( sf-exo ) you're stories,⁄⁄♡｡

ลำดับตอนที่ #4 : ( sf.chanxbaek ) you're my eyes♡:- 100%

           ร่างสูงเองไม่รู้ตัวเลยว่าเขานั่งอยู่ในร้าน ‘winter coffee café’ นานเท่าไหร่แล้ว รู้ตัวอีกทีตอนเงยหน้ามองเข็มนาฬิกาที่อยู่บนฝนังร้าน จากตอนแรกที่เข็มสั้นชี้อยู่ที่เลขหนึ่งเข็มยาวชี้เลขสิบสอง ตอนนี้ขยับหมุนรอบจนเวียนมาถึงเลยสองแล้ว ..

 เขาชอบมานั่งที่ร้านกาแฟแห่งนี้ในทุกๆวันที่เขาว่างจากการทำงานแสนเคร่งเครียด หนีมานั่งดมกลิ่นกาแฟ อ่านหนังสือตรงมุมเล็กๆของร้าน และที่สำคัญที่สุด

.

.

เขามานั่งมองบาริสต้าร่างบางที่ควบหน้าที่เจ้าของร้านกาแฟที่ทำเขาอบอุ่นหัวใจทุกครั้งที่เข้ามานั่ง ป้ายชื่อตรงอกของร่างการันตรีได้แน่นอนว่าคนตัวเล็กที่ตกเป็นเป้าสายตาเขาทุกครั้งชื่อ ‘ แบคฮยอน ’

" เมื่อไหร่จะเข้าไปคุยกับพี่แบคฮยอนซักทีหละครับ ผมเห็นคุณชานยอลนั่งมองพี่ชายผมมาเป็นเดือนๆแล้วนะ " โอเซฮุนที่เพิ่งนำเค้กและนมสดร้อนไปเสิร์ฟให้กับโต๊ะที่ห่างจากโต๊ะของชานยอลไม่มาก  เดินมานั่งที่นั่งตรงข้ามร่างสูง แล้วเอ่ยถามลูกค้าขาประจำที่นอกจากจะมาอุดหนุนกาแฟแล้ว ยังมานั่งมองพี่ชายของเขาอยู่บ่อยครั้ง จนทำให้เขามีโอกาสได้พูดคุยจนสนิทกัน

" ผมชอบมองคุณแบคฮยอนมองกว่าครับ ไม่กล้าเข้าไปคุยด้วยหรอก กลัวพูดไม่ออก "

" ระวังไว้นะครับ พี่ของผมคนนะฮอตสุดๆ ถ้าไม่รีบผมไม่เชียร์คุณชานยอลแล้วด้วย " เซฮุนเองรู้สึกถูกชะตากับชานยอลเอาซะมากๆ เขาเห็นผู้ชายเข้ามาจีบพี่ชายเขาไม่ซ้ำหน้า คนพวกนั้นเข้าหาพี่ชายเขาด้วยคำหวานแต่ไร้ความจริงใจ ไหนจะสายตาที่น่าขนลุกเวลามองที่พี่ชายเขาอีก

แต่มันต่างกับคุณชานยอลที่เขาสังเกตมาได้ซักระยะ ผู้ชายที่มานั่นอยู่มุมเดิมๆ คอยมองบาริสต้าผู้เป็นพี่ชายของเขา สายตาที่ร่างสูงมองไปยังพี่ชายตัวเล็กของเขาไม่ใช่สายตาที่มองไปด้วยความใคร่ ความอยากได้ แต่นั่นมันเป็นแววตาของคนที่ตกหลุกรักคนๆอย่างจัง พร้อมที่จะปกป้อง ดูแลพี่ชายของเขา

" ผมกลัวจะกินแห้วเหมือนคนอื่นๆนะครับ เห็นคุณแบคฮยอนเอาแต่ทำงาน มีคนเข้าหาตั้งกี่คนก็ไม่สนใจ ผมกลัวเขาจะรำคาญเอา "

