คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Dear Brother : ไอ้เนี้ยอ่ะน่ะ พี่ของฉัน!!
Chapter 2
Haidar
ตอนนี้ฉันอยู่ ณ โรงอาหารของ ไฮสคูล ขนาดใหญ่ในฝรั่งเศษ ถึงฉันจะเรียนที่ฝรั่งเศษแต่ฉันเป็นลูกครึ่งเอเชียน่ะ ฉันเป็นลูกครึ่ง ไทย-เกาหลี-ฝรั่งเศษ คือสามชาติเลย และฉันก็เป็นสาวเท่หน่ะ หรือที่ใครๆเรียกกันว่าทอมนั้นแหละ แล้วเมื่อกี้ฉันก็ดันไปคั่วเด็กที่มีเจ้าของแล้วไง แต่ฉันไม่ผิดว่ะ ยัยเด็กนั้นไม่บอกเองนี้นา
" ไอ้ทอม " เอ๊ะ! เสียงคุ้นๆใครว่ะ ฉันหันไปหาเสียงที่เรียกมา ปรากฎว่าเป็นไอ้คนเมื่อเช้า แม่งจะหาเรื่องกันให้ได้ไงว่ะ ว่าแต่ไอ้นี่มันชื่อแลนอ่ะไรว่ะ ชื่อแม่งแปลก
"...." แต่ฉันก็ไม่ตอบไอ้นั่นอยู่ดี
" เฮ้ย!หยิ่งหรอว่ะ " ไอ้แลนนั่น ก้าวขายาวเข้ามาหาฉัน แล้วกระชากแขนฉันเข้าไปหาตัวของเขา
" ไรมึงว่ะ " ฉันพูดพร้อมสะบัดแขนออกจากมือนายนั่น
" หึ่ยแก พี่แลนเดอร์หล่อโหดเกรด 11 มีเรื่องกับพี่ไฮหน้าหล่อเกรด 9 เว้ยแก "
" จริงดิแก คราวนี้แกเชียร์ใครดีล่ะ พี่แลนก็หล่อเข้ม พี่ไฮก็หล่อน่ารัก " และที่ได้ยินนี้คือเสียงซุบซิบนิทาส่วนนึงของสาวๆรอบๆโรงอาหาร หึ! เชียร์ใครงั้นหรอ เชียร์ใครฉันไม่สน ที่รู้ๆฉันไม่ยอมพวกนี้ง่ายๆหรอก
" หนิ นักเรียนเธอทำอะไรกันหน่ะ ทะเลาะวิวาทกันหรอห้ะ " แต่อยู่ๆก็มีเสียงอาจารสูงอายุของฝ่ายปกครองดังขึ้น ที่ฉันจำได้เพราะฉันเข้าห้องปกครองบ่อยหน่ะ555 " ป่าวคับจาร " ไอ้แลนออกตัวก่อนเลย
" ฉันจะเชื่อเธอได้ยังไง ไหนอีกคนหันหน้ามานี้ แล้วตอบฉันสิ " ใครๆจารเขาเรียกใคร " เฮ้ย! ทอมจารเขาเรียกไม่ได้ยินไงว่ะ " ซะ ซวยแล้วตรู จารคนนี้ยิ่งคาดโทษฉันเอาไว้ด้วย เอาไงดีหันไม่หัน
" เอาว่ะ หันก็หันตายเป็นตาย " ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วค่อยๆหันไป " ดีค้าบ อะ..อาจาร " ฉันพูดติดๆขัดๆ " นี่ เธออีกแล้วหรอ ไม่ต้องพูดอะไรแล้วเธอทั้งสองคนตามอาจารไปที่ห้องปกครองเดี๋ยวนี้เลย " พออาจารเขาเห็นหน้าฉัน เขาก็หันมาสั่งทั้งฉันและไอแลนทันที
" อ่าวจาร ผมบอกไม่ได้ทะเลาะไง " ไอ้แลนยังคงโวยต่อ
" หึ ฉันไม่เชื่อเธอหรอก เธอทั้งสองคนหน่ะประวัติแต่ล่ะคนดูได้ที่ไหนกัน " พอจารเขาพูดเสร็จเขาก็เดินออกไป
