คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กลอนจาก i like
กลอน
ถูกความคิดถึงลอบทำร้าย
เมื่อเธอห่างหายไปแบบนี้
ไม่เข้าใจเพราะอะไรคนดี
ห่างเหินไปทุกทีหรือมีใคร
ความเหนื่อยใจก่อความไหวหวั่น
มีแต่ความรักที่ค้ำประกันหัวใจได้
คิดในแง่ดี เธอคงมีงาน ไม่ใช่เพราะเปลี่ยนไป
หวังว่ารางวัลของความไว้ใจ....
คงไม่ใช่น้ำตา
นั่งมองฟ้ามืด ไร้แสงดวงดาว
ในคืนจันทร์ส่องแสงพราวสดใส
นั่งกอดตัวเอง เหงาใจ
ไม่รู้เมื่อไรคนของใจจะเดินทางมา
ฉันคอยเธอมานานแล้วนะ รู้ไหม
รอคนที่ใช่ เธอที่หัวใจฉันตามหา
มาเพื่อลบความเหงา....
ช่วยกลบความเศร้าที่ผ่านมา
และทำให้ฉันรู้จักคำว่ารักใครเป็น
วันนั้นฉันคงเผลอ
เผลอพูดคำว่ารักเธอจนได้
แต่คำตอบของเธอคงไม่ใช่เผลอไป
"ฉันรักเธอไม่ได้ เพราะเราเพื่อนกัน "
"โธ่.. คิดว่าฉันพูดจริงรึไง"
ฉันแกล้งยิ้ม พูดกลบเกลื่อนไปอย่างนั้น
แต่หัวใจร้องไห้อย่างเงียบงัน
เพราะคำที่เผลอพูดไปนั้นเรื่องจริง
1+1 เป็น 2
2+2 เป็น 4
ก็ไม่มีอะไร แค่อยากคำนวณค่าความรักที่มี
ที่ฉันคนนี้มีให้เธอ
เฮ้อ... หนักอกหนักใจ
คำนวณเท่าไรก็ยังหาไม่ได้เสมอ
ค่าของมันคืออะไรนะ ยิ่งคิดยิ่งเบลอ
อ้อ! "เบลอว่ารักแถบ แบบว่ารักเธอ"
สายตาที่เธอมองมา
เหมือนกับว่าเธอชอบฉัน
แต่ บางทีก็เหมือนคนแค่รู้จักกัน
ไม่รู้ว่าสายตาคู่นั้น แฝงความรู้สึกอะไร
รัก ชอบ หรือรำคาญ
ตอนนี้หัวใจแทบจะต้านความรู้สึกที่มีไม่ได้
ช่วยตอบมาเร็วๆฉันจะได้มีเวลาเตรียมใจ
และจะได้คอยเตือนตัวเองเอาไว้.....
ว่าควรข่มใจ รักเธอน้อยลง
ฉันเกลียด...ที่น้ำตารินหลั่งไหล
ฉันเกลียด...หัวใจที่เฝ้าโหยหา
ฉันเกลียด...สายน้ำแห่งความเหงาที่รดรินมา
ฉันเกลียด...สายตาเย็นชาของเธอ
ฉันเกลียด...ทะเลดาวนับแสน
ฉันเกลียด...ตัวแทนแห่งความรักเสมอ
ฉันเกลียด...ใต้แผ่นฟ้านี้ที่ทำให้เราพบเจอ
ฉันเกลียด...ที่ตัวเองที่เฝ้าเพ้อถึงเธอที่เดินจากไป
รู้ตัวรึป่าว
ว่าที่ผ่านมา ฉันคิดว่าเราเป็นได้แค่ไหน
ฉันรู้ดี แต่ไม่กล้าพุดออกไป
เธอคิดว่าฉันเป็นแค่เพื่อนใช่ไหม
สำหรับฉันไม่ใช่เลย
ตอนแรกคิดว่าจะลืมเธอไม่ได้
ร้องไห้ ขอร้องให้เธอกลับมาหา
เสียใจมากเท่าไรคิดได้ตลอดเวลา
ยังรอเธอตลอดมา หวังว่าเธอจะเปลี่ยนใจ
แล้วเวลาก็ทำให้ฉันลืมเธอ
จากคิดถึงเสมอไม่ว่าเธออยู่ไหน
แต่ตอนนี้ลืมไปแล้วว่าเธอคือใคร
และต่อไป เธอจะไม่มีความหมายในใจอีกเลย
ฉันควรจะอยู่หรือไป
คือคำถามในใจ ที่ไม่มีใครเฉลย
ใจนึงก็รัก อีกใจก็ไม่อยากเกินเลย
กลัวเข้าข้างตัวเองอย่างที่เคย แล้วก็ต้องเสียใจ
ตอนนี้เธอมีเค้าอยู่เคียงข้าง
ฉันก็คงทำได้แค่มองอยู่ห่างๆ ใช่ไหม
เข้าใจแล้วการไม่เดินหน้าอาจทำให้เสียคนที่รักไป
อย่างที่ฉันเป็นนี่ไง โลกทั้งใบมืดมนลงทุกที
จะมาเพิ่มกลอนต่อน่ะค่ะฝากแวะมาอ่านด้วย
ความคิดเห็น