ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ฉันคิดถึงนาย
"คุณหนูคะ ตื่นได้แล้วคะ คุณคีย์รออยู่นะคะ" เสียงของคุณป้าที่ฉันรักมากเรียกขึ้น ทำให้เปลือกตาอันบาง และ ขาว ของฉันลือขึ้นอย่างช้าๆ
"ค่าาาา'' ฉันตอบแล้วขยี้ตา ตอนนี้หัวฉันยุ่งไปหมด ก็เลยไปอาบน้ำ
ตึกๆ
"มาแล้วหรอ" คีย์พุ่งมากอดฉันอย่างแน่นสุดๆ แต่ฉันกลับไม่อยากรับกอดของเขา ผลักเขาออก
"นายอย่ามาทำแบบนี้นะ เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันเลยนะ'' ฉันชี้หน้าเขา แล้วทำหน้าให้ดูน่ากลัวที่สุด ฉันทำได้ป่ะเนี่ย หน้าเขาดูแบบเหมือนเพิ่งกินของบูดมา และ เขาก็ไปนั่งทานมื้อเช้าแบบไม่พูดคุยกับฉัน ก็ยังดีนะ ที่ไม่โวยอะไร
ณ โรงเรียน
ฉันมองไปทุกซอกมุมของห้อง ห้องอาหาร ห้องสมุด ห้องดนตรี ห้องเรียน แต่กลับไม่เจอซุง ปกติเขาจะมาสายและเอาเสื้อยัดในกางเกง รีบๆหน่อย แต่วันนี้ไม่มี
"เฮ้อ'' ฉันถอดใจที่จะตามหาเขาแล้ว ฉันคิดว่าตัวเองไม่เคยอยากเจอหน้าของเขาเลย แต่ ฉันโกหกตัวเองมาตลอด ได้!ฉันจะทำให้นายเห็นว่าฉัน จะใช้บทเรียนการเป็นครู ของนาย มาทำให้ฉันเก่งให้ได้
ตอนเที่ยง
"กัสมาดูนี้สิ'' เพื่อนของฉันเรียกฉันไปที่ๆมีคนมุงเยอะๆ
"นี้ การเข้าประกวดแอ้กติ้ง เธอน่าจะลองนะ จะได้ดูด้วยว่าเธอหนะเก่งจริงๆ" ว้าว แจ๋วเลย ฉันจะได้โชว์ความสามารถของตัวเองแล้ว ^[+++]^ ฉันยิ้มแฉ่งแล้วไปสมัคร
"นี้ เธอทำอะไรหนะ" เสียงของผู้ชายที่ฉันคุ้น
"มีอะไรหรอคีย์" เขาไม่ตอบแล้วเดินเข้ามาจับคางฉัน
''เรามาเป็นแฟนกันตามที่เธอสัญญากันดีกว่า" หมอนี้พูดอะไรเนี่ย เขาประทับริมฝีปากของเขาที่ปากฉัน แต่ปากฉันไม่ยอมตอบสนอง และ ผลักเขาออกจากตัวฉัน
"นี้ นายไม่ควรทำอย่างนี้กับฉันนะ'' ฉันตบเขาไปด้วย
"แต่เธอก็ผิดสัญญาเธอไม่ได้รักฉันแล้ว แต่เธอไปรักผู้ชายอีกคนแทน"
"แล้วยังไงหละ"
"ฉันก็เลยจะให้เธอลองคิดดูไง ว่าชอบหมอนั้นไหม ถ้าชอบเธอควรไปบอกรักเขา แล้วเลิกหลอกตัวเอง"
"แล้วนายจะทำยังไงละ" เขาไม่พูดอะไร ประกบปากขอเขาที่ปากฉัน คราวนี้ฉันก็ประกบตามเพราะฉันก็อยากรู้จริงๆว่าฉันชอบใครกันแน่ เขาจูบกับฉันแบบดูจริงใจมาก แต่สำรับฉันมันเหมือนจูบกับ น้ำเปล่าทั้งเย็น และ ไม่น่าหลงไหล ฉันผลักเขาออกอีกรอบ
"ดูเหมือนฉันจะไม่ได้ชอบนายจริงๆ"
"งั้นก็ดี'' เขาเดินจากฉันไป แต่จะให้ฉันไปบอกรักซุงยังไง เขาไปเมืองนอกแล้วนะ แต่ ฉันยังมีทางเลือก ฉันมองที่ใบเข้าแข่งการแสดง
"ฉันต้องเป็นนักแสดงที่ดีให้ได้"
วันที่ 1 แห่งการซ้อม
