ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : :: Best Friend :: ♥ ch.2 บทสนทนาระยะเผาขน
chapter.2
ณ โรงเรียน
โย้ว เรามาถึงอย่างปลอดภัยและฉิวเฉียด ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ารอดตำรวจมาได้ยังไง
"นี่ ตั้งใจเรียนสิ" พิ้งค์หันมากระซิบพร้อมหยิกฉันที่ หลังจากที่หัวฉันโขกโต๊ะเป็นรอบที่ล้าน ก็มันง่วงนี่นาU.U ครูก็พูดแต่
กับกระดานไม่ให้จะสนใจสาวสวยอย่างฉันเลย!
"ทำไม นายว่าแต่ฉันอะ นายไปว่ากรีนมั้งเซ่" ฉันบอกกระซิบกลับอย่างโมโห ไม่แฟร์เลยทั้งๆที่กรีนกับหลับเหมือนกัน
แถมยังฟุบไปเลยอย่างน่าเกลียดอีกตั้งหาก
"แล้วเธอเรียนได้เท่ามันมั้ยละ? " จึ๊ก! เหมือนศรปักกลางใจ เออ!ฉันมันโง่ ไอ้สมองบ้า ทำไมเจ้าไม่ฉลาดบ้าง
ไอ่กรีนบ้า ทำำไมแกฉลาด มาแลกสมองกันเหอะ ฉันได้แต่บ่นหงุบหงิบในใจ หันไปค้อนมันเป็นสิบรอบ มันก็ไม่รู้ตัว น่าเจ็บใจนัก
"กรีน หลับน่ารักจังเลยแก" เสียงหญิงสาวที่นั่งข้างหลังกระซิบกระซาบกัน ทำให้ต้องเงี้ยงหูฟัง
แหม! ทำยังกับพวกหล่อนไม่เคยเห็นมันหลับงั้นละ ฉันก็เห็นมันหลับเกือบทุกคาบ ! ยัยพวกนี้มันประสาท เวลากรีนหลับ
ก็น่ารัก ต่อให้น้ำลายหกก็กรี๊ดกร๊าด เล่นเหงื่อชุ่มเหม็นไปทั้งตัวก็ว่าเซ็กซี่ ฉันออกจะอี๊น่าขยะแขยงจะตาย ใส่เสื้อแขนกุดก็ว่าเท่ห์สมชายชาตรี
ทั้งๆที่มีขนแผลบออกมาจากจุงเบยมัน น่ากลัวจะตายไป บรื้อ U_U ขนาดมันเดินชนเสา ยังกรี๊ดเลย!
"พิ้งค์ น่ารักกว่าอีกแก ดูสิตั้งใจเรียนด้วยจดใหญ่เลย" เออ มันน่ารัก ฉันยอมรับ แต่พวกเธอจะกรี๊ดมันด้วยเหรอ
มันเป็นกระเทยนะ เธอรับได้เหรอ?
