จับหัวใจนายบอดิการ์ด กัก หัวใจคุณหนูจอมป่วน

ลำดับตอนที่ #7 : จับหัวใจนายบอดิการ์ด กัก หัวใจคุณหนูจอมป่วน>>ตอนที่6 เข้าวงการบันเทิง/ไปเที่ยว

(KnomJeaN TalK)

     หวัดดีคร๊า หนมจีนเองน้าตอนนี้หนมจีนกำลังเรียนร้องเพลงอยู่ คือมันมีอยุในสายอ่ะนะ อาทิตย์นึงเรียนครั้งนึง และตอนนี้มีสอบคุณครูให้เขียนเนื้องเพลง ประกอบดนตรีมาด้วย ชั้นเลยเขียน 'กอดหมอน' และคนต่อไปคือชั้นเองงง

"ขนมจีนมาจ๊ะ"ครูเรียกแล้ววว
"ค่ะ"แล้วชั้นก็ยื่นเนื้อเพลงไปให้ครู แล้วสักพักครูก็หยักหน้า งึกๆ แสดงว่าเพลงชั้นดีสิ แล้วครูก็ยื่นไปให้นักดนตรีทั้งหลายแหล่
"ร้องเลยจร๊ะ"อุ๊ยย น่าตื่นเตร้นน
แล้วชั้นก็เริ่มร้องไป'นั่งกอดหมอนจนตอนเช้า ทนเหงา เพียงลำพัง เหลือบไปเห็นรูปเดิม ใจก็ยัง กลับไปคิดถึงวันเก่าๆ ปิดข้อความบนมือถือ กี่ครั้ง ก็ยังว่างเปล่า คนที่เหงาเหลือเกินคงมีแค่เรา แต่ว่าเขาไม่เคย ได้รู้เรย'ชั้นร้องออกไป ทุกคนปรบมือฮือฮากันใหญ่ แล้วคุณครูก็จดๆอะไรไม่รู้ แล้วบอกให้ชั้นไปนั่ง เฮ้อ ชั้นก็ชอบเหมือนกันนะเนี่ย และแล้วก็ผ่านวิชานี้ไป ชั้นก็ขึ้นห้องไปเรียนวิทย์แต่ทว่า มีคนเรียกชั้นให้ไปหาคุณครูคนมะกี้

"ครูเรียกหนูทำไมค่ะ"ชั้นถามออกไป
"เอ่อ เราจะเข้าเรื่องเลยนะ คือ โรเงเรียนเราส่งหนูไปเป็นตัวแทนประกวดร้องเพลงหน่ะจ๊ะ ใครทำได้ดีที่สุดจะได้เข้าวงการด้วยนะจ๊ะ หนูสนใจมั้ยเอ่ย!!"ครูยื่นขอเสนอให้
"ค่ะ สนก็สน"ฝืนแบบสุดๆ ชั้นเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าชั้นมีพรสวรรค์ด้านนี้ เย้ๆๆ
"ดีจ๊ะ งั้นหนูกรอกใบสมัครนะ เขียนให้ครบทุกช่องนะ อย่าขาดล่ะ ตัวบรรจงด้วย เดี๋ยวครูทำเรื่องก่อน"
"ค่ะ" ชั้นกรอกลงไปในใบลายชื่อ โฮๆ ลายมือชั้นสวยมากเลยแหล่ะ และแล้ววชั้นก็กรอกเสร็จจนได้ ชั้นยื่นใบสมัครไปให้ครู ครูยิ้มให้ชั้นนิดๆ แล้วชั้นก็กลับหอ วันรุ่งขึ้น ชั้นต้องไปประกวดแล้ว พอไปถึงโรงเรียนครูก็เลือกชุดให้แบบตรงตามคาแลคเตอร์ของชั้น แล้วพาขึ้นรถไปที่ๆแข่ง โอ้ แต่ละคนหน้าตาสู้ชั้นไม่ได้เลย หน้าชั้นสวย(น้อย)อยู่แล้ว แล้วก็ถึงคิวชั้น ที่ฟังไปมีแต่คนร้องเพลงเพราะทั้งนั้น ชั้นเลือกเพลงที่ครูเตียมไว้ให้ก่อน มีเพลง เลิกกับชั้นได้ไหม อวดเก่ง ตามใจปาก กอดหมอน จะเอาเวลามาจากไหน และแล้วก็ได้ชั้นเลือก จะเอาเวลามาจากไหน เพราะจำได้สุดๆแล้วหล่ะ
'จะให้ไปเอาเวลามาจากไหน ที่ฉันจะใช้ลืมเธอ หาไม่เจอสักนาที เลยต้องเจ็บอยู่อย่างนี้ และเหมือนจะไม่มี ทาง จบมันได้เลยแค่หวังว่าสักวัน ที่ความเจ็บช้ำ ถูกวันเวลา พัดให้ผ่านไปก็คงลืมได้เอง'
     และชั้นก็ร้องจบเพลง เสียงฮือฮา และ ปรบมือ ดังสนั่นลั่นมากๆเลยทีเดียว แสดงว่าชั้นร้องดีมากๆเลยงั้นสิ ดีใจจัง และเวลาก็ผ่านไปเร็วมาก ถึงเเวลาประกาศผลแล้วหล่ะว่าใครจะได้ไปเป็นนักร้องเดี่ยวในค่าย RS สังกัด kamikazeโฮ น่าดีใจจัง ชั้นได้ไป ห๊า นี่ชั้นได้ไปงั้นเหรอ ทำไมชั้นไม่ได้ยินหล่ะ แต่ตอนนี้รอบข้างชั้นมีทั้งเสียงปรบมือ และร้องไห้ เค้าคงดีใจจนน้ำตาไหลที่ชั้นได้เป็นนักร้อง(ดีใจหรือเสียใจ)
"ดีใจด้วยนะ ขนมจีน ครูดีใจจริงๆที่เป็นเธอ เย้ๆๆๆ"ครูเว่อห์ก่าชั้นอีกอ่ะ