"เอ้า เต้นได้ 1..2..3" วันนี้ฉันไปเรียนเต้น และ หมุนติ้วติ้ว
ปัง
"กัส กัส'' ตอนนี้ฉันไม่รู้อะไรเลยว่าเป็นอะไรไปแล้ว
''ฟื้นแล้วหรอกัส" คีย์ที่มานั่งรอฉันในสถานะเพื่อนที่หวงใยเดินเข้ามา
"ฉ้านนเป็นรายยยหรออ" มันมึนคะ พูดอะไรไม่ค่อยรู้เรื่อง
"เธอหมุนไปเรื่อยๆแล้วก็ล้มสลบไปเลยหนะ"-_- เงิบเลย คิดว่ามาถูกทางแล้วนะ
"งั้นฉันจะไปเต้นใหม่ละกัน"
"เดี่ยว เธอเพิ่งหายนะ'' เขาทำหน้าแบบ เจอคิมเบอรี่งั้นแหละ
"อืม" ฉันตอบแบบนั้นแล้วเข้าไปในห้องใหม่สูดลมหายใจลึกๆๆๆๆๆๆ
"ไปหละ" ฉันเข้าไปหมุนติ้วๆๆๆๆๆๆๆกับเขาอีก
ปัง
โอ้ย พ่อแก้วแม่แก้วช่วยหนูด้วย หนูเจ็บ ToT
ซุง
ผมกำลังนั่งจิบชาอยู่ในเครื่องบินที่กำลังบินกลับมาที่ไทย หลังจากได้ข่าวว่า โฟกัสลงแข่งขันการแสดง ผมคงอดเป็นห่วงเธอไม่ได้
"นี้ ฉันว่าเธอกลับบ้านเถอะกัส" ตอนนี้เลือดกำเดาฉันไหลแล้ว และ ฉันก็ถูกคีย์พยุงขึ้นรถไป
"ตอนนี้ ฮึก ฮึก ฉันหนาวววว" ไข้จับฉันซะแล้ว
"ทานยาไปก่อนนะ เดี๋ยวไปเอานมอุ่นๆมาให้" เขาเดินออกไปในขณะที่ฉันพยายามลุกขึ้นมากินยา และ คิดถึงเขาคนนั้น เฮ้อ ยิ่งคิดยิ่งเสียใจ ไม่คิดดีกว่า
''เอ้า นมอุ่นอุ่น ช่วยให้สมองเธอโล่งมากขึ้นนะ" เขายื่นนมอุ่นอุ่นที่อยู่ในถ้วยแก้วน่ารักๆของฉันลายมิกุมาให้ ฉันดื่มแบบช้าๆ เหมือนรสจูบของซุงเลย ><
"ขอบใจนะ" หลังจากนั้นฉันก็หลับไปเลยหละ
"ค่าาาา'' ฉันตอบแล้วขยี้ตา ตอนนี้หัวฉันยุ่งไปหมด ก็เลยไปอาบน้ำ
ตึกๆ
"มาแล้วหรอ" คีย์พุ่งมากอดฉันอย่างแน่นสุดๆ แต่ฉันกลับไม่อยากรับกอดของเขา ผลักเขาออก
"นายอย่ามาทำแบบนี้นะ เรายังไม่ได้เป็นแฟนกันเลยนะ'' ฉันชี้หน้าเขา แล้วทำหน้าให้ดูน่ากลัวที่สุด ฉันทำได้ป่ะเนี่ย หน้าเขาดูแบบเหมือนเพิ่งกินของบูดมา และ เขาก็ไปนั่งทานมื้อเช้าแบบไม่พูดคุยกับฉัน ก็ยังดีนะ ที่ไม่โวยอะไร
ณ โรงเรียน
ฉันมองไปทุกซอกมุมของห้อง ห้องอาหาร ห้องสมุด ห้องดนตรี ห้องเรียน แต่กลับไม่เจอซุง ปกติเขาจะมาสายและเอาเสื้อยัดในกางเกง รีบๆหน่อย แต่วันนี้ไม่มี
"เฮ้อ'' ฉันถอดใจที่จะตามหาเขาแล้ว ฉันคิดว่าตัวเองไม่เคยอยากเจอหน้าของเขาเลย แต่ ฉันโกหกตัวเองมาตลอด ได้!ฉันจะทำให้นายเห็นว่าฉัน จะใช้บทเรียนการเป็นครู ของนาย มาทำให้ฉันเก่งให้ได้
ตอนเที่ยง
"กัสมาดูนี้สิ'' เพื่อนของฉันเรียกฉันไปที่ๆมีคนมุงเยอะๆ
"นี้ การเข้าประกวดแอ้กติ้ง เธอน่าจะลองนะ จะได้ดูด้วยว่าเธอหนะเก่งจริงๆ" ว้าว แจ๋วเลย ฉันจะได้โชว์ความสามารถของตัวเองแล้ว ^[+++]^ ฉันยิ้มแฉ่งแล้วไปสมัคร
