ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER I :: คนใจดี กับ ปลาน้อย :: EUNHYUK x DONGHAE >> Part 2
Part II
ระหว่างที่เดินไปร้านหมอ
ตอนนี้ด๊องเดินเกาะแขนฮยอกไปตลอดทาง
จนคนทั้งถนนหันมามอง ก็จะไม่มองได้ใง
เด็กหนุ่มหน้าตาหน้ารักเดินกระแซะกันขนาดนั้น...เป็นใครๆก็มอง
ฮยอกพาด๊องมาที่คลินิกประจำ
“สวัสดีครับพี่หมอ ปิดร้านหรือยังครับเนี่ย”
ฮยอกทักทายคุณหมอสุดสวยประจำย่านนี้ หมอแจจุง
“พี่ก็รอให้นายมาปิดร้านให้อยู่นี่ไง แล้วเป็นอะไรล่ะ ถึงมาหาถึงนี่”
แล้วหมอแจก็เดินมาใกล้ๆ เลยได้เห็นใครคนนึงที่ยืนแอบอยู่ข้างหลังฮยอก
“ผมไม่เป็นไรหรอกครับ แต่คนข้างหลังผมนี่ซิ”
ว่าแล้วฮยอกก็จูงให้ด๊องมายืนข้างหน้า แต่แล้วก็หลบไปข้างหลังอยู่ดี
“หืม ไหนไม่ต้องกลัวพี่หรอกนะ ไหนเป็นอะไรบอกพี่หน่อยซิ”
หมอแจเดินมาใกล้ๆ พร้อมยิ้มหวานให้
“นี่พี่แจเค้าใจดีนะไม่ทำอะไรหรอก”
ด๊องก็ชักลังเล แต่สุดท้ายก็ยอมออกมา
“นี่ไปโดนอะไรมาหรอฮยอก ทำไมถึงได้ช้ำทั้งตัวอย่างนี้ล่ะ”
“เอ่อ เค้าโดนคนใจร้ายทำร้ายมาน่ะครับ”
ใครจะกล้าบอกว่าเป็นปลา โดนเด็กบ้ามันรังแก
“ใช่ๆ มันจับด๊องเขย่าๆ ด๊องเจ็บไปหมดเลย”
ด๊องอยากอธิบายบ้าง
“ฮ่าๆ น่ารักจังเลย แล้วเป็นอะไรกับฮยอกหรอด๊อง”
หมอแจเรียกชื่อเล่นด๊องอย่างสนิทสนม ทำให้ด๊องคลายความกลัวไปได้เยอะเลย
“เป็นอะไร??”
ด๊องเอียงคอถาม...
“ด๊องน่ารักขนาดนี้ต้องเป็นแฟนฮยอกแน่ๆเลย”
แล้วหันไปล้อฮยอก
“แฟนคืออะไรหรอ”
ด๊องหันมาถามแจ
“แฟนก็คือ..คนรักไง”
“แล้วคนรักคืออะไร”
“อืม...ถามฮยอกแล้วกันฮยอกนะอธิบายได้ดีที่สุด คริๆ”
แจกระซิบข้างหูกับฮยอก
“55++ น่ารักจริงๆนะเนี่ย ฮยอกนายต้องดูแลด๊องดีๆนะ ช่วงนี้ก็ให้ทายาแก้ช้ำในไปก่อนแล้วกัน
แต่ก็ไม่ได้เป็นอันตรายอะไรหรอกแค่ช้ำภายนอกเท่านั้นแหละ”
“เฮ้อ ค่อยโล่งอกหน่อย นึกว่าจะเป็นอะไรมาก ขอบคุณมากนะพี่หมอ ”
แล้วก็ก็กำลังจะควักตังจ่ายแต่...
“ไม่ต้องหรอก คิดซะว่าเป็นการต้อนรับน้องใหม่นะ ดูแลด๊องดีๆล่ะ”
ฮยอกก็ยิ้มซิไม่ต้องจ่ายตัง
“ครับ งั้นผมกลับก่อนนะครับ”
แล้วก็จูงมือด๊องไป แต่ก่อนที่ตัวเล็กจะไปก็หันมายิ้มหวานให้คุณหมอก่อนที่จะกลับแล้วก็เดินตามฮยอกไป
“เด็กอะไรน่ารักจริงๆเลย..คริๆ ฮยอกจะอดใจไหวหรอ”
..........................................................................
