คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #140 : เก็บตก Happy Family ~ เมื่อน้องหมีหวงพี่ชาย ~
ดูเหมือนว่าเช้านี้จะเป็นเช้าที่สดใสของลูกหมีสองพี่น้องเพราะพอตื่นเช้าขึ้นมาคุณพ่อหมีก็บอกว่าจะพาออกไปเที่ยวข้างนอกและแน่นอนว่าคนที่ตื่นเต้นที่สุดคงหนีไม่พ้นลูกหมีชอง มุนบิน เพราะเจ้าตัวหมายมั่นปั้นมือเอาไว้แล้วว่าวันนี้ต้องได้ของเล่นใหม่ติดไม้ติดมือกลับมาบ้านอย่างน้อยหนึ่งชิ้นก็จะไม่ให้มุนบินตื่นเต้นได้ยังไงไหวก็ตั้งแต่เปิดเทอมมามุนบินก็ได้ออกไปเที่ยวกับคุณพ่อคุณแม่น้อยลง และในตอนนี้เด็กชายชอง มุนบินในวัยหกขวบก็กำลังกระโดดไปมาอยู่บนเตียงระหว่างรอให้คุณแม่คนสวยแต่งตัวให้น้องสาวอยู่
“ เราจะไปกันหรือยังอ่ะคุณแม่ ” เสียงเล็กๆเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้นเมื่อไหร่เราจะไปกันซะทีอ่ะมุนบินอยากได้หุ่นยนต์ตัวใหม่แล้วนะ
“ รอคุณพ่อก่อนลูก ” บอกด้วยรอยยิ้มขบขันถ้าเป็นเรื่องเที่ยวขอให้บอกเถอะชองมุนบินพร้อมก่อนใครเพื่อนตลอด มือขาวติดกิ๊บให้กับลูกสาวคนสวยก่อนจะหันกลับไปพูดกับมุนบินต่อ “ มุนบินเข้าไปดูคุณพ่อหน่อยสิลูกว่าแต่งตัวเสร็จหรือยัง ”
“ ครับผม ” ไม่ต้องรอให้คุณแม่บอกซ้ำเป็นครั้งที่สองเจ้าลูกหมีก็รับคำแล้ววิ่งตึงตังออกไปเสียงใสๆอันเป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัวตะโกนเรียกผู้เป็นพ่อตั้งแต่ยังไม่ถึงห้องแต่งตัวด้วยซ้ำ “ คุณพ่อ อ อ อ ”
“ โวกเวกโวยวายสมกับเป็นลูกชายคุณพ่อยุนโฮจริงๆ ” เอ่ยเย้าไล่หลังลูกชายไอ้นิสัยชอบทำอะไรเสียงดังนี่มุนบินถอดแบบออกมาจากยุนโฮไม่มีผิด ตัวอยู่ไหนก็ไม่รู้ขอแค่ให้ได้ส่งเสียงมาก่อนก็เป็นพอนั่นแหละนิสัยของชองยุนโฮเขาแหละ
มุนบินกลับเข้ามาในห้องนอนอีกครั้งแต่รอบนี้ลูกหมีไม่ได้กลับมาคนเดียวเหมือนกับตอนขาไปมือเล็กๆจูงมือพ่อหมีของตัวเองกลับมาด้วย แต่ใบหน้าน่ารักที่ดูร่าเริงผิดปกติทำให้แจจุงอดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าตอนที่เข้าไปตามยุนโฮมุนบินได้ไปอ้อนขออะไรบางอย่างจากคุณพ่อหรือเปล่า
