ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ยัยตัวแสบแอบขโมยหัวใจนายยากูซ่า

    ลำดับตอนที่ #1 : 1

    • อัปเดตล่าสุด 18 มิ.ย. 52


    เช้าที่แสนจะสดใสฉันตื่นขึ้นมาอย่างแช่มชื่น เพราะอะไรน่ะเหรอก็เพราะว่าวันนี้ฉันได้ย้ายโรงเรียนใหม่มาเข้าโรงเรียนม.ปลายที่หรูติดระดับประเทศเลยน่ะสิ ว้าวววน่าตื่นเต้นจริง คราวนี้ล่ะฉันจะไปหาแฟนรวยๆซักคนมาอวดเพื่อนที่โรงเรียนเก่าของฉัน คราวนี้แหละฉันจะทำให้พวกนั้นอ้าปากค้างกันไปเลย ฮ่าๆๆๆ ^o^ 
    *******************************************
    ณ โรงเรียนสุดหรูติดระดับประเทศ ฉันเดินลงมาจากรถของพ่อที่ขับมาส่งฉันแต่เช้า ฉันบอกลาพ่อก่อนเดินลงมาจากรถ

    "ไปก่อนนะคะพ่อ^o^"

    "อืม ตั้งใจเรียนล่ะลูก^-^"

    "ค่ะ^o^"

    และเมื่อลงจากรถและรถของพ่อเคลื่อนตัวออกไปแล้วฉันก็เดินเข้าโรงเรียนอย่างอย่างอารมณ์ดี ว้าววว สวยจังเลยตึกนั้นก็สวย ตึกนี่ก็น่ารักอ่ะ ว้าวนี่มันโรงเรียนหรือมหกรรมตึกสวย&น่ารักกันแน่นะ ทำเอาฉันไม่กล้าเดินเข้าตึกกันไปเลย และนั่นเป็นผลทำให้ฉันต้องเดินหาที่นั่งแทบตายก่อนจะได้โต๊ะไม้เก่าๆใต้ต้นไม้เพื่อนั่งรอเวลาเข้าเรียนแทน 

    ~~ขอให้นักเรียนม.ปลายปีหนึ่งทุกคนมารวมกันที่หอประชุมด้วยค่ะ~~

    แล้วฉันก็เดินไปยังหอประชุมที่ฉันเดินผ่านมาเมื่อกี้ ณหอประชุมนักเรียนม.ปลายปีหนึ่งทั้งหลายต่างมายืนรอกันหน้าหอประชุมเพื่อเข้าไปนั่งข้างใน เมื่อเข้าไปแล้วทุกคนต่างก็ไปนั่งที่ห้องของตัวเองและก็มีลุงแก่ๆคนหนึ่งเดินเข้ามา ดูท่าว่าจะเป็นผู้อำนวยการ
    "เอาล่ะ ในเมื่อทุกคนมากันครบแล้ว ในฐานะผอ.ก็ขอกล่าวยินต้อนัรบนักเรียนปีหนึ่งทุกคนเข้ามาในโรงเรียนของเรา โรงเรียนนานาชาติโมตะรุ โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนที่มีคุณภาพดังนั้น บลาๆๆ" ท่านผ.อ.พูดทุกเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียน

    "และก็ถึงเวลาให้รุ่นพี่ปีสองมารับน้องๆได้แล้ว"

    แล้วท่านผอ.ก็เดินจากไปเหลือไว้แค่ความเงียบ อะไรนะบอกว่ารับน้องเหรอที่นี่มีแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย

    "เอาล่ะค่ะน้องๆพวกพี่ก็จะมารับน้องพวกน้องๆในฐานะที่น้องๆเป็นน้องใหม่ของโรงเรียนเรานะคะ"

    พี่คนสวยพูดขึ้นอย่างยิ้มแย้มแจ่มใส และพูดอะไรต่างๆนาๆให้พวกเราชาวน้องใหม่ได้รับรู้ว้าวๆน่ารักจริงๆเลยอ่ะ

    "เอาล่ะค่ะตอนนี้ก็ขอให้น้องๆทุกคนยืนขึ้นแล้วตามพี่มานะคะ"

    แล้วพวกเราทุกคนก็ทำหน้าที่ของน้องใหม่อย่างดีนั่นคือเดินตามพี่คนสวยคนนั้นไปยังหลังโรงเรียน เมื่อถึงหลังโรงเรียนทุกคนต่างหอบหายใจกันสุดๆเพราะอะไรน่ะเหรอ
    ก็เพราะไอ้หลังโรงเรียนนี่มันอยู่ไกลเป็นกิโลเลยอ่ะดิ่ อ้ากกกกก เหนื่อยลิ้นแทบห้อยเลย แบบนี้สินะที่เรียกว่าสวยลากไส้อ่ะ แฮ่กๆๆๆ และวันนั้นพวกเราก็ทำกิจกรรมต่างๆอย่างสนุกสนานและก็หมดแรงไปตามกัน

    ~~เช้าวันใหม่~~
    "มิอุ ตื่นได้แล้วนะลูก"

    "ขออีกนิดได้มั้ยคะแม่"

    "เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอกเร็วเข้า"

    "แม่คะ"

    "เดี๋ยวนี้!"

