'♡[FIC]♡{Lucky Fanboy}♡’×CHANBAEK×

ลำดับตอนที่ #1 : '♡{Lucky Fanboy}♡’×00×

'♡{Lucky Fanboy}♡’ 

×00× 

 

 “กรี๊ดดดดด!!!!โอปป้าาาา~”

   เสียงหวีดร้องของชะนีป่าที่คลั่งไคล้ศิลปินจนหน้ามืดดังขึ้นเมื่อเห็นไอดอลในร่างของมนุษย์กลัวแสงปิดทุกอย่างจนเหลือแค่มือที่พ้นชายเสื้อมานิดหน่อยกำลังโดนเบียดเสียดท่ามกลางฝูงซอมบี้ผู้หิวกระหาย

 " ขอโทษนะครับ อย่าเบียดกันครับ”

 

   การ์ดคนนึงตะโกนขึ้นแหวกเสียงกรี๊ดดังไม่ขาดสายตลอดเส้นทางที่รถตู้คันสีดำเคลื่อนเข้ามาในระยะสายตา 
 

กรี๊ด~~~ แบคฮยอน!!! 
 

    การ์ดคนนึงผลักหัวแฟนบอยที่ยื่นหน้าออกมาเกินที่กั้นอย่างจัง ทำให้ศรีษะที่เคยยื่นออก จากที่กั้น ไปสัมผัสกับพื้นแทน..  

แบคฮยอนเห็นว่าคนของตัวเองทำไม่ดีจึงจิกตาใส่เชิงดุและตรงเข้าไปประคองแฟนบอยคนนั้นให้ลุกขึ้น

 " ไม่เป็นอะไรนะครับ "

    แบคฮยอนพูดจาด้วยความอ่อนหวาน สมแล้วที่มีแฟนคลับมากมายที่พร้อมจะเปย์ให้เขาหมดตัวเพราะนิสัยใจดีอ่อนหวานของเขานี่เอง

 #ฟิคแฟนบอยบยอน

 แฟนเพจ:แฟนบอยบยอน

   แก๊กๆๆๆ นิ้วยาวกดจิ้มแป้นพิมพ์

เสียงดังจนคิดว่าหากปุ่มอันเล็กๆนั่นหลุดออกมาคงไม่ใช่เรื่องแปลก

ชายหนุ่มไม่สนใจหรอก เพราะมัวแต่หวีดเรื่องไอดอลที่รักมาประคองตัวเองขึ้น ณ จุดๆนั้นอยากจะกราบแทบเท้าการ์ดคนนั้นที่ใช้ฝ่ามืออันแข็งแกร่งเปิดประสบการณ์ใหม่ให้ตน 

 

 

--ตั้งแต่เป็นติ่งมา ก็วันนี้เนี่ยแหละ ที่ได้เห็นศิลปินแบบจัง คือแบบนางใจดีมาก คือเราถูกการ์ดของนางผลักจนล้ม แล้วนางก็มาพยุงตัวเราขึ้น โอ๊ย~จะละลาย นางสวยกว่าผู้หญิงอีก  นางขาวมากๆ ได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆจากตัวนางด้วย ชีวิตนี้คิดว่าจะนกซะแล้ว
#เราไม่นก
#ยินดีด้วยกับคนที่นก
#นกวนไป
#แฟนบอยบยอน-- 



   คลิ๊ก! ติ๊ง! กดโพสต์ข้อความเสร็จเพื่อนตัวสูงก็ชี้หน้าพลางพูดแบบตื่นเต้นเมื่อเพื่อนเล่าประสบการณ์อันล้ำค่าให้ฟัง ไม่เหมือนตัวเองที่นกมาทั้งชีวิตจะจับตัวเขายังโดนตบกลับมาเลย...

 

 " ไอ้ชานยอล มึงมาไกลมาก มึงรู้ตัวป่ะ! "



   แว่นหนาเตอะที่ถูกใส่โดยเจ้าของนิ้วยาวที่ละสายตาจากจอสี่เหลี่ยม หันมามองไอ้เพื่อนรักขี้อิจฉา 



 " กูมาไกลกว่ามึงแล้วกัน แต่มึงอ่ะ นกทุกงาน!  " หันมาเล่นงานเพื่อนตัวเองด้วยคำพูดแทงใจดำ โอเซฮุน เลยตอบแทนด้วยการขยับปากเป็นคำน่าว่า ‘ไอ้เ_ี้ย’ ...



