ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (TS9) Way of Love เส้นทางแห่งความรัก (CRBB)

    ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 7 : ดาวมหาลัย (ตอนจบ)

    • อัปเดตล่าสุด 27 พ.ค. 56


    ก่อนถึงวันประกวดดาวมหาลัย

    ตอนบ่ายเฟรมและเชอรีนต้องเข้ามาหาข้อมูลทำรายงานที่ห้องสมุดเพิ่มเติมเพราะข้อมูลที่หาจากอินเตอร์เน็ตยังไม่เพียงพอ รายงานวิชาประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมตะวันตกเป็นอะไรที่น่าเบื่อสำหรับทั้งสองเพราะเนื้อหาค่อนข้างจะเข้าใจยาก แล้วอีกวันก็จะประกวดดาวมหาวิทยาลัยแล้วและรายงานต้องส่งภายในสัปดาห์หน้าแต่เธอทั้งสองเพิ่งมาเริ่มทำเอาเมื่อวาน เธอทั้งสองทำเรื่องสิ่งมหัศจรรย์ของโลกทางด้านสถาปัตยกรรม 
    "อ่านจนจะหลับอยู่แล้วเนี่ย ไม่ค่อยจะมีข้อมูลอะไรเลย เฮ้ออ..." เฟรมเอาหนังสือ 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลกมาจดข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อประกอบการทำรายงาน เพราะรายงานนี้อาจารย์ให้จับคู่ทำกัน เชอรีนก็ไปหาหนังสือตำราที่เกี่ยวกับสิ่งมหัศจรรย์ของโลกมากองไว้ที่โต๊ะหลายเล่มมาก
    "นี่รีน ชั้นจะหมดมั้ยเนี่ย เอามาซะเยอะขนาดนี้" เฟรมบ่นทันทีที่เชอรีนเอาหนังสือมาทำรายงานเป็นจำนวนมาก
    "แล้วจะให้ชั้นทำไง เดี๋ยวข้อมูลก็ไม่พอหรอก" เชอรีนบอก ทั้งสองจึงเปิดหนังสือแล้วจดข้อมูลที่ต้องการลงในสมุด ในระหว่างนั้นเฟรมก็คุยเรื่องประกวดดาวมหาลัยทันที
    "รีน เตรียมตัวอะไรบ้างรึยังสำหรับการประกวด พรุ่งนี้แล้วนะ" เฟรมพูดไปพรางก้มหน้าก้มตาจดข้อมูลจากหนังสือ
    "ก็เตรียมบ้างแล้วล่ะ" เชอรีนตอบ ทั้งสองก็เงียบไปจดงานต่อ จนเฟรมได้ยินเสียงเปิดประตู เธอหันไปมองว่าใครเดินเข้ามา เป็นบูรณ์ ประธานสโมสรคณะสถาปัตย์นั่นเอง
    'พี่บูรณ์มาทำอะไรที่นี่กันน้าา..." เฟรมคิดในใจ ไม่นานบูรณ์เดินมาหาทั้งสองพอดี
    "สวัสดีครับ" บูรณ์ทักทายทั้งสอง
    "หวัดดีค่ะ ^^พี่บูรณ์" เชอรีนทัก
    "พี่มาทำอะไรหรอคะ" เฟรมถาม
    "พี่มารอเพื่อนที่นี่น่ะ กว่าเพื่อนจะเสร็จก็เย็น เลยคิดว่ามานั่งเล่นคอมรอในนี้ซักหน่อย" บูรณ์ตอบ ทั้งสองก็พยักหน้าตอบ บูรณ์เห็นหนังสือเป็นจำนวนมากกองอยู่บนโต๊ะเลยถามทั้งสอง
    "กำลังทำรายงานอยู่หรอครับ" บูรณ์ถาม
    "อ่อค่ะ" เชอรีนตอบ
    "วิชาอะไรเนี่ย" บูรณ์ตอบแล้วนั่งลงเปิดหนังสือเล่มหนึ่งที่กองอยู่บนโต๊ะ
    "วิชาประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรมตะวันตกอ่ะค่ะ" เฟรมตอบ
    "อืมมม... นี่เป็นวิชาเรียนของปี 2 นี่ ปีนี้ทำไมให้ลงเรียนแต่เทอมแรกเลยล่ะ" บูรณ์ตอบ
    "อ้าวหรอ ไม่รู้นะเนี่ย" เฟรมบอก
    "วิชานี้เป็นของเอกสถาปัตยกรรมทั่วไปด้วย เรียนเป็นวิชาเลือกหรอ" บูรณ์ถาม
    "ใช่ค่ะ" เชอรีนตอบ
    "เพื่อนพี่ในห้องที่เลือกลงตัวนี้บอกว่าวิชานี้น่าปวดหัวที่สุดแล้วล่ะ" 
    "แล้วพี่บูรณ์ลงวิชาเลือกของเอกอะไรอ่ะคะ" เชอรีนถาม
    "ลงของเอกภูมิสถาปัตย์น่ะ" บูรณ์ตอบ
    "แล้วยากมั้ยคะ" เฟรมถาม
    "ไม่ค่อยยากหรอก ออกจะสบายๆด้วย"
    "แล้วเพื่อนพี่เลือกลงตัวนี้ตอนปี 2 เทอมไหนหรอคะ" 
    "เทอมแรกเลยครับ"
    "แล้วปี 1 ล่ะคะ"
    "เพื่อนพี่เลือกวิชาความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับสถาปัตยกรรมในเทอมแรก แล้วก็เทอมสองรู้สึกจะเป็นวิชาองค์ประกอบของสถาปัตยกรรม 1"
    "แต่ของรีน เค้าให้ลงวิชาความรู้เบื้องต้นตอนเทอมสอง"
    "หลักสูตรปีนี้แปลกๆดีนะ เอาวิชายากให้เรียนตั้งแต่เทอมแรกเลย" บูรณ์พูด
    "ค่ะ" บรรยากาศในวงสนทนาเงียบไป บูรณ์จึงคุยเรื่องประกวดบ้าง
    "การประกวดในวันพรุ่งนี้ เตรียมตัวพร้อมรึยังครับ" บูรณ์ถามเชอรีน
    "ก็เตรียมไปบ้างแล้วอ่ะค่ะ"
    "พรุ่งนี้ทำให้เต็มที่เลยนะครับ ผมคอยป็นกำลังใจให้อยู่"
    "ขอบคุณค่ะ" 