"แต่ว่า พิ้งค์เขาออกจะตุ้งติ้งนะ" ใช่ใช่ (- -)(_ _)(- -)(_ _) เธอมาถูกทางแล้ว
"มันก็ใช่ แต่ฉันว่าเขาแมนนะ" ห๊ะ? ฉันฟังผิดไปรึเปล่า ต้องตั้งใจฟังละ(แล้วเรียนละ?)ว่าแล้วฉันก็กระเถิบเก้าอี้ไป
ด้านหลังอีกนิด
"แกแน่ใจหรอ?" นั่นสิ เธอแน่ใจแล้วหรอ? =0=
"แน่ใจสิ วันก่อนนะ เข้ากระชากฉันให้หลบรถที่พุ่งมาเกยฟุตบาทละ ตัวเขาหอมมากเลยนะเธอ กรี๊ดๆ-///-" ฉันว่าเธอคง
โดนกระชากแรงจนหัวกระแทกจนเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ
"เหรอ โครตแมนเลยอะ" อ้าว ยัยนี้ อย่าหลงผิดเหมือนเพื่อนหล่อนสิ ฉันรู้จักมันมา 18 ปี ฉันยังคิดว่ามันเป็นกระเทย
เลยนะ แล้วผู้ชายที่ไหนเขาตัวหอมกัน นอกจากมันจะสำอางม๊ากมาก และส่วนใหญ่ก็เป็นกระเทยทั้งนั้นละ
"ฉันเคยเห็นเขาเล่นบาสที่สวนสาธารณะด้วย ดั้งได้ด้วยนะแก"ยัยหลงผิดพูดอย่างกระดี้กระด้า
เออ อันนั้นฉันก็เคยเห็น ที่จริงฉันก็ิิอยู่ด้วยนะ พวกหล่อนเห็นหัวฉันบ้างไหม? มันเล่นเพราะโดนกรีนบังคับหรอก
ปกติมันเกลียดเหงื่อจะตายไป แล้วมันจะดั้งไม่ถึงได้ไง สูงชะรูดเป็นเปรตซะปานนี้
"เฮ้อ ฉันละอิจฉาบลูซะจริงๆ" ชะอุ๋ย! มีชื่อฉันแล้ว >< อิจฉาอะไรฉัน ฉันสวยชิมิล่า~
"มีผู้ชายดีๆขนาบข้างกายตั้ง 2 คน ไม่หวั่นไหวมั้งรึไง?" ห๊ะ? ผู้ชายดีๆงั้นเหรอ ไหนกันไหน ฉันเห็นแต่มนุษย์บ้าพลัง
กับ กระเทยจำเเลง อยู่ข้างกายฉันเท่านั้น-*-
"เธอจ๋า เขาเป็นแค่เพื่อนสนิทกันจ๊ะ แถมกรีนก็คบกับเชอร์รี่ห้อง8 น้องหมิวม.4 น้องส้มม.3 น้องพายม.5 อยู่ ส่วนพิ้งค์
อย่างที่รู้ๆเขาไม่ค่อยสนใจใครนอกจากเรียน ดูหยิ่งๆเย็นชา แต่มีเสน่ห์สุดๆ อ๊ายย~จะละลาย แค่ได้หายใจร่วมห้องเดียวกันก็เป็นกำลังใจให้ฉันมา
โรงเรียนเลยละแก" การที่เธอมาโรงรียนเพราะไอ่พวกนี้เหรอ เจริญเลิศเลอเลยอนาคตของชาติ เขาให้พวกหล่อนมาเรียนนะไม่ได้มานั่งมองผู้ชาย
หรือ เม้าท์เรื่องไร้สาระ(แล้วหล่อนละ เขาให้มาฟังรึ?)
แต่..กรีนมันเยอะขนาดนี้เลยเหรอวะ เคยได้ยินเรื่องน้องหมิวอยู่ แหงละ ก็ยัยเด็กบ้านั่นมันจะตบฉันน่ะสิ หลังจบเรื่อง
เข้าใจผิด ยัยเด็กบ้านี่ก็กลับหน้ามือเป็นหลังเท้าแสนดีขอโทษขอโพย ยิ้มพิมพ์ใจทุกทีที่เจอกัน บางครั้งฉันก็ตกใจเหมือนกันว่าคุณเํธอกระโจนมา
จากไหน คิดว่าสนิทกับฉันแล้วจะช่วยเชียร์ให้กรีนเลือกหล่อนคนเดียวรึ เธอคิดผิดแล้วละ ฉันไม่ยุ่งหรอกเรื่องแบบนี้ โนว โนว โนว~
แล้วพิ้งค์เหรอที่เย็นชา พวกเธอไม่เคยเห็นตอนมันบ่นฉันรึไง!! พูดเป็นต่อยหอย เนี้ยนะ เย็นชา= =
"จริงด้วย พิ้งค์ไม่สนใจใครเลยนอกจากบลู ฉันละอิจฉาเห็นดูแลคอยบ่น คอยใส่ใจ เอ๊ะ? หรือพิ้งค์จะชอบบลู =[]="
นี่พวกเธอชอบโดนบ่นงั้นเหรอ งั้นเดี๋ยวฉันจัดให้เลยมั้ย? แค่บอกครูคำเดียวว่าเธอคุยเป็นมหากาฬรบกวนการเรียนของฉัน (อ๋อ แกเรียนหรอ?)