" มึงนี่แสบใช้ได้นี่หว่า อาจารเขาจำเด็กได้ไม่กี่คนหรอก นี่เขาจำมึงได้แสดงว่ามึงไม่ใช่เล่นๆน่ะเนี้ย " ไอ้แลนพูดเย้ย และเดินไปทางอื่น แหม! เค้าก็จำมึงได้เหมือนกันแหละว่ะ
ณ ห้องปกครอง
ห้องปกครองแอร์เย็นมว๊ากกก นี่พูดจริงไม่ได้เล่น555-.- เรากลับมาเข้าเรื่องกันดีกว่า คือตอนนี้ฉันสิงสถิตอยู่ที่ห้องปกครองของโรงเรียน ก็เรื่องที่จะต่อยกับไอ้แลนหน่ะสิ ดันมีอาจารย์สูงอายุมาเห็นเข้าส่ะก่อน แถมอาจารย์คนนี้เขาก็คาดหัวฉันไว้อยู่แล้วด้วย ถึงจะปฏิเสธยังไงก็คงไม่รอด
" ไหนบอกเหตุผลมาสิว่า ทำไมพวกเธอสองคนจะต้องมามีเรื่องต่อยตีกันในโรงเรียน ห้ะ? " พอเข้าห้องมาได้ห้านาที อาจารย์เขาก็ตั้งคำถามยาวเหยียดมาให้ ฉันและไอแลน
" ..... "
" ..... " แต่เราทั้งสองคนกลับเงียบ แหม! ทีเมื่อกี้นี้ปากดี ทีนี้ไม่พูดล่ะ คือฉันว่านายแลนหน่ะ
" เงียบทำไมหล่ะ!! เป็นใบ้กันรึไง!! " คราวนี้อาจารย์ป้า(ขออนุญาตเรียก555)เขาขึ้นเสียงมากขึ้น
" ปะ..ป่าวคับ " ทั้งฉันและไอแลนมองหน้ากันก่อนจะพูดปฏิเสธพร้อมกัน
" แหม! ทียังงี้รักกันขึ้นมาเชียวน่ะ " จารย์ป้าพูดเหน็บแนม " แล้วตกลงจะบอกเหตุผลเรื่องที่จะต่อยตีกันได้รึยัง "
" เราไม่ได้ทะเลาะกันคับ " ไอแลนพูดตอบ
" แน่ใจ? " จารย์ป้าถาม
" คับๆ ใช่มั้ยไอทอม " ไอแลนใช้ไหล่กระแทกฉันแต่ไม่มองหน้า ประมาณส่งซิกให้ หึ่ยย แต่ฉันไม่ได้ชื่อทอมสักหน่อย
" ชะ..ใช่คับ เราไม่ได้ทะเลาะกันคับเราแค่ทำความรู้จักกันเฉยๆคับ " ฉันพูดโกหกยาวเหยียด " งั้นกอดกระชับความสัมพันธ์ให้ฉันดูหน่อยซิ "
เพื่ออออ?? ฉันหันไปมองไอแลนซึ่งไอ้แลนก็หันมาพอดี แถมยังส่งยิ้มกวนส้นมาให้ฉันด้วย " ได้คับจารย์ " ไอแลนพูดจบ ก็หันมาดึงตัวฉันเข้าไปกอด " เสร็จกูแน่ไอ้ทอม " พอพูดจบไอแลนก็ผลักฉันออกทันที เสร็จห่าไรว่ะ แม่งพูดไม่เก็ท
“ ได้ คราวนี้ฉันจะยอมปล่อยพวกเธอไป แต่ถ้าเห็นอีกทีฉันจะให้พวกเธอไปบำเพ็ญประโยชน์แน่นอน ”
บำเพ็ญประโยชน์หรอ เรียกส่ะหรูเชียวให้ขัดห้องน้ำอ่ะดิไม่ว่า ยัยอาจารย์ป้าเอ้ยยย
ณ คฤหาสน์อันใหญ่โต