“ คุณพ่อมาแล้ว...เราไปกันเถอะคุณแม่”
“ ออกนอกหน้าเกินไปหรือเปล่าครับลูกชาย ” เสียงหวานเอ่ยเย้าลูกชายที่รู้สึกว่าจะกระตือรือร้นที่จะออกไปข้างนอกมากกว่าใครเพื่อน
“ ก็หนูอยากไปเที่ยวนี่นา ” ใบหน้าน่ารักยู่นิดๆเมื่อรู้ตัวว่ากำลังโดนคุณแม่ล้อตาเรียวเล็กมองคุณแม่คนสวยงอนๆก่อนจะหันไปชวนพ่อหมีให้มาเป็นพวกของตัวเอง “ เนอะคุณพ่อเนอะ ”
“ ใช่ครับ...เราจะไปเที่ยวกัน ” พ่อหมีรีบเห็นดีเห็นงามกับลูกชายก่อนจะเปลี่ยนเรื่องด้วยการเดินไปอุ้มเยอึนที่นั่งอยู่บนเตียงเพื่อหลบสายตาจับผิดของแจจุง “ เราไปเที่ยวกันดีกว่าเนอะเยอึน วันนี้หนูอยากได้อะไรเดี๋ยวคุณพ่อจะซื้อให้หมดเลย ”
“ หนูเอาเจ้าหญิง ” หนูน้อยเยอึนยิ้มกว้างทันทีที่ได้ยินว่าคุณพ่อจะซื้อของเล่นชิ้นใหม่ให้ แขนเล็กๆโอบกอดรอบคอของคุณพ่อเอาไว้แน่น คุณพ่อใจดีที่สุด เยอึนรักคุณพ่อที่สุดในโลกเลย
“ งั้นเรารีบไปหาเจ้าหญิงของเยอึนกับหุ่นยนต์ของพี่ชายกันดีกว่าเนอะ ” บอกเอาใจลูกสาวก่อนจะยื่นมือออกไปให้ลูกชายจับแล้วสามพ่อลูกก็เดินออกไปจากห้องทิ้งให้คุณแม่คนสวยยื่นส่ายหน้าด้วยความเหนื่อยใจอยู่ด้านหลัง
แจจุงส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินสามพ่อลูกออกไป แจจุงไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่นักที่ยุนโฮตามใจลูกๆแบบนี้แต่ที่แจจุงไม่ห้ามเพราะร่างบางรู้ดีว่าห้ามไปก็เท่านั้นเพราะสุดท้ายแล้วยุนโฮก็แอบไปซื้อมาให้ลูกอยู่ดีสู้ปล่อยให้ไปซื้อต่อหน้าเลยดีกว่าเพราะอย่างน้อยเขาก็ยังปรามได้ถ้าหากเห็นว่ายุนโฮซื้อให้ลูกเยอะจนเกินความจำเป็น
“ คุณแม่เร็วๆซี๊ ”
“ ครับๆ ”
เสียงหวานรีบรับคำพร้อมกับเดินให้เร็วขึ้นเมื่อลูกชายคนโตตะโกนเร่งมาจากในรถโดยมีเยอึนช่วยกวักมือเรียกอีกคนเข้ากันดีเป็นปี่เป็นขลุ่ยจริงๆเลยพี่น้องคู่นี้
...................................................................................
