คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [Kihae]Time to love#2[End]
“ไปไหนกันดีนะ”ทงเฮพูดขณะที่กำลังมองคิบอมที่กำลังขับรถ
“คอนโดผม”
“ต แต่ร้านแถวนี้เยอะนี่คิบอม ”ทงเฮพูดติดขัด
บ้าหรือไงกันจะพาขึ้นคอนโด เค้าทำตัวไม่ถูกนะ
“คอนโดผมแหละดีแล้ว ร้านแถวนี้เดี๋ยวมันก็ปิดหมดแล้ว”
“ต แต่ว่า อะ อื้มม ....”ยังไม่ทันที่ร่างบางจะพูดจบ ก็โดนปิดปากซะก่อน
คิบอมจูบเค้า!
“ถึงแล้ว ลงเถอะครับ”จูบปิดปาก แล้วทำหน้านิ่งไปเปิดประตูให้ทงเฮพร้อมสายตาเจ้าเล่ห์
บนห้อง
“ทงเฮนั้งรอก่อนนะครับ”
“ห้องคิบอมมีบาร์ด้วยหรอ”ทงเฮมองอย่างสนใจ
“แต่ผมไม่เคยใข้เลย ผมผสมเองไม่เป็น ซื้อเอาอย่างเดียว”
“ฉันทำเป็นนะ คิบอมนั้งรอเถอะ”แล้วทงเฮคนสวยก็ลุกไปที่บาร์ทันที
“อ๊าา! ไม่ได้ทำตั้งนาน จะรอดไหมเนี้ย ฮะๆ”ทงเฮพูดกับตัวเองอย่างขำๆ
คิบอมที่นั้งมองแทบทนไม่ไหวกับความน่ารัก
“อ๊ะ! คิบอมทำอะไรนะ อย่าซนสิ” ไออุ่นจากลมหายใจที่ต้นคอสวยทำให้ทงเฮตกใจ
คิดหรอว่าคิมคิบอมจะหยุดแค่นี้ ไม่มีทางหรอก!
คิบอมสร้างรอยที่ต้นคอลงมาเรื่อยๆ และหันตัวคนร่างบางมาจูบอย่าเร้าร้อน
“อื้มม มม ม”มือหนาไม่อยู่นิ่ง ลูบไล้ไปทั่วร่างกายบาง ค่อยปลดกางเกงและชั้นในตัวบางของคนสวยออกอย่างเบามือ
“คิ บอ มอ๊ะ อื้ มม ม”จูบที่ร้อนแรงทำเอาทงเฮแทบยืนไม่ไหว คิบอมจับที่ส่วนของไหวของร่างบาง รูดขึ้นลงจนทงเฮครางฮือ
“คิ บอม ฉ ฉันไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาา~”ทงเฮปลดปล่อยมาเต็มมือของร่างสูง คิบอมไปรอช้า อุ้มคนน่าหวานไปที่เตียง จัดการเสื้อผ้าของเค้าและทงเฮจนหมด
“ทงเฮ คุณสวย”คิบอมซุกไซร้ซอกคอขาวและสร้างรอยรักไปทั่ว ไล้ลงมายอดอกสีชมพู ร่างสูงดูดดึงและกดมันเบาๆ จนทงเฮครางไม่เป็นภาษา
“คิ บอมฉันไม่ไหวแล้ว ช่วยฉัน ที”แรงอารมณ์ทำให้ทงเฮไม่รอช้า
รั้งคิบอมมาจูบอย่างดูดดื่ม จนร่างสูงแทบคลั้ง คิบอมรูดขึ้นลงที่ส่วนอ่อนไหวอีกครั้ง อีกมือไม่ปล่อยให้ว่าง อ้าขาสวยออกและสอดนิ้วเข้าไป ขยับเข้าออกช้าๆ ช่องทางสวยที่มีเลือดออกมันช่างเป็นที่หล่อลื่นได้ดี
“อ๊ะ! ม มันอื้ มมม ม”คิบอมเพิ่มนิ้วจบครบสามนิ้ว ปากก็ยังทำหน้าที่สร้างรอยสีกุหลาบไปซะทุกส่วนของร่างกายสวย
“ทนหน่อยนะครับ”
“อ๊ะ! คิบอมมัน เจ็ บ”ร่างสูงสอดแกนกายเข้าไปช้าๆ ค้างไว้ซักพัก
“อย่าเกร็งนะ ผ่อนคลายหน่อยคนดี นั้นแหละ อื้ มม”คิบอมค่อยขยับตัวจากช้าๆและเริ่มเร็วขึ้นจนร้อนแรง
“อ๊า คิบอมตรงนั้น มันส ส เสีย ว อือ ออ ”
“ตรงนี้หรอ อื้ มม”
“อ อะ ลึกอีกไม่ไหวแล้ วอ๊ ะ ”เมื่อทงเฮเสนอ คิบอมก็สนอง เสียงเนื้อกระทบกันดังขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ของทั้งคู่
“อ๊าาาาาาาาาา”ร่างสูงปลดปล่อยออกมาล้นช่องทางด้านหลังของทงเฮจนไหลลงมาที่ขาสวยและหน้าท้องของคิบอมก็เลอะไปด้วยน้ำรักของทงเฮเช่นกัน ร่างสูงค่อยๆถอนแกนกายออกช้าและนอนกอดร่างบางที่หลับไปแล้วเพราะความเหนื่อย
แสงแดดยามเข้าทำให้ร่างบางตื่นขึ้นอย่างงัวเงีย แต่กลับไปพบคนเมื่อคืน
เมื่อได้ยินเสียงอาบน้ำจึงเข้าใจ
“ทงเฮกลับไปได้แล้ว หรือจะให้ผมไปส่ง”
“ฮ่ะ ?”