 " โฮ้!ไอ้ชาน ไลค์มึง500แล้ว มึงเพิ่งโพสต์เมื่อกี้เนี่ยนะไหนๆอ่านคอมเม้นหน่อยสิ “ เซฮุนกดเข้าไปในกล่องแสดงความคิดเห็นทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็น 



[ไคไหนไคนี่ ไฟแรงเฟร่อ 
       อิจฉาวร่ะใอร่ชาน บ่องตง 



  เทาคนหล่อ ผัวสป็อตไลต์
        #มึงน่าจะขอเบอร์เขา#มึงไม่หน้าโง่นะ 



  คริสเงิงไง จำไม่ได้หรา
        มึงมาไกลมาก กูโครตอิจมึง



  มหาเฉิน มาชวนทำบุญ    
       ชาติก่อนทำบุญไว้เยอะ ชาตินี้จึงสมหวังในสิ่งที่หวัง ชาตินี้อย่าลืมทำบุญเยอะๆล่ะ ชาติหน้าจะได้เกิดมาเป็นคู่กัน หรือไม่ก็ฝากซองผ้าป่ามาให้ก็ได้ถ้าไม่สะดวกจะมาด้วยตัวเอง]



       เซฮุนถึงกับกรอกตาบนกับคอมเม้นสุดท้าย



" เมื่อไร่ไอ้เฉินมันจะเป็นมนุษย์ปกติซักทีว่ะ ว่าไปมึงไปทำบุญตามที่มันแนะนำบางดิ ฮ่าๆๆ "



 " คำพูดนั้นกูควรจะบอกมึงมากกว่านะ เมื่อไร่มึงจะเข้าวัดตักบาตรกับเขาบ้าง มึงจะได้เจอเสี่ยวลู่แบบใกล้ชิดอย่างกู”มือหนาฟาดเข้าอย่างจังที่หัวเพื่อนรัก จากนั้นก็หันไปสนใจจอสี่เหลี่ยมต่อ



 “ แหม่~กูเอื้อมมือไปแตะเขามาแล้ว กูก็ใกล้ชิดแบบมึงนั่นแหละ แค่เขา... “ เซฮุนพร้อมทำท่าทางเอื้อมมือไปข้างหน้า



 " มึงโดนสวนกลับน่ะสิ ฮ่าๆ" ชานยอลขำดังลั่นเป็นการสมน้ำหน้าเพื่อนรักที่โดนสวนกลับด้วยฝ่ามือของคนสวย 


"พี่เสี่ยวลู่คงแค่ตกใจเฉยๆไม่ได้ตั้งใจจะสวนกลับคนหล่อๆอย่างกูนักหรอก "



    ชานยอลถึงกับกรอกตาเป็นรูป ฆ.ระฆัง ให้กับความมั่นหน้าของเพื่อนรักที่ทำเอาเลี่ยนจนอยากจะอ้วกออกมา

 

 

 "แล้วเมื่อไร่มึงจะกลับบ้าน จะค้างบ้านกูหรอ? " 

 

 

 " ไม่อ่ะ พรุ่งนี้กูต้องไปสนามบินแต่เช้า เดี๋ยวไปถ่ายรูปเสี่ยวลู่ของกูไม่ทัน ไปล่ะ "

 

 

   เซฮุนโบกมือลาเพื่อนรักพร้อมทำหน้าล่อตีนบอกว่าไปก่อนนะจะไปแต่งหล่อรอเมียแล้วก็ลุกพรวดออกไปจนชานยอลส่ายหัวไปมาก่อนจะปิดคอมฯเตรียมเข้านอนเพราะพรุ่งนี้ต้องไปงานมีตติ้งแบคฮยอนแต่เช้า 

 

 

 

                  

  #ฟิคแฟนบอยบยอน

 

 

 

    ~ชอกีย่า อิรอนาาา อิรอนาาา~
      [ที่รัก ตื่นได้น้าา ตื่นได้แล้ว]



    เสียงแบคฮยอนถูกตั้งเป็นเสียงปลุก เพราะเมื่อไร่ที่ชานยอลได้ยินเสียงปลุกหวานๆนี้ชานยอลจะรีบตื่นมาทันทีโดยอัตโนมัติ เพื่อมาตอบกลับว่า

 

 

 " อารัดซอโย....ชอกีย่า[รู้แล้วน่า.....ที่รัก] "

 

 

