คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : พระราชวังไฟล์ซีโลน
พระราชวังไฟล์ซีโลน
ถนนหลักสายยาวถูกปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวตลอดเส้นทาง สายลมอ่อนที่พัดผ่านยิ่งตอกย้ำถึงฤดูหนาวที่เข้ามาเยือน แต่ถึงกระนั้นสองข้างทางตั้งแต่สถานทูตจนถึงหน้าพระราชวังก็ยังคงมีประชาชนตั้งแต่คนยากจนจนถึงเศรษฐี เด็กเล็กจนถึงคนชรา มายืนต้อนรับองค์ชายองค์หญิงทั้งหลายอย่างอบอุ่นแตกต่างกับบรรยากาศโดยรอบอย่างสิ้นเชิง
แม้เซซีล่าจะไม่ชอบอยู่ท่ามกลางฝูงชนเยอะๆหรือการทำอะไรให้ตัวเองโดดเด่นถึงจะทำแบบนั้นโดยไม่ตั้งใจอยู่หลายครั้งก็ตาม แต่บรรยากาศรอบตัวเธอในครั้งนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกดีไม่น้อยเพราะการกลับมาของพี่ชายทั้งสามหรือแม้แต่ตัวเธอเองในครั้งนี้มีประชนชาวเมืองจำนวนมากให้ความสนใจ มาคอยมอบความรักให้ความอบอุ่นตลอดเส้นทางและรอคอยการกลับมาของเธอเสมอ ถึงแม้เธอจะไม่ได้มีสายเลือดของราชวงศ์นี้แม้แต่นิดเดียว
พระราชวังที่เธอใช้ชีวิตอยู่หลายปีนั้นก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนัก ธงผ้าเนื้อดีที่ถูกตัดเป็นสามเหลี่ยมสีน้ำเงิน ภายในเป็นสัญลักษณ์ของราชวงศ์สีทองโดดเด่นถูกปักติดตั้งแต่ริมรั้วเป็นทางยาวเพื่อบอกอาณาเขตของวัง สายลมที่ยังคงพัดเป็นระยะทำให้ให้ตัวผ้าของธงปลิวไสวน่ามอง หน้ารั้วประตูทางเข้านั้นยังคงเต็มไปด้วยทหารรักษาการที่ทำงานอย่างเต็มที่ สวนดอกไม้ข้างทางตั้งแต่รั้วหน้าวังจนถึงตัววังขนาดใหญ่แม้ไม่ได้แบ่งบานสะพรั่งชูช่อเหมือนครั้งที่จากไป แต่มันก็ไม่ได้โรยราแห้งเหี่ยวจนหมดสวยเพราะกิ่งก้านยังคงรับแสงจากอาทิตย์บนท้องฟ้าสีครามตามสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดแม้จะมีหิมะติดตามส่วนต่างๆของต้น ตัววังสีทองอร่ามถูกประดับด้วยริบบินสีสวยหลากรูปแบบ ตั้งแต่หลังคายันพื้นบันได แต่นั่นก็ยังคงความโอ่อ่าอลังการด้านความสวยงามประณีตของช่างฝีมือดีต่อสถาปัตยกรรมชิ้นเลิศไว้อย่างลงตัว
“ไฟล์ซีโลนยินดีต้อนรับจ๊ะทุกคน ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม หวังว่าจะทำให้คนของฟีโอเล่ประทับใจนะ” ท่านป้าวาเลียกล่าวทักทายเมื่อทุกคนย่อกายโค้งตัวถวายบังคมหลังลงมาจากรถม้าก่อนจะตรงไปโอบกอดลูกชายสุดที่รักทั้งสามอย่างอบอุ่นเพื่อเป็นการต้อนรับ
