ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love of you รักแรกอันแสนยาวนาน

    ลำดับตอนที่ #4 : มารผจญ

    • อัปเดตล่าสุด 21 ต.ค. 54



    � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �4

    � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � มารผจญ

    ณ บ้านฉันเอง 06.30 น.

    � � � � ฮาว~~~เช้าแล้วไปอาบน้ำดีกว่า ฉันเดินไปหยิบผ้าเช็ดัวเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จภายใน20นาที�
    ติ้ด ติ้ด อ่าโทรศัพท์มา
    � � � �(ฮโหล)

    � � � �(วันนี้ฉันจะไปรับรีบแต่งตัวเร็วๆ)

    � � � �(นายเป็นใคร??แล้วมีสิทธิอะไรมาสั่งฉัน)

    � � � �(ฉันเอ็ม ฉันมีสิทธิความเป็นเพื่อนไง)

    � � � �(ฉันไปตกลงเป็นเพื่อนนายตอนไหน)

    � � � �(เมื่อวานไง)

    � � � �(ไม่ต้องมานะ)

    � � � �(หึ หึ)
    � � �ติ้ด~� ตัดสายซะเลย หึ ไปอาบน้ำดีกว่า ซ่า ซ่า ว้ายยย~~หนาวๆ น้ำเย็นอะ พออาบเสร็จแล้วฉันก้เดินไปหยิบยูนิฟอร์มมาใส่
    ก๊อก ก๊อก ��
    � � � "คุณหนูคะมีคนมาหาคะ"
    � � � ว้ายย!!มาจริงหรอ ทำไงดีอะ....อ้อ!!�
    � � � "เดี๊ยวฉันลงไปป"
    � � � "คะๆ"
    � � � ตึง ตึง แนะนอนฉันรวบรวมความกล้าลงไปเผชิญหน้ากับเอ็มยังไงฉันจะไม่ยอมไปกับนายยย!
    � � � "ไปกินข้าวเร็วเดี๊ยวสาย"
    � � � "ฉันไม่ไปกับนาย"
    � � � "เธอต้องไป ว้า 6.40 น.แล้วมีเทสตอนเช้าด้วยจะไปทันไหมน่าา"
    � � � "..."
    � � � "ถ้าไปสายไม่มีคะแนนเก็บแน่เลย"
    � � � "ปะ...ไปก็ได้ ขอกินข้าวก่อน"
    � � � "เร็วๆสิ"
    � � � "รู้แล้วน่าา"
    � � � อ่า อิ่มละข้าวขาหมูอร่อยจัง พอเสร็จแล้วฉันก็เรียกเอ็มให้ไปขับรถ(เหมือนเขาเป็นคนขับรถส่วนตัวเลย 55)
    ภายในรถ 06.50 น.
    � � � "นี่นาย นายจะมารับฉันทุกวันเลยหรอ??"
    � � � "อืม...แต่ถ้ามีธุระก็จะไม่ไปรับ"
    � � � สาธุ ขอให้ติดธุระทุกวันเลยย โอม เพี้ยง!!
    � � � "ทำไมถึงถาม"
    � � � "ช่างฉันเถอะน่า"
    ณ โรงเรียนโฮลี่ฮอพ 07.00น.
    (บันทึกพิเศษ:จี)
    � � � �ในขณะที่ฉันกำลังเดินเล่นกับเพื่อนๆอยู่นั้นก็มีรถสปอร์ตแสนคุ้นเคยแล่นเข้ามาจอดแต่กับมียัยเด็กใหม่เดินลงมา ฮึย!!เจ็บใจนัก
    � � � "ต๊าย ตายดูนั้นสิจียัยเด็กใหม่ควงเอ็มของเธอมานู่นแล้ว"
    � � � "ฉันเห็นแล้ว!!"
    � � � � ฉันตะคอกใส่เพื่อนรักอย่างเหลืออดแต่ช่างเถอะตอนนี้ฉันมีเรื่องที่ต้องทำ ฮึยยัยบ้าแกไม่มีวันแย่งเอ็มไปจากฉันได้หรอก!!!
    � � � "เอ็มคะ!!เหนื่อยไหมคะ"
    � � � "เอ่อ...นายคุยกับแฟนนะฉันไปละ"
    � � � �คิดว่าฉันจะยอมให้ไปง่ายๆหรอฮะ ฉันไม่ยอมหรอก
    � � � "คิดจะไปง่ายๆรึไง!!"
    � � � � ฉันเดินตรงเขาไปกระชากมือของยัยนั้นไว้จนยัยนั้นต้องรีบหันกับมาตามแรงกระชาก
    � � � "มีไรอีกละ"
    � � � "เพียะ!!! สำหรับที่เธอแย่งแฟนคนอื่น"
    � � � "..."
    � � � "เพียะ!!! สำหรับทีี่เธอคิดจะเป็นศัตรูกับฉัน"
    � � � "..."
    � � � "แล้วนี่ก็..."
    � � � หมับ!!
    � � � �ฉันกำลังจะตบสั่งสอนมันอีกรอบกับมีมือของใครคนนึงเขามาห้ามไว้
    � � � �"อย่ายุ่งกับบีนะ"
    � � � �"เอ็มนายไม่ต้องช่วยฉัน ฉันจะไปละดูแลแฟนตัวเองดีๆอย่าให้ออกมากัดคนอื่นได้"
    � � � � กรี๊ดดดดดดดดด!!!มันด่าฉันนนนน
    � � � �"แก๊!!!!"
    � � � �"จีครับ ไปหาอะไรกินกันเถอะครับบ"
    � � � � ฮึย!!แกรอดตัวไปนะ
    � � � �"ก็ได้คะ~~"
    � � � � ฉันจึงพาเอ็มเดินไปหาน้ำดื่มมม
    � � � �"เอ็มดื่มอะไรดีคะ~~"
    � � � �"จีดื่มไร ผมก็ดื่มครับ :))"
    � � � �"งั้นเอาน้ำผลไม้ปั่น2แก้ว คะ ชีสพายบูลเบอรี่ 2ชุด และขอความร่วมมือถ้าคุณเสริฟเสร็จแล้วช่วยไปไกลๆด้วยฉันจะอยู่2ต่อ2"
    � � � �"อ่อ...คะๆ"
    5 นาทีผ่านไป (เร็วมาก)
    � � � �"นี่คะ น้ำผลไม้ปั่น2แก้วชีสพายบูลเบอรี่2ชิ้นคะ"
    � � � �"อืม...อร่อยจะครับ"
    � � � �"งั้นเอ็มกินให้หมดเลยนะคะ"
    � � � �"ครับเรารีบกินแล้วไปเทสตอนเช้ากันเถอะครับ"
    � � � �"คะๆ"
    (จบบันทึกพิเศษ:จี)

