ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    F.T island เพื่อนกันฉันรักเธอ

    ลำดับตอนที่ #22 : สงสัย หัวใจ(มีปัญหา)

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ค. 55


      

     




    ตอน หัวใจ (มีปัญหา)

     

     

     

    ณ. บ้านหรรษา

     

    “เฮ้อ///”

     

    “เฮ้อ//////”

     

    “เฮ้อ///////////”   ชายหนุ่มที่มีใบหน้าอันหล่อเหลา ถอนหายใจอยู่หลายรอบ และเดินวนเวียน อยู่หน้าบ้านหน้าบ้านหลายชั่วโมง เพื่อรอคอยการกลับมาของใครบางคน

     

     

    “เฮ้อ  ไอ้หมูอ้วนฮงมันหายไปไหนของมันว่ะเนี่ย ไม่ชอบบรรยากาศ แบบนี้เลย พอไม่มีนายแล้วรู้สึกมันแปลกๆๆจัง” จงฮุน เดินวนเวียนอยู่หน้าบ้านสักพัก ก็บ่นกับตัวเองขึ้นมาเฉยๆๆ ถ้าใครเห็นคงคิกว่าเค้า เป็นบ้าแน่ๆ เพราะเค้าพูดคนเดียวตลอดทั้งวัน

     

    “ชอย จงฮุน นายเป็นอะไรของนายเนี่ย ไอ้อัวนฮงมันไม่อยู่ก็ดีอยู่แล้วไง นายบ้ารึเปล่า จะคิดถึงมันทำมัย” ชายหนุ่มหน้าหล่อ เดินไปหยุดอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อน ที่มีต้นไม้ปกคลุมอย่างสวยงาม

     

    “ไอ้หมูอ้วนฮง  ฉันไม่ได้รอนายซะหน่อยนะ ฉันแค่มาดู การเจริญเติบโตของต้นไม้เอง ไม่ได้รอ ไม่ได้รอ ไม่ได้รอ เฮ้อ” จงฮุน กล่าวออกไป ก็ถอนหายใจไป หันไปมองประตูรั้วหน้าบ้าน ว่าเมื่อไหร่ไอ้หมูออ้วน เพื่อนเลิฟ(อนาคตไม่แน่)จะมาสักที

     

     

     

    เวลาผ่านไปนานพอสมควร รถคันหรู สปรอด์สีดำเงา ล้อแม็กอย่างดี ก็มาจอดที่หน้าบ้าน

     

    “ขอบคุณครับพี่ชาย ที่มาส่ง”  ชายหนุ่มหน้าหวาน ที่มีนามว่าอ้วนฮง กล่าวขอบคุณพี่ชายก่อนจะเดินเข้าบ้านไป อย่างอารมณ์ดี และก็ไม่ลืมที่จะฮัมเพลง (ล้า ล้า///ล้า ล้าล้า---)

     

     

    “บรือ///////”

     

     

    ชายหนุ่มหน้าหล่อ ที่คอยดูเหตุการอยู่ตลอดเวลา ก็รีบก้าวเท่ามาตาม ชายหน้าหวาน หลังจากที่รถคันหลูจะออกตัวไปไกลลิบตา

     

    “กลับมาแล้วเหรอ หายไปไหนมา ไปกับใคร ทำมัยไม่ยอมบอก กินข้านรึยัง โทรศัพย์มีมั้ย ทำมัยไม่ยอมโทรมา รู้มั้ยว่าฉันเป็นห่วง” พอชายหนุ่มหน้าหล่อรู้ตัวว่าพูดอะไรออกมา เขาก็รีบเดินเข้าบ้านไป ทิ้งความงง ปนความเออ ให้กับหนุ่มหน้าหวานเป็นอย่างมาก

     

    “มันเป็นอะไร ของมันว่ะเนี่ย หงุดหงิดเป็นบ้าอพไรของมัน” ฮงกีตระโกนถาม เพื่อนสุดหล่อ แต่ก็ไม่ได้รับคำตอบ ใดๆ จากปากของเพื่อนอันเป็นที่รักเลย

     

     

     

     

     

    จงฮุน

     

