คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 6927 : ความโศกเศร้าของสายหมอก 1
นภาที่กว้างใหญ่…
“รุ่นที่10!!!”
บัดนี้หมองหม่น…
“สึนะ!!!”
ปกคลุมไปด้วยสีเลือดที่แดงฉาน…
“ซาวาดะ!!”
หยาดน้ำตาที่ไหลลงมา...
“จับพวกมันเอาไว้!!”
ไม่อาจชะล้างความจริงที่ประจักษ์ได้เลย...
“รุ่นที่ 10 ฮึกๆ รุ่นที่ 10...อย่าเป็นอะไรไปนะครับ...ผมผิดเอง”
“ใจเย็นๆก่อน โกคุเทระ โรมาริโอ้...ช่วยพาสึนะไปโรงพยาบาลที”
“ครับๆ”
“ดะ…เดี๋ยวก่อนครับ…ไม่ต้องพาผมไปโรงพยาบาล”
“ไม่ได้นะครับรุ่นที่ 10 ท่านจะต้องไปโรงพยาบาลนะครับ”
“รถพร้อมแล้วครับบอส”
“อย่า….ผมไม่ไป….”
“สึนะ…”
“ทุกคนกำลังจะต้องลำบาก…ต้องเดือดร้อนเพราะผม…”
“ไม่หรอกครับ รุ่นที่ 10 มันเป็นหน้าที่”
“รีบอุ้มสึนะขึ้นรถเร็ว โรมาริโอ้!!”
“อย่า…”
“เร็วเข้าโรมาริโอ้…สึนะเสียเลือดมากแล้วนะ เดี๋ยวก็ไม่ทันหรอก”
“ครับบอส”
“รุ่นที่10 ทำใจดีๆไว้นะครับ”
“มะ…มุคุโร่…”
สายหมอกที่จืดจาง…
“ท่านมุคุโร่คะ…”
สายหมอกที่มาพร้อมกับความไม่จริงใจและหลอกลวง…
“ว่าไงครับ”
สายหมอกที่ไม่เคยเปิดตัวตนที่แท้จริงให้ผู้ใด…
“บอสโดนยิง ได้รับบาดเจ็บสาหัสค่ะ”
แต่ถึงกระนั้น…
“งั้นเหรอ ซาวาดะ สึนะโยชิ คนนั้นน่ะนะ…”
นภาที่แสนกว้างใหญ่…ก็ยังยินดีมอบความจริงใจให้แก่สายหมอก…
“ทำยังไงดีคะ”
หากแต่นภาที่ว่านั้น…
“ผมเหนื่อยซะแล้วล่ะ ขอผมไปเดินเล่นก่อนแล้วกันนะ”
กำลังจะหายไป…
“ค่ะ”
สายหมอกควรจะทำเช่นไร…
“ฝันดีนะคะ ท่านมุคุโร่”
ความคิดเห็น