ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    5Gentle:The hansome สะดุดรักนายหน้านิ่ง

    ลำดับตอนที่ #9 : บทเรียนที่สอง ความเศร้า

    • อัปเดตล่าสุด 15 ม.ค. 57


    ฉันได้ทำแต่หน้าตะลึงตะลึงอะไรนะ "กิมจิฮิปปี้ กับ ป้อกกี้แช่เย็นหรอ" ฉันชี้แล้วถามเขาแบบงง
    "5555 กิมจิฮิปปี้หรอ ชื่อน่ารักดีนะ'' เขาเอาแต่ตลก ฉันเลยหยิกเตือนสติเอาซะเลย
    "โอ้ยๆเจ็บ เออคือ เนี่ยของที่เผ็ดที่สุดในที่แห่งนี้ จริงๆแล้วอะนะ ของพวกนี้ก็ไม่ได้เผ็ดมากแต่เขาทำแบบพิเศษหนะ บทเรียนในวันนี้ก็คือ!!!!!!ความเศร้านั้นเอง" -_- งงเต้กเลยคะ กิมจิแฮปปี้ กับ คุกกี้สีดำ เนี่ยมันเกี่ยวอะไรกับความเศร้ากันเนี่ย (เปลี่ยนไปทุกชื่อเลย)
    "มันเกี่ยวอะไรกันหรอ"
    "ก็กินเผ็ดแล้วก็เลยน้ำตาไหลไง"-_- ความคิดของเจ้านี้
    "เออ เออ'' ฉันกินเข้าปากคำเเรก มันเรียกว่าอะไรนะ ฮาจิบังปี้ๆหรอ หรือว่า ลูกหงี้ผัดผักหรอ โอ้ย ลืมลืม ชั่งมันเถอะ 
    "น้ำตาเธอไหลแล้ว" อะไรนะ เออใช้ ฉันมัวแต่คิดชื่อจนเพิ่งรู้
    "อ้าก เผ็ดมากกก ขอน้ำที" ฉันจะยื่นไปเอาน้ำแต่เขา เอาน้ำออกห่างจากตัวฉัน
    "นี้ หึก หึก นาย หึก หึก" สะอึกคะสะอึก 
    "กินต๊อกบกกี้สิ" อ้ากกก จะบ้าตาย เขาเอาน้ำมาไว้ข้างแก้มแล้วท้าทายฉัน กินอะไรนะ ไส้กรอกหั่นเล็กๆสีดูเลือดๆๆมากๆอันเนี่ยนะ 
    "เออ ฉันจะกินเจ้าบีกกี้ก็ได้" อ๊ะ พูดผิดไปป่ะเนี่ย
    "5555 บิกกี้ หรอ อะไรของเธอเนี่ย" เขาหัวเราะชอบใจ แล้วลูบหัวฉัน ฉันรีบตักไอ้เจ้า....เออไอ้นี้อะ ลืมชื่อ ToT 
    โอ้ย ไอ้นี้มันเผ็ดกว่าอันเมื่อกี้อีก
    ''น้ำตาเธอไหลเยอะมากเลยนะนะ" เขาทำหน้่อึ้งอึ้งแล้ว เช็ดน้ำตาให้ฉัน
    "ก้ หึกหึก เพร หึกหึก" จะพูดว่าก็เพราะนายเราพูดบ้าอะไรเนี่ย
    "อะน้ำ เย็นชื่นใจเลยหละ'' ฉันรีบดื่มอย่างรวดเร็ว เอ๊ะ ทำไมหายเผ็ดเร็วจัง
    "นายทำไมหายเผ็ดเร็วมากเลยอะ"
