คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Kihae] Don’t make me love
Title : Don’t make me love you
Couple : Kihae
สายลมหนาวพัดผ่านไปกี่รอบฉันกับนายก็ยังคงเป็นแค่เพื่อนกันอยู่ดี ทำไมนายถึงใจร้ายอย่างนี้นะรู้บ้างไหมว่าฉันรักนายมากแค่ไหนถ้านายไม่รักกัน ได้โปรดอย่าให้ความหวังฉันอีกเลย
“นี่ทงเฮ ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าให้ระวัง ดูสิเจ็บตัวจนได้”คิบอมบอกทงแฮอย่างดุๆ
“ทำไมคิบอมต้องทำเหมือนเป็นห่วงด้วยนะ รู้ไหมว่าฉันคิดไปถึงไหนแล้ว”
“อ๊ะ เออ ฉันขอโทษที่ทำให้คิบอมต้องรำคาญ”
“ฉันไม่ได้รำคาญนะ! ทงเฮอย่าทำหน้าอย่างนี้สิ ชั้นขอโทษที่พูดแรง ฉัน.. ฉันก็แค่เป็นห่วง” คิบอมบอกทงแฮน้ำเสียงเบาลง
“ทำไมต้องเป็นห่วงฉันด้วย เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่”ทงแฮถามแบบลองเชิง
“ทำไมพูดอย่างนี่ล่ะ เร า.. ก็เป็ น เพื่อนกันไง”ร่างสูงตอบกลับไปอย่างอึกอัก
“อื้มใช่ เราเป็นเพื่อนกัน! ฉันกลับบ้านก่อนนะ ขอบใจนะคิบอม” ร่างบางตอบทั้งๆที่พยายามกลั้นน้ำตา
“ใช่สินะ ฉันมันก็เป็นได้แค่เพื่อนนาย เพื่อนที่นายไม่คิดเกินเลย แต่ฉันก็จะรักนายต่อไปนะ คิมคิบอม เพื่อนของรักของชั้น”
บ้านตระกูลคิม
“นี่ทำไมแกกลับบ้านเอาป่านนี้ห๊ะ! แกกลับพรุ่งนี้เลยดีกว่าไหมไอลูกคนนี้นิ ” ผู้ที่ได้ศักดิ์เป็นแม่ของคิบอมกล่าวกับลูกชายของเค้าที่กลับบ้านดึกดื่นอย่างไม่เคยเป็นและมีกลิ่นของแอลกอฮอล์คละคลุ้ง
“ผมง่วงแล้ว ขอตัวนะครับ” ร่างสูงพูดแล้วเดินขึ้นห้องนอนของตนทันที
“ทำไมฉันต้องแคร์นายขนาดนี้น่ะทงเฮ ในเมื่อเราก็เป็นแค่เพื่อนกัน”
แสงอาทิตย์ลอดเข้ามาที่น่าต่างทำให้รู้ว่าถึงเวลาไปโรงเรียนสำหรับทงเฮแล้ว
“เฮ้อ ฉันต้องเจอหน้านายอีกแล้วคิมคิบอม ฉันจะทนได้ถึงเมื่อไหร่นะ มันเจ็บนะที่ต้องคอยเก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้คนเดียว”
คิดได้ดังนั้นทงเฮจึงออกจากบ้านช้ากว่าปกติ เพราะถ้ารอคิบอมมารับก็ไม่รู้จะทำตัวยังไง ความรู้สึกนั้นมันมากขึ้นเรื่อยๆ มากจนอยากจะบอกออกไป
“ทงเฮ รอด้วย ”
“ คะ..คิบอม มาได้ไง” ร่างบางกล่าวออกไปอย่างกังวล เค้าตื่นเช้ามากนะ แล้วนี่ก็ไม่ใช่เวลาที่คิบอมจะมารับประจำนี่
“ทำไมนายต้องหลบหน้าฉันด้วย โทรไปก็ไม่รับ นายเป็นอะไร”คิบอมพูดพร้อมรั้งร่างบางไว้
“ฉัน. ..ไม่อยากเจอห้นานายอีก”ร่างบางพูดโดนไม่มองน่า