“หิวมั้ย”
ฮยอกหันมาถามเด็กน้อย ด๊องก็พยักหน้าหงึบๆ
“งั้นกินอะไรดีนะ”
แล้วก็ฮยอกก็เดินไปหาของกิน 2-3 อย่าง ก่อนเดินกลับบ้าน
เมื่อมาถึงบ้าน ฮยอกก็จัดการจัดอาหารที่ซื้อมา ใส่จานจนเรียบร้อยก็เรียกด๊องมากิน
“เอากินซิด๊อง”
แล้วฮยอกก็เริ่มกินข้าว แต่ด๊องกลับนั่งเฉย
“ทำไมไม่กินล่ะ”
ฮยอกถาม....ไหนบอกว่าหิว
“ก็....”
ด๊องมองซ้ายมองขวา จนไปเจอกล่องอาหารปลาที่ข้างโหลปลา
“นี่ ด๊องกินไอ้นี่”
ชี้ไปที่โหลอาหารปลา ฮยอกแทบข้าวพุ่งออกจากปาก
ลืมนึกไปปกติกินแต่อาหารปลา....
“ด๊องตอนนี้นายไม่ใช่ปลาแล้วนะ จะกินอาหารปลาได้ยังไง มานี่ชั้นจะสอนกินข้าว”
แล้วก็กวักมือเรียกด๊องให้มานั่งข้างๆ แล้วก็เริ่มคลาสการกินข้าว
แล้วฮยอกคงลืมไปว่าด๊องเพิ่งหัดกินข้าว ดันเอากับข้าวเผ็ดๆให้ด๊องกิน เท่านั้นแหละ
“อ่า เจ็บ..เจ็บไปหมดเลย..ฮยอกแกล้งด๊อง ฮยอกใจร้าย ฮือๆ”
ด๊องร้องไห้โวยวาย ก็ปลาอ่ะนะไม่เคยกินของเผ็ด จริงๆด๊องน่าจะเป็นกระต่ายมากกว่านะ
กระต่ายตื่นตูมอ่ะ..
ด๊องหนีฮยอกเข้าไปนั่งอยู่ข้างเตียงในห้องนอน สักพักฮยอกก็ตามมา
“ด๊อง ด๊องโกรธฮยอกหรอ ฮยอกขอโทษนะ ฮยอกไม่ตั้งใจ นะ นะ”
ด๊องยังนั่งเงียบ
“เอาอย่างนี้ดีกว่า งั้นไปอาบน้ำกันดีกว่า”
“อาบน้ำ ด๊องชอบอาบน้ำ ไปๆ”
อารมณ์เปลี่ยนขึ้นมาทันที ปลาก็ต้องชอบน้ำอ่ะนะ
แล้วฮยอกก็พาด๊องไปอาบน้ำ แต่ปัญหามันอยู่ตรงนนี้นี่ซิ..
“เอ่อ...ด๊องจะอาบน้ำต้องถอดเสื้อผ้าก่อนนะ ไม่งั้นมันจะ เฮ๊ย..”
ฮยอกแหกปาก ก็พอบอกว่าต้องถอดเสื้อผ้า ด๊องก็ถอดทันที
“นี้นายมาถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคนอื่นไม่ได้รู้มั้ย”
ฮยอกหันหลังให้ ...ทนดูไม่ได้
“ทำไมอ่ะฮยอก ด๊องถอดไม่ได้หรอ”
ด๊องถามอย่างสงสัย
“ไม่ได้ ก็ไม่ได้ โดยเฉพาะถอดต่อหน้าคนอื่นด้วยแล้วยิ่งไม่ได้ใหญ่เลยเข้าใจมั้ย”
ด๊องพยักหน้าหงึบๆ แล้วก็ถอดต่อ
“เฮ๊ย ...ไหนบอกเข้าใจไง”
“ก็ฮยอกบอกว่าต่อหน้าคนอื่นห้ามถอดงั้นต่อหน้าฮยอกก็ถอดได้อ่ะซิ”
ฮยอกถึงขั้นค้าง เออมันก็จริง...เออๆ ถอดก็ถอด (ไรเตอร์ อ้าว..)
ด๊องถอดเสื้อผ้าวิ่งเข้าห้องน้ำไป ก่อนที่ฮยอกจะเดินตามเข้าไปอาบน้ำให้...
