ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เพียงผู้เดียวของผม
ดวงตาคู่สวยค่อยๆกระพริบ เมื่อแสงแดดยามเช้าส่องเข้ามา ขยับตัวโอบกอดร่างบางอีกคนแน่น พร้อมก้มลง หอมแก้มเนีย
"ตื่นได้แล้วครับ เด็กขี้เซา" ฟัดแก้มนุ่ม
ร่างบางลืมตามอง พลิกตัวนอนทับอีกคน "ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ"
มือหน้าลูบสะโพกอีกคน
"นี่ มินโฮ"
"อืม"
"นายหนักขึ้นอีกแล้วใช่ไหม?"
ร่างบางลุกขึ้น นั่ง "ผู้จดการยักษ์ก็บอกให้ลด 5กิโล จะให้เด็กกำลัง โต อดตายเหรอ"
"งั้น บอกวิธี ไดเอ็ทให้มั้ย?
"ทำยังไง"
"หาผู้ชายที่นายรักสิ"
"ความรักอะไรยุ่งยากจะตาย"ผมไปอาบน้ำดีกว่า
ลู่หาญ ชายหนุ่มที่มีดวงตาสวยงาม ใบหน้าหวานสวย หากินด้วยการเขียนคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์ ส่วนเค้ามินโฮ เป็นนายแบบแฟชั่น ผู้อาศัยที่หายตัวไปเป็นพักๆ
RRR!RRR!RRR!
"สวัสดีครับ ผมมินโฮครับ"
"ตำรวจ!"
"ขอสายคุณ ลู่หาญ ครับ"
ลู่หาญ รับโทรศัพท์ จากอีกคน "ผมลู่หาญ ครับ ได้ครับ ผมจะรีบเข้า ไปครับ แล้วเจอกันครับ "
สถานีตำรวจ
"ผมหมวด คิมกีแจ ครับ ขอโทษครับ ที่รบกวนเวลา "
"ไม่เป็นไรครับ "
"คุณลู่หาญ เป็นครั้งแรกที่จะได้เห็นศพหรือเปล่า ครับ "
"ไม่เคยเห็น ทั้งศพ ทั้งผี ทั้ง ufo แหละครับ "ลู่หาญ หน้านิ่ง มองอีกฝ่าย
"ไม่ใช่ ของน่าดูทั้งนั้นเลยนะ ผู้ตาย เอ่อ คุณนัมซองแจ ไม่เหลือ
อะไรเป็นพินัยกรรมไว้เลยครับ เพียงสิงเดียวที่พวกเราพบในห้องคือนี้ครับ "
หมวดหนุ่ม ยื้น เอกรูปถ่าย ให้อีกคนดู ลู่หาญมองขมวดคิ้ว รูปถ่าย
ของเรา?
" ทำไมนี่ถึง"
"ผมสิ อยากถาม พอจะทราบไหมครับ"
"ผมไม่มีเพื่อนในกระทรวง การคลัง"
หมวดคิมพร้อมลู่หาญ เดินมาหยุดที่หน้าศพ เจ้าหน้าที่เปิดผ้าคลุม ให้เห็น กลางหลังผู้ตาย มีรอยสักเป็นรูปมังกร ลู่หาญมองนิ่ง
"ผมขอดูหน้านะครับ"
"เรื่องนั้น อย่าดูดีกว่านะครับ "
"ถ้า ไม่มีอะไรแล้ว ผมขอตัวนะครับ "
"ถ้ามีอะไร เพิ่มเติม ผมจะติดต่อกลับไปนะครับ ขอบคุณมากครับ "โคงให้อีกคน
ลู่หาญ โค้งให้หมวดหนุ่ม พร้อมกับเดินออกจากห้อง
ลู่หาญเปิดประตูห้อง เดินไปนั่งโซฟาพร้อมหยิบ รูปขึ้นมาดู
"ว้าวใครเนียหล่อจัง "มินโฮหยิบรูปขึ้นมาดู
