ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    จับหัวใจนายบอดิการ์ด กัก หัวใจคุณหนูจอมป่วน

    ลำดับตอนที่ #6 : จับหัวใจนายบอดิการ์ด กัก หัวใจคุณหนูจอมป่วน>>ตอนที่5 สัญญาณGPS

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 53


    (FayE TalK ต่อ)

        
    และแล้วก็ถึงวันเดินทางไปยังหมู่บ้านที่ชั้นไปสร้างโรงเรียนที่นั่น เอ้อ ชั้นลืมบอกไปว่าค่ายเนี้ย ไม่มีผู้หญิงเลย มีแต่ทอมคนนึงชื่อว่า ลียง ก็ใช่เนอะใครจะอยากมาทำงานถึกๆแบบนี้ละเนอะ เอ้อ มีอีกอย่างนึงที่จะบอกว่า คนที่บังคับให้ชั้นเข้าชือว่า พี่ปอร์เช่
    หน้าตาดีระดับกลางๆ แต่ก็ถือว่าหล่อ (ขอโทษนะที่ไม่ได้อิมเมจตัวละครให้อ่าน) แงง และแล้วก็ถึงเวลาที่ชั้นจะเป็นกรรมกรซะที ต้องกล้ามขึ้นแน่ๆเลยยยย

    "เอากระเป๋ามาวางไว้ตรงนี้เลยนะครับน้องๆเดี๋ยวพี่เอาไปเก็บให้"พี่ปอร์เช่พูดผ่านโทรโข่ง

         และทันทีที่ชั้นวางกระเป๋าเสร็จ พี่ปอร์เช่ก็หันมาพูดกับชั้นว่า

    "รู้จักใครรึยังครับ นอกจากไอ้เขื่อนมัน"ถามอะไรอย่างนี้
    "อ๋อ ก็พอรู้จักอยู่นิดหน่อยอ่ะค่ะ"
    "พี่ไม่ได้ไปด้วยนะ แถมไอ้เขื่อนมันก็ไม่ค่อยได้ดูแลน้องหรอก"
    "ห๊า นายนั่นไม่ได้ไปเหรอ"
    "ไปอยู่ แต่ว่ามันเป็นหัวกน้าชมรมมันเลยไม่ค่อยมีเวลามาดูแลน้อง แต่ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวฝากลียงให้ก็ได้"พี่ปอร์เช่บอกพร้อมกับชี้มือไปที่'ลียง'หญิงสาวร้างถึกมาก จากสายวิทย์ (ชั้นเรียนสาย คณิต หน่ะ) 
    "หวัดดีฮะ"ลียงหันมาทักชั้นกับพี่ปอร์เช่
    "ลียง ฝากดูแลน้องเฟย์ด้วยนะ"
    "ฮะ"ลียงหันมายิ้มให้ชั้น และก้าวขึ้นรถไป
    "ไหวนะน้อง"พี่ปอร์เช่หันมาถามชั้น
    "ค่ะ ไหว"ชั้นตอบแบบยิ้ม แบบฝืนสุด สุด
    "อืม ลีบยงหน่ะถึกยิ่งกว่าผู้ชายบางคนในค่ายอีก แถมเรียนเก่งมากๆเลยแหละ"
    "นั่นหน่ะสิค่ะ T^T"
    "มันเป็นประธานชมรมเคมีที่สายวิทย์ด้วยนะ"โอ้ เก่งมากก
    "อ้อ อย่างนั้นเหรอค๊ะ"
        ฮือๆ ขนาดชั้นเรียนอยู่ห้องคิงยังสอบ สอวน.* ไม่ผ่านรอบแรกเลย ลียงเป็นถึงเด็กโอลิมปิก T^T
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------
    *การสอบคัดเลือกเพื่อเป็นตัวแทนประเทศไทยไปแข่งขันโอลิมปิก
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------
    "เดี๋ยวพี่ต้องขึ้นไปเช็กชื่อคนบนรถแล้ว ชขึ้นไปสิเฟย์"
    "ค่า ^O^"พี่ปอร์เช่ใจดีกว่านายหน้ายาวอีก

         รถมีที่นั่งประมาณ 50 ที่นั่ง สมาชิกในชมรมมีเพียง 20 คนและนั่นทำให้มีที่ว่างไม่ต้องเบียดเสียดกันหรือตีตั๋วยืนตลอดทางเหมือนเวลาไปทริปที่คณะซึ่งมีรถเพียง 2 คันต่อจำนวน นักเรียนกว่าร้อยคน ชั้นเลือกที่นั่งเบาะสุดติดหน้าต่างด้านซ้ายเพราะกะจะนอนยาวทว่าทันทีที่รถแล่นผ่านไปถึงช่วงนอกเมืองและต้องผ่านโรงงานทำน้ำปลากลิ่นเหมือนปลาเน่าก็ลอยคลุ้งเข้ามาในรถ(รถไม่มีแอร์อ่ะนะ โรงเรียนนี้รวยก็จริงแต่เป็นตัวอย่างของเศรษฐกิจพอเพียง)และวิ่งต่อไปได้ไม่ท่าไหร่ก็ผ่านทุ่ง กลิ่นขี้ควายก็เริ่มเข้ามาแทนกลิ่นปลาเน่าทันที
         นั่นมันยาแก้ง่วงชัดๆ แบบนี้นฟหลับไม่ลงเลยอ่ะ แหวะ
         แต่ดูเหมือนเพื่อนๆ พี่ๆคนอื่นๆจะไม่สะทบสะท้านเข้าจมูกเค้าเลยสักคน สงสัยคงจะชินกันแล้วหล่ะมั้ง แต่ละคนหลับไม่แบ่งกันเลย ไม่สงสารชั้นเลยหรอ ดูชั้นสิได้กลั้นหายใจเป็นระยะๆเพื่อไม่ให้ไอ้กลิ่นเน่าๆนั้นผ่านทางช่องปอด แต่ดูเหมือนว่าชั้นจะไม่ได้ตื่นอยู่คนเดียว แต่นายเขื่อน (มาตอนไหน) ก็ยังไม่หลับเหมือนกัน นายนั่นกำลังพูดโทรศัพท์สีหน้าเคร่งเครียดมากมาย เห็นแบบนั้นชั้นจึงแกล้งทำเป็นหลับ เอียงคอไปทางขวาหน่อย แล้วค่อยๆเงี่ยหูฟัง ขอรู้สักนิดก็ยังดี
    "-_-Zzz"
    "ยังไงชั้นก็ต้องใช้ GPS* ตอนไปถึงที่นั่น.....เออสิวะ"