“ทะ ทำไมกัน”
“เรื่องของฉัน นายจะสนใจทำไมกัน นายก็ไปอยู่กับแม่สาวสวยนั้นสิ ไปเลย”
“ใครบอกนายหรอ”คิบอมทำน่าจาทะเล้น
เมื่อคืน
~พยอง แซง คอท เท อิ ซือ เก I d o นอล ซา ราง ฮา นึล กอล I d o~
“ฮัลโหลว่าไงซองมิน”
“ทงแฮ ฉันเจอคิบอมอยู่กับสาวสวยแหละ สวยมากด้วย นายปล่อยเขาไปได้ยังไงกัน”
“จริงหรอ นายเจอเค้าที่ไหน ”
“ที่ผับพี่คังอินละ นายจะมาตามเขาไหม”
“ไม่ล่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเค้านี่ เราก็แค่เพื่อนกัน นั้นมันเรื่องส่วนตัวของคิบอม ฉันไม่อยากยุ่ง ฉันง่วงแล้ว แค่นี้นะ”
“นี่ทงแฮนายหึงชั้นหรอ”
“ฉะ ฉันจะไปหึงนายทำไมละ เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอไง นายก็ไปหาแม่สาวสวยคนนั้นสิ ”ทงแฮพูดแล้วหันน่าหนี
“ใช่ เราเป็นเพื่อน รัก กัน”คิบอมพูดพร้อมกุมมือของร่างบางไว้ อย่างอบอุ่น
“นายพูดอะไร ไม่เอาแล้ว คุยกับนายแล้วปวดหัว ไปโรงเรียนดีกว่า” การกระทำและคำพูดของคิบอม ทำเอาทงเฮกลั้นยิ้มแทบไม่อยู่
“โอ๊ย ไอบ้าเอ๊ย พูดอย่างนี้ฉันเขินนะเว่ยยยย”
“จะไปไหนเล่าฉันยังไม่ได้บอกนายเลย”
“บอกอะไร”
“ยังไม่บอกหรอก ขึ้นรถสิ เดียวจะบอก”
“ ก็ได้”ร่างบางพูดแล้วสะบัดหน้าหนี
“เชิญครับบบบ” ร่างสูงเปิดประตูรถยนต์คันงามพร้อมผายมือออกอย่างขำๆกับท่าทางน่ารักของร่างบาง
“ขึ้นแล้ว บอกมาสิ”
“อยากรู้จริงๆหรอ”
“ไม่อยากรู้ละ”
“อ้าว! อย่าพึ่งสิ”
“ก็บอกมาเร็วๆสิ ฉันรอฟังอยู่”
“คือ ฉันมีเรื่องจะบอกนาย ตั้งใจฟังดีๆน่ะ ฉันคิดว่าฉันชอบนาย แต่ฉันไม่เคยแน่ใจตัวเองเลย จนเมื่อวาน ที่นายหลบหน้าฉัน ฉันเหมือนขาดอากาศหายใจ ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีนายนะทงเฮ ” คิบอม ตัดสินใจพูดอย่างจริงจังกับร่างบางเพราะเค้าตัดสินใจมาทั้งคืน ซึ่งคนตรงน่าที่แทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง
“. .. …..”
“เออคือทงแฮ นายอย่าเงียบสิฉันใจไม่ดีนะ นายอย่าเกลียดฉันเลยนะ ฉันก็แค่อยากบอกนาย ”
“. …..”
“นายพูดอะไรบางสิ”
“ฉันก็แค่ เออ พูดไม่ออกเท่านั้นเอง ฉันดีใจนะที่นายรักชั้น”ร่างบางพูดพร้อมส่งยิ้มเขินๆให้ร่างสูง
“จริงหรอ นายพูดจริงหรอ ”
“เดียวนะ แล้วเรื่องแม่สาวสวยนั้นละ นี่นายอย่ามากะล่อนนะ ”ร่างบางพูดอย่างจริงจัง
“โอ๊ยเรื่องนั้นชั้นก็แค่แก้เครียดเฉยๆ ฉันรักนายคนเดียวจริงๆนะ”
“แก้เครียดงั้นหรอ ไหนบอกขาดฉันไม่ได้ไง ”
“ก็ .. .”
