Angel & 7 Days :: EunHae BunMin KyuWook WonYe HC KangTeuk

ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER I :: คนใจดี กับ ปลาน้อย :: EUNHYUK x DONGHAE >> Part 4

Part IV

 

พอตกดึก...

 

ฮยอกจัดการอาบน้ำให้ด๊องเรียบร้อย(มันเป็นหน้าที่นึงที่ฮยอกจะต้องทำทุกวันไปแล้ว)

ก่อนที่ตัวเองจะไปอาบบ้าง พอออกมาก็เจอด๊องนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนที่นอน

เมื่อด๊องเห็นฮยอกออกมาก็ลุกขึ้นนั่งทันที จนฮยอกสงสัย

 

“มีอะไรหรือเปล่าด๊อง”

ฮยอกถามขึ้น แล้วเดินมานั่งใกล้ๆด๊อง

 

“ความรักคืออะไรหรอ”

ด๊องถามไปตรงๆ

 

“ทำไมถึงอยากรู้อ่ะ”

 

“ก็...”

ด๊องค้างไว้เพียงเท่านั้น เพราะนึกได้ว่านางฟ้าของเค้าบอกว่าไม่ให้บอกใคร

 

“ก็ด๊องอยากรู้เฉยๆ”

เจ้าปลารู้จักแก้ซะด้วย (ไรท์เตอร์ - เจ้าปลาซึมซับความเป็นคนมามากเลยทีเดียว)

 

“ไม่มีอะไรหรอกไม่เห็นน่าสนใจเลย”

แล้วฮยอกก็ลงนอน แต่ด๊องก็ดึงให้ลุกขึ้น

 

“ฮยอกอ่ะ บอกหน่อยซิ ฮยอกต้องรู้แน่ๆเลย บอกด๊องหน่อยซิ ความรักคืออะไรหรอ”

ด๊องทำหน้าจริงจัง จนฮยอกต้องยอมแพ้

 

“ความรักมันคือความรู้สึกที่เรามีให้ใครสักคน ความรู้สึกที่เป็นห่วงเค้า อยากอยู่ใกล้ๆ

อยากให้เค้ามีความสุข แต่ความรักของแต่ละคนมันไม่เหมือนกันหรอก ความรักของบางคน คือการให้

คือการเสียสละ คือความสุข คือความทุกข์ ความรักมันเป็นได้หลายอย่างอ่ะ...เข้าใจป่ะ”

คำตอบคือการส่ายหัว ฮยอกยกมือขึ้นมาขยี้หัวด๊อง ก่อนพูดว่า

 

“เอาน่ายังไม่เข้าใจก็ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยววันนึงด๊องก็ต้องเข้าใจมันแน่ๆ นอนเถอะ”

ด๊องทำแก้มป่องก่อน นอนตามฮยอกไป...

 

.............................................................................................

 

วันที่ 3 

 

“ด๊อง..ตื่นเร็ว”

ฮยอกเขย่าด๊องเบาๆ

 

“อืม..ยังไม่เช้าเลย ด๊องขอนอนต่อก่อนนะ”

ด๊องงัวเงียเต็มที

 

“ตื่นน่า ฮยอกมีอะไรจะให้ด๊องดู”

ในที่สุดฮยอกก็ลากด๊องลงจากเตียงมาจนได้...

 

ฮยอกลากด๊องลงมาที่ชายหาด

“ฮยอกอะไรอ่ะ...ด๊องง่วง”

ด๊องหาวหวอดๆ..