    พูดจบชานยอลบิดตัวไปมาก่อนจะกลิ้งบนที่นอนนุ่มๆ ซึ่งทำแบบนี้เป็นครั้งที่100ได้แล้วมั้ง แต่ไม่ทำให้ชานยอลรู้สึกเบื่อลงซักนิดสิ้นการเขินอายยามเช้าชานยอลก็รีบทำธุระส่วนตัวเพื่อให้ทันก่อนงานเริ่มผ่านไปซักพักชานยอลออกมาจากห้องแต่งตัวด้วยชุดเสื้อคุมตัวโตกับกางเกงขาเดปสีดำพอดีตัวไม่ลืมที่ตนจะหยิบไอโฟนสีดำคู่ใจไปด้วย

 

 " ฮัลโหล..มึงอยู่ไหนแล้ว "



 " [ กูกำลังขับรถไปรับมึงเนี่ย ] "



    เซฮุนรีบสุดๆเพราะตัวเองตื่นสายเช่นเดียวกับชานยอล



 " เออ! กูรออยู่หน้าบ้าน มึงรีบมาเลย!"



 " [ กูรู้แล้ว ใจเย็นๆสิว่ะ อีกตั้งชั่วโมงนึงก่อนงานจะเริ่ม รีบอะไรหนักหนา ] "

 

 " มึงหยุดพูดแล้วรีบมา! " ชานยอลตัดสายเซฮุนทันทีที่จบคำพูด ชานยอลรุกรนไปมาก้มๆเงยๆดูนาฬิกาข้อมือตัวเอง พลางเช็คที่โทรศัพท์คู่ใจไปด้วย ไม่กี่อึดใจแอสตันมาตินสีขาวของเพื่อนรักก็มาจอดเทียบฟุตบาทหน้าบ้านตน
 " ขึ้นรถดิว่ะ "

 

 " ทำไมมึงมาช้าว้ะ?"  ชานยอลถามพลางคาดเข็มขัดนิรภัย 



 " คือกูตื่นสายอ่ะ มึงก็เหมือนกันหนิ "



 " อะไร! กูตื่นก่อนมึงอีก กูโทรไปมึงเพิ่งจะออกจากบ้าน "



 " สายแล้วๆ กูคงถ่ายรูปพี่ลู่ไม่ทันแน่เลย “ พูดปัดๆเพื่อเลี่ยงความผิดพร้อมเข้าเกียร์แล้วปล่อยให้พาหะนะเคลื่อนที่ไปข้างหน้า





                  

 #ฟิคแฟนบอยบยอน





   เซฮุนจอดรถให้ชานยอลลงหน้างานมีตติ้ง ก่อนจะขับรถออกไปตรงยังสนามบินอินชอนเพื่อไปรับไอดอลคนโปรดของตัวเอง 



   ชานยอลเดินมาต่อแถวเข้างานพลางเช็คโทรศัพท์ไปด้วย โดยไม่สนใจสายตาของหญิงสาวหลายคนที่กำลังจ้องเขาด้วยสายตาเป็นประกายระยิบระยับ



 " แกๆ ดูคนข้างหน้าดิ "



    เสียงแฟนเกิร์ลที่มาร่วมงานมีตของบยอนแบคฮยอนซุบซิบข้างหลังคนตัวสูงที่กำลังก้มมองแต่นาฬิกา



 " ทำไมอ่ะ? " แฟนเกิร์ลอีกคนถามขึ้น      "ก็แฟนบอยคนนี้อ่ะเมื่อวานถูกการ์ดผลัก  จนล้มแบคฮยอนเข้ามาพยุงตัวขึ้นด้วย แค่นั้นยังไม่พอคนนี้อ่ะหน้าตาหล่อกว่าที่คิดอีกอ่ะขนาดใส่แว่นยังหล่อถ้าเกิดถอดแว่นออกมาคงโครตหล่อเลยแก~ "

 

 

 

    ชานยอลหันไปมองผู้หญิงทั้งสองที่กำลังเม้าท์กันอย่างออกรสก่อนจะส่งยิ้มน่ารักๆให้แล้วหันไปเซ็นต์ชื่อเดินเข้างาน





                  

#ฟิคแฟนบอยบยอน





    ลู่ฮาน!!!! กรี๊ด~ ลู่ฮาน!!!!