รับรองได้รับเทศน์ชุดใหญ่แบบอิ่มอกอิ่มใจ ยิ่งกว่าซื้อเซตสุขใจของ KFC อีก แล้วไอ่ประโยคสุดท้ายนั่นมันอะไร หมอนั้นเนี้ยนะจะชอบฉัน มันเป็น
กระเทยนะคะพี่น้อง!!
"ไม่หรอกๆ ฉันว่าไม่ใช่ และหวังว่าไม่ใช่TT"
"แต่บลูก็สวยนะ น่ารักดีออก ฉันเห็นพวกผู้ชายแอบชอบกันตั้งหลายคน" จริงดิ๊ ทำไมฉันไม่เคยรู้เลยละ แหมฉันนี่
ฮอตนะเนี้ย >v<
"แต่ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดัง ต่อให้พิ้งค์ชอบบลู แต่บลูดูไม่คิดอะไรนะ"ใครจะไปคิดแบบนั้นกับกระเทยละ
ฟ้าได้ผ่าตายสิย่ะ !
"ก็จริงนะ แต่อย่างว่าบลูดูซื่อบื้อจะตาย คงไม่รู้ตัวหรอกมั้ง แต่ก็ดีแล้วละ! ^^" เฮ! นี่หล่อนว่าใครซื่อบื้อ -*-
"ใช่ บลูโครตซื่อบื้อเลยละ สวยแต่ซื่อบื้อก็ไม่ไหว " มากไปแล้วนะ ขณะที่ฉันกำลังจะลุกขึ้นหันไปด่ายัยพวกนั้น
ก็มีมือหนึ่งหันมาหยิกแขนฉันซะก่อน เจ็บนะโว้ยย~
" ฉันบอกให้เธอตั้งใจเรียน แล้วทำไมกระดาษมันว่างเปล่าแบบนี้ !" เสียงกระซิบบ่นหงึมหงัมแบบนี้ทายสิว่าใคร
ปิ๊งป่อง! พิ้งค์ไง มีมันอยู่คนเดียวละ!
"จดไม่ทันอะ"แถไปก่อนละกัน
"งั้นเดี๋ยวเอาของฉันไปอ่านละกัน"พิ้งค์บอกแล้วหันไปจดต่อ
"อืม ขอบใจนะ" ฉันตอบส่งๆ จะตั้งใจฟังยัยพวกนั้นต่อ แต่พวกนั้นกลับไปพูดถึง ฮอต หนุ่มหล่ออีกคนของโรงเรียน
ซะงั้น จบกัน หมดกัน
คุณได้สังเกตเห็นอะไรมั้ย? ฉันไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเพื่อนในห้องที่อยู่ ร่วมกันมา 2 ปี ที่จริงอาจจะเคยรู้ แต่จำไม่ได้ = =
เพราะฉันใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนนี้กับ กรีน และ พิ้งค์ เท่านั้น ฉันแทบไม่ได้คุยกับคนอื่นเลยในแต่ละวัน โลกแคบสุดๆ ฉันมีมุนษยสัมพันธ์ดีนะ แต่ไม่
ค่อยมีใครกล้ามาคุยกับฉัน โดยเฉพาะผู้ชาย ส่วนผู้หญิงมีมาเหมือนกันแต่ส่วนมากพวกหล่อนเห็นฉันเป็นไปรษณีย์ส่งของซะมากกว่า เหอะ!
เหมือนฉันอยากสนิทกับพวกหล่อนนักนี่ ใจจริง..ฉันก็อยากมีเพื่อนผู้หญิงสักคนละนะ U_U จะได้ไปซื้อของกุ๊กกิ๊ก คุยเรื่องแอบชอบคนนู่นนี่ด้วยกัน
แต่ทั้งหมดที่ฝัน ฉันกลับต้องทำกับพิ้งค์ ไปเป็นเพื่อนพิ้งค์ซื้อของกุ๊กกิ๊ก? กับ กรีนที่ชอบสำรวจความในใจฉัน 'เธอชอบใครบ้างหรือเปล่า?'