    � � � � � � � � � � � � � � �..........................................................�

    ณ ห้อง 5-2

    � � � � เอ...ทำไมยังไม่มาอีกนะ รึว่า!!!ยังไม่ทันที่ฉันจะคิดต่อก็มีเสียงคนข้างๆดังขึ้น
    � � � � �"ว่าไง"
    � � � � �"ว่าไงละ -*-"
    � � � � �"เป็นไรอะ"
    � � � � �"เรื่อง-ของ-ฉัน!!!"
    � � � � �"เธอเสียงดังเกินไปแล้วนะ"
    � � � � �"ชิ ชะ"
    �คลื่นนนนนน
    � � � � �"นักเรียนจ๊ะเตรียมตัวเทสได้แล้วจ๊ะ"
    � � � � �"คะ/ครับ"
    � � � � �"อ่าวันนี้เรามา...และบลาๆๆๆๆๆๆ"
    17.00 น. ณ บ้านฉันเอง
    � � � � �"ขอบคุณที่มาส่ง"
    � � � � �"ไม่เปนไร"
    � � � � �"นี้"
    � � � � �"อะไรหรอ"
    � � � � �"อ่อ ป่าวๆไปละ บายยย"
    � � � � � อ่าาาา มีความสุขขขขที่สุดดด ~~ ลัลลาาาาาา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×