 

“ดูนั่นซิ”

ฮยอกชี้ไปที่ขอบฟ้าด้านหนึ่ง ที่พระอาทิตย์กำลังจะขึ้น

แสงสีส้มที่ปลายขอบฟ้ามืด ดูเหมือนเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นอยู่ทุกวัน

แต่มันก็สร้างความตื่นเต้นให้เจ้าปลาได้ไม่น้อยเลย

 

“ฮยอก ทำไมท้องฟ้าถึงมี 2 สีล่ะ”

ฮยอกหันไปถามฮยอกเสียงใส

 

“เดี๋ยวสักพักนะ พระอาทิตย์จะขึ้น ด๊องเคยเห็นพระอาทิตย์ขึ้นมั้ย”

 

“พระอาทิตย์จะขึ้นมาจากตรงนั้นหรอ แล้วพระอาทิตย์จะเปียกมั้ย”

คำถามที่ทำฮยอกหลุดหัวเราะออกมาจน ด๊องหน้างอ

.....มันตลกตรงไหนอ่ะ......

 

“ฮยอกอ่ะหัวเราะด๊องทำไมอ่ะ”

ด๊องอมลมจนแก้มป่อง

 

“อย่างอนซิด๊อง ฮยอกขอโทษนะ”

ไม่พูดเปล่าแถมยังกอดด๊องจากด้านหลัง แต่ฮยอกจะรู้มั้ยว่าทำอย่างนี้

ลูกปลาน้อยใจสั่นแค่ไหน

 

ทั้งสองยืนดูพระอาทิตย์ขึ้นกันจนฟ้าสว่าง...ก่อนเดินจูงมือเดินไปตามชายหาด

คุณแม่เดินออกมากะจะเรียกเด็กๆไปกินข้าวเช้า...

แต่พอเห็นภาพตรงหน้าก็หยุดมอง..อมยิ้มออกมา

 

“ถ้าหิวก็คงมากินเองล่ะมั้ง....”

 

…………………………………….

 

น่าแปลกเวลาที่อยู่กับฮยอกทำไมถึงได้รู้สึกใจเต้นเร็วอย่างนี้นะ

ทุกครั้งที่ฮยอกจับมือทำไมถึงได้ตื่นเต้นนัก

เวลาที่ฮยอกกอดมันรู้สึกอบอุ่นไปถึงข้างใน...

ทำไมถึงเป็นอย่างนี้นะ......

 

.....................................................

 

หลังจากอาหารเช้าคุณแม่ก็พาลูกๆไปเที่ยว

เรียกว่าตะลอนกันไม่รู้จักเหนื่อย....จนกลับเข้าบ้านมาตอนเกือบเย็น

 

วันนี้ฮยอกลองให้ด๊องอาบน้ำเองดูบ้าง โดยที่ตัวเองมานั่งเปิดหนังดูที่ห้องรับแขก

สักพักเมื่อด๊องอาบน้ำเสร็จก็มานั่งดูด้วย

ด๊องตั้งใจดูมากๆ ชนิดไม่คิดจะขยับไปไหน

 

ในหนังเป็นฉากที่เพื่อนนางเอกแอบชอบพระเอก แล้วใจเต้นแรง

ด๊องเลยมาคิดถึงตัวเอง แล้วหันไปถามฮยอก

 

“ฮยอกๆ..ในนั้นเค้าเรียกว่าชอบหรอ”

 

“อืม....เค้าชอบพระเอกอ่ะ”

ฮยอกก็ตอบไปตามที่ด๊องถาม

 

“ฮยอกเคยชอบใครหรือเปล่า”

ด๊องหันไปถามฮยอก

 

“ไม่รู้ซิ...เคยมั้ง”

คงเคยแหละแต่นานมากแระ

 

“แล้วฮยอกชอบด๊องหรือเปล่า”

มันมาแล้วคำถามนี้ ฮยอกชะงักไปสักพัก

 

“แล้วด๊องอยากให้ฮยอกชอบด๊องหรือเปล่าล่ะ”

 

“อยากซิ ฮยอกชอบด๊องหรือเปล่า”

 

“ไม่รู้ซิ”

ไม่ตอบซะงั้น ด๊องก็เลยงอนไปตามระเบียบก่อนหันไปดูละครต่อ

 

...........ถามกันอย่างนี้มันอันตรายนะด๊อง เผื่อฮยอกอดใจไม่ไหวขึ้นมาจะทำยังไง........