" คุณชานยอลนี่คิดมากจังนะครับ ตัวใหญ่ซะเปล่าขี้ขลาดไปได้ " เซฮุนขำกับท่าทีของชายหนุ่มตรงหน้า ไม่มีความมั่นใจซักนิดเลยเห้อ

" จริงของคุณเซฮุนแหละครับ แค่คุณแบคฮยอนเดินเข้ามาถามออเดอร์ ผมก็ปากสั่นไปหมดแล้ว " หลายครั้งที่เซฮุนยังไม่กลับจากมหาลัย แบคฮยอนเป็นคนเดินมาจดออเดอร์เอง พร้อมน้ำเสียงใสที่ถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ทำลูกค้าขาประจำใจสั่นอย่างบอกไม่ถูกทุกครั้ง ..

เซฮุนขำออกมากับคำพูดที่จริงใจของคนตรงข้าม .. สงสัยจะชอบพี่ชายของเค้าเอาซะมากๆ

" ลองเสี่ยงดูสิครับ อย่ากลัวไปก่อนเลยมันยังไม่เกิดขึ้นซักหน่อย " เซฮุนกำลังพยายามกระตุ้นร่างสูงให้กล้าซักที  "  ถ้าคุณชานยอลไม่เริ่มมันก็จะเป็นศูนย์ไปเรื่อยๆนะครับ ถ้าคุณเองเชื่อมั่นในความรักที่มาต่อพี่ชายผมก็ต้องพยายาม  "

ชานยอลเองนิ่งไปซักพักทบทวนคำพูดของเซฮุน ก่อนยกยิ้มขึ้นมา..

ต้องขอบใจน้องชายบาริสต้าตัวเล็กของเขาจริงๆ เขาเองเอาแต่กลัวจะโดนคนตัวเล็กปฏิเสธ ทั้งๆที่ตัวเองชอบแบคฮยอนมากแท้ๆ ชานยอลไม่อยากนึกถึงวันนั้นที่เขาต้องมานั่งเสียใจ ที่คนข้างๆแบคฮยอนไม่ใช่เขา คงต้องนึกโทษตัวเองแน่ๆว่าทำไมไม่ลองซักตั้งนึงตอนที่ยังมีโอกาส

" ผมรู้แล้วครับว่าต้องทำยังไง ผมจะพยายามทำให้คุณแบคฮยอนรับรู้ความรู้สึกผมให้ได้เลย "

" ฮ่าๆๆๆๆๆๆ กว่าจะกระตุ้นสำเร็จนะครับคุณชานยอล " เซฮุนยอมรับเลยว่าสูญเสียพลังงานไปเยอะมากกว่าจะทำให้ชานยอลรู้สึกตัวได้ " งั้นผมไปทำงานก่อนนะครับ .. เอ้อนอกจากกาแฟที่พี่แบคฮยอนรักยิ่งกว่าอะไรแล้ว ก็มีดอกกุหลาบสีขาวนะครับพี่ผมชอบเอามากๆ "

ชานยอลโค้งขอบคุณเซฮุนก่อนที่น้องชายบาริสต้าตัวเล็กของเขาจะไปทำงานปกติ

.

.

ดอกกุหลาบสีขาวสินะ .. รอผมนะครับแบคฮยอน

 - ♡  - ♡  - ♡  - ♡  - ♡  - ♡  - ♡  - ♡  - ♡  - ♡ -

          

               เสียงกระดิ่งจากประตูร้านทำให้แบคฮยอนเดินมาต้อนรับลูกค้าที่หน้าร้าน วันนี้เซฮุนถึงจะเป็นวันอาทิตย์ เซฮุนก็ยังมีเรียนตั้งแต่เช้า  แบคฮยอนคงต้องทำงานในร้านคนเดียวอย่างเลี่ยงไม่ได้

