ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เกิดอะไรขึ้น
,k เกิดอะไรขึ้น
“ไมโอล่า แย่แล้วละ แม่ของเธอ” “แม่ฉันเป็นอะไร” ไมโอล่าพูดดักคอผู้ชายคนนั้น “ว่าไง เนิม บอกฉันมาสิ แม่ของฉันเป็นอะไร เนิม เนิม เนิม !” “ครึก”
เนิมลมลงเสียงดังโครม “ เนิม!” มีย่าอุทาน “ครึกๆๆๆ” ไมโอล่า ปล่อยเนิม แล้วรีบวิ่งไป “อ้าว ไม รอด้วยสิ ฝากด้วยนะนอดอล” มีย่าพูด แล้วรีบวิ่งตามไมโอล่าไป ปล่อยให้ทีเมริ และ นอดอลยืนอึ้งอยู่
“ครึกๆๆ” ไมโอล่า และ มีย่ารีบวิ่งไปหาแม่
หน้าห้องๆหนึ่ง “ไมโอล่า โมอ่า กับ มีย่า โมนีล่า” ไมโอล่าพูดด้วยความเหนื่อยหอบ ทันใดนั้นประตูสีน้ำตาลขลิบทองก็ปรากฏขึ้นมา ไมโอล่ารีบเปิดเข้าไป
“ หยุดนะ!” ไมโอล่าตะโกนอย่างตกใจ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที เธอหน้าซีดมาก เพราะภาพที่เธอกำลังเผชิญนั้นคือ ภาพที่แม่ของเธอซึ่งป่วยหนักอยู่นั้น โดนผู้ชายคนหนึ่งเอามีดจี้คอเตรียมพร้อมที่จะแทงได้ทุกเวลา “พวกอาลิ ไม” มีย่ากระซิบกับไม ทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย ไมกวาดตาดูตามผิวหนังของชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว เห็นเป็นสัญลักษณ์แปลกๆ เธอมองไปที่หน้าของชายคนนั้น “อย่าทำอะไรนะ นายต้องการอะไร”นั่นคือสิ่งที่ไมโอล่าพูดขึ้นด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย “ต้องการอะไรนะหรอ หึ ตอนนี้สิ่งที่ฉันต้องการนะอยู่กับฉันแล้ว”ผู้ชายคนนั้นตอบด้วยท่าทางแฝงนัย “อะๆไร นายเป็นใครกัน” ไมตัวสั่นเล็กน้อย “ฉันนะหรอ หึๆๆ จะบอกให้ก็ได้ จำชื่อฉันให้ดีล่ะ ฉันคือ รอ ไอกัส นายของเจ้าในอนาคตไงล่ะ 5555”ชายคนนั้นตอบกลับมาอีก ด้วยท่าทางหยิ่งยะโส ทำให้ไมยิ่งไม่แน่ใจ “เอาละ ข้าเสียเวลากับเจ้ามากเกินพอแล้ว ข้าไม่สนหรอกนะว่าเจ้าเป็นใคร แต่เจ้าไม่มีวันหยุดยั้งข้าได้หรอก5555” “อย่านะ”ไมตะโกน แต่ “ เอื้อ!” สายไปแล้วไม สิ่งที่ไมโอล่ากลัว ได้เกิดขึ้นแล้ว ผู้ชายคนนั้น หรือคนที่เรียกตัวเองว่า ไอกัส ได้เฉือนคอของแม่เธอเรียบร้อยแล้ว “แม่...!” ไมโอล่าตะโกนสุดเสียงด้วยความตกใจ “ตามมันไป”มีย่าที่ค่อนข้างจะตกใจเช่นกัน ตะโกนบอกคนแถวนั้น แล้วรีบวิ่งนำไปก่อน “ท่านแม่”นอดอลที่เพิ่งเคลียร์เรื่องเนิมเสร็จ ได้วิ่งเข้ามาพอดี “ไปซิ ยังไม่ไปอีก”ทีเมริตามนอดอลมา ทันได้ยินที่มีย่าพูด จึงพูดเตือนสติคนและทหารเหล่านั้นที่กำลังร้องไห้ แล้ววิ่งตามไป นอดอลรีบไปนั่งอยู่ข้างๆไม “ไม ๆ”แม่เธอเรียก “ ลูกจงตามมันไป ไปตามของที่มันเอาไปด้วย ” “อะไรค่ะ”ไมถาม “จี้ทองนายวา ของสำคัญของเราไง”แม่เธอพูดด้วยความลำบาก แล้วก็“แม่ แม่ ฮือๆๆ ไม่จริงๆ”
