คนที่แอบรักเพื่อน

ลำดับตอนที่ #2 : อกหัก หัวอกเดียวกันก็ลองดูได้นะ

“เรื่องในวันนี้ ลืมมันไปเถอะนะ”

<อยากให้ลืมเหรอ>

“เอ่อ……. ลืมมันซะนะ มันไม่ใช่เรื่องที่น่าจำหรอก”

<ลืมไม่ลงหรอกนะเรื่องแบบนี้>

“งั้นถามเรื่องนึง อย่าโกรธนะ”

<ถามมาเถอะ ไม่โกรธหรอก>

“ตอนนี้ชอบใครอยู่เหรอ”

<……..>

“ว่าไง”

<ถ้าชอบแบบจริงจังน่ะ ไม่มีหรอก>

“เหรอ……”

<แต่ถ้าอยู่ด้วยแล้วมีความสุขน่ะ มีนะ>

“………..”

<เธอเองก็เป็นคนนึงที่เราอยู่ด้วยแล้ว แบบว่าถูกชะตา แต่คงไม่ถึงว่าชอบหรอกนะ>

“งั้นเหรอ เราเป็นแค่นั้นเองใช่มั้ย”

<เอาเป็นว่า ช่วงนี้จะสอบแล้ว ตั้งใจอ่านหนังสือมากๆนะ>

“อืม ขอบคุณมาก”

<งั้นแค่นี้นะ>

“หวัดดี……”

<หวัดดี>

 

 

นี่คือบทสนทนาที่ฉันอยากให้มันยืดเยื้อนานๆ มันจบลง ด้วยการตัดสายของเธอ

ฉันโยนมือถือไว้ข้างกาย มือถือเจ้ากรรมกระแทกกับหมอนนุ่มใบใหญ่

ฉันมองแสงจากหน้าจอมือถือดับวูบลงช้าๆ

พร้อมๆกับเปลือกตาสองข้างที่ปิดลง

……ไม่อยากเป็นแบบนี้………

……ฉันเกลียดความรู้สึกแบบนี้…….

ความรู้สึกที่ฉันอ้างว้างและโดดเดี่ยว

เกลียดมากจนรู้สึกอยากหลับตาอย่างนี้ ไปนานๆ

……….

…….

….

…

..

.

ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงได้รู้สึกอย่างนั้นกับเธอ

รู้สึกตั้งแต่เมื่อไรยังไม่รู้ตัว

มันเป็นความรู้สึกที่ก่อขึ้นอย่างช้าๆภายในจิตใจ

และล้มครืนลงมาในเวลาเพียง 4 นาทีกว่าๆ

……….

…….

….

…

..

.

เรารู้จักกันมาตั้งแต่เมื่อ 3 ปีที่แล้ว

ฉันเพิ่งย้ายโรงเรียนมาใหม่

ยังไม่มีเพื่อน

เธอเป็นคนแรกๆที่ฉันรู้จักและพูดคุยกันด้วยความสนิทสนมในเวลาไม่กี่นาที

เธอนิสัยดีมากในความคิดของฉัน

และยังเป็นคนที่คอยช่วยเหลือฉันตลอดเวลาที่ฉันต้องการ

เธอแทรกซึมเข้ามาในทุกๆวินาทีที่เราได้พูดคุยกัน

แม้เพียงมองตากัน

เธอก็เข้ามาอยู่ในใจฉันแล้ว

ความรู้สึกนั้นก่อตัวขึ้นในวันที่ห้องเรียนของเรามีเรื่องต่อยกัน

คนในห้องหลายคนเข้าไปช่วยแยก

รวมถึงเธอ

พออาจารย์มา

และถามถึงคนที่เกี่ยวข้อง

เธอ………

คือคนแรกที่ลุกขึ้นยืน

วินาทีนั้น……

ฉันใจสั่นและเต้นแรง

นี่สินะ……

ฮอร์โมนจาก pituitary gland ของฉัน คงจะหลั่ง Testosterone ออกมาแน่ๆเลย

ฉันมั่นใจ

……….

…….

….

…

..

.

จากนั้น

เราสองคนไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีก

เพราะฉันกับเธอนั่งแยกโต๊ะกัน

ไม่ได้นั่งใกล้กันแบบวันนั้น

และอีกเหตุผล

คือฉันกับเธอโดนเพื่อนๆล้อเป็นแฟนกัน

อย่าสงสัยเลยนะ

ถ้าหากตอนนั้น

ฉันอายจนหน้าแดง

และขี้โวยวายตลอดเวลาที่อยู่กับเธอ

เธอมักถามบ่อยๆว่าฉันคิดอะไรกับเธอไหม

ขอโทษที่โกหกนะ

ขอโทษที่ทำให้โดนล้อ

ขอโทษที่บางทีฉันเก็บความรู้สึกแบบนั้นไว้ในใจไม่ไหว

ขอโทษ

……….