    ชั้นก็กลับบ้าน และค่ายเค้าบอกให้ชั้นไปออดิชั่นที่ค่ายเพลง พรุ่งนี้ต้องขาดเรียนอีกแล้วเหรอเนี่ย คะแนนจะถูกตัดไม๊เนี่ยยย แงงง ชั้นจะตกไม๊เนี่ยย

"เย้ๆๆ ดีใจด้วยนะหนมจีน ไดเป็นนักร้องแล้วว เย้ๆๆๆๆ"นายเคนตะโวยวายดังลั่นเลยอ่ะ
"เอ้า ดีใจเข้าไป ทำยังกะว่าตัวเองได้ไปเป็นนักร้องเองงั้นแหละ"ชั้นบอกไป แล้วยกน้ำขึ้นมาดื่ม อึกอึกอึก เฮ้อ น้ำหมดและ
"ก็คนมันดีใจนี่นา แล้วเค้าให้ไปหาวันไหนอ่า"เคนตะถาม
"พรุ่งนี้ ทำไม"ชั้นบอก
"ว้า พรุ่งนี้วันเสาร์กะจะไปเที่ยวซะหน่อยอ่ะนะ เธอไม่ไปคงไม่สนุกแน่เลยอ่ะ"ขนาดนั้นเลยย
"ไปเที่ยวเหรอ งั้นๆๆ ชั้นไปออดิชั่นเสร็จเราก็ไปเลยสิ ไปภูเก็ตน้า"ชั้นออดอ้อนเหมือนลูกแมวตัวน้อยกำลังคลอเคลียแม่มันอยู่
"ตามใจเธอสิ ก็เธอเลี้ยงนี่น่า 555+"นายนั่นบอก
"อ๋อ น่าดีใจจังนายเลี้ยงช่ายปะ..อะ เอ๋นี่ชั้นเลี้ยวเนื่องในวันอะไรอ่ะ"ชั้นบอกไปงงนิดๆอ่ะ เออเนื่องในวันไรเนี่ยย
"ก็วันเกิดเธอไง นี่เธอเบลอขนาดจำวันเกิดตัวเองไม่ได้รึไง ห๊า สมงสมองไปหมดแล้ว"นายนั่นบอกแล้วเอานิ้วโป้งกันนิ้วกลางมาจับตรงขมับแล้วจูนคลื่นให้ชั้น
"เออ วันเกิดชั้นเองนี่หว่า แหะๆ จำไม่ได้เลยเนอะ"นี่ชั้นเบลอขนาดจำไม่ได้เลยเหรอเนี่ยยย
"น่าดีใจ เธอเลี้ยงเย้ๆๆๆๆ"นายนั่นดีใจใหญ่เลยอ่ะ

(EnD KnomJeaN TalK)
------------------------------------------------------------------------------------------------------

(KaeW TalK)