บรรยากาศดูคึกครื้นขึ้นมาทันทีเมื่อการมาเที่ยวพักผ่อนในวันนี้ไม่ได้มีแค่ครอบครัวของแจจุงกับยุนโฮเท่านั้นเพราะยูชอนกับจุนซูก็พาชานฮีออกมาเปิดหูเปิดตาเหมือนกันส่วนชางมินเมื่อรู้ว่ามีการรวมตัวเฉพาะกิจก็ไม่พลาดที่จะพายูฮวานมาร่วมวงด้วย และหลังจากทิ้งคำถามเอาไว้ให้ผู้ใหญ่ได้ฮาแล้วมุนบินก็จูงมือน้องทั้งสองคนวิ่งหายเข้าไปในบ้านมหาสนุก
‘ อายูฮวานกินอะไรเข้าไปอ่ะคุณแม่ทำไมท้องโต๊โต’
และหลังจากปล่อยให้เด็กๆได้ไปเล่นตามต้องการแล้วบรรดาคุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายก็หันไปสั่งอาหารมาไว้ให้ลูกๆที่อีกไม่นานก็คงวิ่งกลับออกมาเพราะความหิว แจจุงกับจุนซูหันมามองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมายเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นถุงข้าวของที่วางอยู่ข้างๆแต่ละคนและไม่ต้องถามให้มากความก็รู้แล้วว่าในนั้นมันมีอะไร
“ ฉันว่าอีกไม่นานเราคงเปิดร้านขายของเล่นได้แล้วล่ะจุนซู ” เสียงหวานพูดติดตลกแต่ทำเอาบรรดาคุณพ่อทั้งหลายถึงกับแอบสะดุ้งเพราะรู้ตัวว่าโดนแขวะเข้าเต็มๆ
“ ฉันก็ว่าแบบนั้นแหละ....ว่าแต่ยูฮวานสนใจจะเป็นหุ้นส่วนกับพวกพี่มั๊ย ? ” ตากลมเหลือบมองยูชอนเล็กน้อยก่อนที่ท้ายประโยคจะเอ่ยถามยูฮวานที่อีกไม่นานก็คงมีชะตากรรมไม่ต่างจากพวกเขา
“ งั้นผมขอลงหุ้นไว้ล่วงหน้าเลยได้มั๊ยฮะ ” บอกติดตลกก่อนจะหันไปพูดกับชางมินที่มองค้อนบอกว่าเขาไม่ได้เป็นเหมือนพี่ยุนโฮกับพี่ยูชอนซะหน่อย “ ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้เลยนะ...ไม่เหมือนน้อยล่ะสิไม่ว่า ”
“ แจกับจุนซูก็พูดเกินไปมันไม่ได้เยอะขนาดนั้นซะหน่อย....แล้วอีกอย่างมันเป็นความสุขของลูกนะ ” เมื่อโดนยัดเยียดข้อหาให้ยุนโฮก็เริ่มที่จะอยู่เฉยไม่ได้ต้องรีบแก้ตัวโดนมียูชอนกับชางมินพยักหน้าเห็นด้วย ก็คนมันรักลูกอ่ะก็เลยอยากเห็นลูกมีความสุข
“ อืม...มันไม่เยอะเท่าไหร่แต่ถ้าวันไหนแจจะเปิดร้านของเล่นยุนออกทุนให้ด้วยนะ ”
ในขณะที่พ่อกับแม่กำลังเตียงกันเรื่องของเล่นภายในบ้านมหาสนุกเด็กๆก็กำลังสนุกได้ที่เลยล่ะ มุนบินที่วันนี้ดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะได้รถบังคับคันใหม่กำลังวิ่งเล่นไปมาอยู่ใกล้ๆน้องสาวของตัวเอง แต่ถ้าจะพูดให้ถูกต้องเรียกว่าตามประกบไม่ห่างซะมากกว่า เพราะถ้าหากมีเด็กผู้ชายคนไหนเข้ามาเกาะแกะกับเยอึนมุนบินก็พร้อมที่ปั้นหน้าดุใส่ทันทีในเวลานี้เด็กผู้ชายที่สามารถเข้าใกล้เยอึนได้ก็เห็นจะมีแต่ชานฮีคนเดียวเท่านั้น