“ไม่ต้องมาพูดฉันโกรธนายแล้ว คนโกหก ฉันจะไปโรงเรียน ออกรถได้แล้ว ”
“แต่ ทงเฮ”
“ไม่มีแต่ ออกรถเดียวนี้”
“ทำไมเปลี่ยนเป็นคนล่ะคนเลยวะเนี่ย ทงเฮคนขี้อ้อน อยู่ไหน เอาคนๆนั้นกลับมาทีสิคร๊าบบ”คิบอมได้แต่คิดในใจ เพราะถ้าพูดออกไปทงเฮคงโกรธไม่เลิกแน่ๆ
ม.ปลายปี2ห้องB
“ทงเฮหายโกรธเถอะนะครับ”คิบอมพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน
“……..”
“ฉันขอโทษ จะไม่ทำอีกแล้ว”เริ่มเปลี่ยนเป็นรู้สึกผิด
“…….”
“ให้ทำยังไงก็ได้ฉันยอมทุกอย่างแล้ว นายคุยกับชั้นสักคำเถอะนะ”เริ่มจริงจัง
“พอแล้ว แต่นายต้องสัญญากันฉัน ว่านายจะไม่ทำอีกและนายจะมีฉันคนเดียว”ในที่สุดทงเฮโหมดโหดก็ยอมแพ้คิบอมโหมดอ้อนจนได้
“สัญญาครับ สาบานเลยก็ได้ คิมคิบอมจะรักลีทงเฮคนเดียวนะ ”ร่างสูงพูดแล้วจับมือร่างบางว่าวางที่น่าอกของตน
“อืม.. ดีมาก><”
“เดี๋ยว แต่มีขอแม้” “ทงเฮคบกับชั้นนะ แล้วฉันจะเชื่อฟังนายทุกอย่างเลย ”
“ก็ ก็ได้><”
“อะไรนะ ไม่ได้ยิน”
“ก็ได้ >//<”
“ผมรักทงเฮครับ”
“บ้า บอกรักอะไรที่ห้องเรียนเล่า”
“ชั้นบอกนายได้ทุกที่ทุกเวลาละน่า”
“งั้นคิบอมบอกให้ฟังอีกรอบสิ”
“ฉันรักนาย รักทงเฮ รักลีทงเฮ รักที่รักคนเดียว แล้วที่รักละครับ”คิบอมพูดเสียงดังจนแทบจะตะโกน
“ฉันก็รักนาย ทงแฮรักคิบอมจัง”ถึงมันจะเบา แต่คำๆนี้กลับก้องอยุ่ในโสดประสาทของร่างสูง
“ทงเฮ ชั้นขออะไรหน่อยได้ไหม”
“อะไรหรอ” ทงเฮทำน่าสงสัย ซึ่งมันน่ารักมากในสายตาของคิบอม
“วันนี้นายมานอนบ้านชั้นเถอะ ”
“ไปทำไมละ”
“ชั้นเห็นนายแล้วทนไม่ไหว นายน่ารักน่ากินเกินไปแล้วนะ”คิบอมบอกร่างบางพร้อมกับสายตาละลายใจ
“คนบ้า ไปเรียนได้แล้ว”
“ก็ได้ครับที่รัก ”คิบอมพูดพร้อมโอบเอวบางของทงแฮอย่างไม่อายสายตาใคร
“บ้า ชั้นเขินนะ >///<”
-------------- - ---- - ---------------------- - -
สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นไงมั่ง ช่วยบอกหน่อยนะค่ะ
แล้วก็อีกอย่าง ใครอยากได้คู่ไหน แนวไหนเม้นบอกไว้นะค่ะ
เดี๋ยวไรเตอร์จัดให้เลย <333
http://amuletiiz.hi5.com
ความคิดเห็น