“ผมบอกว่ากลับไปได้แล้วไง”
“เหอ! ฟันแล้วทิ้งงั้นหรอ ไอคนเลว เสียแรงชั้นอุส่าห์หลงชอบนาย ไอบ้าเอ๊ย!”พูดจบร่างบางก็หยิบเสื้อผ้าของตัวเองวิ่งเข้าห้องน้ำไป ถึงจะเจ็บช่วงล่างแค่ไหน แต่ถ้ายังนั้งอยู่ต่อไป เค้าต้องร้องไห้แน่ พอแต่งตัวจบเสร็จ ทงเฮก็เปิดประตูออกมา
คิมคิบอมคนเลวยังยืนอยู่ที่เดิม
ทงเฮเดินชนคิบอมอย่างไม่มองหน้า
“เดี๋ยวทงเฮ”ร่างสูงรั้งแขนไว้
“ทำไม อยากได้อะไรอีก ตัวก็ได้ไปแล้วไง”
“………………”
เพี๊ ยยย! มือสวยฟาดไปที่หน้าของร่างสูงอย่างแรง
“เงียบทำไม เชิญนายอยู่ไปคนเดียวเหอ ” พูดจบร่างบางก็สะบัดแขนแล้วเดินออกจากห้องไปโดยไม่หันมามอง
ร้องไห้ ลีทงเฮคนที่พร้อมทุกอย่างกำลังร้องไห้ เพราะผู้ชายที่ชื่อคิมคิบอม
“กอดปลอบซักครั้งยังไม่มี แกมันเลว ไม่สมควรที่จะได้ครั้งแรกของฉันเลย ไอบ้าเอ๊ย!”ทงเฮพูดกับตัวเองและร้องไห้จบหลับไป
ตอนเช้า
Come here rude boy, boy Can you get it up
Come here rude boy, boy Is you big enough~
Sungmin call
“ฮัลโหลล ”ทงเฮรับโทรศัพท์เสียงงัวเงีย
“นี่แกยังไม่ตื่นอีกหรอห๊ะ! วันนี้มีเทสนะเว่ย ตื่นเดียวนี้เลยนะ”
“เออๆ ตื่นแล้วๆ เลิกบ่นได้แล้ว ฉันจะไปอาบน้ำ แค่นี้นะ”
มหาลัยS
“แกเลิกโทรจิกฉันได้แล้วไออ้วน ฉันอยู่ลานจอดรถแล้ว แค่นี้นะ”วางโทรศัพท์แล้วคนน่าหวานที่เดินลงจากรถมาก็ต้องตกใจ เมื่อต้องเจอกันคนที่เค้าไม่อยากเจอที่สุดตอนนี้ คิมคิบอม
ทงเฮเดินผ่านคิบอมโดยไม่มองหน้า แต่กลับไม่เป็นอย่างที่คิด เพราะคิบอมรั้งเค้าแล้วกอดที่เอวบางหลวมๆ
“ชอบผมหรอครับ”
“ใครชอบนายกัน คนอย่างนายมีแต่คนเกลียดไม่มีคนชอบหรอกนะ ”ทงเฮพูดหน้านิ่ง
“อย่างนั้นผมก็อกหักนะสิ คนที่อยู่กับผมเมื่อคืนยังน่ารักอยู่เลย”คิบอมยังคงง้อต่อไป
“ไม่มีคนๆนั้นสำหรับนายอีกแล้ว” ทงเฮกำลังจะสะบัดมือหนี แต่คิบอมกลับจับไว้แน่นกว่าเดิม
“’หรอครับ งั้นคุณชื่ออะไรหรอครับ ผมคิมคิบอม ผมชอบคุณ ช่วยคบกับผมด้วยนะครับ”คิบอมพูดพร้อมยิ้มแก้มแตก
“เล่นอะไรของนาย ห๊ะ!”