" นัม ซองแจตายแล้ว"
"เอ๋! นี้แนะ อยากเจอตอนยังมีชีวิต อยู่จังเลย
ลู่หาญ หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา "ข้าราชการยิงตัวตาย" ข้าราชการรูป
งาม คนสวยน่าจะอยากตายอย่างสวยงาม จะฆ่าตัวตายด้วยการทำลาย หน้าตัวเองเหรอ? ถ้าเป็นเค้าจะไม่ทำเด็ดขาด
" มินโฮ นายจะนอนยัง ผมจะนอนแล้วนะ "ลุกขึ้น ซองเอกสารที่ใส่รูป ตกบนพื้น พร้อมซองสีขาวหล่นออกมา ลู่หาญหยิบขึ้นดู "เครื่องหมายนี้"
คลับบันนี่บอย เหล่าชายผู้ไม่สามารถให้ความสุขแก่สาวๆ และฝูงกระต่ายที่ไม่อาจเกิดมาเป็นผู้หญิงได้
"ไฮ ลู่หาญ สบายดีเหรอ?"ชายหนุ่ม ร่างสูง ทักทาย
" ขนาดไม่มีวันตายเลยละ"
ร่างสูง ยกมือเชยคางอีกคน "ไม่มีดวงกับ ผู้หญิงตามเคยสิ "
" ยุ่งไม่เข้าเรื่องเหมือนเคย"คนหน้าหวาน ปัดมือ อีกคนทิ้ง
ร่างสูงหัวเราะ " เสียดายรู้จักผู้ชายที่อยากนอนกับนายแค่จำนวนนิ้ว
" ขอรับแค่น้ำใจพอ โทซอง ฉันเลิกแบบนั้นตั้งแต่เรียนจบแล้ว แต่ถ้ามีหนุ่มรูปงามไม่มีที่เปรียบก็ว่าไปอย่าง
ลู่หาญ ลุกขึ้นยืน มอง "มีแล้ว! ดวงตาสวยจ้องมองคนตรงหน้า
เด็กหนุ่มผู้มี ใบหน้าเรียวสวย ดวงตาเรียวยาวรอบดวงตากรีด อายไล เนอร์ให้ดูน่าหลงไหลมากขึ้น จมูกโด่งรั้นรับกับใบหน้า ปากบางสีชมพูที่ชวนเข้าไปสัมผัส
"ลู่ห่าญ! เจอคนที่มีความสัมพันธ์กับ นัมซองแจแล้ว "มินโอ เดินมา
ยืนข้างๆ
"อะไร ทำหน้ายังกับโดนดูดวิญญาณ"
ก็โดดดูดนะสิ ลู่หาญคิดในใจ ราวกับถ้าเผลอมองจะดูดวิญญานไปได้ ความงามปานปีศาจที่อยู่ในร่างเทวดา ความรู้สึกโหยหาวูบนึงมันคืออะไรนะ
"ครับ ทราบจากทีวี ว่าเค้าฆ่าตัวตาย 2ปีก่อนได้ เค้าขอกรักผม ผมก็ไม่ได้รังเกียจอะไร เพราเข้ามีเสนห์ น่าสนใจ "เด็กหนุ่มตรงหน้า ตอบ
"คำตอบเค้าถูกใจสินะ"
" หลงไหลในพริบตา แต่เพลิงร้อนลุกไม่นานเค้าเหมือนเด็กโหดร้ายที่ได้ของเล่นมาแล้วก็เบื่อ ผมเองก็เด็กด้วย "
" อยากต่อว่าเค้าซักคำไหม"
"ตรงข้าม นั้นเป็นประสบการณ์สำคัญของผม"
" จริงสิ คุณ นัมซองแจ คุยถึงรอยสักที่หลังบ้างมัยครับ?
" อ๋อ รูปมังกร อ๊ะ เค้าเคยบอกว่ามี พี่น้อง เป็น น้องชายที่มีรอยสัก เหมือนกันครับ"
"ขอบคุณมากนะครับ"
คนหน้าหวาน นั่งเหมอมองไปข้างหน้า รอยสักรูปมังกร พี่น้อง เฮ้อ..