…….

….

…

..

.

ผ่านมาอีกปี

เราสองคนอยู่ห้องเดียวกันอีกเช่นเคย

ฉันยังรู้สึกแบบเดิมกับเธอ

ยังคงรักเธอเหมือนเดิม

แต่เราเหินห่างกัน

ไม่เหมือนเดิมอีกแล้วความสัมพันธ์นั้น

จะคุยกัน

ยังต้องคอยระวังว่าจะโดนใครล้อมั้ย

เธอโดนจับคู่กับเพื่อนอีกคน

เธออายหน้าแดง และยิ้มเสมอเวลาที่โดนล้อ

เธอเป็นคนนิสัยดี ไม่แสดงสีหน้าไม่พอใจเวลาโดนล้อ

ยังคอยปลอบอีกด้วย ถ้าหากว่าคนที่โดนล้อกับเธอไม่สบายใจ

ไม่น่าแปลกใจถ้าหากมีใครหลายคนหลงเสน่ห์เธอ

ฉัน……ในเวลานั้นได้แต่นั่งเงียบ

เฝ้ามองเธออยู่คนเดียวที่มุมนี้

และยังเฝ้าหวังวันที่เราจะได้กลับไปเป็นเหมือนเดิม

……….

…….

….

…

..

.

ขอโทษ

ขอโทษที่บางครั้งอารมณ์เสียใส่เธอ

ขอโทษที่บางครั้งก็ไล่เธอไปไกลๆ

ขอโทษที่บางครั้งก็พูดไม่ดี

ขอโทษนะ

……….

…….

….

…

..

.

ผ่านมาอีกปี

เรารู้จักกันตั้ง 3 ปีแล้ว

ความสัมพันธ์เรากระเถิบคืบหน้ามาอีกนิดนึง

เราเริ่มกลับมาคุยกันอีกครั้ง

และห้องเราก็เริ่มกลับมาล้อคู่ฉันกับเธออีกครั้ง

ยังเหมือนเดิม

ฉันอายหน้าแดง

ส่วนเธอยิ้ม

……….

…….

….

…

..

.

หลายครั้งที่ฉันต้องรอน้องเล่นกีฬาจนเย็น

เธอคือคนที่นั่งอยู่ข้างฉันตรงม้านั่ง

ขอบคุณที่ยังอดทนรอฉันคนนี้

เธอยังทนแม้ฉันจะด่าจะว่าเธอหลายครั้ง

เธอยังทนแม้บางทีฉันอารมณ์เสียใส่

……….

…….

….

…

..

.

มีวันหนึ่งที่เพื่อนของฉันมาบอกว่า เธอมีแฟนแล้ว

รู้ไหมว่าวันนั้นฉันกินข้าวไม่ลง

นั่งซึมได้อย่างเดียว

น้ำตาจะไหลก็ไหลไม่ออก

ได้แต่นั่งเงียบเหมือนคนบ้า

ก่อนหน้านั้น

ฉันเที่ยวบอกใครต่อใครว่าฉันไม่รักเธอแล้ว

แต่พอฉันเจอแบบนี้

รู้อย่างเดียว

ฉันรักเธอ รักจนหมดใจ

รักมากที่สุด

จะหาว่าน้ำเน่าก็ได้

แต่ฉันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

วินาทีที่ฉันรู้จากเพื่อนคนเดิมและเพื่อนสนิทว่ามันไม่จริง

ฉันยิ้มอย่างโล่งอก

ร่าเริงต่อไปอีกหลายวัน

……….

…….

….

…

..

.

ห้องเราเคยมีการเขียนกระดาน จำได้ไหม?

ใครอยากเขียนอะไร

ให้เขียน

ฉันเขียนไปว่าอยากได้เบอร์โทรศัพท์ของเธอ

แล้วเธอก็ยิงมาหาฉัน

วินาทีที่ฉันเห็น miss call ของเธอโผล่บนหน้าจอมือถือเน่าๆของฉัน

ฉันกรี้ด

จะหาว่าเว่อร์ก็ได้

แต่ฉันทำจริงๆ

……….

…….

….

…

..

.