“ไมโอล่า แย่แล้วละ แม่ของเธอ” “แม่ฉันเป็นอะไร” ไมโอล่าพูดดักคอผู้ชายคนนั้น “ว่าไง เนิม บอกฉันมาสิ แม่ของฉันเป็นอะไร เนิม เนิม เนิม !” “ครึก”
เนิมลมลงเสียงดังโครม “ เนิม!” มีย่าอุทาน “ครึกๆๆๆ” ไมโอล่า ปล่อยเนิม แล้วรีบวิ่งไป “อ้าว ไม รอด้วยสิ ฝากด้วยนะนอดอล” มีย่าพูด แล้วรีบวิ่งตามไมโอล่าไป ปล่อยให้ทีเมริ และ นอดอลยืนอึ้งอยู่
“ครึกๆๆ” ไมโอล่า และ มีย่ารีบวิ่งไปหาแม่
หน้าห้องๆหนึ่ง “ไมโอล่า โมอ่า กับ มีย่า โมนีล่า” ไมโอล่าพูดด้วยความเหนื่อยหอบ ทันใดนั้นประตูสีน้ำตาลขลิบทองก็ปรากฏขึ้นมา ไมโอล่ารีบเปิดเข้าไป
“ หยุดนะ!” ไมโอล่าตะโกนอย่างตกใจ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที เธอหน้าซีดมาก เพราะภาพที่เธอกำลังเผชิญนั้นคือ ภาพที่แม่ของเธอซึ่งป่วยหนักอยู่นั้น โดนผู้ชายคนหนึ่งเอามีดจี้คอเตรียมพร้อมที่จะแทงได้ทุกเวลา “พวกอาลิ ไม” มีย่ากระซิบกับไม ทำให้เธอสะดุ้งเล็กน้อย ไมกวาดตาดูตามผิวหนังของชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว เห็นเป็นสัญลักษณ์แปลกๆ เธอมองไปที่หน้าของชายคนนั้น “อย่าทำอะไรนะ นายต้องการอะไร”นั่นคือสิ่งที่ไมโอล่าพูดขึ้นด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย “ต้องการอะไรนะหรอ หึ ตอนนี้สิ่งที่ฉันต้องการนะอยู่กับฉันแล้ว”ผู้ชายคนนั้นตอบด้วยท่าทางแฝงนัย “อะๆไร นายเป็นใครกัน” ไมตัวสั่นเล็กน้อย “ฉันนะหรอ หึๆๆ จะบอกให้ก็ได้ จำชื่อฉันให้ดีล่ะ ฉันคือ รอ ไอกัส นายของเจ้าในอนาคตไงล่ะ 5555”ชายคนนั้นตอบกลับมาอีก ด้วยท่าทางหยิ่งยะโส ทำให้ไมยิ่งไม่แน่ใจ “เอาละ ข้าเสียเวลากับเจ้ามากเกินพอแล้ว ข้าไม่สนหรอกนะว่าเจ้าเป็นใคร แต่เจ้าไม่มีวันหยุดยั้งข้าได้หรอก5555” “อย่านะ”ไมตะโกน แต่ “ เอื้อ!” สายไปแล้วไม สิ่งที่ไมโอล่ากลัว ได้เกิดขึ้นแล้ว ผู้ชายคนนั้น หรือคนที่เรียกตัวเองว่า ไอกัส ได้เฉือนคอของแม่เธอเรียบร้อยแล้ว “แม่...!” ไมโอล่าตะโกนสุดเสียงด้วยความตกใจ “ตามมันไป”มีย่าที่ค่อนข้างจะตกใจเช่นกัน ตะโกนบอกคนแถวนั้น แล้วรีบวิ่งนำไปก่อน “ท่านแม่”นอดอลที่เพิ่งเคลียร์เรื่องเนิมเสร็จ ได้วิ่งเข้ามาพอดี “ไปซิ ยังไม่ไปอีก”ทีเมริตามนอดอลมา ทันได้ยินที่มีย่าพูด จึงพูดเตือนสติคนและทหารเหล่านั้นที่กำลังร้องไห้ แล้ววิ่งตามไป นอดอลรีบไปนั่งอยู่ข้างๆไม “ไม ๆ”แม่เธอเรียก “ ลูกจงตามมันไป ไปตามของที่มันเอาไปด้วย ” “อะไรค่ะ”ไมถาม “จี้ทองนายวา ของสำคัญของเราไง”แม่เธอพูดด้วยความลำบาก แล้วก็“แม่ แม่ ฮือๆๆ ไม่จริงๆ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น