30 days ค้นหารัก หยุดพักที่เธอ

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องวุ่นวาย ยัยโซดา

ติด ติ๊ด ติด ติ๊ด .. 

" ขออีกนิดน๊า  นาฟิกาปลุกตัวน้อยของช๊านนน "  เสียงงัวเงียที่หลุดออกมาจากปากฉันอย่างไม่รุตัว
" โอเคได้จ๊ะ  แต่ขอให้แกรู้ไว้น่ะว่า วันนี้แกต้องไปโรงเรียนแล้ว"  ..

"ค๊าๆ นาฬิกาน้อย วันนี้โซดาต้องไปโรงเรียน  ห๊า!! ไปโรงเรียน  แย่แล้ว ๆๆ  ทำไม แกไม่ปลุกช๊านน  ดูซิๆ  ช๊านเหลือเวลา เตรียมตัวอีกกี่นาที่ ก่อนที่รถเดือนจะมารับเนี๊ยะ ใช่ๆ  สิ่งแรกที่ต้องทำ แปรงฟัน อาบน้ำ แต่...."  ฉันพร่ามไม่หยุดปาก

"หยุดดดดด !!   หากแกยังพูดมากแบบนี้น่ะ แกไม่ทันแน่ๆ"   เสียงที่ตอบกลับไม่ใช่เสียงนาฬิกาหรอกค่ะ  แต่เสียงยายเข่ง  รูมเมทของโซดาเอง

..............

ในที่สุดเข่งก็ฉันก็ลากสังขารตัวเองให้มาอยู่ในแถวก่อนเคารพธงชาติจนได้...เฮ้อเหนื่อยแทบแย่
"กรี๊ด!! แก ดูสภาพแกดิ ในชุดนักเรียนมา  แต่ดันลากแตะมาจากหอ   ดูหัวแกยุ่งซะ   โอ้ยตายล่ะ  เพื่อนช๊านๆๆ   มานี่มะยัยโซดา   ให้ช๊านเปียให้แกเลยล่ะกัน  จะได้ไม่ต้องพึ่งหวี "  ยัยโบพูดขึ้นพร้อมกับ กระชากหัวฉัน ให้ถนัดมือ แล้วจัดการเปียผมให้อยากรวดเร็ว  และสวยงาม   ที่จริงยัยนี่น่ะ  มีเจ้าแม่เปียเลยล่ะ  จะเอาทรงไรสั่งได้ เก่งสุดๆ  จนได้รับฉายาใน กลุ่มว่า โบ บาเบอร์ 

ตูดดดดดดด     ตูดดดดดดดดดดดดด (เสียงออดโรงเรียนแหละ  )

โรงเรียนของเรา  เชิดชู  เคารพ   น้อมนบด้วยกาย วาจา ใจ  ...
เพลงมาร์ชโรงเรียนขึ้น  นักเรียนรวมถึงฉัน เข่ง และโบก็เริ่มจัดแถวให้เข้าที่เข้าทาง  พร้อมๆกับครูประจำชั้นก็เริ่มเช็คชื่อ

"แกๆ  แล้วอีแตะของแกจะทำไงล่ะเนี๊ยะ ..ครูจิตวิบัติ  ไม่เอาแกไว้แน่"  เสียงเข่งกระซิบข้างๆ
"เอาน๊า เดียวจัดการให้ดู  ว่าแต่ยืมพาสเตอร์หน่อยดิ ฉันรุว่าแกมี"   แล้วยัยเข่งก็ยื่นพาสเตอร์ให้   ฉันก้มตัวลงแปะพาสเตอร์ตรงปลายเท้าตรงนิ้วโป้ง  พร้อมกับให้ปากกาเมจิกสีแดง ป้ายให้ดูเป็นเลือดซึมเล็กน้อย  แค่นี้ก็เรียบร้อย

เคารพธงชาติแถวตรง ... .....

"นักเรียนที่รักค่ะ  โรงเรียนปิดอบรมครูไปสองอาทิตย์  ....บลา ลา  ลา"    เสียงครูเวรวันจันทร์พูดเรื่องราวต่างๆขึ้น แต่ขณะเดียวกันประสาทสัมผัสของฉันก็หยุดทำงานลง ด้วยความง่วงคืบคราน
"ยัยโสภาดา ครูเรียกได้ยินไหม"
"ค๊า!!  ได้ยินค่ะ "  เสียงเจ๊จิตวิบัติทำให้ฉันตื่นจากภวังค์
"แถวเธอขึ้นเรียนกันแล้ว ยังไม่ไปอีก  จะอยู่ให้ครูลงโทษรึไง ....  เอ๊ะ! แล้วทำไมใส่แตะมาล่ะ สงสัยอยากให้ครูลงโทษจริงๆ "  เสียงครูพูดขึ้น  พร้อมกับทำหน้าดีใจที่จะมีเด็กให้ลงโทษ  จิตวิบัติสมชื่อจริงๆแหละ
"ครูจิตวิบัติ เอ้ย วิลัย ค่ะ   พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยอ่ะค่ะ  ไปสะดุดลวดหนามเข้าค่ะ  ตีนเอ้ย เท้าเลยเป็นแผลค่ะ" ฉันพูด  พร้อมกับทำหน้าเจ็บจี๊ด ๆ   ให้ครูเห็นใจ
"วันหลังก็เดินดีๆล่ะ  ไปๆรีบเดินไปเรียนได้ล่ะ  เดียวจะพาเพื่อนสายกันหมด" ครูจิตวิบัติพูดขึ้น พร้อมกับโบกมือไล่

      สิ่งเดียวที่ทำให้ฉันรีบเข้าห้องเรียน ไม่ใช่เพียงเพราะไม่ต้องการอวดอีแตะ   แต่เพราะว่าในห้องเรียนห้องนี้ยังมี"ชาย"ที่นั่งโต๊ะด้านหน้าของฉัน  ที่ฉันตกหลุมรักเข้าเต็มๆ    ชายที่มีชื่อว่า "บอส"   นายคนนี้คงไม่รู้หรอกว่า  นอกจากจะเป็บอสที่ชื่อ  แล้วยังเปนบอสในหัวใจฉันอีก ==>เน่า

...............................................................................................................................................................................................................
เหยื่อราย แร กของยัย โซ ดา ปรา กฏ แรก

คนนี้ จะ ใช้ รึ ป่าว น๊า   คนที่ โซ ดา จะหยุดพักใจ ไว้ 

รอลุ้น กัน ต่อไปน๊า..