  เซฮุนเริ่มถ่ายภาพแรกของลู่หานทันทีที่เดินเข้ามาในสนามบินอินชอนลู่ฮานเดินมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มทำให้เซฮุนถ่ายภาพไปแล้วยิ้มตามไปด้วย แล้วอยู่ๆลู่ฮานก็หันหน้ามาที่พิกัดตรงเซฮุนอยู่พร้อมส่งยิ้มแบบชาตินี้มีเท่าไรเปย์ให้ไม่หมด โอ๊ย~คนอะไรน่าฟัด เอาไปเลย เอาใจผมไป~~~

 

 

    ตึกตัก! ตึกตัก! ก้อนเนื้ออกข้างซ้ายของเซฮุนเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆแทบหลุดออกมากนอกร่างและเพราะเลือดที่สูบฉีดเร็วเกินไปเจ้าของร่างกายจึงล้มไปนอนกับพื้นตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้





                  

 #ฟิคแฟนบอยบยอน

 

 

 

 

 " วันนี้ทุกคนน่ารักจังเลยนะครับ "  เสียงแบคฮยอนดังก้องไปทั่วฮอร์ล ตามด้วยเสียงแฟนคลับที่ตอบอย่างเอาใจ



 "เน่!!!!~~"

 

 

 

 "ว้าว~ ผมรู้สึกว่าทุกคนมีความสุขมากๆเลยแหละ จริงไหมครับ? อ่า~ ผมรู้สึกมีความสุขจริงๆ"

 

    มือเรียวเลื่อนมือไปกุมไว้ที่อกข้างซ้ายพลางหลับตาราวกับซึมซับบรรยากาศรอบๆตัว ส่วนชานยอลซึ่งนั่งแถวหน้าก็ตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์ทุกคำพูดของแบคฮยอนทันที จนถึงเวลาที่แบคฮยอนเดินตรงไปที่บอร์ดโพสอิท แล้วดึงโพสอิทใบนึงออกมาอ่านแล้วตอบคำถามด้วยท่าทียิ้มแย้ม



"||โอปป้าคะทำไม?โอปป้าถึงสวยกว่าผู้หญิงอย่างงี้ล่ะค่ะ || แหม อันนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับแต่ทุกคนก็รักผมถูกไหมล่ะฮ่าๆ "



   ตอบคำถามอันแรกเสร็จแบคฮยอนก็ดึงโพสอิทมาอ่านอีก



"||ถ้าเกิดมีผู้ชายมาชอบโอปป้าโอปป้าจะชอบเขากลับรึเปล่าค่ะ ||อันนี้ตอบยากนะ.. อืม...แต่ถ้ามีมาจริงๆ แล้วคนๆนั้นหน้าตาดีนิสัยดีมากๆผมอาจจะชอบเขากลับก็ได้นะครับ ฮ่าๆๆ "



     ชานยอลชะงักทันทีก่อนจะเงยหน้ามองร่างบางที่ยืนสง่าบนเวที

 

 " จริงๆหรอเนี่ย "ชานยอลคิดในใจตัวเอง อย่างน้อยชานยอลก็มีสิทธิ์ขึ้นมาบ้างเรื่องหน้าตาดีน่ะเขาผ่านอยู่แล้วใครๆก็รู้



   พอจบงานแฟนมีตติ้งชานยอลก็โทรตามเซฮุนให้มารับทันที

 

 

 " ฮัลโหล มึงอยู่ไหนเนี่ย มารับกูด้วย "

 

 

 " [ ขอโทษนะครับ ใช่ญาติของเจ้าของโทรศัพท์รึเปล่าครับ ] "

 

 

 " ออ..ครับ แล้วเซฮุนเป็นอะไรครับ?...” 

 

 

                  

#ฟิคแฟนบอยบยอน

 

 

 

 " ไอ้ฮุน! " ชานยอลวิ่งตรงมาที่เตียงคนไข้ทันทีเพื่อดูอาการเพื่อนสนิท 

 

 

 " คุณมาแล้ว ยังไงผมก็ขอตัวก่อนนะครับ " ชายชุดดำเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นชานยอลเดินเข้ามา



 " เดี๋ยวก่อนครับ แล้วไอ้ฮุนไปโดนอะไรมาถึงเป็นอย่างนี้ล่ะครับ? " ชานยอลหันไปถามชายคนนั้นที่ดูเหมือนจะเป็นคนพาเพื่อนตัวเองมาที่นี่ 



 " เขาเป็นลมระหว่างถ่ายรูปคุณลู่หานครับ ก็.. "



    กรี๊ด!!ลู่ฮาน กรี๊ด!!!! ~~~



    ลู่ฮานเห็นชายคนนึงล้มลงไปกองกับพื้น ก็จัดการบอกการ์ดของตนให้เข้าไปช่วยส่งโรงพยาบาล

 

    "นายช่วยไปพาเขาไปโรงพยาบาลด้วยแล้วกันดูแลดีๆนะ " ตากลมฉายแววเป็นห่วงนิดหน่อย แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้จึงหันไปขอความช่วยเหลือจากชายชุดดำแทน 