 

.....................................................................

 

วันที่ 4

 

วันนี้ทั้งวันด๊องเปิดหนังดูทั้งวัน ส่วนมากจะหนักไปทางรักโรแมนติก

แต่ก็ไม่มีใครว่าอะไร ฮยอกเดินเข้ามานั่งดูด้วย

ตอนแรกดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไร จนถึงฉากที่พระเอกนางเอกกอด และจูบกัน

ฮยอกหันไปมองหน้าด๊องก็พบว่า...

ตอนนี้หน้าของเจ้าปลาน้อย แดงเรื่อจนถึงหู...

เห็นมันน่ากระโดดกอดจริงๆ...แล้วฮยอกก็สะดุ้งเมื่ออยู่ดีๆเจ้าปลาน้อยหันมองหน้า…

 

“ฮยอก..”

 

“อะ..อะไรหรอ”

ฮยอกถามกลับไปตะกุกตะกัก...อย่ามาทำหน้าตาน่ารักนะด๊อง..

 

“ฮยอกจะทำกับด๊องเหมือนในนั้นมั้ยอ่ะ”

ด๊องก้มหน้าก้มตาถามพรางชี้ไปที่ทีวี

 

ถึงขั้นช๊อค...ฮยอกตัวแข็งไปสักพัก (เพราะว่าแกคิดไปไกลแล้วใช่มั้ย)

ก่อนจะดึงสติกลับมา...แค่กอดเองแกคิดอะไรอยู่เนี่ยไอ้ฮยอก.....

 

“ได้ซิ”

แล้วฮยอกก็เดินมากอดด๊องจากด้านหลัง แต่..

 

“ฮยอกยังทำไม่ครบอ่ะ”

..เอ๊ะ..อะไรหว่าก็กอดแล้วไงทำไรอีกอ่ะ

 

“แล้วตรงนี้อ่ะ”

ด๊องเอานิ้วจิ้มที่ริมฝีปากตัวเอง

 

“จูบหรอ”

พูดขึ้นด้วยความตกใจ

 

“เค้าเรียกว่าจูบหรอ”

 

“เออ..เออใช่...เค้าเรียกว่าจูบ”

ตอบไปอย่างตะกุกตะกัก

 

“ทำไม่ได้หรอ”

 

“ไม่ได้หรอก”

 

“ทำไมอ่ะ ในนั้นยังทำได้เลยอ่ะ”

ด๊องหันมาเผชิญหน้ากับฮยอก ฮยอกก็เดินหนีซะงั้น ด๊องก็เลยเดินตาม

 

“ฮยอกมาจูบกันเถอะ ด๊องอยากรู้อ่ะ”

ด๊องเดินมาอย่างไม่ลดละ

 

“ตะกี้แม่ได้ยินว่าอะไรใครจะจูบใครหรอ”

คุณแม่เดินโผล่หน้าเข้ามา...

 

“คุณแม่ฮะ..ฮยอกไม่ยอมจูบกะด๊องอ่ะ”

อ้าวนั่นไปฟ้องซะงั้นอ่ะด๊องเอ๊ย

 

“แล้วทำไมฮยอกไม่ยอมจูบกะด๊องละลูก”

อ้าวเห็นดีเห็นงามซะงั้นคุณแม่

 

“จูบไม่ได้...ด๊อง..ยังเด็ก”

 

“เออ..นั่นซิ”

แล้วคุณแม่ก็หันไปกระซิบกับด๊อง

ด็องพยักหน้าหงึบๆแล้วก็ไม่รบเร้าฮยอกอีก

 

...เอาไว้วันอื่นค่อยอ้อนใหม่ดีกว่าด๊อง...ลูกชายแม่มันทนความน่ารักของหนูได้ไม่นานหรอก….

 

(ไรเตอร์ – ดูเหมือนคุณแม่จะรู้ใจลูกชายซะจริงๆเลย..ฮิฮิ)

 

.........................................................................

To Be Continue........

.........................................................................