เอ่อ....จะว่าบ้านก็ไม่น่าจะใช่ จะว่าคฤหาสน์ก็ไม่เชิง คือบ้านรวยหน่ะ555 ไม่ใช่และ-.- ตอนนี้ฉันและน้องสาวถูกส่งมาที่บ้านเพื่อนพ่อ ใช่น้องสาวฉันมีน้องคนนึงชื่อ ฮานะ ยัยเด็กนี่เพิ่งอยู่เกรด 4 เอง
จบเรื่องน้องมาต่อเรื่องที่พ่อบอกว่าจะส่งฉันมาคุมความประพฤติ ก็ปกติฉันอยู่หอกับไอ้ครูส และพ่อเองก็รู้ดี ว่านิสัยฉันกับไอ้ครูสไม่ต่างกันเลยสักนิด แต่ไม่เข้าใจทำไมต้องส่งยัยเด็กบ้านี่มาด้วย ฉันเกลียดด็ก
เออ.....ฉันบอกหรือยังว่าฉันชื่อไฮดร้า ดอร์น ไม่มีชื่อกลางด้วยแฮะ ช่างๆคือฉันเรียนอยู่เกรด 9 หน่ะ และเป็นเด็กที่แสบมากกกกก ไม่มีความเป็นผู้หญิงเลยสักนิด ห้าว ถึก แถมยังกวนส้นทีนนิดๆด้วย (นางเอกเรายังมีความดีเหลืออยู่ม่ายเนี้ย)
“อ่าวหนูๆมาถึงแล้วหรอลูก” เสียงหญิงสาวอายุประมาณนึง เอ่ยทักฉันอย่างอ่อนโยน คุณนายคฤหาสน์นี้ชัวร์ “สวัสดีค่ะ คุณ...”
“อ่อ....ฉันชื่อ ‘ฮัน ฮันนาบุ’ น่ะจ้ะ เป็นภรรยาของคุณ ‘ล็อตโต้ ไนเลอร์’ คุณอาที่เป็นเพื่อนกับพ่อเธอไงจ้ะ”
คุณนายฮันอธิบาย เพื่อนคุณพ่อคืออาล็อตโต้นี่เอง ตอนฉันเด็กๆเค้าไปบ้านฉันบ่อยหน่ะ แต่เดี๋ยวนี้เค้าย้ายรากฐานมาอยู่ฝรั่งเศสแทนคุณแม่ของเค้า ส่วนคุณนายฮันน่าจะเป็นคนเกาหลีน่ะ ชื่อก็เกาหลี หน้าก็เกาหลี
“แล้วหนูๆชื่ออะไรจ้ะ”
คุณนายฮันเห็นฉันยืนเงียบเลยชวนคุย “ไฮดร้าค่ะ ไฮดร้า ดอร์น ส่วนนี่น้องค่ะชื่อ ฮานะ ค่ะ” ฉันต้องพูดค่ะทุกประโยคที่คุยกับคุณนายฮันเลยหรือเปล่าเนี้ย “อ่อจ้ะ ป้ารอนค่ะช่วยให้เด็กมาเอากระเป๋าหนูไฮดร้าไปเก็บห้องที่เตรียมไว้ด้วยน่ะจ้ะ”
พอพูดกับฉันเสร็จ คุณนายฮันก็หันไปออกคำสั่งกับแม่บ้านคนนึง “ค่ะ คุณนาย
ฮัน” แม่บ้านข่านรับก่อนจะหันไปพูดกับสาวใช้คนอื่น
“แม่ครับ เย็นนี่ผม.....” จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายอายุคงใกล้ๆกับฉัน ตะโกนมาจากชั้นสองของบ้านพร้อมเดินลงมา แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเค้าเห็นหน้าฉัน เห้ยย!! ไอ้ห่าแลน
“ไอ้แลน”
“ไอ้ทอม” แหม ยังจำชื่อฉันไม่ได้อีกหรือไงห้ะ
“อ่าวนี้รู้จักกันแล้วหรอจ้ะ” คุณนายฮันถามอย่างสงสัย
“ไม่รู้ค่ะ เราไม่รู้จักกันค่ะ” ฉันพูดเสียงหนักแล้ว ค้อนไปที่ไอ้แลน ใครจะอยากรู้จักล่ะ “ใช่ครับ เราไม่รู้จักกันสักหน่อย เนอะไอ้ทอม” ไอ้.....
