คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แบงค์
เ้าวันหนึ่ในเือนพฤศิายนที่แสนะวุ่นวาย รับวันนี้เป็นวันที่ผมะสอบสพท.สอบหมอนั้นเอบอเลยรับว่าไม่่อยะพร้อมเท่าไหร่แหะๆๆๆ ^_^” ใ่สิผมเอ็ไม่ไ้เป็นเ็เรียนอะไรนานั้นผมเรียมัวไ้แ่1เือน่อนที่ะสอบเอผมเอยัไม่รู้เลยว่าผม้อารที่ะเรียนอะไร
….. แ่ทำไมผมถึมาสอบารที่ะเ้ามาเป็นแพทย์ใ่ไหมรับ เพราะที่บ้านเาอยาให้ผมเป็นหนะสิ อยาะให้ผมเป็นหมอแบบพ่อและพี่ายหนะสิรับ
แ่ไหนๆ็ไม่รู้ว่าะเรื่ออะไรอยู่แล้วลอมาสอบสัที็ไม่เสียหายเนอะรับ555555555555
“เ้าห้อสอบ่อนทำ็นึถึสิ่ศัิ์สิทธิไว้นะลู อให้ท่าน่วยลูะไ้ทำ้อสอบไ้เนอะ”
นั้นเป็นำพูอแม่ผมเอรับ
ท่านเป็นเภสัรรับผมเยถามแม่เล่นๆว่าทำไมถึอยาให้ผมเป็นหมอ
แม่บอผมว่าเพราะะไ้่วยเหลือนอื่นบาทีผม็ินะว่าอาีพอื่น่วยเหลือนอื่นไม่ไ้หรอ
55555555555
“รับบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ผมะราบ้อสอบ่อนทำ้วยอ่ะ”
“ไอลูนนี้หนิเรียมเ้าห้อสอบไ้แล้ว เสร็แล้วโทรหาแม่้วยเ้าใไหม”
“รับบบบบบบบบบุแม่”
ระหว่ารอเ้าห้อสอบผมสัุอะไรบาสิ่บาอย่าที่อยู่บนพื้นเหมือนะเป็นบัรประานอาะเป็นอเพื่อนที่มาสอบเหมือนผม
ผมเินเ็บบัรนั้นึ้นมาสิ่แรที่ผมสัเุือ ใบหน้าในบัรนั้น
หน้าหวานราวับผู้หิใส่แว่นวาลมโไม่้อบอ็รู้รับว่านี่หละว่าที่แพทย์ในอนาแน่ๆ
แ่ำที่อยนำหน้าื่อือนาย นาย..
“บัรเราเอ” ผมมอที่้นเสียหอบๆนั้นใบหน้าาวอมมพูั่เลือฝาท่าทาที่น่ารัที่ยื่นมือมาอบัรอัวเอืนท่าทาูเหนื่อยล้าะวิ่ามหาบัรัวเออยู่สินะ
“บัรอนายหรอ”
“ใ่แล้วหละ” วาหวาน้อมาทาผม โหยยยยนี่ถ้าเป็นผู้หินี่ผมะอเบอร์เลยรับ
“อ่ะ” ผมยื่นบัรประานืนให้ับเ้าอ
“อบุนะ”
“อ่า นายื่ออะไรเราเมส์นะ”
“แบ์” พูเสร็เ้าอเสียนั้น็รีบวิ่ึ้นบันไไปั้นบนทันที
แบ์หรอ
ื่อนี่ไม่เ้าับหน้าาเลยเนอะ ^_^
ความคิดเห็น