 

 

" ครับ! "



    กรี๊ด!!!!!! ลู่ฮาน!!~~~

 

" ออ เรื่องเป็นอย่างงี้นี่เอง "

 

" งั้นหมดธุระแล้ว ผมขอตัวก่อนนะครับ แล้วก็ค่าพยาบาลคุณลู่ฮานจ่ายให้หมดแล้วนะครับ "

 

 

" ฝากขอบคุณด้วยนะครับ " พูดจบชานยอลหันมามองไอ้เพื่อนรักที่นอนยิ้มไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่บนเตียงคนไข้



 " ตลกอ่ะ ไปหาเขาแต่เสือกเป็มลม ให้เขาลำบาก พามานอนฝันหวานที่โรงพยาบาล โธ่ไอ้ฮุนเพื่อนรัก” 

 

 

 

   พูดพลางส่ายหัวนิดๆตามประสาคนไม่นก เพราะอย่างน้อยก็ได้รู้ว่าแบคฮยอนสามารถชอบผู้ชายได้ แต่ว่าไอ้นี่คงไม่มีโอกาสเพราะเสี่ยวลู่สุดที่รักของมันออกปากว่าเป็นผู้ชายแมนๆ แต่เอาจริงๆตอนนี้.. ถ่ายรูปแบล็คเมล์มันก่อนดีกว่า ถ้าน้องลู่ของมันเห็นสภาพมันในตอนนี้คงจะเกลียดมันหนักกว่าเดิมก็เป็นได้   มือหนาขว้าโทรศัพท์คู่ใจออกจากกระเป๋ากางเกงแล้วค่อยเลื่อนหาแอปถ่ายรูป




แชะ! 




   เปลือกตาหนาๆกระพิบถี่ๆบ่งบอกว่าอีกคนกำลังจะตื่นขณะที่ชานยอลกำลังเก็บไอโฟนคู่ใจใส่กระเป๋าพลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงติดตลก




"ไงล่ะมึงเขายิ้มให้ถึงกับต้องเป็นลมเป็นแล้งเลยหรอวะ?” คำถามนี้ทำเอาอีกคนผงะส่งสายตาล่อกแล่กแล้วเอ่ยตอบปัดๆไป 

 

 

 " อะไร! เปล๊า~ "

 

 

 "เสียงสูงนะมึงอ่ะ ดีนะคุณลู่ฮานให้คนพามึงส่งโรงพยาบาล ไม่งั้นมึงคงนอนตายอยู่ที่สนามบินอินชอน " เซฮุนได้ฟังดังนั้นก็อึ้งไม่น้อย



 " อะไรนะ! เสี่ยวลู่พากูมาส่งโรงพยาบาล? "

 

 

 "เออเขาให้คนพามา แล้วเขาจ่ายค่าพยาบาลให้มึงด้วย 

 

 

 " กูติดหนี้เขาแล้วสิ กูจะใช้หนี้เขาด้วยการไปเป็นนางทาสในบ้านเขา ยอมพลีกายใต้ร่างเขาเพื่อชดใช้หนี้"

 

 

 “ตลก! ค่ายาค่าห้องแค่ไม่กี่วอนมึงขอบคุณเขาก็จบป่ะ!”



   ชานยอลส่ายหัวกับความคิดบ้าๆของเพื่อนตัวเองที่ดูเหมือนจะติดละครช่องหลายสีไปหน่อย ก่อนจะโชว์รูปที่เผอิญถ่ายแบล็คเมล์อีกคนไว้ให้ดู 

 

 

  " เออ ไอ้ฮุนมึงดูนี่ดิ ฝันหวานอะไรอ้ะ ได้ยินว่าน้องเสี่ยวลู่จ๋า~~ อย่างหวานอ่ะ ฮ่าๆ"

 

 

  “เฮ้ย! มึงเอามานี่เลย! ไอ้ชั่ว! “

 

 

   เซฮุนเห็นดังนั้นก็ขว้าโทรศัพท์ไอ้เพื่อนเลวมาลบทันที

 

 

  " แหม่ๆ รีบลบเร็วๆเข้า ฮ่าๆ " เห็นท่าทางลุกรี้ลุกรนของอีกคนก็ไปขำออกมาเต็มที่   

 

 

 

 

#ฟิคแฟนบอยบยอน

 

 

 

 

 " มึงขับกลับบ้านได้ใช่ไหมเนี่ย? “ ชานยอลถามเซฮุนเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่ไปชนใครเขาเข้าระหว่างทาง