ต่อด้วยประโยคที่ว่า 'อย่าชอบใครเลย ผู้ชายหาดีแทบไม่ได้' อยากจะเถียงกลับ แบบแกสินะ - -*
~ติ๊งโหน่ง นอง น่อง นอง นาว โหน่ง นิงง~
โอ้วว เยส!! นั่นคือเสียงสวรรค์ ฉันจะได้พักแล้ว เย้! ว่าแล้วก็รีบโกยของทั้งหมดลงกระเป๋า ก่อนจะหันไปสะกิด
กรีนให้เจ้าหญิง เอ้ย เจ้าชายตื่นจากนิทรารมย์ได้แล้ว
"เลิกเรียนแล้วหรอ?"กรีนถามฉันอย่างมึนๆ พลางขยี้แคะขี้ตา โดยมีสาวๆรวมห้องยืนกรี๊ดกร๊าดบิดไปมาเป็นสักขีพยาน = =;
"เพิ่งพักกลางวัน นายกะจะนอนยันเลิกเรียนเลยเหรอ? ไปกินข้าวกันได้แล้ว"
"อืม ถ้าได้ก็ดี เอากระเป๋ามาม๊ะ เดี๋็ยวฉันถือให้"กรีนฉวยกระเป๋าไปจากฉันอย่างรวดเร็ว ถือเองก็ได้นะ แต่ก็ดีเหมือน
กันหนักจะตายไม่รู้ว่าพิ้งค์ยัดอะไรมา-w-
"ไปกันได้แล้ว เดี๋ยวหมูทอดร้านที่เธอชอบกินก็หมดหรอก" จากคำบอกของพิ้งค์ทำให้ฉันรีบสาวเท้าขาสั้นๆจ้ำให้ไว
เพื่อหมูทอดสุดที่รัก♥
โย้ว เรามาถึงอย่างปลอดภัยและฉิวเฉียด ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ารอดตำรวจมาได้ยังไง
"นี่ ตั้งใจเรียนสิ" พิ้งค์หันมากระซิบพร้อมหยิกฉันที่ หลังจากที่หัวฉันโขกโต๊ะเป็นรอบที่ล้าน ก็มันง่วงนี่นาU.U ครูก็พูดแต่
กับกระดานไม่ให้จะสนใจสาวสวยอย่างฉันเลย!
"ทำไม นายว่าแต่ฉันอะ นายไปว่ากรีนมั้งเซ่" ฉันบอกกระซิบกลับอย่างโมโห ไม่แฟร์เลยทั้งๆที่กรีนกับหลับเหมือนกัน
แถมยังฟุบไปเลยอย่างน่าเกลียดอีกตั้งหาก
"แล้วเธอเรียนได้เท่ามันมั้ยละ? " จึ๊ก! เหมือนศรปักกลางใจ เออ!ฉันมันโง่ ไอ้สมองบ้า ทำไมเจ้าไม่ฉลาดบ้าง
ไอ่กรีนบ้า ทำำไมแกฉลาด มาแลกสมองกันเหอะ ฉันได้แต่บ่นหงุบหงิบในใจ หันไปค้อนมันเป็นสิบรอบ มันก็ไม่รู้ตัว น่าเจ็บใจนัก
"กรีน หลับน่ารักจังเลยแก" เสียงหญิงสาวที่นั่งข้างหลังกระซิบกระซาบกัน ทำให้ต้องเงี้ยงหูฟัง
แหม! ทำยังกับพวกหล่อนไม่เคยเห็นมันหลับงั้นละ ฉันก็เห็นมันหลับเกือบทุกคาบ ! ยัยพวกนี้มันประสาท เวลากรีนหลับ
ก็น่ารัก ต่อให้น้ำลายหกก็กรี๊ดกร๊าด เล่นเหงื่อชุ่มเหม็นไปทั้งตัวก็ว่าเซ็กซี่ ฉันออกจะอี๊น่าขยะแขยงจะตาย ใส่เสื้อแขนกุดก็ว่าเท่ห์สมชายชาตรี
ทั้งๆที่มีขนแผลบออกมาจากจุงเบยมัน น่ากลัวจะตายไป บรื้อ U_U ขนาดมันเดินชนเสา ยังกรี๊ดเลย!
