ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    F.T island เพื่อนกันฉันรักเธอ

    ลำดับตอนที่ #5 : ดนตรี คือชีวิต

    • อัปเดตล่าสุด 21 มี.ค. 55



     

    เช้าวันต่อมาในวันเสาร์ ในบ้านสุดหรรษา ดูเหมือนว่าวันนี้ทุกคนในบ้านดูนั่งเครียด แบบแปลกๆๆ
     
    “เฮ้ย เฮ้ย พวกนาย เป็นอะไรไป อย่ามานั่งเครียดอย่างนี้สิ พวกเรามีเวลาอีกตั้ง5เดือนนะ” จงฮุนพูด ปลอบเพื่อน เพื่อไม่ให้ตัวเองรู้สึดเครียดไปด้วย แต่จริงๆแล้ว เจ้าตัวรู้สึกแย่ยิ่งกว่าอีก
    แจจินพูดเสริมอย่าเป็นทางการ “จงฮุน นายไม่รู้เหรอ พ่อฉันบอกว่าการที่เราจะเป็นวงดนตรีกันได้เนี่ย เค้าไม่ได้ใช้เวลาแค่ เดือน สองเดือน แต่เค้าใช้เวลาเป็นปีๆๆ เลยนะ ฉันโทรไปถามพ่อแล้ว พ่อฉันบอกว่า ถ้าพวกเราต้องการที่จะชนะพวกรุ่นพี่ได้ ภายใน5เดือน มันยากมาก ยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทรซะอีก” แจจินพูดอย่างเป็นหลักการ (โถ///พ่อ iQ130ฉลาดค่ะ นักเขียนอิฉา)
    “ตายแน่ ตายแน่ ชีวิตของสุดหล่อ มันจะจบแล้วใช้มั้ย ฉันจะทำยังไง ฉันท้าแข็งกับพวกรุ่นพี่ไปแล้ว ฮือฮือๆๆๆๆๆๆ” ฮงกีที่มีอาการเครียดอยู่แล้ว คราวนี้ เครียนคูณ10ไปอีก
    “แต่พ่อฉันบอกว่า.............” แจจินพูดแล้วค้างสักพัก ทำให้เพื่อนทุกคนหยุดคิดแล้วหันไปมอง แจจินเจ้าของความคิดอันชานฉลาด อย่างเป็นตาเดียว
    “ไอ้แจจิน พ่อนายบอกว่าอะไร.....แจจินนายพูดมาเดี๋ยวนี้นะ อย่าทำให้ฉันเครียดสิ แค่นี้ฉันก็จะตายอยู่แล้วนะ” ซึงฮยอน ถามผู้ที่มีความคิดอันชานฉลาด อย่างมีความหวัง ว่าจะมีทางรอด
    “ก็ได้ พูดก็พูด ก็พ่อฉันบอกว่า ถ้าพวกเราต้องการที่จะชนะ พวกเราต้องหาพรสวรรณ์ ให้เจอก่อน” แจจินพูด อย่างเครียด เพื่อนทุกคน ที่ไม่เคยเห็นแจจินเป็นแบบนี้ต่าง เครียดไปตามๆ กัน
    “แล้วพรสวรรณ์ มันคืออะไรว่ะ ”มินฮวานพูดแบบงง งงๆๆๆ
    “ก็ความสามารถพิเศษไง นายนี่ ฉลาดจริงๆๆ” วอนบินพูดให้เพื่อนๆๆ ที่นั่ง งง งง งง อยู่ตาสว่างขึ้น
    “ใช่ ความสามารถพิเศษ พ่อฉันบอกว่า พรุ่งนี้ตอนเย็นให้พวกเราไปหาพ่อฉัน ที่บริษัทค่ายเพลงของพ่อฉัน เดียวพ่อฉันจะบอกเองว่าใครสามารถเล่นดนตรีประเภทไหนได้บ้าง” แจจินอธิบายให้เพื่อนๆๆ ทุกคนเข้าใจแล้วรู้สึกโล่งใจ ไปตามๆๆกัน