“เข้าวังไปพักผ่อนเถอะ คงเดินทางมากันเหนื่อยแล้ว ...เซย์ ว่างๆไปพบลุงที่ห้องหน่อยนะ” ประโยคหลังพระราชาของเมืองเดินเข้ามากระซิบหญิงสาวเจ้าชื่อ ก่อนอาซีทรอปจะผายมือเชื้อเชิญเข้าวังอย่างเป็นมิตร
ภายในราชวังอันใหญ่โต เครื่องเรือนต่างย่อมมีราคาสมกัน เสาหลักสีทองหลายต้นถูกแกะสลักเป็นรูปสัตว์ศักดิสิทธิ์ตามการนับถือไม่ว่าจะเป็น พีกาซัส ยูนิคอน นอกจากนี้ก็เป็นเทพหรือชนเผ่าต่างๆเช่น นางเงือก หรือเอล จากชั่งชำนาญที่แม้จะเวลาจะผ่านไปนานลวดลายและสีสันอันงดงามตระการตาก็ไม่ได้เลือนหาย พื้นกระเบื้องถูกปูทับด้วยพรมสีแดงเพลิงตลอดทาง คริสตันหลายเหลี่ยม อัญมณี เพชรพลอยที่ถูกเจียระไนจนแวววาวบนเครื่องเรือนต่างๆส่องแสงวิบวับเมื่อกระทบแสงแดดอ่อนๆที่ลอดผ่านหน้าต่างบานใหญ่หลายสิบบาน ดอกไม้ประจำถิ่นรูปร่างแปลกตาในกระถางเงินหลายสิบใบถูกร่ายเวทมนต์ให้แบ่งบานต้อนรับแขกต่างแดน
พี่ชายทั้งสามก็ทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดีในการพาชมสถานที่ต่าง อธิบายปนบรรยายอย่างคล่องแคล่วให้กับสี่สาวและเจ้าชายผู้เยือน โดยมีเซซีลาเสริมให้บ้างในบางครั้ง ก่อนจะชวนไปนั่งพักเหนื่อยจิบน้ำชาในห้องรับรองเล็กทางตะวันตกที่ขนาดใหญ่มาก จากนั้นจึงพาเดินไปยังชั้นสามเพื่อแบ่งที่พักและเลือกห้องของแขกสำหรับพักผ่อน โดยสี่สาวก็เลือกห้องติดกันทางด้านซ้าย องค์ชายนั้นก็พักห้องทางขวาสุด ส่วนเจ้าของวังทั้งสามและเซซีล่านั้นก็ยังคงใช้ห้องนอนเดิมที่อยู่ชั้นบนขึ้นไปอีกเพื่อจะได้ไม่ต้องย้ายของไปมาบ่อยนักอีกทั้งยังเคยชินมากกว่า
ห้องของเซซีล่านั้นก็ยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมากมาย เตียงนอนไม้สี่เสาสีเปลือกไม้ริมห้องถูกเปลี่ยนผ้าปูและปอกหมอนให้เข้าชุดโดยเน้นสีดำและขาวตามรสนิยมเจ้าของห้อง ห้องน้ำในตัวก็ยังมีอ่างทองและอุปกรณ์ต่างๆจัดวางอย่างเป็นระเบียบ ชั้นไม้ขนาดใหญ่ยังคงเต็มไปด้วยหนังสือหลากหลายประเภทที่เจ้าตัวนั้นสรรหามาใส่ไว้ โต๊ะน้ำชาตรงข้ามกับเตียงนอนตอนนี้มีขนมและน้ำหวานหลากสีที่เจ้าตัววางไว้ โซฟายาวใกล้กันก็มีกระเป๋าเดินทางของเธอวางอยู่ ดอกกุหลาบสีดำและสีขาวหลายสิบดอกปะปนกันบนแจกันสีทองลายเก๋ที่กำลังแบ่งบานผิดฤดูอยู่บนโต๊ะทำงานไม้สีน้ำตาลอ่อนคู่ใจ นอกจากนั้นบนโต๊ะดังกล่าวก็ยังคงมีเอกสารสีขาวหลายปึก ขวดหมึกและปากกาขนนกหลายด้ามวางอยู่ด้วย