 

 

 " เออๆ กูขับได้ ไปล่ะ "

 

 

   พูดจบ รถคันหรูของเซฮุนแล่นออกไปทันที ปล่อนให้ชานยอลที่กำลังทบทวนเรื่องราววันนี้เผลอยิ้มออกมาพลางพูดงึมงำคนเดียวหน้าบ้าน

 

 

 " ถ้าเขาชอบผู้ชายได้ ไม่อ่ะ! เขาต้องชอบกูดิ! ถ้าได้จริงๆก็มีหวังล่ะไอ้ชาน " ฉีกยิ้มพลางซอยเท้าเข้าบ้านไปอัพเดทข่าวของคนในความคิดทันที

 

 

 " อ้าวชาน! กลับมาแล้วหรอ เนี่ยม๊ากำลังทำกับข้าวให้ เป็นไงวันนี้?"

 

 

 

   ชานยอลที่กำลังถอดรองเท้าผ้าใบออกและนำไปวางไว้ชั้นรองเท้าเงยหน้าขึ้นไปตอบคำถามพลางยิ้มหน้าบานจนคนเป็นพ่อสงสัย

 

 " วันนี้ก็ดีนะครับ ดีมากๆด้วยล่ะ แต่วันนี้น่ารักเป็นพิเศษ " 

 

 " ก็พูดอย่างนี้ทุกครั้งน่ะแหละ ไหน?เอารูปมาให้ดูหน่อยยัยหนูของป๊า น่ารักจริงเปล่า?"

 

   พ่อของชานยอลยื่นมือออกมาเชิงขอดูรูปคนที่ชานยอลติ่งนักติ่งหนาบอกว่าจะเอามาเป็นลูกสะใภ้บ้านนี้ให้ได้ ชานยอลไม่รอช้ารีบเปิดโทรศัพท์แล้วยื่นให้พ่อดูทันที



 " อืม.. น่ารักๆ "



 " ป๊าชอบไหมครับ? "

 

 " ชอบสิ! ไม่งั้นป๊าจะอ้อนม๊าแกให้ยอมถอนเงินให้แกไปเปย์ยัยหนูไหมล่ะ "

 

 " ถ้างั้นเนี่ยผมจะเอาคนนี้มาเป็นสะใภ้ป๊าให้ได้ ดีป่ะ? แต่ป๊าต้องอ้อนม๊าให้ผมอีกนะ ฮ่าๆ "

 

 

   ชานยอลยื่นหน้าเข้าไปเชิงกระซิบ พ่อลูกคู่นี้ต่างยิ้มชอบใจกันใหญ่

                  

 

 

 

 

 

#ฟิคแฟนบอยบยอน

   ~อันยองเนกาทากาวา♬♪♩~

 

 

เสียงริงโทนโทรศัพท์ดังขึ้นแต่เช้าจนคนตัวสูงที่กำลังหลับอยู่บนเตียง ต้องงัวเงียขึ้นมารับสายอย่างช่วยไม่ได้รับรองว่าถ้สไม่ใช่เรื่องสำคัญคนปลายสายโดนด่ายับแน่ๆ  



 " ฮัลโหล..มีไร "



 " [ มึงรีบเข้าไปดูในเฟสด่วนเลย ] "  คำพูดของเซฮุนดูร้อนรนมาก จนชานยอลต้องทำตามคำสั่งของเพื่อนรักด้วยความสงสัยทั้งๆที่ยังสะลึมสะลือ



 " [ เห็นยัง? ] "



    ชานยอลไม่ตอบกลับแต่อย่างใด ตัวเองตั้งใจอ่านข้อความที่เซฮุนส่งมา

 

||มาแล้วกับกิจกรรมสำหรับชาวติ่งทั้งหลาย กิจกรรมที่ว่านี้ คือ Lucky Fan ที่จะทำให้คุณใกล้ชิดกับศิลปินคนโปรดมากขึ้น เป็นรายการวาไรตี้น้องใหม่ของทางค่ายบริษัทMBC จะนำพากลุ่มไอดอลมาร่วมรายการกับแฟนคลับผู้โชคดีโดยการให้อยู่บ้านเดียวกัน ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน เป็นเวลา1เดือนเต็มเลยทีเดียว แล้วศิลปินคนแรกที่ให้เกียรติมาร่วมรายการLucky Fan คือ ศิลปินหน้าหวาน คุณแบคฮยอน ง่ายๆเลยกับการร่วมสนุกกับกิจกรรมLucky Fan ส่งรายชื่อคุณพร้อมอีเมลตอบกลับมาที่ลิงค์ข้างล่างนี้ ทางเราจะจับฉลากเลือกแฟนคลับเพียง1ท่านเท่านั้นที่จะไปร่วมสนุกกับไอดอลในดวงใจของคุณ ส่งมาเยอะๆนะค่ะถ้าอยากรู้จักศิลปินคนโปรดมากขึ้น