    ซึงฮยอนพูดต่อว่า “แจจินนายนี่เก่งจริงๆ เป็นที่พึ่งให้เพือนๆ ได้เสมอเลย งั้นฉันขอยือมเงินหน่อยสิ ฉันโดนทำโทษ พ่อหักเงินค่าขนมฉัน ตอนนี้เหลือเงินไม่ถึงร้อยแล้ว” ซึงฮยอนพูดอ้อนแจจิน เหมือนตอนที่เป็นเด็ก อ้อนแม่ยังงัย ยังงั้นเลย
    “นะ นะ นะ นะ นะ นะ นะ” ซึงฮยอนอ้อนกว่าจนกว่าแจจินจะยอมใจอ่อน
    แจจินถามต่อว่า “ไอ้ซึงฮยอน แล้วทำมัยนายถึงโดนทำโทษล่ะ” แจจินถามแบบมีชัย เหมือนว่าตัวเองได้เปลียบ
    ซึงฮยอน ตอบแบบอายๆๆ “ก็ฉัน ไม่ได้ทำการบ้านส่งอาจารย์ฮานา แล้วอาจารย์ฮานา ก็โทรศัพท์ไปบอกพ่อฉัน ฉันก็เลยโดนทำโทษไง ถามได้ ฮือ ฮือ ทำมัยชีวิตฉันมัน่าสงสารอย่างนี้นะ” ซึงฮยอนพูดซะ อนาถจริงๆๆชีวิตลูกทหารผู้ยิ่งใหญ่
    แจจินหัวเราะออกมา “ฮ้า ฮาๆๆๆๆ สมน้ำหน้า ฝันเถอะว่าฉันจะให้เงินนาย สมน้ำหน้า” แจจินพูดอย่างมีชัย
    “โฮ แจจินจำไว้เลย” ซึงฮยอนพูดแอบ บ่นนิดๆๆ
    แจจินทนความน่ารักของ ซึงฮยอนไม่ไหว เลยยอมใจอ่อน “ก็ได้ แต่นายต้องสัญญานะว่าจะทำการบ้านส่งอาจารย์” แจจินพูดอย่างมีเงียนไข
    “ได้ ฉันสัญญา ว่าฉันจะเป็นเด็กดีของนาย” ซึงฮยอนพูดแอบเล่น   นิดๆ
    แจจิน ทำหน้าตาเขินอีกแล้ว
    มินฮวานถามแจจิน แบบงงงงง “แจจินนาย เป็นอะไร ไม่สบายเหรอ หน้าแดงอีกแล้ว”
    แจจินตกใจสุดขีด “เฮ้ย ฉันไม่ได้เป็นอะไรนี่ ก็แค่เหนื่องนิดหน่อย งั้นวันนี้พวกเราไปเที่ยวกันนะ” แจจินต้องการเปลี่ยนเรียน ชัดๆเลย เนี่ยนนะเราเนี่ย
    “งั้น ไปว่ายน้ำดีมั้ย หรือไปเล่นเกม หรือ ...  @ # $ ^^..."  ฮงกี รีบออกความคิดใหญ่เลย เรื่องเที่ยวนี่ เป็นเรื่องถนัดของเค้าจิงๆๆๆเลย นับถือ  นับถือ "_"
    ซึงฮยอนรีบตอบรับอย่างมีความสุข “ดีๆๆๆๆๆๆ ฉันไปด้วย”
    “งั้นฉันไป อาบน้ำก่อนนะ” จงฮุนรีบวิ่งขึ้นห้อง เป็นคนแรกตามด้วย ฮงกี วอนบิน ซึงฮยอน มินฮวาน แจจิน
    “ใครอาบคนสุดท้ายเป็นหมา” จงฮุนที่อาบเสร็จก่อนพูด ท้าเพื่อนให้เพื่อน รีบอาบ เพราะคงไม่มีใครอยากเป็นหมากัน
    “แจจิน เปิดประตูห้องน้ำ ให้ฉันเข้าไปหน่อยสิ ฉันไม่อยากเป็นหมานะ” ซึงฮยอนรีบเคาะประตูห้องน้ำ ให้คนที่อยู่ในห้องน้ำ รีบเปิดประตูใหเคาะรีบไปอาบด้วย
    “ฉัน ไม่เปิดให้นายหลอก นายมันลามกไอ้ซึง” ซึงฮยอนเคาะก็แล้วดันก็แล้ว เลยรีบเอากุญแจห้องน้ำ ไขเข้าไป แล้วเปิดไปเจอแจจินโป๊อยู่ แต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ แต่แจจินถึงกับตกใจ