หลังจากที่เซซีล่าอาบน้ำแร่แช่น้ำนมผสมทองคำจนพอใจ (?) ร่างกายของหญิงสาวที่ตอนมานั้นนุ่งห่มด้วยด้วยอาภรณ์ของฟีโอเล่ก็ถูกเปลี่ยนเป็นเป็นชุดกระโปรงยาวผ้าลูกไม้ฝีมือชาววังของไฟล์ซีโลนสีหวานขับผิวขาวให้ยิ่งดูดี ผมสีรัตติกาลถูกมัดรวบหางม้าแบบลวกๆเปิดหน้าเรียวสวยเหมือนทุกครั้งที่พร้อมจะทำงาน ตาสีบลูโทปาซคู่สวยกำลังกวาดมองอักษรบนกระดาษอย่างชำนาญ มือขวาจับด้ามขนนกจดหยึกๆแต่ก็ยังสวยงามเป็นระเบียบ ทำให้สองชั่วโมงในการทำงานของเธอนั้นผ่านไปรวดเร็ว
แม้ร่างกายนั้นจะเมื่อยล้าสมองทำงานได้ช้าลงกว่าที่เคยเป็นแต่เซซีลาก็ยังฝืนทำไปเรื่อยๆ ‘งานของส่วนร่วมนั้นสำคัญกว่าเวลาส่วนตัวเสมอ’ นั้นคือสิ่งที่เซซีลาถือเป็นคติตลอดมา นกเยี่ยวสีขาวที่เคยฝากแผลไว้บนข้อมือ หลังจากที่ฝึกหนักให้เชื่องและฉลาดอย่างเอาเป็นเอาตาย ตอนนี้ได้กลายร่างเป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารักอายุประมาณแปดขวบ ผมสีเงินตายาวถูกมัดเป็นแกะสองข้าง มือขาวเล็กกำลังหยิบแก้วน้ำสีสวยส่งให้เจ้านายที่ดูนั่งทำงานอย่างเคร่งเครียดร่วมหลายชั่วโมง
“ขอบใจจ๊ะ อ้อ ฟาร์ซี เดี๋ยวช่วยตรวจเอกสารต่อให้หน่อย ว่าจะไปพบท่านลุงสักครู่หนึ่ง” เซซีล่าดูดน้ำหวานรวดเดียวเกือบครึ่งแก้ว ก่อนจะส่งให้เหยี่ยวในร่างมนุษย์เด็กน่าตาน่ารักที่มักจะโพล่มาช่วยตอนเธอทำงานเสมอ ก่อนจะขอร้องเล็กๆน้อยๆกับเด็กหญิงที่แม้หน้าตาและส่วนสูงดูเด็กมาก แต่นั่นมันแค่ภายนอก เพราะ ฟาร์ซีนั่นเรียนรู้เร็วและฉลาดเป็นกรด ฉะนั้นเธอจึงไว้ใจสัตว์เลี้ยงและเพื่อนรักตัวนี้ได้ให้ทำงานบางอย่างแทนตนหลายครั้ง ซึ่งเจ้าตัวก็ฉีกยิ้มหวานพยักหน้าน้อยๆเชิงเข้าใจก่อนจะหลีกทางให้เจ้านายคนสวยออกจากห้อง
เซซีลาเลือกใช้เส้นทางลัดเลาะตามทางเดินเหมือนทุกครั้งที่จะไปพบองค์กษัตริย์ ซึ่งไม่นานเจ้าตัวก็มายืนหน้าห้องดังกล่าวเรียบร้อย เธอเคาะประตูสามครั้งเชิงขออนุญาตเข้าไป ไม่นานเสียงเจ้าของห้องก็ดังตอบ แล้วเธอจึงจะผลักประตูบานใหญ่เข้าไปในห้อง ก่อนย่อกายตามมารยาทที่ควรทำให้ชายเบื้องหน้า
“ทราโครัส!” เซซีล่ากุญแจร่ายมนต์เก็บเสียงเพื่อกันสิ่งสอดแนมอื่นๆตามนิสัยที่เคยฝึกมาหลังจากเคยพลาดมาแล้วอย่างที่ใช้เป็นประจำเพียงแต่ตอนนี้เธอไม่จำเป็นต้องท่องบทเวทย์ยาวออกเสียง เนื่องจากหลังฝึกมานานเธอก็สามารถใช้เวทย์หลายบทเพียงแค่ท่องกุญแจมนต์เท่านั้นก็ใช้งานได้เลย