“แล้วฮยอกไม่อาบน้ำกับด๊องหรอ”
ด๊องที่นั่งอยู่ในอ่างถามฮยอก
“ด๊องอาบก่อนเถอะ”
แล้วไม่ทันไร ด๊องก็สาดน้ำใส่ฮยอกจนเปียกไปหมด
“ด๊องทำอะไรเนี่ย เปียกหมดแล้ว”
“ฮิฮิ...ฮยอกเปียกแล้วๆ..มาอาบน้ำกับด๊องซิ”
แถมยังลุกขึ้นมาลากให้ฮยอกลงอ่างด้วย ฮยอกเลยจนใจ
“ได้ๆอาบก็อาบ”
แล้วฮยอกก็เดินไปถอดเสื้อแขวนไว้..
ทางด้านคนที่เล่นอยู่นั่งมองฮยอกเปลี่ยนเสื้อผ่านนั้น อยู่ๆก็รู้สึกว่าหน้าตัวเองร้อนขึ้นมา
ยิ่งพอฮยอกเดินเข้ามาใกล้ๆ มันยิ่งรู้สึกแปลกๆ รู้สึกจักกะจี้ที่หน้าอกยังไงไม่รู้ จนต้องเอามือมาจับไว้
แล้วข้างในเหมือนมีอะไรเต้นตึกๆ เสียงดังอยู่ข้างใน....นี่ด๊องเป็นอะไรไปนะ...
“ด๊องทำไมหน้าแดงอย่างนี้ล่ะ”
ฮยอกทักขึ้นเมื่อเดินเข้ามาลงอ่างทางด้านหลังของด๊อง
“แดงหรอ ไหนๆ แดงจริงๆด้วย”
ยื่นหน้าไปส่องกระจก
ฮยอกยิ้มให้กับความน่ารักของด๊อง
.....นายน่ารักอย่างนี้...ชั้นจะอดใจได้ถึงเมื่อไหร่นะ....
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จกันเรียบร้อย ฮยอกลงมาเก็บจานชามที่ยังไม่ได้ล้างให้เข้าที่
ปล่อยให้ด๊องนอนเกลือกกลิ้งอยู่บนที่นอน
“เป็นยังไงบ้างเจ้าปลา เป็นมนุษย์สนุกมั้ย”
เสียงของเทวดาทึกดังขึ้นก่อนที่จะประกฎตัวออกมา
“นางฟ้า...นางฟ้า...ด๊องไม่อยากเป็นมนุษย์ ด๊องอยากเป็นปลา”
ลงจากเตียงแล้วไปหาเทวดาทึก
“ทำไมล่ะ เจ้าไม่อยากอยู่กับผู้มีพระคุณของเจ้าหรอ”
“ด๊อง..”
“ถ้าเจ้ากลับไปเป็นปลา เจ้าจะสื่อสารกับผู้มีพระคุณไม่ได้นะ เค้าใจดีกับเจ้ามากไม่ใช่หรอ”
“แต่...”
“เอาอย่างนี้แล้วกัน ถ้าเจ้าค้นหาสิ่งนึงเจอเจ้าจะได้กลับไปเป็นปลาเหมือนเดิม”
เทวดาทึกนึกอะไรออก
“อะไรๆ นางฟ้าบอกมาซิ”
ด๊องอยากรู้ๆ
“เจ้าจงค้นหาสิ่งที่เรียกว่าความรัก หากเจ้าค้นหาเจอ เจ้าจะได้กลับเป็นปลาอีกครั้ง..
แต่เจ้าห้ามบอกเรื่องนี้กับผู้มีพระคุณของเจ้าเด็ดขาด เข้าใจมั๊ย”
“ด๊องเข้าใจแล้วๆ”
แล้วนางฟ้าของด๊องก็หายไป
“คุยกับใครอยู่หรอด๊อง”
เสียงของฮยอกที่เพิ่มจัดการเก็บจานชามเสร็จทักขึ้น
“เปล่าๆ ไม่มีๆ”
“อ่อหรอ...อืมๆ งั้นนอนกันเถอะ..”
ฮยอกเดินไปจูงมือด๊องให้มานอน แล้วทั้ง 2 ก็เข้าสู่ห้วงนินทราไปทั้งคู่
“ไม่นานหรอกเจ้าปลาน้อย เจ้าจะได้รู้จักกับความรักจากคนผู้นี้”
แล้วเทวดาทึกก็หายไปอีกครั้ง
.........................................................................................
To Be..Continue...
.........................................................................................
To Be..Continue...
.........................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น