" วินเทอร์คอฟฟี่ คาเฟ่ยินดีต้อนรับครับคุณลูกค้า "

เสียงใสกล่าวทักทายลูกค้าขาประจำที่วันนี้มาแปลกในชุดสบายๆ ในมือถือดอกกุหลายสีขาวช่อโต .. แบคฮยอนปฏิเสธไม่ได้เลยว่าลูกค้าร่างสูงของเขา จะใส่ชุดในวันทำงาน หรือชุดสบายๆในวันหยุดก็ดูดีอย่างเหลือเชื่อ

ชานยอลเดินมานั่งให้มุมประจำของเขา พร้อมกับแบคฮยอนที่เดินตามมาก ในมือของคนตัวเล็กมีเมนู สมุดจดออร์เดอร์และปากกาติดมาด้วย

             " วันนี้คุณลูกค้ารับอะไรดีฮะ วันนี้ทางร้านเรามีเมนูแนะนำเป็นเค้กแบล็กฟอเรสนะฮะ " แบคฮยอนยื่นเมนูพร้อมกับเอ่ยแนะนำเมนูประจำวันของทางร้าน

" ปาร์คชานยอลครับ น้องแบคฮยอนเรียกชื่อพี่ได้ไหมครับ? " ไม่รู้วันนี้ลูกค้าร่างสูงของเขาเป็นอะไรปกติเขาถามเมนูก็เอาแต่ก้มหน้าชี้ไปที่เมนู หรือไม่ก็จะพูดเสียงตะกุกตะกักกับเขาตลอด

วันนี้มาแปลกกล้าสบตาแถมยังบอกให้เขาเรียกชื่ออีก .. แถมสรรพนามที่ใช้เรียกเขาแบบนั้น อยู่ดีๆเขาก็รู้สึกร้อนที่แก้มขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก รู้เลยว่าตอนนี้ตัวเองคงต้องแก้มแดงเป็นลูกตำลึงแน่ๆ

" อะ.. เอ่อพี่ชานยอลจะรับอะไรดีฮะวันนี้ " แบคฮยอนไม่เคยเป็นแบบนี้ แต่ก่อนเป็นอีกฝ่ายต่างหากที่ต้องเสียงสั่นเวลาตอบเขา แล้วตัวเองยังบ้าจี้เรียกพี่ชานยอลตามที่ร่างสูงขออีก ..

" พี่ขอเป็นลาเต้ร้อนกับเค้กแบล็กฟอเรสแล้วกันครับ .. ไม่รู้ว่าวันนี้ทางร้านมีโปรโมชั่นแถมอะไรฟรีรึเปล่าครับ? " ชานยอลเอ่ยถามร่างเล็กที่ตอนนี้ก้มหน้าเอาแต่มองสมุดจดออเดอร์ แก้มแดงๆนั่นเขาอยากจะหอมให้รู้แล้วรู้รอดจริงๆ

" มะ ..ไม่มีครับวันนี้ร้านผมไม่มีโปรโมชั่น ขอโทษด้วยนะครับ "

" ว้าแย่เลย .. พี่เป็นลูกค้าขาประจำแต่ไม่มีโปรโมชั่นอะไรให้พี่เลย " ชานยอลพูดพลางแสร้งทำหน้าเสียดายหันมองร่างเล็กที่ดูจะไม่กล้าพูดกับเขาเหมือนทุกครั้ง ก่อนลุกขึ้นไปกระซิบข้างๆหูร่างเล็กที่ยังคงก้มหน้าอยู่

" งั้นพี่ขอโปรโมชั่นพิเศษเป็นให้น้องแบคฮยอนมานั่งดื่มกาแฟพี่ได้ไหมครับ? "

" วันนี้ผมทำงานคนเดียวไม่ได้หรอกนะครับ .. " แบคฮยอนบอกไปตามความจริงก่อนที่จเสียงทุ้มเดิมจะเอ่ยขัดร่างเล็ก

