามา พอเลิกเรียนปุปยองแจก็ขับรถมาส่งบ้านก่อนเพื่อให้อาบน้ำเปรี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วก็เตรียมเสื้อผ้าสำหรับพรุ้งนี้ด้วยเพราะผมจะนอนบ้านยองแจหลังจากนั้นประมานชั่วโมงนึงได้ยองแจก็มารับผมพร้อมกับจงออบที่ให้คนที่บ้านมารับกลับไปก่อนจะได้ไม่เสียเวลาระหว่างทางผมก็คุยกันเรื่อยเปรื่อย
     
    "ยองแจแกจะไปห้อง  วี ไอ พี ที่พี่ยงกุกบอกป่าว" จงออบถาม
     
    "ไปดิของฟรี " แหมมึงก็มีตังจ่ายเองก็ได้งกชิปหาย
     
    "ทำไมพวกเราไม่นั้งกินสวนของพวกเราว้ะ" ผมยิ่งไม่อยากเจอพี่พวกนั้นอยู่
     
    "หรือมึงจะจ่ายถ้ามึงจ่ายกูก็ไม่ไป" งบประมานช่วงนี่ไม่ค่อยมีหว้ะทำไงดี
     
    " ไปเหอะโล่จะได้ไม่ต้องเปลือกค่าเหล้า" จงออบมันเป็นอะไรของมันเห็นตะก่อนจะเดินผ่านยังเดินอ้อมเลยที่นี้จะเข้าหาเค้ามันยังไงกันเนี่ย
     
    "เออๆก็ได้แล้วแต่ๆ " ผมเริ่มติดนิสัยยองแจ และงก --
     
          พวกผมมาถึงผับพอดีเมื่อคุยกันเสร็จ ยองแจบอกให้พวกผมลงตรงหน้าร้านก่อนแล้วยองแจก็ไปหาที่จอดรถพอยองแจมาพวกผมก็เดินเข้าโหเหมือนที่อเมริกาแปะแต่ที่นู้นใหญ่กว่าหน่อยผมเดินตรงไปที่ห้อง วี ไอ พี หนึ่งพอเข้าไปก็นะสภาพห้องที่จัดรวดรายคลาสสิก สไตร์ ผมเลยชอบอ่า 
    " จะยืนกันอีกนานไหม " ใครมันมาทำลายการวิจาร ของผมเนี่ยผมมองไปตามเสียง เหงือกนี่เองนึกว่าใคร หลังจากที่พวกผมได้ยินดังนั้นจึงเดินไปนั้งอิกฝั่งของโซฟา
     
    "ยองแจมานั้งกะเค้ามา ^^" เสียงนี่จะเป็นใครได้นอกจากพี่ฮิมชาน
     
    "ไม่ดีกว่าครับเกรงใจ " ยองแจตอบไปพี่ฮิมชานกำลังจะอ้าปากพูดก็มีคนมาแย่งซีนซะก่อน
     
    "จงออบ มานั้งตักพี่มา " 0_0 โอ้น้อวว  พี่แด้แกแรงมาก
     
    "ไอ่แด้ มึงโหดมาก "  พี่ฮิมชานยิ้มล่าแล้วยกนึ้วโป่งให้พี่แด้
     
    " ร้ายลึกนะมึง หึๆ " พี่ยงกุกพูดแล้วเอาแก้วเหล้ายกดื่ม
     
    "จะมาไหม " พี่แด้ถามเพราะจงออบไม่ได้ลุกไปไหน
     
    "-///- ไม่ดีกว่าครับเกรงใจ" ออบหน้าแดงอย่าบอกนะมึงหวั่นไหว
     
    "งั้นมานั้งข้างๆ" จะเอามันไปนั้งให้ได้เลยใช่ไหม
     
    "ก..ก็ได้ครับ " ไอ่ออบเดี่ยวนี้มึงใจง่ายมาก
     
    "ยองแจจ๋าออบก็มานั้งตรงนี้แล้วยองแจไม่คิดจะมานั้งกะเค้าหรอ มามะคนดี เดี่ยวพี่รินเหล้าให้นะจ้ะ" นี่ก็อีกคน
     
    "เออๆก็ได้" ยองแจมึงไปเรียนแบบจงออบมันทำไมเนี่ย กูโดดเดี่ยวเดียวดายเหลือเกิน TOT
     
    "มึงอะมานี้ไอ่จูออน กลัวมึงจะเหงา " พี่เค้าพูดกลับใครอะหันหน้ามาทางผมสงสัยจะเป็นผม
     
    "คุยกับผมหรอ " ผมถามเพื่อความแน่ใจเดี่ยวหน้าแตก
     
    "เออ"
     
    "อ่อ  ครับ" แล้วผมก็เขยิบไปนั่งข้างๆพี่ยงกุกเพราะถ้าผมไม่ไปผมเหงาแน่ๆ หลังจากนั้นเราก็ดื่มกัน แล้วก็ถามเรื่องส่วนตัวของคนอื่นไปเรื่อยๆ
     
