ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Last Memories CH.1
สนามหญ้ากว้าง...
ต้นไม้ใบหญ้าโบกพริ้วเหมือนปกติ
คนสองคนเดินเคียงคู่กันมาเหมือนเคย
ภาพนี้คุ้นตาใครหลายคน
สองคนที่จะมาเดินเล่นด้วยกันเป็นประจำ หยอกล้อสนุกสนาน
แต่เหมือนกับว่า...
ความคิดของคนหนึ่งคนเปลี่ยนไปจากวันก่อน...
“ฮยอกแจ...” ดงแฮเอ่ยเสียงเบา
คนรักด้านข้างไม่ตอบ เพียงแต่หันมายิ้มให้
อย่ายิ้มอย่างนั้นสิ...
ฮยอกแจอย่ายิ้มอย่างนั้น...
มันทำให้ฉันใจอ่อนรู้มั้ย...
“เรา... เราเลิกกันนะ...”
“ฮะ!” อึนฮยอกตกใจกับคำพูดที่ออกจากร่างเล็กที่คุ้นเคย “นายอย่าล้อเล่นสิ..”
“ดงแฮไม่ได้ล้อเล่น... เลิกกันนะฮยอกแจ..” ร่างบางพูดเสียงแผ่ว เพราะความเจ็บปวดแล่นขึ้นเต็มอกทำให้ไม่มีแรง...
ดวงตาเริ่มเอ่อล้นด้วสยน้ำใสๆ
อย่าร้องไห้สิ!
ห้ามร้องไห้เชียวนะดงแฮ...
ถ้านายร้อง.. จะเลิกกับฮยอกแจได้ไงล่ะ..
ร่างสูงได้ยินก็หน้าซีดทันที ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริง..
ทำไมอยู่ๆถึงต้องเลิกกัน...
“ทำไมดงแฮ.. ทำไมต้องเลิกกันล่ะ”
“....” ดงแฮก้มหน้านิ่ง.. ไม่กล้าพูดอะไรออกไป กลัวจะต้องทำร้ายคนตรงหน้าไปมากกว่านี้
“ไม่รักฉันแล้วหรอ.. เราสัญญากันแล้วไม่ใช่หรอว่าจะรักกันตลอดไป... ทำไมล่ะดงแฮทำไม...”
เสียงสั่นๆอย่างนี้ ยิ่งได้ยินก็ยิ่งปวดใจ...
น้ำตาร่วงเผาะลงสู่พื้นดิน...
แต่คนตรงหน้าที่ตกใจก็ยังไม่ได้สังเกตุเห็น..
“ได้โปรด... ตอบฉันมาเถอะ..” อึนฮยอกจับมือเล็กขึ้นมากุมเอาไว้ สื่อทั้งความเจ็บปวดและความรักออกไป “ทำไม ต้องเลิกกัน.. ดงแฮ..”
“ฉันรักนายไม่ได้...”
ได้โปรด...
อย่าทิ้งฉันไปเลย..
หัวใจทั้งหัวใจ ชีวิตทั้งชีวิตฉันให้นายไปหมดแล้ว...
ฉันเชื่อตัวเองว่ายังไงฉันก็อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีนายดงแฮ...
“ฉัน.. ฉันพูดจริงๆ”
อย่าพูดคำนั้นออกมาอีกเลย...
ขอร้องละ
ถ้านายต้องไปจริงๆ
รีบจากฉันไปตอนนี้...
อย่าพูดคำนั้นออกมาอีกครั้ง...
“เรา...”
อย่านะดงแฮ...
อย่าพูด..
“เราเลิกกันนะ...” ร่างเล็กปล่อยมือและวิ่งหนีจากไป
ทิ้งอึนฮยอกให้นั่งจมกับความสับสน
นี่เป็นความฝันรึปล่าว...
ทำไมมันเจ็บแปลบแบบนี้..
ถ้าเป็นความฝัน.. ก็ต้องตื่นขึ้นแล้วสิ..
นายจากฉันไปแล้วจริงๆหรอ...
-----------
เม้นหน่อยเน้ออ
ไรเตอร์ฝากเรื่องนี้ด้วยจ้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น