ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    5Gentle:The hansome สะดุดรักนายหน้านิ่ง

    ลำดับตอนที่ #8 : ย่านเกาหลี

    • อัปเดตล่าสุด 15 ม.ค. 57


    ตอนนี้ฉันก็ออกมาจากโรงพยาบาลแล้ว ก็กำลังจะเดินออกไป อย่างมีอิสระ "อ้าาา ดีจังหมกอยู่ในนั้นตั้งนาน" ฉันเดินออกไปนั่ง แท็กซี่กลับบ้าน พอเดินเข้ามาก็เห็น ปู่ ย่า ตา ยาย พี่ ป้า น้า อา แม่ พ่อ มารอแบบรวมญาติ
    "โฟกัส ไม่เป็นไร เย้เย้'' ทุกคนเฮฮาเป็นเสียงเดียวกันมีฉันที่ทำหน้าแบบ-_- หลังจากนั้นก็ตอบคำถามญาติๆ แล้วกอดกัน กราบลาแล้ว บ๊ายบาย
    "เฮ้อ เหนื่อย" ฉันล้มตัวลงที่เตียงขนเป็ดกรอบทองอันแสนนุ่มนวนเบาๆ และหลับไปเลย 
    เวลา 01:00 
    "หิวจัง หาไรกินดีกว่า'' ฉันไปขับรถ แล้วเจอร้านบะหมี่น่ากินเลยหละเลยเข้าไป เสียอย่างเดี่ยว เจอพวกขี้เมาเต็มเลยพวกเขาหันมามองฉันเป็นสายตาเดียวกัน ทำหน้าแหลมๆใส่ฉัน แกจะกลืนกินฉันรึไงย่ะ :u พี่คนขายก็ดันเป็นผู้ชาย เชง้อมอง นมน๊มอยู่นั้นแหละ จะออกไปก็ก้่าวไม่ออกเลยอะ มืดแปดด้าน
    ตึกๆ 
    "เอาหมี่เกี๊ยวสองครับ" เสียงที่ฉันคุ้นเคยมากๆดังขึ้นมาแล้ว เอาผ้า หรือ เสื้อไม่รู้มาคลุมฉัน ให้บังอก แล้วเอาเสื้ออีกตัวทับที่ขาฉัน
    "ซุง นายมาได้ไง" ฉันทำตาแบบเนี่ย OoO ใส่เขา
    "ทำไมหละ ก็ฉันอยากมาหาเธอไง" หมอนี้หนิ ตอบได้แบบว่า อะน่ะ
    "ฉันหมายถึงรู้ได้ไงว่าฉันอยู่ที่นี้" 
    "ฉันนะหรอ.....ไม่รู้สิ" -_- อะไรของเขาเนี่ย
    "เอาช่างไปเถอะ ขอบใจนะที่มาช่วย''
    "แล้วเธอคิดยังไงมากินร้านนี้เนี่ย ไม่มีตาดูรึไง ขี้เมาเต็มเลย" จี๊ดๆๆๆ เลย 
    "นี้ฉันป่าวตาบอดนะ แค่ยังไม่ทันได้มอง" ฉันตีเขาเบาๆ
    ''บะหมี่เกี๊ยวมาแล้วครับบบบ" อีตาคนขายมันยังเชง้าแต่เเล้วก็มีแผ่นหลังของชายคนหนึ่งมากันให้ นั้นก็คือ ซุง!!!!!
    "อยากมองมาก มองของฉันไปก่อนสิ" เขาคงทำหน้าโหดใส่หมอนั้น หมอนั้นแจ้นไปเลย เขากลับมานั่งแต่เปลี่ยนมานั่งข้างฉันแล้ว โอบเอวฉันเอาไว้ ทำฉันกินไม่ลง
    "นี้ คือปล่อยได้ปะ คนจะกินข้าว"
    "ไม่เอาอะ ฉันหวงเธอ'' >< หมอนี้พูดอะไรเนี่ย รีบกิน รีบไปดีกว่าจะได้ไม่ต้องอยู่อ้อมแขนเขา แต่ว่าก็อยากอยู่นะค่าาาาา
    จะว่าไปเขาแต่งตัวหล่อมากเลยนี้นา ซูทดำสนิท หอมกลิ่นดอกไม้ด้วย ไม่เอาไม่เอา กิน เราต้องแค่กิน
    "นี้ ไม่มองหน้าฉันบ้างเลยหรอ กินอยู่ได้ ตะกละจัง" จี๊ด จี๊ดมากกกกค่าาาา
    "นี้ ก็หิวไง'' ซุงไม่พูดอะไรแค่ยิ้มมุมปาก ฉันกลับมาบ้าน จริงๆเขาจะพาฉันกลับมาด้วยซ้ำแต่โชคดีที่สู๊ดดดด ฉันมีรถ 55555555+ ว้ายไม่งาม
    เช้าวันต่อมา
    ครูก็พูดปาวปาวไป แต่ฉันง่วงก็เลยหลับไปเลย ไม่สนใจหรอกว่ายังไง สวยอยากนอนคะ ^O^
    "ประวีดา" อ๊ะ นั้นชื่อของฉันไม่ใช่หรอ ฉันรีบสะดุ้งตื่น
    "ทำไมหรอคะ หมดคราบแล้วหรอคะ'' ฉันลุกพรืดแล้วพูดดังแจ้วๆเลย
    "ฝันกลางวันสินะจ้ะ ออกไป!!!!!" จ้าาาไปก็ได้ อีคุณเธอก็สอนน่าเรียนมากเลยนะค่ะ 