    " เห้ยๆๆ  เล่นเกมกันหมุดขวดปากขวดชี่ไปที่ใครจะมีคนในวงถามส่วนคนโดนต้องตอบไม่ตอบดื่ม สามแก้วโอเคมานั้งจะเล่นแล้ว " สามแก้วเหอะๆกะจะให้ตอบให้ได้เลยรึไงแล้วพวกผมก็นั้งล้อมวงกัน
    พี่ฮิมชานเริ่มหมุนขวดแล้ว
     
    "โล่ มึง" นั้นไงโดนกูจนได้
     
    "ครั้งนี้ใครจะเป็นคนถาม "
     
    "กูเอง "นั้นไงกูว่าแล้วต้องเป็นมึงเหงือกเอ๋ยยย
     
    "มึงเคยมีแฟนมาก่อนไหม" เอาแล้วไง
     
    "พูดความจริงด้วยนะครับ " แหมพี่ผมคิดหนักนะเนี่ย ทำไงดีเนี่ยยองแจมันก็รู้ด้วยสิถ้าโม้ไปก็แย่อีกถ้าบอกความจริงก็อายเอาว้ะ
     
    "ขอดื่ม" สบายอยู่แล้วเรื่องแบบ นี่ ผมยกแก้วขึ้นมากระดกอย่างชำนาน แน่นอนผมดื่มบ่อยผมดื่มพวกนั้นก็สงสัยเชี่ยกัน
     
    "เอาหละต่อไปจะหมุนขวดแล้ว แต่บอกไวก่อนห้ามถามคำถามซ้ำ เริ่ม "  ขวดหมุนต้วๆ ผมหละเสียว
     
    "จงออบ " เอาแล้วออบโดน
     
    " ใครจะเป็นคนถามครับ"
     
    "กู" พี่แด้จะถามอะสองคนนี้มันยังไงกันวะ
     
    "เป็นแฟนกันไหม " ห้ะอะไรนะ  0_0
     
    "-////- ขอดื่มครับ " นายแน่มากออบน้อย จงออบ ยกดื่ม ทุกคนสงเสียงเชี่ยยกเว้นพี่แด้ที่ทำหน้าคิ้มพันกันเป็นปมเลย
     
    "ต่อไปจะไปใครหนอ หมุน "
     
    "ยองแจ" อะไรจะบังเอินปานนั้นพวกผมโดนเรียงคนเลยนี้พี่เค้าจงใจป่าวเนี่ย
     
    "กูถามเองพวกมึงห้ามแย่ง " แหมพี่เค้าวิ่งแย่งถามยองแจกันหัวแตกแล้ว (ประชด)
     
    "ถามไรว่ามา"
     
    "มาเป็นสะใภ้บ้านพี่ไหม " ช่างกล้า แม่เจ้า
     
    "ไม่" สั้นๆได้ใจความ
     
    " ใครจะหมุนกูไม่หมุดและหมดกำลังใจ TT" แหมโดนแค่นี่หมดกำลังใจ
     
         หลังจากนั้นก็หมุนไปเรื่อยๆ ผมโดนนะแต่ผมก็ไม่ตอบซักคำถามเพราะมันไร้สาระ จงออบกับยองแจก็เหมือนกัน จงออบเมาเละเลยยองแจก็หทดสภาพ ผมอะเหรอเหอะๆ เหมือนหมาเลยครับ ขนาดคอแข็งนะเนี่ย แต่เอาไงได้กินไปรวมๆแล้ว เกือบๆ สามสิบแก้วรอบละสามแก้วเหอะจะอ้วก แล้วพวกผมก็ขึ้นอืดเลยสรุปบ้านยองแจไม่ได้นอนนอนแม่งที่นี่แหละไม่สนกูเมาคนเมาทำไรก็ไม่ผิด
     
    "เอาไงดีว้ะหลับไปหมดและ " ฮิมชานถามยงกุกที่ยืนดูคนหน้าใสนอนอยู่สายตาจับจ้องไปที่ริมฝีปากอย่างหลงไหล
     
    " เหงือกได้ยินกูไหม " ฮิมชานตะโกนเข้าหูร่างสูงจึงทำให้ต้องหันไปตามเสียงแล้วทำหน้าเซงๆ
     
    "จะเอาไง" ฮิมชานถามอีกรอบ
     
    "จูออนกูจะเอากลับบ้านเอง "
     
    "งั้นกูเอายองแจกลับ"
     
    "มึงอะแด้จะให้ออบไปกลับยองแจป่าว"
     
    "กูเอาเอง" ว่าเสร็จ แดฮยอนก็เดินไปอุ่มร่างบางแล้วเตรียมจะเดินออกแต่ก็หันมาพูดบางอย่าง
     
    "มีความเป็นสุภาพบุรุษด้วยแล้วกันพวกมึงอะอย่าทำไรน้องเค้าหละ" 
     
    "เก็บไวใช่กับมึงเองเหอะไอ่แด้ " ฮิมชานบอกก่อนจะอุ่มร่างอวบขึ้นมาในอ้อมกอดแล้วเดินตามแดฮยอนออกไป
     
    เหลือแค่ร่างสูงและร่างบางเพียงสองคร คนร่างสูงมองร่างบางซักพักก่อนจะเดินไปอุ้มร่างบางมากอดเอาไวแล้วเดินไปที่จอดรถของตน และมุ่งหน้าสู้บ้่านของตนเอง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×