    'ก็ฉันเพิ่งใส่น้ำตาลไปเมื่อกี้เอง" -_- คิดว่านี้มันน้ำวิเศษซะอีก
    "มาแล้วคร้าบบบ หมี่เย็นออนเซ็นขอคาราวะ"
    "อะไรนะคะ หมี่เย็นคนเป็น หรอคะ" ฉันทำหน้าตะลึงก็แหงอะดิ หมี่เย็นใส่คนเป็นเนี่ยนะ
    "ม...ไม่มีอะไรครับ ขอบคุณนะครับ" ซุงพูดตัดหน้าขณะที่ฉันยังคงอ้าปากข้าง เขาพยายามยัดหมี่เย็นคนเป็นๆ เข้าปากฉัน 
    "อย่านะ" เขาจับปากฉันให้ค้างเอาไว้ แล้วยัดมันเข้าปากฉัน ฉันทำท่าจะคาย
    "นี้ อย่าคายเชียว ไม่งั้นฉันพาเธอขึ้นเตียงแน่'' 0-O ขึ้นเตียงเลยหรอ ฉันรีบเคี้ยวแล้วกลืน
    "นี้มันอร่อยจัง ไม่ใช่เนื้อคนนี้นา"
    "ก็ไม่ใช่ไง" เขายิ้มแล้วลูบหัว จนจะยุ่งแล้วค่าาาา
    "นี้แปลว่านายตั้งใจสั่งของเผ็ดเผ็ดให้ฉัน แล้ว นายจะนั่งกินของอร่อยแบบนี้คนเดียวรึไง"
    "อืม อะจะเห้ย ม...ไม่ใช่'' ฉันทุบเขาไม่หยุด จนอยู่ๆเขาก็เอาร่างของเขาเข้าโอบกอดฉันแล้ว จูบที่หน้าผากของฉันยังไม่ได้ตั้งตัวเลย แก้มแดงหน้าแดงไปหมดแล้ว เขาเริ่มเลื่อนหน้ามาที่หน้าของฉัน และ ฉันก็ทำหน้าเหมือนอย่าน่ะ อย่าทำ แต่ว่าเขาก็ เอาริมฝีปากของเขาทาบกับริมฝีปากของฉัน จูบของเขายังคงอุ่นเหมือนนมเหมือนเดิม เขาเข้าจูบฉันแบบอ่อนโยนและเริ่มร้อนแรงขึ้น เอาอีกแล้วเสียงหัวใจของฉันเต้นแรงมากๆ ตอนนี้ฉันไม่ได้ยินเสียงของคนที่กำลังคุยกันเลย ได้ยินแต่เสียงหัวใจตัวเอง>< เขาจูบฉันแบบอ่อนโยนขึ้นและ เอามือมาลูบแก้มของฉัน ฉันควรออกห่างเขาแต่ฉันไม่ขยับ ดันจิกไหล่เขาก่อนที่จะทรุดลงไปสลบ เขาจูบฉันนานพอสมควรก่อนที่จะคลายปากของเขาออกมา และ ก็พบว่ามือของเขาเลื่อนมาถึงแถวขาแล้ว เขารีบปล่อยมือ 
    "ขอโทษที ที่ผิดสัญญา" ตอนนี้ฉันหน้าแดงมาก เพราะเขาไม่เคยจูบนานขนาดนี้มาก่อน
    "ม..ไม่เป็นไร'' ฉันไม่รู้จะตอบอะไร เขาเลยยิ้มแล้วอยู่อยู่ก็รีบหยิบเงินวางบนโต๊ะแล้วก็ จูงมือฉันออกไป
    "ตอนนี้ ฉันอารมณ์ดีมากเลยหละ ไปชอปปิ้งกันเถอะ" หือ อารมณ์ดีงั้นหรอ
    วันนั้นเขาก็พาฉันช้อปจนเพลิน

