รักของเรสเบี้ยน - นิยาย รักของเรสเบี้ยน : Dek-D.com - Writer
×

    รักของเรสเบี้ยน

    นิยายเรื่องนี้เป้นนิยายสำหรับคนที่เคยมีความรักกับเพศเดียวกัน และเรื่องนิยายต่อไปนี้อาจจะไม่ซึ้ง ไม่ดารม่า เหมือนนิยายของคนอื่นๆ เรื่องไม่มี18+นะค่ะ ขอบคุนที่อ่านนะค่ะ ขอบคุนค่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    37

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    37

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักสีเทา
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 พ.ค. 59 / 03:06 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "นี่!!ไอ้บีม..มึงจะซึมอีกนานมั้ย??"เสียงเพื่อนรักคนเดียวของฉันที่ตอนนี้เรียกเตือนสติของฉันดังขึ้น
    "อ๊ะ!!..ฮ๊ะอะไรนะ..บ้านกุน้ำซึม??..ชิบหายแร้วววว!!" "มึงหยุด..อย่ากวนตีน"ฉันที่ตอนแรกซึมๆเพราะเสียใจจากรักครั้งก่อน
    จนทำหั้ยฉันต้องทำตัวเป้นคนเฉื่อยแฉะเชื่องช้ามากกกก..ตกใจสะดุ้งฟังผิดๆเพี้ยนๆไปจนเพื่อนรักของฉันต้องด่า
    เตือนสติอีกครั้ง "แร้วมึงมีไรอ่ะ..ถึงเรียกกุเนี่ย"ฉันที่ตั้งสติได้ก้ถามอย่าง งง
    "ป่าวว..กุแค่จะถามว่าลงไปกินข้าวกลางวันกับกุมั้ย??" เพื่อนรักของฉันถามอย่างเป้นห่วง(มั้งนะ!!!!!)
    "อ๋อ..ไปดิ..ว่าแต่มึงจะกินไรอ่ะ..กุคิดไม่ออกหว่ะ"ฉันที่ตอนนี้ไม่อยากคิด ไม่อยากกิน ไม่อยากเดิน อยากอยุ่เฉยๆมากกว่า
    "เอ้าอีนี่..งั้นไม่ต้องลงไปซื้อน้ำ มานั่งคุยกับกุตรงโต๊ะหินอ่อนล่ะกันนะ" "อื้ม..โอเคร" ฉันที่ตอบออกไปอย่าง ขี้เกียจ เต้มทน
    พอเดินไปซื้อน้ำมาเรียบร้อย ข้าวตัง เพื่อนรักของฉันก้ถามเปิดปะเด้นเป้นคนแรก
    "บีม..กุรุ้นะเว้ยว่ามึงอกหักอ่ะ" "หื้มม..อกหักนี่ไคเป้นคนบอกมึง" ฉันที่ตกใจที่เพื่อนของฉันรุ้ความจิงที่ปิดไว้
    "ไม่มีหรอก..กุดูเฉยๆก้รุ้ว่ามึง อกหักหนักมากกก" "หึ!! รุ้ด้วยว่าหนักมาก"ฉันที่ขำในลำคอเบาๆก่อนที่จะบอกออกไปตรงๆว่า
    "อื้ม..ใช่"ฉันที่ไม่อยากสนใจกับความรักที่มันเริ่มขึ้นเพราะอยากลองอยากรุ้ ของผู้ชายหรอก

    ######################

    "กลับมาแร้วคร้าาาาาาา"ฉันที่ตะโกนเสียงลั่นบ้านบอกคนในบ้านว่าฉันกลับมาแร้ว
    "อืม..หิวมั้ยกินไรดีวันนี้"แม่ของฉันเป้นฝ่ายทักทายก่อนด้วยการถามถึงอาหารมื้อเย้นวันนี้
    "อืมมมมม..ไม่อ่ะแม่..เด่วอ้วนอ่ะ ขึ้นบ้านก่อนนะ"ฉันที่ยังมีอาการเหมือนตอนอยุ่โรงเรียน
    'ตึก ตึก ตึก ป๊าบ!!" เสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นเพียงคู่เดียวก้เงียบหายไปแต่ปิดท้ายเสียงปิดประตูที่ดังไม่แพ้กัน
    "เฮ้ออออ..เหนื่อยโว้ยยยยย"ฉันที่รุ้สึกล้ามากที่ต้องนั่งเรียนคณิต 4-5 ชั่วโมงติดกัน จนปวดหัวมากกกก
    "เฮ้อ..พรุ้งนี้สอบปลายภาคเเร้วว จะได้เป้นพี่ใหญ่แร้วโว้ยยยย 555555555 วู้วววๆๆ" ฉันที่แหกปากเสียงดัง
    เพราะนึกดีใจที่จะเป้นพี่ใหญ่ในโรงเรียน แต่ก้เหนื่อยเมื่อนึกได้ว่าจะต้องสอบ ปลายภาคอันแสนน่าเบื่อของชีวิต
    "อาบน้ำดีกว่ากุ"ฉันที่พูดกับตัวเองเพราะรู้สึกเหนียวๆเหม็นๆที่ตัว จึงรำคาญเร้ยอยากอาบน้ำมาก

    "หาวววววว..เฮ้อ..นี่โมงแร้วเนี่ยยยย.ห๊ะ!!ตี5ไคปลุกกุว่ะ"ฉันที่เหมือนมีคนเอาตีนมาสะกิดหัวแรงๆจนตื่น
    "นอนต่ออีกซักพักดีกว่า"ผ่านไปไปถึง30นาที ก้มีเสียงจากสรรวค์เรียกชื่ออย่าง อลังการรรร
    "บีมมมม..บีมมมมตื่นได้แร้วลูก 6โมงแร้วนะ" ฉันที่สะดุ้งขึ้นตกใจว่าตัวเองนอนนานขนาดนั้นเร้ยหรอ
    พอฉันหยิบโทรศัพพ์ขึ้นมาเพื่อดู นาฬิกา ณ ตอนนี้อย่างลุ้นๆ
    "เชี่ยยยยยย..5:15นาที โคดจะ6โมงเร้ยยย

    "แม่สวัสดีค่ะ" ฉันที่มาถึงโรงเรียนก้บอกลาคุนแม่ ก่อนวิ่งขึ้นห้องสอบ
    "แฮ่กๆๆๆ..สอบไปแร้วกี่วิชาว่ะ??"ฉันที่มาเป้นคนสุดท้ายของห้อง ถามเพื่อนรักออกไป
    "ยังไม่สอบ"ฉันที่โล่งอก ที่ยังไงสอบและเหนื่อยยังไม่หายก้ต้องปวดหัวกับข้อสอบคณิต
    ที่โคดน่ากลัว 'คณิตศาสตร์ จ๋าาาา พรุ้งนี้อย่ายากแบบนี้นะ'ฉันคิดในใจอย่างนึกกลัวที่ต้องเจอกับชีฟคณิตอีก 3 วัน

    ###########################

    ดีใจนะค่ะที่มีนิยายเป้นของตัวเอง จะพยายามนะค่ะ
    ช่วนเป้นกำลังมจด้วยนะค่ะ ขอบคุนค่ะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น