     น่าดีใจจัง ยัยจีนก็ได้เป็นดาราด้วยอ่า และแล้วก็ถึงวันที่ทุกคนรอคอย เย้ๆๆๆ เราจะได้ไปเที่ยวแล้ววว ตอนนี้เป็นเวลสสามโมงสี่สิบแปด พวกเรารอยัยจีนออดิชั่นอยู่ก็เลยหาไรกินนิดๆหน่อยๆ เฮ้อ อยากรู้มั้ยมีใครไปบ้างก็มีชั้น  ฟาง จีน เคนตะ โทโมะ ป๊อปปี้ น่าเสียดายจังน้องเฟย์ไม่ได้ไปไม่รู้จะเข้าทำไม อ้งานน้อยๆก็มีให้เข้าไปเข้างานถึกๆ ซะงั้นน่าสงสารเฮ้อ

"กินมั้ยยัยทอม...มี่"นายโทโมะถาม 
"นี่นาย กล้ายังไงเนี่ยมาเรียกชั้นว่าทอมมี่ ชั้นไม่ใช่มี่นะเฮ้อ เอามากินเลยนายกล้าเรียกชั้นว่าทอมมี่นายต้องให้ชั้นกินขนมทั้งหมดที่นายซื้อมา อูว่ะฮะฮ่า"สะใจมากมาย ชั้นได้ขนมมากินฟรีๆด้วยแหละ
"เอ้า อะไรเนี่ยเอามาแบ่งกันเลยยัยทอมมี่"เรียกอีกแล้ว
"ไม่ให้อ่ะ ใครให้นายมาเรียกชั้นแบบนี้"ชั้นยื้อขนมมาทางชั้น
"ทอมมี่ เอามาให้กินนะ ทอมมี่ ทอมมี่ ทอมมี่"จะเรียกซ้ำๆซากๆทำไม(ว่ะ)เนี่ยย
"ไอ้หน้าปลาทู เรียกชั้นแบบนี้ไม่ได้นะเฟ้ยย"ชั้นบอกไป
"ทำไมจะเรียกไม่ได้ ยัยทอมมี่"กรี๊ดดดด
"นายหน้าปลาทู"ฮึ่ย ไม่ยอมนะเว้ยย
"กรี๊ดดดดดดดดด ยัยหน้าขาว ออกไปห่างๆจากโทโมะของชั้นนะย่ะ"แขกไม่ได้รักเชิญมาทำไมว่ะเนี่ยย
"มาถึงก็มาเอะอะ โวยวายไม่เกรงใจกันบ้างรึไงห๊า ยัยแก้มซาลาปาววว"ไอ้ตรงคำว่าซาลาเปาชั้นลากเสียงยาวเลย แล้วยังทำหน้ายี่ยวนกวนปรสาทใส่เย้ๆๆๆๆ
"กรี๊ดดดดด โทโมะยัยเนี่ยมันด่าหวายอ่า หวายไม่ยอมนะโมะ" ตอนนี้หน้าโทโมะไม่อำนวยเลยอ่ะ
"หวาย โทโมะไม่เล่นด้วยก็ยังจะไปกวนประสาทเค้าอีก"ชั้นบอก
"เนื่องของชั้นมันไม่เกี่ยวกับแก อย่ามายุ่งเรื่องของคนอื่นสิ"หวายบอก
"หวาย พอเถอชั้นบอกว่าเราเลิกกันแล้ว ยังจะมาอีกทำไมเลิกก็เป็นเลิกสิ ยังจะมาตามรังควานกันอีกอ่ะ"นายนั่นออกเสียง
"เหมือนแมลงวันเลยเนอะ"ชั้นบอกไป ยัยหวายไม่พอใจมากมาย
"กรี๊ดดดดดด"กรี๊ดแตกอีกแล้ว
"รำคาญ"ทุกคนในที่นั้นบอกพร้อมกัน ยกเว้นหวาย 

     เอ้า ขนมจีนมาแล้ว ชั้นโบกไม้โบกมือเรียกขนมจีนมาทางนี้ ขนมจีนก็มาตามมือของชั้น และต่อมาโทโมะไม่พอใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของหวาย โมะเลยด่าหวายยกใหญ่ หวายเหวอไปเลย แล้วโทโมะก็ไล่หวายกลับไปซะ แล้วเราก็ไปเที่ยวภูเก็ตกันซะที

จะมีต่อของแก้ว ทอร์ค นะจ๊ะ