    “เฮ้ย ไอ้ซึงฮยอน นายมันนิสัยไม่ดี” แจจิน เขินตกใจ แล้วรีบวิ่งเข้าไปหลบหลังประตู
    “แจจินนายเป็นผู้ชายนะ นายจะอายอะไร”ซึงฮยอนถามแบบ งงงงง
    “ก็ฉันเป็นผู้ชายไง แต่ฉันไม่ชอบอาบน้ำรวมกับใครนิ” แจจินพูด ตะกุก ตะกั๊ก
    “งั้น ฉันจะรีบอาบแล้วกันนะ” ซึงฮยอนพูดแล้วรีบเข้าไปอาบน้ำจนเสร็จ
    สว่นแจจินยังนั้งค้างอยู่หลังประตูอยู่เลย
    “ใครอาบช้า คนนั้นเป็นหมานะ ซึงฮยอน แจจิน ” มินฮวานตะโกนมาจากข้างนอก
    “เอ๋อ รู้แล้วฉันจะเส็จแล้ว” ซึงฮยอนตอบกลับ
    “แจจิน ทำมัย นายไม่อาบล่ะมา เดี๋ยวฉันอาบให้ นายนี่ช้าจริงๆๆเลย อยากเป็นหมาเหรอ”ซึงฮยอนถามแจจิน แล้วรีบเอา ฝักบัวอาบน้ำให้แจจินไปด้วย ส่วนแจจินก็ได้แต่อยู่นิ่ง ด้วยอาการช็อก สุดขีด
    “ฉันเป็นอะไรไป” แจจินได้แต่คิดอยู่ในใจ
    จนซึงฮยอน อาบน้ำให้แจจินเสร็จเรียบร้อยแล้ว “แจจินเสร็จแล้วจ๊ะที่รัก” ซึงฮยอนพูดแล้วก็หัวเราะไปด้วย “นายนิ เหมือนเด็กเลยนะเวลาอยู่นิ่งเนี่ย แต่ก็น่ารักดีนะ”ซึงฮยอนพูดแล้วอมยิ้ม ที่ริมฝีปาก “ถ้านายเป็น ผู้หญิงบานนี้ฉันชอบนายไปนานแล้ว”ซึงฮยอนพูด “หรือฉันจะชอบนายดีล่ะ”ซึงฮยอนพูด แล้วขำ
    แจจินรีบบอก “ไอ้ซึง เริ่มนอกเรื่องแล้วนะ ฉันกลัวนายนะ”แจจินที่พูดแบบนั้นไปเพราะเข้าไม่อยาก ให้ซึงคิดมาก เพราะซึงชอบพูดเล่นเป็นประจำ
    “ฮ้า ฮาฮา ขอโทษวะ ก็ฉันอยากแกล้งนายเล่น เวลานายทำหน้าแปลก แล้วมันตลก ว่ะ”ซึงฮยอนพูดแล้วหัวเราะ
    “ฉันรู้หลอกน่า ว่านายแกล้งฉัน”แจจินพูด แล้วหัวเราะตามเจ้าของความคิดพิเรน ไปด้วย
    “ฉันว่า ฉันรู้แล้วหล่ะว่าใครจะได้เป็นหมา”แจจินพูดแล้ว หัวเราะไปด้วย
    ซึงฮยอนถามแบบงง งงงๆๆๆ “แล้วใครล่ะที่จะเป็นหมา”
    “ก็นายไงซึง นายยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย แต่ฉันแต่ตัวเสร็จแล้ว”แจจินพูดเสร็จ แล้วรีบวิ่งไปเปิดประตู แล้ววิ่งลงไปข้างล่าง
    “แจจิน นายมันขี้โกง ฉันไม่อยากเป็นหมานะ ไอ้เพื่อนบ้า นายไม่น่าฉลาดกว่าฉันเลย” ซึงฮยอนรีบแต่งตัว แล้วรีบวิ่งลงข้างล่าง อย่างเร็ว
    “ฮ้า ฮ้า หมา.........ลงมาแล้ว” เพื่อนทุกคนต่างหัวเราะ กันใหญ่
     
     
    F.T island
    รูปนี้ได้จาก พรีมาดอลน่า คนอื่นค่ะ


     

    ฮงกี คู่ จงฮุน


     

    เเจจิน คู่ ซึงฮยอน
    เม้นให้ดว้ยนะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×