ไมโอล่า กับมหากาฬแห่งสงครามเวทย์

ลำดับตอนที่ #4 : ประเดิมด้วย ปีศาจเสือ

,kประเดิมด้วย ปีศาจเสือ

    ไมโอล่าและมีย่าเดินทางเข้าไปในป่า ป่านี้ เป็นป่าที่ขึ้นชื่อว่าเป็นป่าที่มีปีศาจดุร้ายที่สุด ไม่ทราบแน่ชัดเหมือนกันว่าเพราะเหตุใด แต่มีเรื่องเล่าต่อๆกันมาว่าทุกวัน จะมีปีศาจออกมาอาละวาดอย่างน้อยวันล่ะหนึ่งตัว ถ้าไม่เจอก็ดีไป แต่ถ้าเกิดไปพบเข้า ไม่เคยมีใครรอดตายมาได้ มักจะเป็นอาหารอันโอชะของพวกมันอยู่เสมอๆ  แล้วนอกจากนั้น ทุกๆอาทิตย์ที่มีคนเข้าป่าไป จะมีเสียงประหลาดๆ เหมือนร้องไห้อยู่เสมอๆ เป็นเรื่องแปลกอย่างนี้อยู่เสมอๆ

    ไมโอล่ากับมีย่าเดินไปจนถึงหน้าต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง “รู้สึกอะไรรึเปล่ามีย่า ฉันว่ามันแปลกๆนะ”ไมโอล่าพูดขึ้นในขนาดที่ทุกอย่างหยุดชะงัก “ฟืบๆ ๆ”เสียงบางอย่างกำลังเคลื่อนอย่างรวดเร็วมาที่พวกเธอ “ตอนนี้ฉันมั่นใจเลยแหละ ว่ามันแปลก”มีย่าพูดขึ้นพร้อมกับท่าทาวหวาดกลัวเล็กน้อย “เอ้ย นี่มันอะไรกันนี่”มีย่าอุทานขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว เพราะในขณะนั้นเอง มีอะไรสักอย่างอยู่ภายใต้เสื้อคลุม ซึ้งอยู่ข้างหน้าพวกเธอ มันเงยหน้าขึ้น “ปะๆๆปีศาจเสือ”มีย่าพูดติดอ่างด้วยความตกใจ “ฮึๆๆ วันนี้ท่าทางจะมีอาหารกินถึงสองมื้อเลยนะเนี้ย เอาคนไหนก่อนดี ยังเด็กๆกันอยู่ด้วย คงอร่อยหน้าดู มีย่าและไมโอล่ารวบรวมสติ “อย่าหวังเลย” ไมโอล่าพูดขึ้น ด้วยท่าทางไม่พอใจ “ท่าทางวันนี้จะได้ยืดเส้นยืดสายแล้วสิ”ปีศาจเสือถอดเสื้อคลุมสีดำออก ทันใดนั้  เงาสีดำๆ ก็กระโดดออกมาจากข้างหลังปีศาจเสือ มันกระโดดไปทั่วบนต้นไม้ “เตรียมตัวตายได้แล้ว หนูน้อย”ปีศาจเสือกระโจนเข้าพวกเธอ แต่พวกเธอหลบได้ พวกเธอหลบกันไปคนล่ะทาง มีย่าชูมือขึ้นฟ้า ทันใดนั้น แหวนที่เธอห้อยไว้กับตัวก็ส่งแสงประกายขึ้น ปีศาจเสือจะกระโจนเข้าหาเธออีกครั้ง แต่ “ฟื้อ เอื้อ!”ปีศาจเสือลอยขึ้นไปในอากาศ ด้วนลำแสงสีฟ้าที่มาจากมือของมีย่า “เจ้าทำอะไรนะ”ปีศาจเสือครวญ แต่ก็ยังยิ้มเยาะ ทำให้มีย่าประหลาดใจ “เอื้อ”มันตกลงมาจากฟ้า ไม่ใช่ตกสิ ถูกมีย่าทุ่มด้วยแสงสีฟ้าจากมือเธอต่างหาก “ระวัง!”ไมตะโกนสุดเสียง ขณะนั้นปีศาจเสือลุกขึ้นมา แยกเขี้ยวใส่มีย่า เตรียมวิ่งขย้ำมีย่า “อาย่า”ไมโอล่าพูดขึ้น ทันใดนั้นก็มีแสงสว่างออกมาจากไม้ที่เธอหยิบขึ้นมา เจ้าปีศาจเสือตายทันที “ตายสักที”ไมโอล่าพูดขึ้นอย่างโล่งใจ “ระวัง!”มีย่าตะโกนด้วยความตกใจ ไมโอล่าหันไป เธอกรีดเสียงดัง “ฟืบ”เสียงอะไรสักอย่างเคลื่อนผ่านอากาศอย่างรวดเร็ว หน้าไมคือเสือดำ แต่ มันตายแล้ว “นัก นักดาบเวทย์ งั้นเหรอ”มีย่าพูดด้วยท่าทางแปลกใจ ผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งที่ได้ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ปรากฎอยู่ตรงหน้า เขา

เป็นชายหนุ่ม ผิวขาว มัดผมยาว สีน้ำเงินเข้ม เขาถือดาบผาดหลัง เขาหันมา ยิ้มเล็กน้อย แล้วยื่นมือมาช่วยพยุงไมที่ล้มลงไปกองกับพื้น  “ขอบคุณค่ะ”ไมโอล่าพูด โดยที่หน้าของเธอยังแสดงอาการตกใจกลัวอยู่ “โอ้ย!”เสียงหนึ่งดังขึ้น ทั้งสามคนหันไป  มีผู้ชายสองคนกระโดดลงมาจากกิ่งไม้ “หาแถบแย่ เอ๋”ใช่แล้ว ผู้ชายสองคนนั้นก็คือลอร์ดนอดอลและทีเมรินั่นเอง ทีเมริพูดขึ้น พร้อมกับท่าทางสงสัยเล็กน้อย “ทีเมริ นี่คือ เออ...” ไมโอล่า พูดเชิงแนะนำให้รู้จักกัน แต่เธอก็ยังไม่รู้จักชายคนนั้นเหมือนกัน “สวัสดีครับ พี่นอดอล”             “ฮ้า! พี่นอดอล”  ไมและมีย่าพูดพร้อมกัน