ลิงค์:××××××××××××××××||

 

 " [ ไอ้ชาน! มึงตายแล้วรึไงว่ะ กูเรียกมึงตั้งหลายรอบแล้วเนี่ย ] "



 " เออ กูช๊อค! โอกาสกูอ่ะมึง! ตื่นเต้นเว้ย!"

 

" [ สวรรค์มาโปรดมึงแล้ว เหลือแค่ดวงมึงนั่นแหละ ] "

 

" เออๆ แค่นี้แหละสมัครเสร็จแล้ว กูจะไปอาบน้ำรอข้อความตอบกลับ"

 

“ เดี๋ยวกูไปบ้านมึงนะ”  



“ โอเคๆ ได้” 

 

   ชานยอลกดวางสายก่อนจะโพสข้อความเป็นกำลังใจให้ตัวเองก่อนไป



||Lucky Fan รอก่อนนะ จะนกไหม?

#คงไม่นกมั้ง
#หรือนก
#แฟนบอยบยอน||

 

 " แบคฮยอนน่า รอก่อนนะ ชานยอลกำลังจะไปหา "

 

    พูดเองก็เขินเองงึมงัมกับตัวเองพลางหันไปพูดกับโปสเตอร์ที่อยู่ข้างฝา ก่อนที่เสียงอจ้งเตือนจะดังขึ้นเรียกความสนใจอักครั้ง



 " ใครคอมเม้นว่ะ? "



[  มหาเฉิน มาชวนทำบุญ 
    (โอกาสมาแล้ว เช็คดวงเสริมดวงตัวเองก่อนไหม๊ ที่×××× เสียค่าบริการแค่500฿/เดือน เพื่อคนที่คุณรัก^^)

 

คริสเงิงไง จำไม่ได้หรา 
    (ขอให้ได้ให้โดนไอ้เพื่อนรัก)



เซฮุนช่างภาพ ติดเครดิตด้วยนั่นภาพกู

    (โชคดีเพื่อน)
 

"สาระอยู่ไหน - -’ “   ]

 

 

 

 

                  

#ฟิคแฟนบอยบยอน

 

 

 

 

 

 " ไอ้ฮุนทำไมมาช้าจังว่ะ "

 

    เซฮุนวิ่งพรวดเข้ามานั่งเก้าอี้ข้างๆ

 

 " เฮ่อ! รถติดอ่ะดิ เฮ่อๆ ไหน?Lucky Fan ตอบกลับมายังอ่ะ "

 

 

   คนที่เพิ่งมาหายใจแทบไม่ทั่วท้องก็ขว้าขวดน้ำที่วางไว้มาดื่มเพราะความกระหาย



 " ยังอ่ะ....หรือว่ากูไม่ติดแล้วว่ะ "



     ชานยอลเอามือกุมขมับตัวเอง

 

 " เฮ้ย! มึงดูที่แจ้งเตือนหน้าเฟชดิ "



    เพื่อนรักที่ดูลุกรี้ลุกรนทำให้ชานยอลตื่นเต้นไปด้วย

 

 " แจ้งเตือนของทางLucky Fan นี่หว่า "

 

   เซฮุนชี้พร้อมกระดกน้ำอึกใหญ่ ส่วนชานยอลยังจ้องจอตาไม่กระพิบไล่อ่านข้อความทีละบรรทัด 

 

 

||ตอนนี้ทางเราก็ตอบกลับผู้โชคดีเป็นที่เรียบร้อยแล้วนะคะ คือใครนั้นทางเราจะมาประกาศให้ทราบอีกที||




 " โอ้ย!! ใครได้ว้า! อย่าให้รู้นะ!” คนเป็นติ่งยังคงดีดดิ้นด้วยความตื่นเต้น
"เออน่าใจเย็นๆเอาไว้โอกาสหน้าแล้วกันเนอะ " เซฮุนพยายามปลอบใจเพื่อนให้ใจเย็นลง



 " โอกาสหน้าพ่อมึงซิ! โถ่เว้ย! "   ชานยอลฟุบลงไปบนโต๊ะคอมทันทีอย่างหมดอะไรตายอยาก 

 

    ติ๊ง!