"พิ้งค์ น่ารักกว่าอีกแก ดูสิตั้งใจเรียนด้วยจดใหญ่เลย" เออ มันน่ารัก ฉันยอมรับ แต่พวกเธอจะกรี๊ดมันด้วยเหรอ
มันเป็นกระเทยนะ เธอรับได้เหรอ?
"แต่ว่า พิ้งค์เขาออกจะตุ้งติ้งนะ" ใช่ใช่ (- -)(_ _)(- -)(_ _) เธอมาถูกทางแล้ว
"มันก็ใช่ แต่ฉันว่าเขาแมนนะ" ห๊ะ? ฉันฟังผิดไปรึเปล่า ต้องตั้งใจฟังละ(แล้วเรียนละ?)ว่าแล้วฉันก็กระเถิบเก้าอี้ไป
ด้านหลังอีกนิด
"แกแน่ใจหรอ?" นั่นสิ เธอแน่ใจแล้วหรอ? =0=
"แน่ใจสิ วันก่อนนะ เข้ากระชากฉันให้หลบรถที่พุ่งมาเกยฟุตบาทละ ตัวเขาหอมมากเลยนะเธอ กรี๊ดๆ-///-" ฉันว่าเธอคง
โดนกระชากแรงจนหัวกระแทกจนเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ
"เหรอ โครตแมนเลยอะ" อ้าว ยัยนี้ อย่าหลงผิดเหมือนเพื่อนหล่อนสิ ฉันรู้จักมันมา 18 ปี ฉันยังคิดว่ามันเป็นกระเทย
เลยนะ แล้วผู้ชายที่ไหนเขาตัวหอมกัน นอกจากมันจะสำอางม๊ากมาก และส่วนใหญ่ก็เป็นกระเทยทั้งนั้นละ
"ฉันเคยเห็นเขาเล่นบาสที่สวนสาธารณะด้วย ดั้งได้ด้วยนะแก"ยัยหลงผิดพูดอย่างกระดี้กระด้า
เออ อันนั้นฉันก็เคยเห็น ที่จริงฉันก็ิิอยู่ด้วยนะ พวกหล่อนเห็นหัวฉันบ้างไหม? มันเล่นเพราะโดนกรีนบังคับหรอก
ปกติมันเกลียดเหงื่อจะตายไป แล้วมันจะดั้งไม่ถึงได้ไง สูงชะรูดเป็นเปรตซะปานนี้
"เฮ้อ ฉันละอิจฉาบลูซะจริงๆ" ชะอุ๋ย! มีชื่อฉันแล้ว >< อิจฉาอะไรฉัน ฉันสวยชิมิล่า~
"มีผู้ชายดีๆขนาบข้างกายตั้ง 2 คน ไม่หวั่นไหวมั้งรึไง?" ห๊ะ? ผู้ชายดีๆงั้นเหรอ ไหนกันไหน ฉันเห็นแต่มนุษย์บ้าพลัง
กับ กระเทยจำเเลง อยู่ข้างกายฉันเท่านั้น-*-
"เธอจ๋า เขาเป็นแค่เพื่อนสนิทกันจ๊ะ แถมกรีนก็คบกับเชอร์รี่ห้อง8 น้องหมิวม.4 น้องส้มม.3 น้องพายม.5 อยู่ ส่วนพิ้งค์
อย่างที่รู้ๆเขาไม่ค่อยสนใจใครนอกจากเรียน ดูหยิ่งๆเย็นชา แต่มีเสน่ห์สุดๆ อ๊ายย~จะละลาย แค่ได้หายใจร่วมห้องเดียวกันก็เป็นกำลังใจให้ฉันมา
โรงเรียนเลยละแก" การที่เธอมาโรงรียนเพราะไอ่พวกนี้เหรอ เจริญเลิศเลอเลยอนาคตของชาติ เขาให้พวกหล่อนมาเรียนนะไม่ได้มานั่งมองผู้ชาย
หรือ เม้าท์เรื่องไร้สาระ(แล้วหล่อนละ เขาให้มาฟังรึ?)