“คุณยังไม่บอกชื่อผมเลยนะครับ”
“ลีทงเฮ พอใจยัง ห๊ะ!”
“ทงเฮชื่อเพราะจัง เดี๋ยวผมเดินไปส่งที่คณะนะครับ”ไม่พูดเปล่า คิบอมแย่งของในมือร่างบางมาถือซะเอง โอบเอวและดันให้ทงเฮเดิน
“อะไรกัน นายพึ่งจะรู้จักฉัน กล้าโอบเอวฉันงั้นหรอ รู้มั้ยฉันนะเดือนคณะเชียวนะ” ยอมจนได้สินะ
“ใจอ่อนจนได้นะคนสวย”
“ไม่ต้องทำมาพูดดีเลยนะ ไอพวกฟันแล้วทิ้ง”ทงเฮพูดอย่างหาเรื่อง
“ก็ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าคูรชอบผมนี่”
“ก็เลยไล่ฉันงั้นสิ”ทงเฮก้มหน้าพูดเสียงอ่อนลง
“ผมคิดว่าคุณเป็นแบบone night stand ก็เลย”
“ก็เลยไล่ชั้น”ร่างบางที่เงยหน้ามาพร้อมน้ำตา ทำให้คิบอมรู้สึกผิดเข้าไปใหญ่ คิบอมดึงทงเฮมากอดไว้ในอ้อมกอด
“ผมขอโทษ ต่อไปผมจะดูแลคุณเอง ยกโทษให้ผมนะ”
“รักฉันมั้ย”
“หืม ?”คิบอมถึงกับงงกับอารมณ์ที่แปรปรวนของคนตรงหน้า
“ถามว่ารักฉันมั้ย”ทงเฮบิดตัวออกจากอ้อมกอดแล้วมองหน้าคิบอม
“รักครับ”
“ดี! รักฉันให้มากๆ แล้วก็เลิกคุยกับสาว ๆของนายด้วย”
“ไม่มีซะหน่อย ทงเฮก็”
“จะไม่มีได้ยังไง ฉันชอบนายมาตั้งนานคิดว่าไม่รู้หรอไงว่านายควงใครบ้าง เลิกยุ่งให้หมด เข้าใจมั้ย!”
“เข้าใจครับ!”
“ดี!”พูดแค่นั้นก็ทงเฮก็เดินออกไป แล้วหันมามองคิบอมที่ตามอารมณ์ไม่ทัน
“ยืนเฉยทำไม จะไปส่งไม่ใช่หรอ ตามมาสิ ฉันมีเทสนะ เร็วๆ”
ทั้งวันคิบอมคอยเอาใจทงเฮคนเอาแต่ใจตลอดเวลา
คิบอมชั้นอยากกินอันนี้
คิบอมชั้นลืมงานไปชั้น3
คิบอมชั้นหิวน้ำ
คิบอมผู้หญิงของนายมองหน้าชั้น ไปจัดการด้วย อย่าให้ต้องถึงมือชั้น
คิบอมยอมหมดทุกอย่างยกเว้นอยู่เรื่องเดียว
คิบอม คืนนี้ชั้นไปเที่ยวกับเพื่อนนะ
“ไม่ได้! คืนนี้ทงเฮต้องไปนอนบ้านผม ผมไม่ให้ไปไหน ทงเฮต้องเลิกเที่ยวด้วย ผมหวง ผมไม่ให้ใครมองเมียผมทั้งนั้น”
“คิบอมพูดอย่างงี้ได้ไง คนมองหมดแล้วนะ”ทงเฮหน้าแดงเดินหนีไปหาซองมินกับฮยอกแจทันที
รู้รึยังละว่าทำไมคิบอมถึงยอมตามใจทงเฮ เพราะมันได้ค่าเหนื่อยคุ้มไงละ ปลาตัวโตๆนอนรออยู่บนเตียง ใครจะพลาด!
---------------------- - ----------------- ---- -
ตอนนี้มาอย่างยาว
เอนซีเป็นยังไงเม้นบอกด้วยนะค่ะ
ไรเตอร์ำไม่ได้แต่วเอนซีซะนาน
ตอนหน้าแม่่ยกฮันฮยอกรอเลย
รักคนอ่าน โคดรักคนเม้น
><
ความคิดเห็น