ความจริงแล้วฉันได้เบอร์เธอมาตั้งแต่ตอนแรกๆที่รู้สึกว่ารักเธอแล้วล่ะ

แต่ที่เขียน

เพราะอยากใกล้ชิดกับเธอให้มากกว่าเดิมต่างหาก

อย่าโกรธเลยนะ

ถ้าหากว่าช่วงแรกๆที่ได้เบอร์เธอมา

ฉันจะชอบส่งข้อความมารบกวนเธอบ่อยๆ

ชอบโทรศัพท์ไปหา

ขอโทษนะ

……….

…….

….

…

..

.

จำได้ไหม?

มีอยู่รอบหนึ่งที่ฉันส่งข้อความไปหาเธอ

วันถัดมา……….

เธอโทรมาหาฉัน

เราคุยกัน 1ชั่วโมง 5นาที 37วินาที!!!!!!

น่าตกใจมากสำหรับฉัน

เพราะฉันไม่เคยคุยกับใครนานเท่านี้มาก่อน

นอกจากเธอ

เธอเป็นคนแรก

และจากนี้คงเป็นคนเดียว

ที่ทนคุยโทรศัพท์ ทนฟังฉันพล่ามได้นานขนาดนี้

……….

…….

….

…

..

.

ความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นเรื่อยๆในความคิดของฉัน

คงไม่ใช่ของเธอ

เพราะ…………เธอคงไม่ได้คิดแบบฉันหรอก

……….

…….

….

…

..

.

งานเทศกาล

ฉันจับฉลากของขวัญได้ของเธอ

ดินสอ

ฉันเก็บมันไว้อย่างดี

ทุกครั้งที่หยิบมาใช้

ฉันจะรู้สึกแปลกๆที่ได้จับมัน

มุมปากฉันจะยิ้มออกมาเอง

……….

…….

….

…

..

.

วันแห่งความรัก

ฉันให้ของขวัญเธอด้วย

จำได้ไหม?

เธอก็ให้เหมือนกัน

ขอบคุณนะ

จะเก็บไว้อย่างดี

……….

…….

….

…

..

.

และวันนี้……

…..วันเรียนวันสุดท้าย…..

ต่อจากวันนี้ ไม่รู้ว่าจะเจอกันอีกไหม

ฉันบอก “ชอบเธอ”

อย่าโกรธเลยนะ

ถ้าหลังจากนั้น

ฉันจะวิ่งหนีไป

นั่นเป็นเพราะฉันทนฟังคำพูดของเธอต่อจากนั้นต่อไปไม่ไหวนั่นเองแหละ

……….

…….

….

…

..

.

เธอส่งข้อความมาถามฉัน

ว่าที่พูดไปนั่นจริงไหม

รู้ไหมว่าฉันโกรธ

โกรธที่เธอไม่เข้าใจ

โกรธที่เธอคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องล้อเล่น

ขอโทษที่รู้สึกอย่างนั้น

……….

…….

….

…

..

.

จากนั้น

เราคุยโทรศัพท์กัน

“เรื่องในวันนี้ ลืมมันไปเถอะนะ”

<อยากให้ลืมเหรอ>

“เอ่อ……. ลืมมันซะนะ มันไม่ใช่เรื่องที่น่าจำหรอก”

<ลืมไม่ลงหรอกนะเรื่องแบบนี้>

“งั้นถามเรื่องนึง อย่าโกรธนะ”

<ถามมาเถอะ ไม่โกรธหรอก>

“ตอนนี้ชอบใครอยู่เหรอ”

<……..>

“ว่าไง”

<ถ้าชอบแบบจริงจังน่ะ ไม่มีหรอก>

“เหรอ……”

<แต่ถ้าอยู่ด้วยแล้วมีความสุขน่ะ มีนะ>

“………..”

<เธอเองก็เป็นคนนึงที่เราอยู่ด้วยแล้ว แบบว่าถูกชะตา แต่คงไม่ถึงว่าชอบหรอกนะ>

“งั้นเหรอ เราเป็นแค่นั้นเองใช่มั้ย”

<เอาเป็นว่า ช่วงนี้จะสอบแล้ว ตั้งใจอ่านหนังสือมากๆนะ>

“อืม ขอบคุณมาก”

<งั้นแค่นี้นะ>

“หวัดดี……”

<หวัดดี>

นี่คือบทสนทนาส่วนหนึ่งที่นั่งยัน นอนยัน ยืนยันว่า…….

เธอไม่เคยคิดอะไรกับฉันแบบนั้น

ไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียว

ฉันผิดเองที่รู้สึกอย่างนั้นกับเธอ

……….

…….

….

…

..

.

