Angel & 7 Days :: EunHae BunMin KyuWook WonYe HC KangTeuk

ลำดับตอนที่ #13 : CHAPTER III :: หนุ่มจิ๋ว กับ นายแว่น :: KYUHYUN x RYEOWOOK >> Part 1

[Angel & 7 Days] Ct.III : หนุ่มจิ๋ว กับ นายแว่น : KyuWook

 

Intro

 

ณ เทวสถาน

 

“ยังคงทำงานได้ดีเหมือนเดิมนะอีทึก  เห็นทีข้าจะมองข้ามฝีมือเทวดาน้องใหม่อย่างเจ้าไม่ได้แล้วล่ะซิ”

ท่านเทพขั้นสูงยุนโฮพูดกับอีทึก

 

“แหม ท่านยุนโฮก็ชมเกินไป ก็ข้าเพิ่งเข้ามา ก็คิดอะไรใหม่ๆออกเป็นธรรมดา

แต่พอข้าทำไปนานๆ เดี๋ยวก็คงต้องเอามุขเก่าๆมาใช้น่ะท่าน”

อีทึกถ่อมตัว

 

“ฮ่าๆ เอาเถอะๆ แล้วได้ข่าวว่า มีงานใหม่เข้ามาแล้วนี่ แล้วจะลงมือเมื่อไหร่ล่ะ”

เทพยุนโฮถาม

 

“ข้าก็กำลังดูสถานการณ์อยู่น่ะท่าน พูดถึงแล้วข้าก็ไปดีกว่า จะได้รีบทำให้เสร็จ 

เพราะข้าได้รับงานใหม่ล่าสุดเข้ามาอีกแล้ว”

เทวดาอีทึกกล่าว พร้อมกับทำท่าทางขยันขันแข็ง

 

“งั้นข้าก็จะไปเหมือนกัน โชคดีล่ะท่านอีทึก”

อีทึกหายแว่บไปทันที ก่อนที่สักพัก เทพสูงสุดชินดงจะปรากฏตัวขึ้น

 

“ดูท่าทางก็ขยันขันแข็งดีนี่ท่านเทพชินดง ข้าละนึกไม่อก ว่าทำไม อีทึกถึงจะอยู่กับเราได้ไม่นาน”

เทพยุนโฮ

 

“เจ้าก็คงต้องติดตามเอาเองแล้วหล่ะ แต่มันไม่ใช่อะไรที่ไม่คาดฝันแน่ๆ”

ท่านเทพชินกล่าว ขณะที่กำลังจ้องมองภาพการทำงานของอีทึก

 

.......................................................................................................

 

CHAPTER III :: หนุ่มจิ๋ว กับ นายแว่น :: KYUHYUN X RYEOWOOK

 

Part I

 

สวัสดีครับ ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ..

ผม ชื่อเรียวอุคครับ เป็นเด็กธรรมดามากๆ ผมอาศัยอยู่ในเมืองเล็กๆ

ผมอยู่กับพี่ชายอีกคน พี่ซองมินครับ เราอยู่กัน 2 คน เพราะพ่อกับแม่ต้องไปทำงานต่างจังหวัด

ผมกำลังเรียนอยู่ชั้นม.ปลายปีสุดท้าย ผมไม่ค่อยมีเพื่อนหรอกครับ

ไม่มีใครกล้าเป็นเพื่อนกับผมหรอกครับ ทำไมน่ะหรอครับ...

เพราะว่าถ้าใครมาเป็นเพื่อนผมจะถูกแกล้งเหมือนผมน่ะซิครับ แต่ผมไม่โกรธหรอกนะครับ

ผมเข้าใจดี แต่ที่ผมไม่เข้าใจคือ..ทำไมพวกเค้าถึงชอบแกล้งผม..ทำไมถึงไม่ชอบผม

..โดยเฉพาะคนๆนั้น....

 

ทุกๆวันที่ผมมาโรงเรียน ผมจะนั่งแถวสุดท้ายตรงริมหน้าต่างๆคนเดียว

จริงๆแล้วมันมีโต๊ะข้างๆผมอีกตัว คยูฮยอน เด็กหัวกระทิของห้อง เค้าต้องนั่งข้างๆผม

แต่ว่าเค้าลากโต๊ะของเค้าไปนั่งกับเพื่อนที่หลังห้อง ถึงผมจะเป็นเด็กแว่น แต่ผมก็ไม่ได้เรียนเก่งอะไรหรอกครับ

สู้คุณคยูฮยอนไม่ได้หรอก   คุณคยูฮยอนเค้าเป็นคนร่าเริง เป็นที่รักของเพื่อนๆ

โดยเฉพาะสาวๆ มาไม่ซ้ำหน้ากันซักวัน ต่างจากผม ที่มักจะโดนเพื่อนๆแกล้งเป็นประจำ

วันนี้ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะโดนอะไรอีก...........

 

............................................................