“ น้องเล่นอยู่ตรงนี้กับชานฮีก่อนนะเดี๋ยวพี่ชายมา ” มุนบินวิ่งกลับมาบอกน้องสาวที่นั่งเล่นอยู่กับกลุ่มเด็กผู้หญิงด้วยกัน
“ พี่ชายจะไปไหนอ่ะ ”
“ ไปหาเพื่อน ” นิ้วเล็กชี้ไปยังตำแหน่งที่เพื่อนของตัวเองเล่นอยู่ “ น้องรออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวพี่ชายมา แต่ถ้าหิวก็เรียกพี่ชายนะ ”
“ ค่ะ ” เยอึนพยักหน้ายอมทำตามที่พี่ชายบอกถึงแม้ใจจริงจะอยากตามไปด้วยแต่มองดูแล้วเพื่อนของพี่ชายมีแต่ผู้ชายทั้งนั้นเลยเยอึนเล่นอยู่ตรงนี้กับเพื่อนๆดีกว่า
นั่งเล่นกับเพื่อนผู้หญิงไปได้สักพักเยอึนก็ชักจะเริ่มเบื่อหนูน้อยตั้งใจว่าจะชวนชานฮีไปวิ่งเล่นด้วยกันแต่ไม่รู้ว่าชานฮีหายไปไหนซะแล้ว หนูน้อยมองหาเพื่อนสนิทของตัวเองอยู่นานแต่หายังไงก็หาไม่เจอสุดท้ายแล้วเยอึนจึงตัดสินใจเดินไปหาพี่ชายของตัวเองแทน แต่แล้วใบหน้าน่ารักที่ยิ้มแย้มอยู่เมื่อสักครู่ค่อยๆบึ้งตึงขึ้นทีละนิดเมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงกำลังกอดพี่ชายของตัวเองอยู่ ขาเล็กๆพยายามเดินให้เร็วที่สุดทำที่จะทำได้รู้เอาไว้เลยว่าเยอึนไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนกอดพี่หมีของตัวเอง !!
“ พี่ชาย !! ” เสียงเล็กๆตะโกนเรียกพี่ชายของตัวเองก่อนสายตาไม่ชอบใจจะตวัดไปมองเด็กผู้หญิงที่กำลังจะพยายามกอดมุนบินซึ่งเยอึนดูก็รู้ว่าพี่ชายไม่ได้เต็มใจให้กอด
“ ว่าไง...น้องหิวแล้วเหรอ ” หันมาตอบน้องสาวในขณะที่มือก็พยายามดันเด็กผู้หญิงที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนอยู่ดีๆก็วิ่งเข้ามากอดเฉยเลยเขาพยายามแกะเท่าไหร่ก็แกะไม่ออก
“ ค่ะ...หิวแล้วพี่ชายพาน้องออกไปหาคุณพ่อคุณแม่หน่อยน๊า ” บอกเสียงอ้อนก่อนจะเบียดตัวเข้าไปแทรกตรงกลางระหว่างพี่ชายตัวเองกับผู้หญิงคนนั้น ถึงแม้ว่ามันจะยากลำบากเพราะเด็กคนนั้นไม่ยอมปล่อยง่ายๆแต่สุดท้ายแล้วเยอึนก็สามารถกันเด็กผู้หญิงคนนั้นออกจากพี่ชายสุดที่รักได้สำเร็จ
“ ไปสิ...พี่ก็หิวเหมือนกัน ” ลูบหัวน้องหมีที่ตอนนี้เกาะเอวเข้าซะแน่นเลย “ แล้วชานฮีออกไปแล้วเหรอ ” ถามหาน้องชายอีกคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วย
“ ไม่รู้คะ...น้องไม่เห็น ”
“ งั้นเราไปหาชานฮีก่อนแล้วค่อยออกไปกันเนอะ ”