ดินสอแท่งนั้น

ของขวัญที่เธอให้

หรือแม้แต่ข้อความของเธอที่ส่งมา

ฉันอยากจะลบมันทิ้ง

แต่พอเห็น

และนึกถึงภาพเธอ

ฉันได้แต่วางมันลงช้าๆ

และนั่งเงียบ

อาจจะน้ำเน่า

อาจจะทุเรศในสายตาเธอ หรือสายตาใครๆ

เพราะแม้แต่ตัวเอง

นึกขึ้นมาก็อยากจะขำ

แต่เธอรู้ไหม

ตลอด 3 ปีที่ผ่านมา

เธอเป็นคนแรกที่ฉันรักแบบเกินเพื่อน

เคยได้ยินไหม?

“รักมาก เจ็บมาก”

ฉันรับไม่ได้ในตอนแรก

ลืมตาขึ้นมาหลังจากคืนที่คุยโทรศัพท์กับเธอ

ฉันยังนึกว่ามันคือฝัน……….

…….

….

…

..

.

ฉันร้องไห้ออกมาเป็นครั้งแรกให้กับเรื่องแบบนี้

อาจเป็นเพราะเธอเป็นคนแรกที่ฉันรู้สึกแบบนี้

หรืออาจเป็นเพราะฉันยังเด็กเกินไปสำหรับเรื่องแบบนี้

ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม

ฉันก็อกหักจากเธอแล้ว

……….

…….

….

…

..

.

ความรู้สึกที่เจ็บร้าวข้างใน

เหมือนใจจะแตกเป็นเสี่ยงๆ

อย่างนี้ใช่ไหมที่ใครๆเรียกว่า “อกหัก”

เค้าว่าการจะรักจะชอบจะผิดหวังจากใครซักคน

ทุกความรู้สึก……

สมองเราเป็นคนบงการ

แล้วไอความรู้สึกบ้าๆแบบนี้

สมองฉันก็คงบงการสินะ

เพิ่งจะรู้จัก……และเพิ่งจะเคยเป็น

……….

…….

….

…

..

.

ก่อนอื่นเลย

คงต้องขอโทษที่ทำให้เธอไม่พอใจอยู่บ่อยๆ

ขอโทษที่ชอบรบกวน

ขอโทษที่ฉันชอบด่า

ขอโทษที่ชอบตวาดเสียงดัง

ขอโทษที่ทำให้โดนล้อ

ขอโทษถ้าบางอย่างที่ฉันทำ เธอไม่ชอบ

ขอโทษที่พูดคำนั้นออกไป

……….

…….

….

…

..

.

และ……

คงต้องขอบคุณเธอ

ขอบคุณที่สอนให้รักคนอื่นเป็น

ขอบคุณที่สอนให้รู้ว่าคนอกหักเขาเป็นอย่างไร

ขอบคุณสำหรับของขวัญ

ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง

ขอบคุณที่คอยให้ความหวังฉันตลอดเวลา

ขอบคุณที่ทำให้ฉันผิดหวัง

ขอบคุณสำหรับคำพูดที่เธอพูดมาในวันนั้น

เพราะทุกคำพูด ทุกการกระทำของเธอ

ฉันจะจำมัน

จำจนถึงวันที่ฉันจะหยุดหายใจ

……….

…….

….

…

..

.

ฉันอยากเจอเธอคนเดิม ต่อให้พอฉันกล่าวไปแล้ว ก็ยังอยากจะเจอเธอคนเดิม

นั่นคือความคิดก่อนที่ฉันจะบอกคำนั้นกับเธอ

ฉันไม่อยากเจอเธอคนเดิม ฉันอยากให้เธอทำท่าเย็นชาใส่ฉัน ไม่อยากให้เธอยิ้ม ไม่อยากให้เธอพูดคุยด้วย ไม่อยากแม้แต่จะได้ยินเสียง ไม่อยากแม้แต่จะมองตา ไม่อยากแม้แต่จะได้ยินคนเอ่ยชื่อของเธอ

และนี่คือความคิดที่ฉันรู้สึกหลังจากรู้ความรู้สึกของเธอ

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เราก็เคยเป็นเพื่อนกัน ดีด้วยซ้ำไปที่เธอไม่โกรธฉัน เราจะ

มาเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง

และนี่……คือความรู้สึกของฉัน….........ในตอนนี้

……….

…….

….

…

..

.

ขอบคุณที่ทนอ่านเรื่องทุเรศๆของฉันด้วยเช่นเดียวกัน

มันเป็นความรู้สึกที่ออกมาจากใจ

ขอบคุณที่ยังทนอ่านมาจนจบ