“คล่องเวทย์ขึ้นมากทีเดียว แล้วนี่เพิ่งทำงานเสร็จเลยมาหาลุงใช่หรือเปล่า เซย์ควรจะพักบ้างนะ เดินทางคงจะเหนื่อย” อาซีทรอปกล่าวอย่างรู้ทันด้วยน้ำเสียงห่วงใยเหมือนทุกกๆครั้งๆ ซึ่งหญิงสาวก็เพียงแค่ยิ้มบางๆให้ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธข้อความเสียงดังกล่าว
“ท่านลุงอยากพบหลาน มีอะไรหรือเปล่าเพคะ” เซซีล่าเข้าประเด็นทันทีเพราะไม่อยากรบกวนบุคคลสำคัญของมิตินี้มากนัก เนื่องจากเวลาของท่านมีค่ายิ่งกว่าทองคำแท่งซะอีก
“พรุ่งนี้ลุงอยากให้เซย์ไปเจรจาเรื่องแผนพัฒนาเมืองในตอนบ่ายพรุ่งนี้ งานนี้สำคัญอยากให้ทำอย่างเงียบๆ ถ้าให้พวกสามพี่น้องนั่นทำคนในเมืองคงได้แตกตื่นรู้กันทั้งมิติ” อาซีทรอปกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจังแม้ประโยคจะดูทีเล่นทีจริงไปบ้าง ซึ่งเธอก็เข้าใจเหตุผลดี ถ้าเกิดให้พี่ๆต่างสายเลือดอันเป็นที่รู้จักไป สาวๆคงได้ไปรวมตัวกันในตัวเมืองการงานไม่ได้ทำ แต่เธอนั่นค่อนข้างเก็บตัวไม่ค่อยมีคนรู้จักฉะนั้นงานต่างๆจึงอาจจะง่ายกว่า เซซีล่าตกลงและพูดคุยถามสารทุกข์สุขดิบได้สักพักก็ขอตัวไปทำงานต่อ ซึ่งเจ้าของห้องก็ไม่ได้ขัดแต่อย่างใด
หลังอาหารเย็น ท่านโฟเอบัสก็โทรจิตมาบอก เนื่องจากวันนี้ค่อนข้างเหนื่อยมาก ท่านเทพทั้งสองจึงปราณีปล่อยให้พวกเซซีล่านั้นได้พักผ่อนอย่างเต็มที่หนึ่งคืนก่อนจะมาลุยหนักจัดเต็ม แม้จะว่าอย่างนั้นเซซีล่าหาได้นอนหลับทำตัวว่างเหมือนคนอื่นไม่ เพราะเจ้าตัวก็ยังคงทำงานหน้าเคร่งเครียดแม้จะมีมือดีอย่างฟาร์ซีช่วยอยู่ก็ตาม
ปากกาขนนกฟีนิกซ์สีสวยสองด้ามหยุดชะงักลงพร้อมกัน เซซีล่าหันมองหน้าฟาร์ซี และพูดคุยทางสายตา เพราะอยู่ๆทั้งคู่ก็จับได้ถึงจิตสังหารจากด้านหลังวัง ถึงแม้จะเบาบางและหายไปอย่างรวดเร็ว แต่ก็คงไม่ลอดพ้นสองนายบ่าวคู่นี้ไปได้ เซซีล่าจับดาบคู่ใจทันที เช่นเดียวกับเด็กสาวที่เปลี่ยนร่างเป็นนกสีข่าวเกาะอยู่ที่ไหล่เจ้านาย เท้างามก้าวออกจากห้องไปยังตำแหน่งที่สัมผัสถึงสิ่งที่ว่าอย่างชำนาญเส้นทาง
ความรู้สึกแรกที่เธอเดินมาถึงคือความมืดและความสงัดเงียบอย่างไม่น่าไว้ใจ ไฟตะเกียงที่ควรทำงานตามตำแหน่งต่างๆตอนนี้มีเพียงควันสีเทาที่ลอยออกมาเป็นระยะ ทหารที่ควรทำหน้าอย่างขะมักเขม้นเดินตรวจยามตอนนี้ไม่เห็นแม้แต่เงาของปลายผม มือบางกระฉับดาบแน่นขึ้นทันที หญิงสาวเบี่ยงตัวหลบทันทีเมื่อรู้สึกเหมือนมีวัตถุแปลกปลอมบางอย่างพรุ่งตรงมาทางเธอ
...ธนูอาบยาพิษ กะจะเอาให้ตายเลยหรอไง...