“ ก็ได้คะ ”
“ งั้นรอแป๊บนึงนะ ” บอกน้องสาวก่อนจะหันไปบอกเพื่อนๆว่าขอตัวออกไปเติมพลังก่อนแล้วเดี๋ยวจะกลับเข้ามาใหม่แต่มุนบินคงไม่รู้ว่าพอออกไปแล้วเยอึนไม่มีทางยอมให้มุนบินกลับเข้ามาในนี้อีกแน่นอน
“ ป่ะ...เราออกไปกันเถอะ ” จูงมือน้องสาวให้ออกไปด้วยกันหากแต่เยอึนกลับขืนตัวเอาไว้
“ พี่ชาย... ” เสียงใสเรียกอ้อนๆ
“ อะไรเหรอ ? ” คิ้วเล็กเลิกขึ้นจณะถาม
เยอึนไม่ตอบคำถามของพี่ชายดวงตาคู่สวยที่ถอดแบบออกมาจากผู้เป็นแม่เหลือบมองเด็กผู้หญิงที่กอดพี่ชายของตัวเองเมื่อสักครู่และในตอนนี้เด็กผู้หญิงคนนั้นก็กำลังยืนมองพวกเขาอยู่ ใบหน้าน่ารักฉายแววไม่ชอบใจก่อนจะโชว์เหนือด้วยการเขย่งปลายเท้าขึ้นไปหอมแก้มพี่ชายของตัวเอง
“ รักพี่ชายจัง ”
มุนบินหัวเราะออกมาเบาๆเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เยอึนทำแบบนี้เพราะน้องหมีจะแสดงความเป็นเจ้าของแบบนี้ทุกครั้งที่มีผู้หญิงมายุ่งกับพี่ชายสุดที่รัก และมุนบินต้องหอมคืนด้วยนะเพราะถ้าไม่ทำมีหวังได้โดนน้องสาวตัวแสบงอนแน่ๆ จมูกโด่งเล็กกดลงบนแก้มของน้องสาวก่อนจะบอกรักตอบกลับไปเช่นกัน
“ รักน้องสาวเหมือนกัน ”
หัวเราะคิกคักด้วยความชอบใจก่อนจะคล้องแขนพี่ชายเดินออกไปแต่ก็ยังไม่ลืมหันมายักคิ้วให้กับเด็กผู้หญิงคนนั้นหัวเล็กซบลงบนไหล่ด้วยความหวงแหน สองพี่น้องเดินหัวเราะออกมาจากบ้านมหาสนุกแต่แล้วเสียงน่ารักๆของลูกหมีคนเล็กก็แปรเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงเง้างอนเมื่อเดินออกมาแล้วเห็นชานฮีกำลังนั่งกินข้าวอยู่ข้างๆคุณอาคุณจุนซู
“ ชานฮีจะออกมาก็ไม่บอก เยอึนกับพี่ชายตามหาตั้งนาน ”
“ ก็ชานฮีหิวนี่นา ” ลูกพ่อปาร์คตอบด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดก่อนจะยื่นนิ้วก้อยออกไปเพื่อง้อขอคืนดี และแค่นั้นแหละลูกหมีตัวน้อยที่กำลังงอนก็ยิ้มแก้มปริบอกแล้วว่าชอง เยอึนชอบให้คนง้อ
“ ก็ได้... ” ยื่นนิ้วก้อยออกไปเกี่ยวบอกว่ายอมคืนดีเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากผู้ใหญ่ แต่ยุนโฮกับแจจุงก็ต้องรีบปรับอารมณ์ให้ทันลูกสาวตัวน้อยเพราะทันทีที่คืนดีกับชานฮีแล้วเยอึนก็วิ่งเข้าไปกอดขาผู้เป็นพ่อทันที
“ คุณพ่อขา...คุณแม่ขา ” เสียงใสๆที่คนเป็นพ่อเป็นแม่พูดอยู่เสมอว่ามันช่างน่าฟังแต่ตอนนี้มันกับเจือมาด้วยความไม่ชอบใจ
“ ว่าไงครับ...หิวรึยังเอ่ย? ” อุ้มลูกสาวขึ้นมานั่งข้างๆขณะที่แจจุงเองก็อุ้มมุนบินขึ้นมานั่งเช่นกัน
