ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : องครักษ์
,k องครักษ์
    ทุกคนบุกเข้าไปในปราสาทนั้น และพวกเขาก็ต้องเจออะไรที่มันยิ่งกว่า ยิ่งกว่าจริงๆ องครักษ์อีกสี่ตัวยืนอยู่ตรงนั้น แต่พวกเขาก็ไม่มั่นใจด้วยซ้ำ ว่าที่พวกเขาเห็น มันคืออะไรกันแน่ พวกมันตัวใหญ่กว่า บึกบึนกว่า และข้อสำคัญ
“อี๊! ทั้งน่าเกียจ ทั้งน่ากลัว ตัวอะไรนะ” มีย่าหลุดปากออกมาอย่างรั้งไม่อยู่ แต่เธอยังคงคงเสียงแผ่วเบาไว้ เธอคงกลัวว่าถ้าพวกมันได้ยินแล้วจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆมั้ง
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” ฟีเนล่าพูด “แต่ถ้าฉันคิดไม่ผิด มันน่าจะเป็น... พวกอาลิเหมือนกัน แต่มีเชื้อปีศาจมากกว่า”
“เชื้อปีศาจมากกว่าอีกหรอ” ทีเมริพูดหวาดๆพลางกลืนน้ำลาย
   
พวกเขาเริ่มถูกพวกมันล้อม ทุกคนก้าวถอยหลังจนหลังติดกัน พวกเขารอโอกาสที่จะโจมตีอยู่ แต่พวกมันก็ไม่ละสายตาไปไหนเลย    จนกระทั่ง
      “อ้า!”
ไมโอล่ากระโดดขึ้นไปที่พวกมันตัวหนึ่ง ที่อยู่ด้านหน้าเธอ เธอใช้มีดฟันกลางหัวมัน พวกมันอีกสามตัวหันมาดู ไคตะกับคนที่เหลือจึงใช้โอกาสนี้หลบออกมาจากวงล้อม ไมโอล่ากระโดดลงด้านหลังพวกมันแล้วหันมาอีกครั้ง  เธอรีบหยิบไม้กายสิทธิ์ออกมาอย่างรวดเร็ว
“มีโอนีล่า!”
ตาข่ายพุ่งออกมาจากปลายไม้ คลุมพวกมันทั้งสามตัวไว้  แต่ อีกตัวนึงล่ะ
“ไม!!!” มีย่าตะโกนเตือน
ไมโอล่ารีบหันไปข้างหลัง แต่ สายไปแล้ว องครักษ์อีกตัวอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว และแล้ว
“ฟ้าว!!!”
แสงสีขาวสว่างจ้าจนทุกคนต้องใช้แขนบัง ปีศาจทั้งสี่ตัวหายไปในทันที แต่มันยังทิ้งเสียงโหยหวนไว้ให้พวกไมหวาดเสียวเล่น ทันทีที่แสงหายไป ทุกคนเบิกตาขึ้นอีกครั้ง และ พวกเขาก็พบกับสิ่งที่ไม่น่าเชื่อเลย ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ
    ทุกคนบุกเข้าไปในปราสาทนั้น และพวกเขาก็ต้องเจออะไรที่มันยิ่งกว่า ยิ่งกว่าจริงๆ องครักษ์อีกสี่ตัวยืนอยู่ตรงนั้น แต่พวกเขาก็ไม่มั่นใจด้วยซ้ำ ว่าที่พวกเขาเห็น มันคืออะไรกันแน่ พวกมันตัวใหญ่กว่า บึกบึนกว่า และข้อสำคัญ
“อี๊! ทั้งน่าเกียจ ทั้งน่ากลัว ตัวอะไรนะ” มีย่าหลุดปากออกมาอย่างรั้งไม่อยู่ แต่เธอยังคงคงเสียงแผ่วเบาไว้ เธอคงกลัวว่าถ้าพวกมันได้ยินแล้วจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆมั้ง
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน” ฟีเนล่าพูด “แต่ถ้าฉันคิดไม่ผิด มันน่าจะเป็น... พวกอาลิเหมือนกัน แต่มีเชื้อปีศาจมากกว่า”
“เชื้อปีศาจมากกว่าอีกหรอ” ทีเมริพูดหวาดๆพลางกลืนน้ำลาย
   
พวกเขาเริ่มถูกพวกมันล้อม ทุกคนก้าวถอยหลังจนหลังติดกัน พวกเขารอโอกาสที่จะโจมตีอยู่ แต่พวกมันก็ไม่ละสายตาไปไหนเลย    จนกระทั่ง
      “อ้า!”
ไมโอล่ากระโดดขึ้นไปที่พวกมันตัวหนึ่ง ที่อยู่ด้านหน้าเธอ เธอใช้มีดฟันกลางหัวมัน พวกมันอีกสามตัวหันมาดู ไคตะกับคนที่เหลือจึงใช้โอกาสนี้หลบออกมาจากวงล้อม ไมโอล่ากระโดดลงด้านหลังพวกมันแล้วหันมาอีกครั้ง  เธอรีบหยิบไม้กายสิทธิ์ออกมาอย่างรวดเร็ว
“มีโอนีล่า!”
ตาข่ายพุ่งออกมาจากปลายไม้ คลุมพวกมันทั้งสามตัวไว้  แต่ อีกตัวนึงล่ะ
“ไม!!!” มีย่าตะโกนเตือน
ไมโอล่ารีบหันไปข้างหลัง แต่ สายไปแล้ว องครักษ์อีกตัวอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว และแล้ว
“ฟ้าว!!!”
แสงสีขาวสว่างจ้าจนทุกคนต้องใช้แขนบัง ปีศาจทั้งสี่ตัวหายไปในทันที แต่มันยังทิ้งเสียงโหยหวนไว้ให้พวกไมหวาดเสียวเล่น ทันทีที่แสงหายไป ทุกคนเบิกตาขึ้นอีกครั้ง และ พวกเขาก็พบกับสิ่งที่ไม่น่าเชื่อเลย ไม่น่าเชื่อเลยจริงๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น