ยังไม่ทันจะคิดอะไรต่อ ลูกธนูเงินสีเงินอาบยาพิษแบบเมื่อครู่กว่าสิบดอกก็พรุ่งมาที่เธอจากหลายทิศทางอย่างไม่มีเมตตา ดาบคู่ใจยกขึ้นปัดลูกธนูสามดอกทางด้านขวาก่อนจะก้มหลบอีกสามดอกที่เล็งหัวเธอไว้ ส่วนที่เหลือนั้นนกเหยี่ยวของเธอนั้นเป็นคนจัดการ บาเรียสีฟ้าผสมทองถูกสร้างขึ้นมาทันทีเมื่อจัดการกับอาวุธทั้งหลายหมด
เบื้องหน้าเธอตอนนี้ปรากฏร่างของผู้ไม่มาดีกว่าสิบคนที่แต่งชุดดำพรางหน้าพรางตาด้วยหน้ากากสีเดียวกันที่เดินออกมาจากที่ซ่อนเพื่อจะล้อมเธอเอาไว้ ในมือของอนาคตศัตรูไม่ทราบชื่อแต่ละคนนั้นมีอาวุธแตกต่างกัน ทั้ง ดาบ แซ่ เคียว หรือแม้แต่ค้อน คนที่เคยถือธนูก็เปลี่ยนอาวุธเช่นกัน ความเงียบครอบคลุมหนักยิ่งกว่าเก่า ไม่มีเสียงสั่งการของอีกฝ่าย ส่วนเธอเองก็ปิดปากเงียบ สีหน้าเปลี่ยนไปเป็นเรียบเฉยจนน่ากลัว สายตาจับจ้องผู้มาใหม่แต่ละคนอย่างพิจารณา
“รีบๆมาทำให้มันจบ แค่ผู้หญิงคนเดียวท่านดีโก้จะส่งคนมาอะไรเยอะก็ไม่รู้” ชายคนหนึ่งพูดขัดความเงียบด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์หลังจากพิจารณาสตรีหน้าสวยร่างบางข้างหน้า มือข้างหนึ่งถือดาบหมุนไปมาอย่างโออวดทักษะ ก่อนจะส่งสันญาณบอกคนอื่นๆให้ลงมือ ส่วนตัวเองหลบไปอยู่ข้างหลังเสียอย่างนั้น
...ดีโก้?...
เซซีล่าหลุดจากภวังค์เมื่ออีกฝ่ายเริ่มลงมือ ขางามกระโดดตีลังกาหลบค้อนจากชายคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังก่อนจะใช้ขางามถีบออกไปอย่างเต็มแรงไร้ซึ่งความเป็นกุลสตรีที่เคยเรียนมา แต่เวลานี้ใครสนกัน ดาบเงาคู่ใจตวัดตัดร่างของชายอีกสองคนที่คิดจะใช้ดาบยาวฟาดลงมาในระยะประชิด เลือดจากผู้มาเยือนกระเด็นสาดไปทั่วทั้งพื้นและบนชุดสวยจนเปลี่ยนสี เสียงกระทบของดาบหลายดาบยังคงดำเนินไปเรื่อย แม้จะได้ฝึกทักษะมาดีแต่แรงของเธอก็ยังสู้ชายทึกหลายคนได้ไม่ดีนัก เซซีล่ายังกดฟันทนสู้ไปเรื่อยๆ แม้ร่างกายจะมีบาดแผลบนผิวสวย เลือดของเธอยังคงไหลไม่หยุดจนเหยี่ยวคู่ใจที่อยู่ข้างๆนึกเป็นห่วง ถึงสถานการณ์จะดูได้เปรียบเนื่องจากเซซีล่า ตัดหัว จวงไส้ไร้ปราณีให้คู่กรณีไปกองอยู่กับพื้นหลายคน แต่หากเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆเธอเองก็อาจจะแย่
“ออกมาทดสอบฝีมืออะไรตอนนี้ รบกวนคนอื่นเค้าจะนอนรู้หรือเปล่า” เดรกีสพูดเสียงเย็นก่อนจะกระโดดเข้ามาร่วมวง ตวัดดาบใส่หลังชายอีกคนที่คิดจะใช้ค้อนทุบร่างหญิงสาว เซซีล่าพยักหน้าขอบคุณ แม้จะงงๆว่าเจ้าของเสียงโพล่มาตอนไหนก็ตาม แต่นั่นไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องอื่น ว่าแล้วเจ้าตัวก็เบี่ยงกายอย่างรวดเร็วและสง่างามหลบแซ่เส้นเล็กแต่ถ้าโดนคงเจ็บแสบไม่น้อยได้