แต่..กรีนมันเยอะขนาดนี้เลยเหรอวะ เคยได้ยินเรื่องน้องหมิวอยู่ แหงละ ก็ยัยเด็กบ้านั่นมันจะตบฉันน่ะสิ หลังจบเรื่อง
เข้าใจผิด ยัยเด็กบ้านี่ก็กลับหน้ามือเป็นหลังเท้าแสนดีขอโทษขอโพย ยิ้มพิมพ์ใจทุกทีที่เจอกัน บางครั้งฉันก็ตกใจเหมือนกันว่าคุณเํธอกระโจนมา
จากไหน คิดว่าสนิทกับฉันแล้วจะช่วยเชียร์ให้กรีนเลือกหล่อนคนเดียวรึ เธอคิดผิดแล้วละ ฉันไม่ยุ่งหรอกเรื่องแบบนี้ โนว โนว โนว~
แล้วพิ้งค์เหรอที่เย็นชา พวกเธอไม่เคยเห็นตอนมันบ่นฉันรึไง!! พูดเป็นต่อยหอย เนี้ยนะ เย็นชา= =
"จริงด้วย พิ้งค์ไม่สนใจใครเลยนอกจากบลู ฉันละอิจฉาเห็นดูแลคอยบ่น คอยใส่ใจ เอ๊ะ? หรือพิ้งค์จะชอบบลู =[]="
นี่พวกเธอชอบโดนบ่นงั้นเหรอ งั้นเดี๋ยวฉันจัดให้เลยมั้ย? แค่บอกครูคำเดียวว่าเธอคุยเป็นมหากาฬรบกวนการเรียนของฉัน (อ๋อ แกเรียนหรอ?)
รับรองได้รับเทศน์ชุดใหญ่แบบอิ่มอกอิ่มใจ ยิ่งกว่าซื้อเซตสุขใจของ KFC อีก แล้วไอ่ประโยคสุดท้ายนั่นมันอะไร หมอนั้นเนี้ยนะจะชอบฉัน มันเป็น
กระเทยนะคะพี่น้อง!!
"ไม่หรอกๆ ฉันว่าไม่ใช่ และหวังว่าไม่ใช่TT"
"แต่บลูก็สวยนะ น่ารักดีออก ฉันเห็นพวกผู้ชายแอบชอบกันตั้งหลายคน" จริงดิ๊ ทำไมฉันไม่เคยรู้เลยละ แหมฉันนี่
ฮอตนะเนี้ย >v<
"แต่ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวไม่ดัง ต่อให้พิ้งค์ชอบบลู แต่บลูดูไม่คิดอะไรนะ"ใครจะไปคิดแบบนั้นกับกระเทยละ
ฟ้าได้ผ่าตายสิย่ะ !
"ก็จริงนะ แต่อย่างว่าบลูดูซื่อบื้อจะตาย คงไม่รู้ตัวหรอกมั้ง แต่ก็ดีแล้วละ! ^^" เฮ! นี่หล่อนว่าใครซื่อบื้อ -*-
"ใช่ บลูโครตซื่อบื้อเลยละ สวยแต่ซื่อบื้อก็ไม่ไหว " มากไปแล้วนะ ขณะที่ฉันกำลังจะลุกขึ้นหันไปด่ายัยพวกนั้น
ก็มีมือหนึ่งหันมาหยิกแขนฉันซะก่อน เจ็บนะโว้ยย~
" ฉันบอกให้เธอตั้งใจเรียน แล้วทำไมกระดาษมันว่างเปล่าแบบนี้ !" เสียงกระซิบบ่นหงึมหงัมแบบนี้ทายสิว่าใคร
ปิ๊งป่อง! พิ้งค์ไง มีมันอยู่คนเดียวละ!