    "นี้พาฉันเข้าร้านเหล้าที"
    "ไม่เอาฉันไม่อยากให้เธอดื่มอะไรทั้งนั้น"
    "ขอแก้วเดียวน้าาา" ฉันทำตาปิ้งอ้อนวอนเขา และ เขาก็ใจอ่อนให้ดื่มแค่แก้วเดียว
    "อ่าาาาา" เมาซะแล้วเรา พอดีฉันเป็นคนคออ่อนหนะคะ
    "งั้นกลับกันเถอะเดี่ยวไปส่งที่บ้าน"
    "ไม่เอ๊า นายไปส่งฉ๊านนที่บ้านไม่ได้หรอก ถ้าแม่บ้านเห้นนนจะตกจายยย'' ฉันโซเซแต่ว่าตอนนี้เขาเอาตัวเขาเข้าไปอยู่ในอ้อมแขน
    "ไม่เอา เธอไปคนเดียวไม่ได้หรอก''
    "ใครว่าฉานนนปายยยคนเดียห๊าาาา ปายยกะรถงายยย" ฉันพูดบ้าอะไรเนี่ย เขาอุ้มฉันแบบไม่ทันตั้งตัวเลย แต่ไม่มีแรงพูดแล้วหละ เขาพาฉันมาคอนโดของเขา เอาตัวฉันขึ้นบนเตียง แล้วเสยผมฉันขึ้นมา 
    "เธอนี้ เมาแล้วน่ารักมากเลยนะ' เขาพูดอะไรเนี่ย "และ อีกอย่างตอนเมาเธอน่าจูบมากเลยหละ"
    "นาย :X" หมอนี้ฉวยโอกาสฉันตลอดเวลาเลยหรอเนี่ย แต่ฉันก็ฝืนไม่ได้ก็คนมันหมดแรงแล้วนิ แต่คราวนี้เขาจูบแบบเบาๆ อ่อนอ่อนมันทำให้ฉันไม่อยากหยุด >< อย่าคิดนะกัส และแล้วเขาก็ถอนริมฝีปากออกมา 
    "แต่ฉวยโอกาสมันไม่ดีนี้หว่า" พึ่งคิดได้รึงายยยยยยย อยู่ๆฉันก็รู้สึกว่ามีร่างอันอบอุ่นของเขามาโอบฉันไว้แต่ดูเหมือนนี้มัน เขาถอดเสื้อนี้นา อ้ากกกกก ฉันลืมตาขึ้นมา อ้าากกกกก ขาวจัดเลยอะ เห้ย อย่าคิดนะกัส เขากอดฉันเพิ่มมากขึ้น จนตอนนี้จมูกของฉันชนอกเขาแล้ว เอ๋อ ไม่ไหว หลับเอาตัวรอดดีกว่า
    เช้าวันต่อมาก็พบว่าเขาหายไปแล้ว ก็ดีนะ ฉันไปอาบน้ำที่ห้องเขา แล้วเอาชุดที่เขาซื้อให้เมื่อนวานไปเปลี่ยน
    "อ้าว เธอ เห้ย" เขารีบหันหลัง เพราะฉันกำลังใส่เสื้อผ้า
    'นี้ เข้ามาไม่บอกกล่าวอะไรกันเลย แล้วจะให้ฉันหลบไปที่ไหนเล่า"
    'ก็เธอไม่ควรทำแบบนี้" เขายังหันหลังอยู่นะ
    'เสร็จแล้ว" ฉันเข้าไปจับไหล่เขา ตอนนี้ 9:00 โอ้ย ฉันจะต้องไปเรียนสายแน่ๆเลย
    ''อะ กินข้าวกันก่อน" -_-
    "นี้ นายยังมี่อารมณ์มากินอีกหรอ นี้ 9:00 โมงแล้วนะ"
    "อืม แต่ฉันขอโทษนะ เมื่อคืนฉันฉวยโอกาสจูบเธออะ แต่ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำอีก"
    "เออ อืม'' เขานี้ซื่อสัตย์กับฉันจริงๆ
    ตอนนี้เราถึงโรงเรียนตอน 10:30 เออ เอาเข้าไป เราต้อบไปวิ่งรอบสนาม 5 รอบ แล้วฉันก็โดนตำหนิเรื่อง ใส่เสื้อผิดระเบียบ ตอนนี้ ตัวของเขาเปียกมา เพราะ เขาวิ่งแทนฉัน เขาเปียกจนเห็นเรืองร่างแบบจัดแจ้ง และ เขาก็สบัดผม  หล่อเว่ร์อ ><
    "นักเรียนคะ วันนี้เราจะมาเต้น ลีลาศกันนะคะ'' -O- ฉันเต้นไม่เป็น ซุงได้จับคู่กับคนอื่น และเขาก็เต้นได้ perfect มาก แล้วฉันละ เอาไงดีเนี่ย
    ''ต่อไป คู่เลขที่ 23 กับ 24 มา" ฉันต้องออกไปแล้ว
    " 1 2 3 เริ่ม" ตอนนี้ไอ้คนเลย 23 เหวี่ยงฉันตั้งแต่เริ่มเลย แทนที่มือของฉันต้องกลับไปหาอกของเขา ตามที่อ่านมาอะนะ แต่ ฉันดันพลิ้วมากไปหกล้มหน้าคว่ำ ทุกคนต่างเข้ามามุง
    "เดี๋ยว ผมพาเธอไปห้องพยาบาลเองครับ" อยู่ๆก็มีมือหนึ่งไม่ใช่ซุง ไม่ใช่เสียงซุง เสียงใครอะ 


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×