การต่อสู้ด้วยอาวุธเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อชายชุดดำนั้นลดลงเกินครึ่ง ศัตรูที่จับอาวุธทุกคนเริ่มถอยหลังให้คนที่จับไม้คฑาแทนที่ จากที่ดูแม้จะไม่ใช้ไม้ที่มีราคาแพงอะไรมากมาย แต่อักขระที่เขียนบนด้ามสีดำนั้นเป็นของเอลดำแน่นอน หัวไม้ของทุกคนที่ถือนั้นเป็นแก้วกลมใสใหญ่กว่าขนาดไข่ไก่เล็กน้อย ควันดำที่ลอยอยู่ภายในนั้นบอกได้เป็นอย่างดีว่าไม่ควรประมาท เพราะนั่นก็แสดงให้เห็นว่าคนพวกนี้ไม่ใช่ว่าไร้ฝีไม้ลายมือ
เซซีล่าและเดรกีสก็เปลี่ยนจากการจับดาบมาเป็นอาวุธเวทย์ชนิดเดียวกัน เพียงแต่ไม้ของเซซีล่านั้นเป็นสีทองลงอักขระโดยท่านเทพโฟเอบัสทับลายยูนิคอนบนตัวด้าม หัวคฑาของเธอนั้นเป็นคริสตันใสหลายเหลี่ยมขนาดใหญ่สีฟ้ามีควันสีเทาล้อมรอบระหว่างรอยต่อ ส่วนของเดรกีสนั้น ตัวด้ามถูกลงด้วยอาคมของเผ่าไหนเซซีล่าก็ไม่แน่ใจ แต่มันดูมีพลังและน่าเกรงขามอย่างไม่น่าเชื่อ ปลายด้ามของเขาเป็นแก้วใสคล้ายของศัตรูเพียงแต่ขนาดใหญ่และใสกว่า ภายในนั้นเป็นควันสีน้ำเงินที่ลอยอัดแน่น
บาเรียของเซซีล่าปรากฏอีกครั้งเช่นเดียวกับเดรกีสที่สร้างออกมาเช่นกัน
“ดาร์ลีเลน” เสียงทุ้มของชายคนหนึ่งในกลุ่มเบื้องหน้าดังขึ้นทันที หมอกสีดำขนาดใหญ่เริ่มเข้าใกล้และจู่โจมมาที่พวกเธอ แต่หมอกนั้นก็หาได้ธรรมดาไม่เนื่องจากมีเข็มพิษเป็นร้อยปะปนหวังชีวิตเธออยู่ ไม่ทันถึงครึ่งวินาทีชายคนอื่นอื่นก็ซัดกระหนำเวทย์คนละบทสองบทใส่เจ้าชายเจ้าหญิง เปลวเพลิง สายน้ำ รวมถึง พายุขนาดย่อมก็พุ่งตรงออกไปเช่นเดียวกัน
เซซีล่ากับเดรกีสยังคงยืนนิ่ง นิ่งมากๆ ไม่แม้แต่คิดจะขยับหลบ ทั้งๆที่เวทย์ทั้ง ดิน น้ำ ลม ไฟ ความมืด ทั้งหลายทั้งแหล่กำลังคืนคลานเข้ามาใกล้เรื่อย ทั้งสองคนหันมาสบตากันประมาณคุยผ่านสายตาไร้ซึ่งเสียงแต่กลับเข้าใจกันอย่างไม่น่าเชื่อ
…ถ้าจะลองดูก็ไม่ได้เสียหายอะไร มั้ง (?)...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
สวัสดีรีดเดอร์ที่น่ารักมากๆทุกคน >//<
หายไปนานอีกแล้ว ไรท์เปิดเทอมอย่างเป็นทางการแล้วจ้า เวลาว่างจึงลดลงอย่างมากทีเดียว
ที่ไรท์มาอัพวันนี้ ตอบเลยว่าเป็นการไว้อาลัยให้เกรดตัวเอง ฮุๆๆๆๆ (เครียดจนเพี้ยนไปแล้ว)
ชั่งมันเถอะเนอะ สำหรับตอนนี้ไรท์เอาความบ่าระห่ำของตัวเองมาฝากเล็กน้อย
ตอนแรกที่อ่านเกิดคำถามกับตัวเองว่า ตอนนั้นคือต้องการสื่ออะไร ? ณ ตอนนี้ที่อัพไรท์ก็ยังไม่รู้ U.U
แต่ถึงจะหายไปนานก็ยังมีรีดเดอร์ที่คอยให้กำลังใจต่างๆ ขอบคุณมากจริงๆ น้ำตาไหลเลย (เว่อร์มาก)
ส่วนตอนหน้าไรท์คงต้องรอดูโอกาสอีกสักหน่อย เวลาว่างน้อยนิดจริงๆค่ะ ต้องกราบขออภัย
ใครมีอะไรแนะนำให้กำลังใจคอมเม้นท์ได้ข้างล่างเช่นเดิมค่ะ ไรท์ยังคงแอบแวะมาอ่านอยู่ตลอดสำหรับเรื่องนี้
ไว้เจอกันตอนหน้านะคะทุกคน ^^
ความคิดเห็น