    “ เฮ้อ// เราเป็นอะไรของเราว่ะเนี่ย หงุดหงิดเป็นบ้า แค่มันหายไปทั้งวัน ทำไมต้องเป็นห่วงมันขนาดนั้นด้วยหว่ะ สงสัยพักนี้โลกคงใหล้จะแตก แล้วแน่ๆเลย เลยทำให้เรามีเวลาว่างมานั้งเฝ้าไอ้อ้วนไร้สมองทั้งวัน เช้อ/// ไปกับใครก็ชั้งไม่เห็นต้องแคร์เลย” หนุ่มหน้าหล่อบ่นกับตัวเอง ก่อนที่จะเดินไปนั้งที่เตียงของตน

     

     

     

    ฮงกี

     

    “งงอ่ะ ไอ้หล่อลากใส้ มันเป็นอะไรของมันหว่ะเนี่ย พอมาถึงก็ด่า ด่า ด่า บ่น บ่น บ่น ทำหน้ายักษ์ หน้าหมาใส่ แล้วก็เดินเข้าบ้านไป เป็นเพื่อนกัน แล้วทำไมมันถึงต้องบอกว่ามันเป็นห่วงเราด้วยนะ โอ๊ย/// ไม่เข้าใจงงโว๊ยๆๆ////”   (ฮงกีไม่รู้จริงๆ เหรอจร้า ว่าฮุนเค้าหึงอ่ะ )

     

     

     

    “ก๊อก ก๊อก ก๊อก/////”

     

    “ปั้งๆๆๆๆๆ////”

     

    ชายหนุ่มหน้าหวาน เดินขึ้นบรรไดมา ก็ตรงมาเคาะประตู  ก็มาหยุดอยู่ที่หน้าห้องนอน เพื่อที่จะถามบุคคลในห้องนอน ว่าเป็นอะไรกันแน่

     

    “เข้ามาได้ ไม่ได้ล๊อก” บุคคลในห้องกล่าวออกมาหวนๆ

     

    “เฮ้ย// ไอ้หล่อลากใส้ แกเป็นอะไรว่ะ ไม่สบายรึเปล่า” ชายหนุ่มหน้าหวานถามเพื่อนรัก ที่ตอนนี้ หน้าบูดอยู่ที่เตียงนอน ถึงแม้เค้าจะไม่ค่อยชินกับอาการของเพื่อน แต่หนุ่มหน้าหวานก็อดเป็นห่วงแทนไม่ได้ โดยไม่รู้สาเหตุ

     

    “เปล่า/// ไม่ได้เป็นอะไร” ชายหนุ่มหลก่อ ตอบชายหน้าหวานไปอย่างนั้น แต่จริงๆแล้วเค้าแทบจะโมโห เสียให้ได้ พอรู้ว่า บุคคลตรงหน้า มาหลับใคร จะไม่ใช่ใครที่ไหน ก็พี่ชายคนละสายเลือดของอ้วนฮงนั้นเอง จงฮุนรู้ว่าพี่ชายคนนี้ แอบรักอ้วนฮ.เพื่อเค้ามาโดยตลอด เวลาคิดถึงเรื่องนี้ทีไร หนุ่มหล่อก็เกิดไม่ชอบใจขึ้นมาทุกที่ โดยเค้าไม่รู้ว่า ไอ้อากาศหัวใจเต้นแปลกๆ ที่เป็นอยู่มันคืออดะไรกันแน่ หรือเค้าอาจจะรู้แล้วก็ได้ (ลีดเดอร์คิดเอาเองนะ ไรเตอร์ไม่บอก-ไรเตอร์โดนตบ///)

     

     

    ชายหนุ่มหน้าหวานชักสีหน้าขึ้นมา

     

     

    “ก็ กูเห็นว่ามึง ไม่พอใจ อย่ามาเถียง” ชายหนุ่มหน้าหวาน ตอบกลับไป เมื่อได้คำตอบไม่ตรงกับอาการ ของหนุ่มหน้าหล่อตรงหน้า

     

    “ไอ้//อ้วน//ฮง///” หนุ่มหน้าหล่อขึ้นเสียง

     

    “อะไร// ไอ้ หล่อ ลาก ใส้ ” หนุ่มหน้าหวานก็ไม่ลดความพยายามกวน ส้นTeen เลยสักนิด

     

    “ไอ้อ้วนฮง อย่ามายุ้งกับกูจะได้มั้ย กูลำคาญ” ชายหน้าหล่อตอบกับไปเด็ดขาด จริงแล้วเค้าไม่น่าพูดรุนแรงไปอย่างนี้เลย พอคิดแล้วอยากจะตบปากตัวเองเสียให้ได้