 

 " ถ้าไอ้มหามันคอมเม้นมาว่า บอกแล้วให้เสริมดวงแอพมันล่ะก็ กูจะตามไปกระถืบถึงวัดคอยดู"




 " หึ! ไม่ใช่คอมเม้นไอ้มหา” เซฮุนส่ายหัวไปมาช้าๆ อย่างคนไม่มีสติเมื่อเห็นแจ้งเตือนอีเมลที่เด้งขึ้นมา

 

 

 " แล้วมันอะไร? โว้ะ! คนยิ่งเครียดอยู่ "  พูดทั้งๆยังฟุบบนโต๊ะ



 "อ..อีเมลตอบกลับของLucky Fan !!! " เซฮุนตะโกนลั่นจนชานยอลเงยหน้าขึ้นมาแทบทันที 



 " จริงดิ! กูฝันป่ะ?! ไอ้เหี้ยบอกกูกูไม่ได้ฝันใช่ป่ะ! "

 

 " เออ! มึงไม่ได้ฝันเว้ย! เปิดดูดิ!"

 

      ทั้งคู่หันมองหน้ากันก่อนจะดีใจเสียงลั่นบ้าน

 

 " มึง! กูไม่นกแล้ว กูไม่นกแล้ว~ “  ชานยอลตะโกนบอกเซฮุนทั้งๆอยู่ใกล้แค่นี้ หรือว่าจะซ้ำเติมคนที่นกตลอดอย่างเซฮุนกันแน่

 

 

" เดี๋ยวๆไอ้ชาน มึงจะบอกว่ากูนกใช่ม่ะ! มึงหลอกด่ากูถูกไหม!? " หันไปมองเพื่อนที่นอนกลิ้งๆอยู่กับพื้นตาขวาง

 

 " เปล่า! หมายถึงกู "



 " ตอแหล! กูรู้! อย่าให้ถึงตากูนะมึง! "



 " กูก็อยากเห็นเหมือนกันเว้ย! ไปก่อนนะจ๊ะเซฮุนเมียรัก เดี๋ยวพี่ไม่อยู่อีกหลายวัน พี่จะไปอยู่กับแฟนพี่แล้วนะจ๊ะ~ ว่างๆพี่จะมาหาหนู่บ่อยๆ " 

   

 

 

   จัดคำพูดล่ออวัยวะเบื้องล่างของอีกคนไม่พอยังยื่นมือสากๆไปเกาคางโดยไม่แคร์สายตาแข็งๆที่ส่งมา

 

“เออ! กูขอให้น้องแบคเขาเตะมึงออกมาข้อหาซื่อบื้อเกินขนาด! กูไปล่ะ! มีงานว่ะ “ 

 

 

   ปัดมืออีกคนออกแล้วก้มมองนาฬิกาข้อมือตัวเองก่อนจะลุกจากเก้าอี้

 

" งานไรวะ?" ถามด้วยความสงสัยเพราะปกติช่างภาพดีกรีระดับเซฮุนจะไม่ค่อยรับงานในโซล
 

 

" ถ่ายภาพอ่ะ มีสตูดิโอที่จีนติดต่อมาแต่กูจำชื่อไม่ได้ กูไปแหละ "

 

"เออๆ ไปเหอะ " เอ่ยปากไล่อีกคนเมื่อได้คำตอบ

 

   ยังคงตื่นเต้นเมื่อได้รู้ว่าอีกไม่กี่วันจะได้ไปอยู่กับคนที่ตัวเองชอบมาตลอดสามปี ชานยอลแค่คิดว่าตัวเองเป็นติ่งที่ชีวิตโครตคอมพลีท เป็นติ่งหนึ่งในล้านที่ได้ไปอยู่กับไอดอลที่ตัวเองชอบ แค่คิดก็ฟินจนอยากเอาหน้าอุดหมอนตายไปเลย แต่ไม่ได้หรอกปาร์คชานยอลต้องได้แบคฮยอนมาเป็นสะใภ้ให้ป๊าก่อน

 

 " แบคฮยอนน่า โตมันนา [แล้วพบกัน] "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                  

 

 

 

 

×CHANBAEK×

 

#ฟิคแฟนบอยบยอน

 

 

Talk:นิยายเรื่องนี้ไรต์แต่งครั้งแรกผิดพลาดอย่างไงขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ ขอขอบคุณเพื่อนนุ้ยที่ขัดเกลาเนื้อความให้2ตอนเลย รักม้วกกก^^

ติดตามไรต์ได้ที่

 

CR.SQW