“นี่แลนเดอร์ พูดจาดีๆหน่อยสิ ถ้ายังไม่รู้จักกันก็ นี่น้องเค้าชื่อ ไฮดร้า ส่วยยัยนตัวเล็กนั่นชื่อ ฮานะ” คุณนายฮันอธิบาย
“ส่วนหนูไฮดร้านี่เจ้า แลนเดอร์ลูกน้าเอง และน้าจะให้เค้าป็นพี่ให้กับหนูทั้งสองคนน่ะจ้ะ” อ่อ แลนเดอร์สิน่ะ นึกว่าแลนอะไร แต่เห้ย!! พี่หรอ ไม่เอาน่ะเว้ย ไม่ได้อยากมีพี่สะหน่อย
“ได้คับแม่” ฉันกำลังจะพูดขัด แต่ไอ้แลนนี่มันขัดฉันส่ะก่อนอีก อะไรของไอ้นี่ว่ะ แม่ง-.-
“ไปพาน้องๆไปดูห้อง เออหนูฮานะ หนูนอนคนเดียวได้ใช่มัยลูก ถ้าไม่ได้ป้าจะได้ให้ย้ายไปนอนกับพี่เค้า” คุณนายฮันหันมาถามเจ้าตัวเล็กบ้าง หึ! ยัยนี่นอนคนเดียวตั้งแต่เกิดด้วยซ้ำ
“ได้ค่ะ” ยัยตัวเล็กตอบเสียงเบา
จากนั่นไอ้แลนก็เดินนำขึ้นไปดูห้องบนชั้นสอง ห้องแนกับน้องอยู่ตรงข้ามกัน ส่วนห้องข้างๆเป็นห้องของไอ้แลน แม่ม...ทำไมต้องเป็นมัน
“ไอ้ทอม” เสียงไอ้แลนเรียกฉัน
“ไรมึง” ฉันตอบอย่างไม่สบอารมณ์
“เห้ย เรียกดีๆน่ะเว้ย ทำไมต้องขึ้นมึงกู” ไอ้แลนเริ่มโวยวาย ผู้ชายห่าไรก็ไม่รู้เรื่องมากชิบ
“เออ ตกลงมีไร”
“คืนนี้จะไปหา” ห้ะ.... มาทำไมไม่ทราบครับ
“มาทำห่าไร ห้องตัวเองไม่มีไงว่ะ”
“แม่งพูดแต่ล่ะคำ หลงเหลือความเป็นผู้หญิงบ้างดิว้ะ” บ่นอีกและ ไอ้ตุ้ดเอ้ย ขี้บ่นชิบ “....”
“หน่ะแม่ง ไม่ตอบอีก” บ่นอีกและ
“อะไรนักหนาว่ะ พูดก็บ่น ไม่พูดก็บ่น” เริ่มอารมณ์เสียแล้วน่ะไอ้ตุ้ด
“ขึ้นเสียงไมว่ะ” ก็อยากขึ้นอ่ะ มีไรไม่ทราบ
มาเพิ่มตอนแล้วววววววววว
มุมคุย
พี่เจอพี่แล้วววววววววววววว ( ว อีกพันตัว ) หนุกไม่หนุกบอกกันเนอะ
ความคิดเห็น