ยัยตัวแสบแอบขโมยหัวใจนายยากูซ่า

ลำดับตอนที่ #3 : 3

เช้าวันนี้คุณพ่อก็มาส่งที่หน้าโรงเรียนเหมือนเดิมฉันลงจากรถแล้วรีบวิ่งเข้าโรงเรียนไป ฉันแอบอยู่ตรงพุ่มไม้หน้าประตูโรงเรียน แลซ้าย แลขวา ทางโล่งปลอกโปร่ง ว้าวๆๆ วันนี้โรงเรียนสวยจังเลย เอ๊ะนั่น กระรอก ขณะที่ฉันเดินชมนกชมไม้อยู่ในโรงเรียนอยู่นั้นฉันก็ชนกับอะไรซักอย่าง

ตุ้บ!

ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าความสวยงามมักแฝงไปด้วยยาพิษ ฮือๆๆ ฉันเจอไอ้หน้าวอกสามตัวนั่นอีกแล้ว พวกมันก้มลงมองมาที่ฉัน ที่ทำหน้าแบบอยากร้องไห้สุดขีด แล้วพวกมันก็แสยะยิ้ม ให้ฉันอย่างเยือกเย็น แต่ไม่ทันที่มันจะอ้าปากฉันก็ร้องลั่น

"อ้ากกก อย่าทำอะไรฉันเลย ฮือๆ ฉันกลัวพวกนายแล้ว"

"นี่!! ยัยบ้าฉันยังไม่ทันได้ทำอะไรเธอเลยนะ จะแหกปากไปทำไม"

"กะ ก็ ฉันป้องกันตัวอ่ะ"

"ป้องกันตัวด้วยการร้องขอชีวิตเนี่ยนะ น่าขำ"

พวกหัวเราะด้วยน้ำเสียงที่สมเพชฉันเต็มแก่ หึ่ยน่าเอารองเท้าพ่อมายักปากจริงๆ แล้วฉันจะขอให้พวกมันไว้ชีวิตเพื่ออะไรเนี่ย ฉันนี่ก็บ้า แต่พวกมันบ้ากว่า ดูดิ่ ตอนนี้ทุกคนสติหลุดกันหมดแล้ว และวินาทีที่ฉันกำลังจะหนีนั่นเอง ไอ้วอกตัวหนึ่งก็จับข้อมือฉันไว้ทันแล้วมันก็เหวี่ยงฉันไปติดกำแพงโรงเรียน โอ๊ย เจ็บนะไอ้พวกบ้า เอ้ย หึ่ม อย่าให้ฉันตัวโตกว่าพวกนายแล้วกัน ไม่งั้นพวกนายได้อยู่ตรงแทบเท้าฉันแน่

"พวกนายต้องการอะไร ทำไมต้องมาทำร้ายฉันด้วย ฉันไม่ได้ไปทำให้พวกนายเดือดร้อนตรงไหนเลยนะ และเราก็ไม่ได้รู้จักกันด้วย" ฉันพูดออกไปอย่างกล้าๆกลัว

"ไม่ได้ทำให้เดือดร้อนงั้นเหรอ!!!" วอกที่จับข้อมือฉัน ตะคอกพรางบีบข้อมือฉันแรงขึ้น

"กะ ก็ ใช่น่ะสิ ปล่อยนะไอ้บ้า"

ในขณะที่ฉันกำลังจะสบัดข้อมือให้หลุดจากการเกาะกุมของไอ้วอกอยู่นั้น ก็มีเสียงใสๆดังขึ้นมาจากข้างหลัง ไอ้วอกสามตัว�

"หยุดนะ ไอ้ถึกหน้าลิงปลิงควาย"

พวกนั้นชะงักไปทันที แล้วพวกมันก็ปล่อยข้อมือของฉันให้เป็นอิสระ แล้วหันไปทางต้นเสียงที่ด่าพวกมันไปเมื่อกี้ ฉันมองไปทางเด็กผู้หญิง ผิวขาวอมชมพู ตากลมโต ปากเรียวสวยสีชมพูคนั้น เธอสวยจริงๆ ว้าวๆๆ เป็นดารารึเปล่านะ ขอลายเซ็นท์หน่อยเถอะ
แต่นี่ไม่ใช่เวลามาขอลายเซ็นท์นะ พอไอ้วอกสามตัวนั่นหันไปมองผู้หญิงคนนั้น ตาของทั้งสามก็เบิกโพรงขึ้นทันที แล้วร้องออกมาพร้อมกันว่า

"มินะมิจัง"

"ใช่ พวกนายจะทำอะไรผู้หญิงคนนั้นน่ะ ห๊ะ"

"คะ คือ..."

"พวกนายมันใจร้ายที่สุดฉันขอตัดพวกนายออกจากการเป็นแฟนคลับของฉันซะ"

"ม่ายยยยยย"

ไอ้วอกทั้งสามกรีดร้องออกมาอย่างคนใจสลายแน่ล่ะ ก็ฉันได้ข่าวมาว่ายัยมินะมิเป็นถึง ฮอตเกิร์ลของที่นี่ ผู้ชายแทบทุกคนต่างคลั่งไคล้ เป็นที่สุด แต่ได้ข่าวมาว่ายัยนี่หยิ่งนี่นาแต่ทำไมถึงได้มาช่วยฉันได้ล่ะ

"ขอบคุณนะ"

"อืมไม่เป็นไร"

"แล้วทำไมเธอถึงมาช่วยฉันล่ะ"

"คงเพราะถูกชะตาน่ะ"

"..."

"ช่างเถอะ ฉันก็อยากลองมีเพื่อนกับเขาบ้างน่ะ ถ้าเธอไม่รังเกียจ มาเป็นเพื่อนกับฉันได้มั้ยล่ะ ฉันก็แค่อยากรู้ว่าการมีเพื่อนมันจะเป็นยังไง"

"อืมได้สิ และฉันก็มีเพื่อนอีกคนที่จะแนะนำให้รู้จักด้วยนะ"

"งั้นเหรอ"

"อืม��^_^"