 

“เฮ๊ย ไอ้คยู วันนี้จะควงใครว่ะ ได้ข่าวว่าสาวห้อง A ตาแกแจเลยนี่หว่า”

เสียงหนึ่งดังขึ้นถามคยูหลังจากที่คาบสุดท้ายของวันจบลง

 

“ข้าล่ะอิจฉาไอ้คยูจริงๆ ถ้าเลือกได้ ของเป็นแกสักวันก็ดีนะ”

เพื่อนอีกคนพูดขึ้นบ้าง

 

“แต่ถ้าข้าเลือกได้..เป็นมนุษย์จิ๋วเป็นไง สาวๆจะได้กระเตงไปกระเตงมา   ฮ่าๆๆ”

คยูตอบเพื่อนไป ทำเอาเพื่อนๆ ฮาลั่นห้อง

 

“เฮ้ยวันนี้ข้ากลับบ้านเลยดีกว่า เออเดี๋ยวจะแวะไปส่งรายงานก่อน ไปล่ะ “

พูดจบก็ลุกไปทันที โดยไมรู้เลยว่า บางอย่างกำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิตเค้า

 

“อยากเป็นมนุษย์จิ๋วหรอ..ข้าจะสนองความปรารถนาของเจ้าเอง โจ คยูฮยอน”

เสียงที่แว่วมาจากนอกหน้าต่าง เสียงที่มนุษย์ธรรมดามีอาจได้ยิน

ภารกิจใหม่กำลังเริ่มขึ้นแล้ว

 

............................................................

 

หลังจากที่คยูไปส่งรายงานที่ห้องคุณครูเสร็จก็เดินลัดลงมาข้างตึกเรียนเพื่อจะเดินกลับบ้าน

ตอนนี้นักเรียนทยอยกลับบ้านกันไปหมดแล้ว โรงเรียนจึงไม่ต่างจากโรงเรียนร้าง

เวลาโรงเรียนเงียบมันช่างเป็นเวลาที่คยูชอบ เค้าเบื่อที่ปกติมีแต่ใครๆมาล้อมหน้าล้อมหลัง

เงียบๆแบบนี้แหละดี

 

คยูเดินมาจนเกือบถึงห้องเก็บอุปกรณ์ทำสวน อยู่ๆเค้าก็รู้สึกแสบพร่า เพราะแสงสว่างจ้าที่ส่องมา

คยูไม่สามารถสู้แสงนั้นได้ แต่พอลืมตาขึ้นมาอีกที ก็ต้องตกใจ

เมื่อทุกสิ่งดูเหมือนไม่คุ้นตาสำหรับเค้า มันดูแปลกไป ดูทุกอย่าง.....มันใหญ่ไปหมด.....

คยูกำลังตื่นตระหนกกับสิ่งที่เกิด แต่อยู่ๆ ก็ได้ยินเสียงหนึ่ง เมื่อหันไปดูก็ปรากฏว่าเป็น...หนูยักษ์....

คยูวิ่งหนีไม่คิดชีวิต...เข้าไปแอบในมุมหนึ่ง....

 

...อะไรกันเนี่ย ที่นี่มันอะไรกัน ทำไมมันใหญ่ไปหมด ชั้นอยู่ที่ไหนเนี่ย....

 

แต่ก่อนที่คยูจะสติแตกไปกว่านี้...ก็มีเสียงนึงแว่วมา....

 

นี่มันเสียงสะอื้น..ใครกำลังร้องไห้...ผีหรอ....ใครก็ได้ช่วยผมที...........

 

แต่เอ๊ะ...นั่นมันคนนี้หน่า หน้าคุ้นๆ...............

 

คยูทำใจกล้าเดินออกไปใกล้ๆ เป็นจังหวะพอดีที่คนตรงหน้ายกมือเช็ดหน้าเช็ดตาพอดี

“นี่นายแว่น นายแว่นนี่”

คยูตะโกนขึ้น

 

“ใครอ่ะ ใคร..”

อุคหรือที่คยูเรียกว่านายแว่น หันซ้ายขวา หาที่มาของเสียง

 

“ชั้นอยู่นี่นายแว่น อยู่ตรงนี้”

คยูตะโกนเรียกอุคอีกครั้ง

อุคหันไปตามเสียง ก็ต้องตกใจ เมื่อคนที่เค้ากำลังคุยด้วยมีส่วนสูงแต่ประมาณ 20 เซนเท่านั้น

 

“คุณ..คยูฮยอน คุณคยูฮยอนหรอครับ”

.....................................................

To Be Continue..........

......................................................

มาแล้วจ้า CHAPTER 3 คราวนี้เทวดาทึกของเรา

เล่นเสกคยูเป็นคนจิ๋ว..แล้วคราวนี้จะทำไงล่ะ..

มาติดตามกันตอนหน้านะ...

ขอบคุณสำหรับเม้นท์ทุกเม้นท์นะ..