    แม่เริ่มพูดเสียงโมโหเมื่อฉันไม่ยอมลุกจากที่นอน ก็จะลุกได้ไงเมื่อวานโดนรับน้องจนแรงไม่เหลือเลยอ่ะT-T แล้วฉันก็ต้องลุกขึ้นมาเพื่อไม่ให้แม่โมโหไปมากกว่านี้แล้วก็อาบนำแต่งตัวแล้วเดินลงมายังชั้นล่าง

    "เมื่อวานไปทำอะไรมาเหรอลูก ทำไมดูเหมือนไม่มีแรงเลย"

    "ก็แน่ล่ะค่ะ เมื่อวานนี้มีรับน้องก็เลยใช้แรงมากไปหน่อยในนี้เลยเพลียๆ"

    "อืม"

    และพ่อก็จอดรถที่หน้าโรงเรียนเพื่อให้ฉันลง ฉันเลยลงจากรถแล้วเดินเข้าโรงเรียน ฉันเดินตาปรือไปยังอาคารเรียนของพวกปีหนึ่งที่ต้องเดินผ่านช่วงตึกของพวกปีสองเข้าไปที่ตึกนี้มีคนเยอะแยะเต็มไปหมด เพราะที่นี่คือสถานที่รวมพลคนมีกลุ่มและขาเม้าท์ทั้งหลายของพวกปีสอง และปีหนึ่งบางส่วน และไอ้เพราะตาปรือๆของฉันนี่แหละ เลยทำให้ฉันไปชนกับอะไรบางอย่างที่แข็งเหมือนเสา

    "โอย ชนอะไรเนี่ย"ฉันคลำหน้าผากป้อยๆพรางปากก็บ่น

    "ชนคนน่ะสิยัยบ้าเอ้ย น้ำลายเธอเปื้อนเสื้อฉันแล้ว"เขา(เป้นผู้ชาย)พูดเสียงเหี้ยม

    " หา เหรอโทษทีนะฉันไม่ได้ตั้งใจ"ฉันบอกขอโทษไปอย่างเนือยๆเนื่องจากง่วง

    "แล้วมันทำให้เสื้อฉันแห้งมั้ย!!!"เขาพูดเสียงเหี้ยมกว่าเดิม อะ ไอ้นี่ หึ่ม ชักจะมากไปแล้วนะ ไอ้บ้า!!!

    "เออ เสื้อมันไม่แห้งหรอก แล้วไงจะให้ฉันทำยังไงฮะ!!!"  

    ฉันตะโกนออกไปอย่างเหลืออด ตอนนี้ไอ้เรี่ยวแรงที่หายไปได้กลับมาแล้ว ฉันเป็นพวกความอดทนต่ำ(สุดๆ)ซะด้วยยิ่งมีสิ่งมาทำให้รำคาญ ยิ่งสวยกันเข้าไปใหญ่

    "ทำไงงั้นเหรอ เธอถามว่าทำไงงั้นเหรอยัยโง่!!!"

    "ก็เออสิ จะให้เอาไปซักหรือเอาไปเช็ดตูดล่ะ"

    โถ โครงหน้าเรียว ตาคม คิ้วโก่งได้รูป ริมฝีปากบางสวยสีชมพู หน้าขาวใสเกลี่ยงเกลา หล่อซะด้วย แต่ปากแบบนี้มีตายกันไปข้างหนึ่งและข้างที่ตายจะต้องไม่ใช่ฉัน ชิ หล่อก็หล่อเถอะ ได้เจอดีแน่
     
    "เธอรู้มั้ยว่าฉันเป็นใคร" เขาประกาศศักดาตัวเอง

    "นายมาถามฉันแล้วฉันจะตอบได้ไงว่านายเป็นใคร ขนาดนายยังโง่ไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นใคร" หล่อแต่โง่นี่มีถมไป และนายเป็นส่วนหนึ่งในนั้น

    "ยะ ยัยนี่ กล้ามากนะ" เขาขบกรามแน่น(เจ็บกรามแย่)

    "แน่นอน ถ้าฉันไม่กล้าจะมายืนด่านายรึไงล่ะ"

    "หึ เราได้เห็นดีกันแน่"

    "ก็เอามาให้เห็นสิ"

    "ไม่ต้องห่วงหรอกน่า จะเห็นพรุ่งนี้เลยมั้ยล่ะ"

    "ไม่มีปัญหาอยู่แล้วล่ะ"

    "จัดให้"

    แล้วเขาก็เดินจากไป และเหล่าบรรดาชอบมุงทั้งหลายต่างก็สลายกันไป ส่วนฉันเดินเข้าห้องอย่างหมดเรี่ยวแรงต่อไป อะไรกันมาเรียนวันแรก(เมื่อวานรับน้อง)ก็มีเรื่องเลยฉัน-_-;

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×