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------
    *GPS คือบริการเสริมในโทรศัพท์มือถือที่ใช้ระบุตำแหน่งสิ่งของที่ต้องการหา ย่อมาจากคำว่า Globall Positioning System
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------

    "Zzz"
    "เพราะไอ้ปอร์เช่คนเดียวที่ทำให้ชั้นต้องไปตามเก็บขี้ที่มันทำเอาไว้เนี่ย"
    "-_-?"
    พี่ปอร์เช่มาเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ยย
    "คราวหน้าชั้นไม่ทำแล้วนะโว้ยย นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะตามเก็บซากที่มันทำเอาไว้"
    "Zzz"
    "เอ้อ!แล้วหลังไหนชั้นจะรู้มั้ยว่ะเนี่ย ในเมื่อข้อมูลที่ให้มาช่วยอะไรชั้นแทบไม่ได้ นายต้องแก้ปัญหานี่ให้ชั้น แถมนายยังสั่งอีกว่าไม่ให้เปิดGPSอีก"
    "Zzz"
    "นายคิดว่าชั้นเป็นร่างทรงรึไงว่ะเปิดGPSไม่ได้แล้วชั้นจะหาเจอได้ยังไง นายต้องแก้ปัญหานี้ให้ชั้น....ใช่ ติดต่อโชยุกับมิรินมาแฮกระบบให้ชั้นไม่อย่างนั้นชั้นไม่รับประกันว่าจะหาเจอ"
    "Zzz"
    ถ้าจักการเรื่องนี้ไม่ได้ก็ตัวใครตัวมัน
    ฟิ้ว~
    ฟิ้ว~
         อ๊ากกกก ลมบ้า ทำชั้นสูญเสียสมาธิหมด
    "ไอ้บ้าเอ๊ยย ชั้นจะแฮกเองได้ยังไงว่ะ ในเมื่อชั้นไปค่ายอาสา! จะเอาอะไรมาแฮก"
    "Zzz"
    "ไม่มีผู้หญิงอย่างกับผีน่ะสิ คราวนี้มีไปด้วยคนนึง งานก่อนแฟนไอ้คิงมาทำงานชั้นพังที่ผับนั่น"
    "Zzz"มันพูดถึงชั้นรึเปล่า
    "เอาเถอะ ถึงยังไงน้องเค้าคงไม่ทำปัญหา...แต่ตอนนี้นายต้องจัดการเรื่องเปิดGPSให้ชั้น เดี๋ยวนี้ และนายไม่มีสิทธิ์มาห้ามชั้นด้วย"

         หมอนั่นเป็นอะไรกับGPSมากมาย พูดหลายครั้งแล้วนะเนี่ยย

    "เอ้อ ไม่งั้นจะมีฝ่ายพัฒนาเทนนิค ไวทำซากอะไร เรียกมันมาจักดการสิว่ะ...ตั้งแต่นายโยนงานของไอ้คิงมาให้ไอ้ปอร์เช่ชั้นก็ต้องทำงานส่วนนี้อยู่คนเดียว เพราะฉะนั้นอย่ามากะเกณฑ์กับตัวชั้นให้มันมากนัก"
    "Zzz"'งานอะไรของเขาน่ะ ชั้นชักสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆแล้วนะเนี่ยย
    หมับ!
         นายนั่นทรุดตัวลงมานั่งข้างๆชั้นแล้วจะข้อมือชั้นไว้
    "นี่คุณ การฟังคนอื่นพูดโทรศัพท์มันเสียมารยาทนะ"
    "เหรอ ชั้นก็ไม่ได้ฟังนายซะหน่อย ชั้นแค่แอบๆ"อุ๊ยชั้นพูดอะไรออกไปเนี่ยยย
    "ตอบได้ดีนี่"
    "อะไร นายจะทำอะไร"
    "นอนๆไปซะนะ ชั้นจะนั่งออยู้ตรงนี้แหละ"ดีนี่ ตายหล่ะ
    "เธอจะได้ฟังชั้นพูดชัดๆไง อยากรู้ไม่ใช่เหรอ555+ เอาเป็นว่า เธอนอนไปก็แล้วกันนะ"
    "นายจะแฮกสัญญาณGPSไปทำไมเหรอ"ชั้นถามนายนั่น
    "อยากรู้เหรอ อืม...งั้นนน เธอตกลงเป็นแฟนกับชั้นก่อนสิ ชั้นถึงจะบอกเธอ"เขายิ้มแบบเขินๆ
          
         เสียเปรียบ มีแต่เสียกับเสียทั้งนั้น ชิ คิดว่าชั้นจะเอาตัวเข้าแลกเรื่องแบบนี้เหรอ ไม่มีทางหรอกย่ะ

    --------------------------------------------------------------------------------------------------------









    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×