"นี้ เธอทำอะไรหนะ" เสียงของผู้ชายที่ฉันคุ้น
"มีอะไรหรอคีย์" เขาไม่ตอบแล้วเดินเข้ามาจับคางฉัน
''เรามาเป็นแฟนกันตามที่เธอสัญญากันดีกว่า" หมอนี้พูดอะไรเนี่ย เขาประทับริมฝีปากของเขาที่ปากฉัน แต่ปากฉันไม่ยอมตอบสนอง และ ผลักเขาออกจากตัวฉัน
"นี้ นายไม่ควรทำอย่างนี้กับฉันนะ'' ฉันตบเขาไปด้วย
"แต่เธอก็ผิดสัญญาเธอไม่ได้รักฉันแล้ว แต่เธอไปรักผู้ชายอีกคนแทน"
"แล้วยังไงหละ"
"ฉันก็เลยจะให้เธอลองคิดดูไง ว่าชอบหมอนั้นไหม ถ้าชอบเธอควรไปบอกรักเขา แล้วเลิกหลอกตัวเอง"
"แล้วนายจะทำยังไงละ" เขาไม่พูดอะไร ประกบปากขอเขาที่ปากฉัน คราวนี้ฉันก็ประกบตามเพราะฉันก็อยากรู้จริงๆว่าฉันชอบใครกันแน่ เขาจูบกับฉันแบบดูจริงใจมาก แต่สำรับฉันมันเหมือนจูบกับ น้ำเปล่าทั้งเย็น และ ไม่น่าหลงไหล ฉันผลักเขาออกอีกรอบ
"ดูเหมือนฉันจะไม่ได้ชอบนายจริงๆ"
"งั้นก็ดี'' เขาเดินจากฉันไป แต่จะให้ฉันไปบอกรักซุงยังไง เขาไปเมืองนอกแล้วนะ แต่ ฉันยังมีทางเลือก ฉันมองที่ใบเข้าแข่งการแสดง
"ฉันต้องเป็นนักแสดงที่ดีให้ได้"
วันที่ 1 แห่งการซ้อม
"เอ้า เต้นได้ 1..2..3" วันนี้ฉันไปเรียนเต้น และ หมุนติ้วติ้ว
ปัง
"กัส กัส'' ตอนนี้ฉันไม่รู้อะไรเลยว่าเป็นอะไรไปแล้ว
''ฟื้นแล้วหรอกัส" คีย์ที่มานั่งรอฉันในสถานะเพื่อนที่หวงใยเดินเข้ามา
"ฉ้านนเป็นรายยยหรออ" มันมึนคะ พูดอะไรไม่ค่อยรู้เรื่อง
"เธอหมุนไปเรื่อยๆแล้วก็ล้มสลบไปเลยหนะ"-_- เงิบเลย คิดว่ามาถูกทางแล้วนะ
"งั้นฉันจะไปเต้นใหม่ละกัน"
"เดี่ยว เธอเพิ่งหายนะ'' เขาทำหน้าแบบ เจอคิมเบอรี่งั้นแหละ
"อืม" ฉันตอบแบบนั้นแล้วเข้าไปในห้องใหม่สูดลมหายใจลึกๆๆๆๆๆๆ
"ไปหละ" ฉันเข้าไปหมุนติ้วๆๆๆๆๆๆๆกับเขาอีก
ปัง
โอ้ย พ่อแก้วแม่แก้วช่วยหนูด้วย หนูเจ็บ ToT
ซุง
ผมกำลังนั่งจิบชาอยู่ในเครื่องบินที่กำลังบินกลับมาที่ไทย หลังจากได้ข่าวว่า โฟกัสลงแข่งขันการแสดง ผมคงอดเป็นห่วงเธอไม่ได้
"นี้ ฉันว่าเธอกลับบ้านเถอะกัส" ตอนนี้เลือดกำเดาฉันไหลแล้ว และ ฉันก็ถูกคีย์พยุงขึ้นรถไป
"ตอนนี้ ฮึก ฮึก ฉันหนาวววว" ไข้จับฉันซะแล้ว
"ทานยาไปก่อนนะ เดี๋ยวไปเอานมอุ่นๆมาให้" เขาเดินออกไปในขณะที่ฉันพยายามลุกขึ้นมากินยา และ คิดถึงเขาคนนั้น เฮ้อ ยิ่งคิดยิ่งเสียใจ ไม่คิดดีกว่า
''เอ้า นมอุ่นอุ่น ช่วยให้สมองเธอโล่งมากขึ้นนะ" เขายื่นนมอุ่นอุ่นที่อยู่ในถ้วยแก้วน่ารักๆของฉันลายมิกุมาให้ ฉันดื่มแบบช้าๆ เหมือนรสจูบของซุงเลย ><
"ขอบใจนะ" หลังจากนั้นฉันก็หลับไปเลยหละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น