" แต่ตอนนี้ยังไม่มีใครเลยนะครับ นะครับนะ .. พี่อยากคุยกับแบคฮยอนจริงๆ " เสียงของชานยอลทำให้หัวใจของแบคฮยอนทำงานหนักเรื่อยๆ เขาได้แต่พยักหน้าแล้วรีบไปที่คาเฟ่กาแฟเพื่อทำเครื่องดื่มตามออเดอร์ที่ร่างสูงสั่ง

ขืนเขาอยู่ตรงนั้นนานๆมีหวังโดนร่างสูงแกล้งอีกแน่ๆ

.

.

แบคฮยอนเดินมาพร้อมถามอาหารเพื่อมาเสิร์ฟร่างสูง ก่อนจะนั่งลงตรงที่นั่งด้านตรงข้าม วันนี้เป็นเช้าวันหยุดยังไม่มีใครเข้าร้านของเขา ทำให้เขาต้องมานั่งกับร่างสูงตรงนี้ ..

ชานยอลหยิบช่อดอกกุหลาบสีขาวขึ้นมายื่นให้ร่างเล็ก ก่อนที่แบคฮยอนจะทำหน้าตกใจ ชานยอลขำกับท่าทีของแบคฮยอน

" พี่เอามาให้น้องแบคฮยอนครับ รู้มาว่าเราชอบ "

" ขะ .. ขอบคุณฮะ มันสวยมากจริงๆ พี่ชานยอลรู้ได้ยังไงครับว่าผมชอบ เอ่อ.. ดอกกุหลายสีขาว "

" เซฮุนบอกพี่ครับ .. บอกว่านอกจากน้องแบคฮยอนจะชอบกาแฟแล้ว ยังชอบดอกกุหลาบขาวมากๆ " ชานยอลยิ้มให้กับภาพข้างหน้าที่แบคฮยอนก้มมองดอกกุหลาบช่อโตอย่างชอบใจ " พี่อยากเห็นเรายิ้ม เราน่ารักมากๆเวลาเรายิ้มนะรู้ไหม "

" พี่ชานยอลทำไมถึง .. " แบคฮยอนกำลังงงครับเหตุการณ์ตรงหน้า

" พี่อยากให้เราฟังพี่ให้จบก่อน .. " ชานยอลพูดพลางนำมือใหญ่เอื้อมไปจับมือเล็กที่อยู่ตรงหน้าตักร่างบาง "  แต่ก่อนพี่เองก็มีความกล้าแค่มานั่งแอบมองแบคฮยอนจากตรงนี้  แต่พี่ก็ทำได้แค่มองพี่กลัวจะเป็นเหมือนคนอื่นๆที่แบคฮยอนปฏิเสธ แต่วันนี้พี่รวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อแบคฮยอน "

ร่างสูงยิ้มก่อนจะพูดประโยคสำคัญออกมา

" พี่ชอบแบคฮยอน .. พี่ชอบมองเราจากตรงนี้ พี่ชอบมากเวลาเรายิ้ม เราตั้งหน้าตั้งตาทำสิ่งที่ตัวเองรักตรงเคาท์เตอร์ตรงนั้น "

ตอนนี้หน้าชานยอลดูกังวลที่จะพูดต่อ แบคฮยอนยิ้มก่อนเอ่ยเสียงนุ่ม " ที่ผมปฏิเสธทุกคนเพราะผมรอคนขี้ขลาดคนนี้อยู่ไงครับ "

ชานยอลตกใจกับคำพูดเมื่อซักครู่ของแบคฮยอน เมื่อกี๋เขาไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม ? คนตัวเล็กตลกกับท่าทางตกใจของชานยอลไม่น้อย เขาเองก็แอบมองร่างสูงมาตั้งนาน

