BTS-jinv สถานีรถไฟฟ้าหมายเลข 1

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter no.2 (30%)

*~ CHAPTER TWO ~*
แม่หมอมินนี่
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
 

สบตากัน ~ ก็รู้ใจ ~ เนื้อคู่ของเราาาา ~(เพลงที่ไรท์บัญญัติขึ้นเอง ถถถถ.)

(   ' ') -----*---- (- -  )

"พี่ มาบ้านจองกุกทำไม ?"

เราสองคนหยุดจ้องหน้ากันและมองป้ายที่ติดไว้ข้างประตูรั้ว

' บ้านจอน '

"เพื่อนของเราก็เอาไปด้วยสิ จะได้ช่วยกันได้"

ผมอยากไปกับพี่สองคนนี่ -  - แบบประมาณออกเดท -////////-

"งั้นทุกคืนนอนที่บ้านพี่ก็ได้ จะได้อยู่กับพี่"

พี่จินโปรยยิ้มหวาน ...

บ้านเดียวกันหรอ ....  ไม่พอ จะนอนเตียงเดียวกัน !!

"เอาสิ เตียงเดียวกันก็ได้ พี่ไม่เสียหาย"
"เห้ยพี่ ! ผีต้องอ่านใจคนดิ่ ไม่ใช่คนอ่านใจผี เดี๋ยวฆ่าตาย -  -"

พี่จินแค่นหัวเราะ

"อ้าว พี่จิน คุยกับใครอยู่หรอ ?"

จองกุกเปิดประตูต้อนรับพี่จิน

"ไม่มีอะไรหรอก พี่ขอเข้าไปหน่อยได้มั๊ย ?"
"เข้ามาสิครับ"

จองกุกยิ้มและหลีกทางใ้ห้พี่จินเข้าไป

ปัง !

อ้าว ดีออก - - ปิดประตูใส่หน้ากูอีก

ผมขมวดคิ้วและเดินทะลุประตูเข้าไปในบ้าน

"พี่จินนั่งรอก่อนนะ ผมไปเทน้ำให้"

จองกุกพูดให้กับพี่จินที่นั่งอยู่บนโซฟารับแขก

ผมเดินไปนั่งข้างๆพี่จินและตั้งคำถาม

"แล้วยังไงต่ิอครับ ?"
"คงต้องหาทางให้จองกุกเห็นเรานะ ยังไงล่ะ เช็ดน้ำตาหรอ ?"
"จองกุกคงไม่ร้องไห้ดื้อๆหรอกนะพี่ = ="

พี่จินเม้มปาดแน่นและมองจองกุกที่เดินเข้ามาเสริฟ

"จองกุก ช่วยพี่หน่อยสิ"
"ครับ ?"

จองกุกหน้าขึนสีเล็กๆที่แก้มทั้งสองข้าง

ทำไมเพื่อนกูแรดจัง - -
คิดไปไกลถึงเตียงแล้วมั้ง ดีออก !!

"ร้องไห้หน่อย"
"หืม ?"
"ร้องไห้อ่ะ ครายยยย ~ อ่ะ"

พี่จินลากเสียงยาวและกำมือวางไว้บนหางตา

แอ๊บแบ๊วมากครับพี่ - -

"ฮ่าๆๆๆๆ พี่จะบ้าหรอ ให้ผมร้องไห้เนี่ยนะ พิลึก 555555"

จองกุกปล่อยก๊ากอย่างเสียมารยาท -  -

ด่าพี่จินกูหรอจ๊ะ ...?

มึงตาย !!!

ผมชูสองนิ้วจิ้มไปที่ตาของจองกุก
จองกุกร้องโอดโอยและใช้มือปิดตาแน่น

"โอ้ยยย !! อะไรเนี่ย !!"
"เห้ย ! เจ็บป่าว !?"

30 %