    ตอนนี้ฉันกำลังยืนฟังเพลงแล้วกางแขนให้ขนานพร้อมคาบไม้บรรทัด
    ตึกๆ
    เห้ยใครมาวะ เดี๋ยวเดี๋ยว ฉันรีบเอาหูฟังใส่กระเป๋าคืน แล้วทำท่าเหมือนเดิม นั้นมัน ซุงนี้หว่า ตาย โดนล้อแน่
    "นี้เธอ มายืนทำอะไร'' นั้นฉันหนีไม่พ้นจริงๆ
    ''อ้อ อั้นอับอางอันไอเอ้า ไอไอเอ้าอ้องอะ" จะเข้าใจหรือไม่ไม่รู้ แต่หน้าเขาคือ -_- ไปแปลเอาเองนะค่ะ
    ''ชั่งเถอะ เข้าห้องได้แล้วเดี๋ยวสาย" เขาลูบหัวฉันแล้วเข้าไปแบบ ครูไม่ว่าอะไรเลยอ้ะ อิจฉา
    ครูคนนี้ชั่งเห็นแก่คนหล่อจริงๆเลยนะแม่คู๊รรรรรรรรรร
    กริ๊งงงงงงงงง อะเหือกจะตายเพราะเสียงกริ่งนี้หละจะ 
    "555 แม่คนขี้เซา'' อีตาซุงมาล้อฉัน
    "นี้นาย" ฉันปาไม้บรรทัดไปใส่เขา แต่เขาหลบทัน แล้วทำหน้าแบบ ฮิฮิฮฺุฮิ อย่างนั้น
    ''ไปกินข้าวก่อนน้าาาาา" ไอ้.......บ้า
    ฉันก็ไปกินข้าวที่โรงอาหาร A โรงอาหารคนรวย ซึ่งเขาก็ไปเป็นกลุ่มของเขา 
    "ป้าคะ หนูเอา กรี๊ดกร๊าด'' อันแรกเสียงฉัน อันแหกปากกรี๊ดนี้ไม่ใช่แล้ว ฉันหันไปมองแบบอารมณ์เสีย แต่นั้นมัน ออร่าจัดเลย แก๊ง 5 Gental นี้ มีซุงนำหน้าเลย หล่อจัด แต่ฉันก็เก็บอาการแล้วทำหน้ามุ่ยๆใส่เขา เขาเอะใจมอง แล้วทำปากแบบไม่มีเสียงว่า
    ''เป็นอะไร" ฉันไม่ตอบเอาหูฟังอุดหุแล้วสั่งข้าว 
    "หนูเอา ข้าวผัดอเมริกาคะ เอาไข่สุกสีขาว เอาน้ำมันนิดเดียว เอาผักเยอะเยอะนะคะ'' คนสวยเลือกเยอะคะ
    พอฉันนั่งลงโต๊ะก็บังเอิญถัดไปจากหมอนั้น แล้วพอเงยหน้าขึ้นมาก็เจอ ไอ้ซุงอีก เขาทำหน้ายิ้มแบบสะใจ แล้วฉันก็ทำท่าจะต่อย ทำให้เพื่อนมองฉัน แล้วหันไปมองหนุ่มๆที่ก้มหน้าตากิน 
    ''ม...ไม่มีอะไร''
    เย็นวันนั้น ฉันเดินกลับคนเดียว
    "เดี๋ยวก่อนสิ โฟกัส" นั้นมันเสียงซุง ฉันหันไปมองแบบทันที
    "มีอะไร"
    "เธอยังจำเรื่องบทเรียนได้ไหมหละ"
    "เอ๋อ ก็อืม" อยู่ๆเขาก็ลากมือฉันไปเลยพาขึ้นรถเขาแล้วไปไหนก็ไม่รู้ 
    "แล้วรถชั้นหละ''
    "..."
    "นี้ ตอบมาสิ" ฉันโยกตัวเขา
    "นี้อยากโดนชนอีกหรือไง'' เขาตะคอกใส่ฉัน ทำเอาฉันนั่งเอา Ipone มานั่งเล่น และ ก้มแบบไม่กล้ามองเขา
    "ขอโทษที่ตะคอกนะ" เขาขอโทษแบบอายๆ
    ''ไม่เป็นไร'' ถ้าฉันโวยนายก็ยิ่งตะคอกใส่ฉันอะเด้
    "ถึงล่ะ'' เขาพาฉันมาที่ย่านเกาหลี ที่มีแต่ของเกาหลี 
    "เคยมายังหละ'' เขาหันมายิ้มถามฉัน
    "เคยสองสามครั้ง กับ เพื่อนหนะ''
    "แต่ฉันไม่เคย'' -_-
    "แล้วพามาทำไมเนี่ย" ฉันโวยใส่เขาแล้วทำหน้ามุ่ยๆ "เอาน่าา" เขาลากมือฉันไปที่ไหนไม่รู้ แล้วมาหยุดอยู่ที่ร้ายขาย อาหารเกาหลี เขาพาฉันเข้าไปกระซิบคนขายแล้วเดินมานั่งกับฉัน
    "นี้ นายไปกระซิบอะไรเขาหละ'' ซุงยิ้มแล้วไม่ตอบ ฉันก็เลยหยิกเขาไปเลย
    ''โอ้ย เจ็บๆ'' สมแล้ว
    "มาแล้วครับ กิมจิ HipHop กับ ต๊อกบักกี้เต้นระบำครับ"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×