คุณแม่คนสวยเลิกคิ้วถามลูกชายคนโตว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ยังไม่ทันที่มุนบินจะได้ตอบคนเป็นแม่น้ำเสียงไม่ชอบใจของเยอึนก็ดังแทรกขึ้นมาซะก่อนแค่นั้นแหละแจจุงก็รู้ได้ทันทีว่าลูกสาวตัวน้อยไม่พอใจเรื่องอะไร
“ มีผู้หญิงมากอดพี่ชายหนูไม่ชอบเลย !! ”
“ หืม...กอดที่ไหนครับ ” ยุนโฮถามด้วยความแปลกใจมือหนายื่นไปขยี้ผมนิ่มของลูกชายเนื้อหอมตั้งแต่เด็กเลยนะชอง มุนบิน ถ้าโตกว่านี้น้องสาวจะตามหวงไหวหรือเปล่าเนี่ย
“ ในนั้นคะ ” ชี้เข้าไปในบ้านมหาสนุกแต่สงสัยว่าคงจะกลัวผู้ใหญ่นึกภาพไม่ออกเยอึนก็เลยสาธิตให้ดูซะเลย แขนป้อมๆกอดรอบเอวของผู้เป็นพ่อแต่เพราะตัวเองตัวเล็กนิดเดียวเลยกอดได้แค่ครึ่งเดียว “ กอดแบบนี้อ่ะ ” สาธิตไปก็หน้ามุ่ยไป
ผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ต่างหัวเราะด้วยความเอ็นดูเพราะดูเหมือนว่ายิ่งโตความหวงพี่ชายของเยอึนจะมากขึ้นตามอายุ ยูชอนไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้ามุนบินโตเป็นหนุ่มจะมีสาวๆคนไหนได้เข้าใกล้ลูกหมีเจ้าเสน่ห์คนนี้หรือเปล่าแต่ถ้ามีก็คงจะยากมากก็น้องสาวเล่นหวงขนาดนี้
“ เยอึนหวงมุนบินขนาดนี้ชาตินี้แกจะมีลูกสะใภ้มั๊ยเนี่ยยุนโฮ ” ยูชอนเอ่ยถามกลั้วหัวเราะ ถ้าพูดถึงเรื่องหน้าตามุนบินสารถหาลูกสะใภ้ให้ยุนโฮกับแจจุงได้สบายๆแต่มันติดอยู่ที่ว่าเยอึนอยากจะมีพี่สะใภ้หรือเปล่า
“ นั่นน่ะสิ ” ยุนโฮตอบพร้อมรอยยิ้มขันมือหนาลูบผมเปียลูกสาวเบาๆด้วยความเอ็นดู
“ งั้นก็ถามเยอึนเลยสิฮะว่าเขาอยากมีพี่สะใภ้หรือเปล่า ” ชางมินเสนออย่างนึกสนุกและไม่รอให้ทุกคนเห็นด้วยเสียงทุ้มก็เอ่ยถามหลานสาวสุดที่รักที่กำลังดื่มน้ำส้มอยู่
“ เยอึนครับหนูอยากให้พี่ชายพี่แฟนมั๊ย ? ”
“ แฟนคืออะไรเหรอคะ ? ” คิ้วเล็กๆขมวดมุ่นด้วยความไม่เข้าใจ ซึ่งมันทำให้ชางมินนึกขึ้นได้ว่าเยอึนยังเด็กเกินไปที่จะรู้ว่าแฟนคืออะไรชางมินนิ่งไปสักพักก่อนจะถามใหม่อีกครั้ง
“ แฟนก็คือคนอื่นที่สามารถกอด หอมแก้ม จุ๊บ พี่ชายเหมือน... ”
“ เยอึนไม่อยากให้พี่ชายมีแฟนคะ !! ”
ยังไม่ทันที่ชางมินจะได้พูดจนจบหนูน้อยเยอึนก็แทรกขึ้นมาเสียงดังก่อนจะเขยิบไปกอดพี่ชายของตัวเองเอาไว้ด้วยความหวงแหน ก็บอกแล้วไงว่าน้องจากคนในครอบครัวแล้วเยอึนไม่ชอบให้ใครมากอดมาหอมพี่ชายของตัวเองเยอึนหวง !!!
ความคิดเห็น