"จดไม่ทันอะ"แถไปก่อนละกัน
"งั้นเดี๋ยวเอาของฉันไปอ่านละกัน"พิ้งค์บอกแล้วหันไปจดต่อ
"อืม ขอบใจนะ" ฉันตอบส่งๆ จะตั้งใจฟังยัยพวกนั้นต่อ แต่พวกนั้นกลับไปพูดถึง ฮอต หนุ่มหล่ออีกคนของโรงเรียน
ซะงั้น จบกัน หมดกัน
คุณได้สังเกตเห็นอะไรมั้ย? ฉันไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเพื่อนในห้องที่อยู่ ร่วมกันมา 2 ปี ที่จริงอาจจะเคยรู้ แต่จำไม่ได้ = =
เพราะฉันใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนนี้กับ กรีน และ พิ้งค์ เท่านั้น ฉันแทบไม่ได้คุยกับคนอื่นเลยในแต่ละวัน โลกแคบสุดๆ ฉันมีมุนษยสัมพันธ์ดีนะ แต่ไม่
ค่อยมีใครกล้ามาคุยกับฉัน โดยเฉพาะผู้ชาย ส่วนผู้หญิงมีมาเหมือนกันแต่ส่วนมากพวกหล่อนเห็นฉันเป็นไปรษณีย์ส่งของซะมากกว่า เหอะ!
เหมือนฉันอยากสนิทกับพวกหล่อนนักนี่ ใจจริง..ฉันก็อยากมีเพื่อนผู้หญิงสักคนละนะ U_U จะได้ไปซื้อของกุ๊กกิ๊ก คุยเรื่องแอบชอบคนนู่นนี่ด้วยกัน
แต่ทั้งหมดที่ฝัน ฉันกลับต้องทำกับพิ้งค์ ไปเป็นเพื่อนพิ้งค์ซื้อของกุ๊กกิ๊ก? กับ กรีนที่ชอบสำรวจความในใจฉัน 'เธอชอบใครบ้างหรือเปล่า?'
ต่อด้วยประโยคที่ว่า 'อย่าชอบใครเลย ผู้ชายหาดีแทบไม่ได้' อยากจะเถียงกลับ แบบแกสินะ - -*
~ติ๊งโหน่ง นอง น่อง นอง นาว โหน่ง นิงง~
โอ้วว เยส!! นั่นคือเสียงสวรรค์ ฉันจะได้พักแล้ว เย้! ว่าแล้วก็รีบโกยของทั้งหมดลงกระเป๋า ก่อนจะหันไปสะกิด
กรีนให้เจ้าหญิง เอ้ย เจ้าชายตื่นจากนิทรารมย์ได้แล้ว
"เลิกเรียนแล้วหรอ?"กรีนถามฉันอย่างมึนๆ พลางขยี้แคะขี้ตา โดยมีสาวๆรวมห้องยืนกรี๊ดกร๊าดบิดไปมาเป็นสักขีพยาน = =;
"เพิ่งพักกลางวัน นายกะจะนอนยันเลิกเรียนเลยเหรอ? ไปกินข้าวกันได้แล้ว"
"อืม ถ้าได้ก็ดี เอากระเป๋ามาม๊ะ เดี๋็ยวฉันถือให้"กรีนฉวยกระเป๋าไปจากฉันอย่างรวดเร็ว ถือเองก็ได้นะ แต่ก็ดีเหมือน
กันหนักจะตายไม่รู้ว่าพิ้งค์ยัดอะไรมา-w-
"ไปกันได้แล้ว เดี๋ยวหมูทอดร้านที่เธอชอบกินก็หมดหรอก" จากคำบอกของพิ้งค์ทำให้ฉันรีบสาวเท้าขาสั้นๆจ้ำให้ไว
เพื่อหมูทอดสุดที่รัก♥
1 เม้น 1 กำลังใจนะต๊ะ
ถ้าชอบนิยายเรื่องนี้ ช่วยกดข้างล่างนี้ให้หน่อยนะคะ
ช่วยติดตามตอนต่อไปด้วยนะเจ้าฮ่ะ
ช่วยติดตามตอนต่อไปด้วยนะเจ้าฮ่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น