" เราสองคนนี้นี่ขี้ขลาดพอกันเลยนะฮะ แอบมองกันตั้งเป็นเดือน เซฮุนยุผมแล้วยุผมอีกให้แอบเขียนไอดีไลน์ไม่ก็เบอร์โทรให้พี่เหน็บไปกับแก้วกาแฟ ผมก็ดันไม่กล้า " แบคฮยอนหัวเราะ นึกแล้วก็ขำกับวิธีของเซฮุน

ที่จริงแล้วแบคฮยอนเจอกับชานยอลที่ร้านของเขา วันนั้นร่างสูงสวมชุดดูดี เดินมาสั่งชอคโกแลตเย็นที่หน้าเคาท์เตอร์ แล้วนั่งเล่นรอโทรศัพท์รอตรงมุมร้านซึ่งตอนนี้ก็เป็นที่ประจำของเขาไปแล้ว

ตอนนั้นเขาให้เซฮุนนำชอคโกแลตเย็นไปเสิร์ฟ ร่างสูงรับแก้วแต่มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กวิ่งชนเขา จนชอคโกแลตเย็นหกลงเสื้อที่แบคฮยอนคิดว่ามันคงราคาแพงแน่นอน

เด็กหญิงคนนั้นโค้งขอโทษ เด็กหญิงมีทีท่าว่าจะร้องไห้เสียแล้ว ร่างสูงที่ตอนนี้เป็นเป้าสายตาของแบคฮยอนอยู่ก็นั่งยองๆ มือสองข้างกับไปที่ไหล่เด็กน้อยก่อนยิ้มอย่างอ่อนโยนพูดว่า ‘พี่ชานยอลไม่เป็นไรครับ เจ้าหญิงไม่ร้องนะครับ’ .. ตอนนี้แบคฮยอนรู้สึกอบอุ่นหัวใจจริงๆ

.

.

แบคฮยอนเล่าเรื่องให้ชานยอลฟัง ทำเอาคนตัวสูงอมยิ้มเขินหน้าแดง

" อยากให้พี่กอดปลอบเหมือนเด็กคนนั้นหละสิเรา " ชานยอลยื่นมือไปดึงแก้มใสของแบคฮยอนอย่างเอ็นดู

" งื้อ.. พี่ชานยอลผมเจ็บนะฮะ " แบคฮยอนเอ่ยเสียงใสทันทีที่มือใหญ่ของชานยอลออกแรงที่แก้มของตน

ชานยอลเปลี่ยนจากการดึกแล้วเปลี่ยนนำมองมือมาประคองหน้าเล็ก พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ จนแทบจะไม่มีระยะห่าง ปลายจมูกของสองคนชนกันก่อนชานยอลจะกระซิบลงที่ข้างหูคนตัวเล็กเบาๆ

.

.

ว่า ..

" พี่ชอบมองเราใกล้ๆแบบนี้มากกว่า เป็นแฟนกันนะครับแบคฮยอน พี่รักเรามากเลยรู้เปล่า ♡♡..  "

แบคฮยอนยิ้มกว้างก่อนนำสองมือมาประคองหน้าร่างสูงบ้าง พร้อมหอมลงที่แก้มหนึ่งฟอด

" รักพี่ชานยอลเหมือนกันฮะ รบกวนดูแลผมด้วยนะฮะคุณแฟน♡  "

            ด้านหน้าประตูร้านร่างสูงของน้องชายบาริสต้ากำลังยิ้มตาหยี " มีความสุขมากนะครับพี่ชาย กับแฟนพี่ชาย " ก่อนพลิกป้ายจาก open เป็น close เขาอยากให้คู่รักคู่ใหม่ได้ใช้เวลาร่วมกัน ส่วนเขาเรียนมาเหนือยๆจะเสียสละเข้าไปหลังร้านแล้วกัน

. . end . .
สั้นง่ายสไตล์ชอตฟิคโน้ะ 555555555555555555
เม้นท์ได้โน้ะจะได้มีแรงอัพต่อไป♡

O W E N TM.