     

    “ก็ได้ๆ///กูจะไม่ยุ้งกับมึงอีกแล้ว โปรดรู้ไว้ซะว่า กูกำลังงอน โว้ย” ชายหนุ่มหน้าหวานหมดอารมณ์ที่จะโตกลับ

     

    และก่อนจะพูดประโยคสุดท้ายออกไป แล้วเดินออกไปนอกห้อง

     

    รู้ ไว้ซะ งอน ขอบอกว่างอนนะ เรื่องจริงๆนะ กูงอนมึง” ชายหน้าหวานตระโกนทิ้งท้าย และเดินออกไปอย่างรวดเร็ว และไม่ลืมที่จะกวนประสาทเพื่อนรัก โดยการปิดประตูอย่างดัง

     

    “ปั้ง////”

     

     

     

    พอหนุ่มหน้าหวานเดินออกไป หนุ่มหล่อก็ใช้ความคิดกับตัวเองตั้งนาน คิดแล้วคิดอีก ว่าเค้าเป็นอะไรกันแน่  จนบ่นกับตัวเองในที่สุด

     

    สงสัย หัวใจมีปัญหา แล้วแหละเรา” ก่อนที่จะเพลอหลับไป

     

     





    ช่วงการตูนชวนจิ้น ตอน เดี๋ยวพี่เครียเอง ok///

    ฮุนเราจะทำอะไรซึงซึงอ่ะ

     

    อ่านการตูน เเล้วดูรูปไปด้วยนะ จะได้จิ้นพร้อมๆกัน

    จงฮุน    = น้องของพี่ อย่าดื้อสิ อยู่นิ่งๆๆ

    ซึงฮยอน= พี่ฮุน พี่จะทำอะไรผมอ่ะ///

    จงฮุน    = เดี๋ยวพี่สอนให้เอง กีตง กีตาร์ไม่ต้องเรียนหลอก 

    ซึงฮยอน=ทำมัยอ่ะ 

    จงฮุน    = 
    คืนนี้มาเรียนอย่างอื่น กับพี่ดีกว่า เดี่๋ยวพี่สอนให้เอง 

    ซึงฮยอน= 
    จิงๆนะครับ เเล้วมันสนุกมั้ยครับ

    จงฮุน    =จริงสิ สนุกมากๆเลยเเหละ

    ซึงฮยอน= เเต่ผมกลัวพี่ ฮงกี อ่ะ///

    จงฮุน    = ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวพี่เครียเอง ok////

    ซึงฮยอน= เเต่ผมกลัว เเจจิน กะมินฮวานอ่ะ

    จงฮุน     = ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่เครียเอง ok///

    ซึงฮยอน = เเต่ผมกลัว พี่มากกว่าอ่ะ///

    จงฮุน     =ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่เครียเอง okนายเสร็จพี่เเน่ไอ้น้องเลิฟ///

    ซึงฮยอน =เครียดโว๊ย// พี่ชายเราไม่น่าไว้ใจเลย ขอบอก



    ช่วงไรเตอร์ขอเม้า
    สวัสดี รีดเดอร์ผู้น่ารักทุกคนนะจร้า
    วันนี้ ก็เป็นอีกวันที่ไรเตอร์นึกคึกมาเเต่งให้เอนจอยกันเล่น เบาๆๆมั้ยเอ่ย
    ฮง ฮุน เราก็งอนกันไป งอนกันมา เเล้วเมื่อไหรจะสมหวันล่ะเนี่ย
    ซึงเเจเราก็เราจะมีอะไรสักกาอย่าง ที่ทำให้หัวใจ มีปัญหา
    ในตอนหน้า ตอน สิ่งเล็กๆที่เรียกว่าหัวใต ตึกๆๆ

    ขอบคุณสำหรับคอมเม้นด้วยนะจร้า
    1โพด ก็มีความหมายสำหรับไรเตอร์เเล้ว กำลังใจที่สำคับ จว๊บดังๆๆ

    ขอบคุณน้องลีดเดอร์ทุกคนมากๆๆเช่นกัน รักที่สุด สุดที่รัก
    น้อง ning รึเปล่า ขอบคุณสำหรับคอมเม้นด้วยนะจร้า


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×