นั่งหลับตา มินโฮเดินเข้ามาหาอีกคน ก้มลงจูบปากอีกคน แผ่วเบา
"จูบราตรีสวัสดิ์ ลู่หาญกำลังเหนื่อย ขอวันหยุดแล้วไปไหนกันเถอะ ที่ที่ไม่มีใครรู้จักพวกเรา ลืมเรื่องของคนอื่น ใช้เวลากับเรื่องที่น่าสนุกดีกว่า ร่างบางซบไหล่อีกคน
"ขอบใจนะ" ก้มลงจูบปากอีกคน "ราตรีสวัสดิ์"
มินโฮไม่รู้ เพราะผมไม่เคยเผยผิวให้เขาให้เห็น มี มังกรอยู่อีก1ตัว อยู่ที่ร่างกายนี้
ฟ้ามืดแล้ว รถสปอร์ตสีดำ แล่นผ่านประตู สู่คฤหาสน์หลังงาม ในงานจัดเลี้ยง ลู่หาญ ยื้นถือแก้วไวน์ ข้างๆตัว มีมินโฮ ที่ยื้นทำหน้าเบื่อหน่าย
" พามาปาร์ตี้น่าเบื่ออย่างนี้ เฮ้อไม่มีหนุ่มหล่อๆเลย เบื่อจะตายอยู่แล้ว ลู่หาญ
"ผู้หญิงคนนั้นเป็นไง!มือชี้ ไปทางหญิงสาวที่สวยงาม ใบหน้าแต่งแต้มสีจัด พร้อมรอยยิ้ม มี่เชิญชวน
มินโฮ สายหน้า "ท่าทางใจง่ายไม่มีสมอง ประเภทลองปล่อยได้มีลูกเกลื่อนเมือง "
หญิงสาว เดินมาหา สองหนุ่ม พร้อมรอยยิ้ม ที่ชวนให้มอง ลู่หาญโค้งตอบ
"ขอแนะนำ นี้แม่ของฉัน "
" งดงาม และสง่างามจังเลยครับ "มินโอยิ้มให้หญิงสาว
"ต๊าย! ปากหวาน "
ขอตัว คุยกับลู่หาญ หน่อยนะจ๊ะ หญิงสาวกล่าวพร้อมเดินนำ ชายหนุ่มไปอีกห้อง
"ไม่เจอกัน8ปี แล้วนะ ลู่หาญ"
" ตั้งแต่งานศพ คุณพ่อ คุณแม่ซุบลงมาก วันนี้ผมมีเรื่องจะคุยด้วย เกี่ยวกับลูกชายอีกคนของคุณ นัมซองแจ
เพล้ง! แก้วน้ำ หล่นจากมือหญิงสาว
"พะ...พูดเรื่องอะไร?
" จะโกหกควรให้แนบเนียนหน่อยนะครับ มีแต่ ผมที่ไม่รู้จริงๆสินะ พฤติกรรมก่อนแต่งงานของคุณ ผมไม่สนหรอก "
"เยือกเย็นตามเคย ตอนคุณพ่อเสียเธอก็ไม่ร้องไห้ "
" ผมไม่ถูกโรคกับละครน้ำเน่า ไม่มีใครที่ไม่ทีปัญหาหรือผิดพลาด ดังนั้นก่อนที่อะไรจะเกิดขึ้นมากกว่านี้ เล่าทุกอย่างให้ผมฟังบ้างเป็นไง? ทำไมซองแจ ถึงตาย รอยสักรูปมังกรมีความหมายอะไร? เค้าถูกฆ่าเพราะรอยสักใช้ไหม! ลู่หาญ จองมองอีกคนนิ่ง
"พอที!..เข้าใจแล้ว แต่ขอเวลาฉันหน่อย คืนนี้จะเล่าให้ทุกอย่าง
ลู่หาญเดินออกจากห้อง เดินตรงไปยังสวน เราไม่ทีความทรงจำที่นี้ สมัยเด็กโต ที่หอพักในปักกิ่ง เราเป็นลูกเลี้ยงที่มาอยู่ในเกาหลี พ่อที่แท้จริงเป็นคนจีน เอาอีกแล้วความรู้สึกว่างเปล่าแบบนี้ .ลู่หาญยืนกอดอก เงยหน้ามอง ท้องฟ้า
จ๋อม! ลู่หาญหันมอง ขมวดคิ้ว เสียงน้ำ? แขกในงาน ว่ายน้ำในทะเลสาปเหรอ? พิลึกคนจริง
ซ่า...ลู่หาญยืน มองนิ่ง มังกรตัวที่3 ร่างบางค่อยๆหันกลับมา เดินขึ้นจากน้ำพร้อมร่างขาวเปลือยน่าสัมผัส ผมยาวดำทีเปียกน้ำยาวปิดบังยอดอกอีกคนชวนทำให้ดูน่าหลงไหลยิ่งขึ้น ลู่หาญยืนมองด้วยใจเต้นแรง
ร่างบางเดินเข้าหาอีกคนยิ้มมุมปาก ที่ทำให้ใครได้เห็นอดจะหวั่นไหวไม่ได้ ลูู่หาญ ค่อยๆถอดเสื้อสูท สวมทับอีกคน
" บังเอิญ..จังนะ"
" โลกนี้ ไม่มีอะไรที่เป็นความบังเอิญ หรอกครับ คุณ ลู่หาญ"
" ผมมีชื่อเสียงตั้งแต่เมื่อไหร่ นายเป็น..
" บยอน แบคฮยอน " ขอบคุณสำหรับเสื้อครับ เดินเลยผ่านอีกคนไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น