    เวลาบ่ายสามโมง
    เฟรมและเชอรีนทยอยเก็บหนังสือขึ้นชั้นตามเดิมโดยมีบูรณ์คอยช่วย 
    "เดี๋ยวเราขอตัวกลับก่อนนะคะพี่" เฟรมบอก
    "ครับ" บูรณ์ตอบ
    "พรุ่งนี้พี่บูรณ์มาดูประกวดด้วยมั้ยคะ" เชอรีนถาม
    "คงมาแหละครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันนะครับ" 
    "ค่ะ ลาแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ" ทั้งสองยกมือไหว้ลารุ่นพี่แล้วเดินออกจากห้องสมุดไปเพื่อกลับบ้าน เสียงเตือนไลน์ของเชอรีนก็ดัง เธอหยิบขึ้นมาดู แบมบี้เป็นคนไลน์มาหาเธอ
    "รีน วันนี้ไม่ต้องรอพี่นะ กลับบ้านได้เลย พอดีพี่ต้องไปทำธุระด่วนที่บ้านแม่อ่ะ"
    "มีอะไรหรอแก" เฟรมถามเห็นเชอรีนเงียบไป
    "พี่แบมไม่ได้กลับด้วย ติดธุระด่วนอ่ะ"
    "อ๋อ เดี๋ยวชั้นไปส่งแกที่ห้องเองก็ได้"
    "ไม่เป็นไร บ้านแกอยู่คนละทางไม่ใช่หรอ"
    "ก็ใช่อ่ะ"
    หลังจากวันที่เชอรีนป่วย ทุกๆวันแบมบี้จะคอยมาส่งที่ห้องแต่วันนี้เชอรีนต้องกลับคอนโดเพียงลำพัง พอถึงห้องเชอรีนก็ซ้อมการแสดงสำหรับการประกวดในครั้งนี้ เผื่อเธอได้เข้ารอบลึกๆ เพราะเธอไม่ได้หวังอะไรมาก เป็นแค่ดาวคณะก็พอแล้ว พอซ้อมเสร็จก็ทำภารกิจส่วนตัวให้เรียบร้อยแล้วก็รีบเข้านอน ก่อนเข้านอนเชอรีนก็พิมพ์ไลน์ไปหาแบมบี้
    "ฝันดีนะคะ จุ๊ฟฟๆ" เชอรีนพิมพ์พร้อมส่งสติ๊กเกอร์ตามไปแล้วก็วางมือถือและปิดไฟนอนทันที

    วันที่ 12 วันประกวดดาวเดือนมหาวิทยาลัยประจำปี 2556
    การประกวดจัดขึ้นในช่วง4โมงเย็น บรรยากาศบริเวณรอบๆหอประชุมใหญ่ก็เต็มไปด้วยเพื่อนๆพี่ๆจากทุกคณะในมหาวิทยาลัยมาคอยเชียร์และให้กำลังใจตัวแทนคณะของตน เฟรมกับเพื่อนๆในห้องรวมทั้งเพื่อนๆพี่ๆร่วมคณะต่างก็มาถึงที่หน้าหอประชุมใหญ่แล้ว ขณะที่เฟรมเดินขึ้นไปเข้าไปในบริเวณงาน สต๊อปก็เดินเข้ามาทักพอดี
    "เฟรม" สต๊อปเรียก
    "อ้าวพี่สต๊อป มาเร็วเหมือนกันนะเนี่ย"
    "พอดีอาจารย์ปล่อยเร็วน่ะ"
    "อืม แล้ววว...พี่แบมล่ะ ไม่ได้มาด้วยกันหรอกหรอ" เฟรมถาม สต๊อปก็หันไปรอบๆก็ไม่เห็นแบมบี้เลย
    "แบมยังไม่มาอีกหรอเนี่ย ตอนแรกนึกว่าแบมมารอก่อนแล้วนะ พอดีเค้าไม่มีเรียนช่วงบ่ายนี่"
    "งั้นเราเข้าไปรอข้างในกัน" เฟรมชวนสต๊อปเข้าหอประชุม

    เวลาเดียวกันทางด้านหลังเวที
    เชอรีนกำลังเตรียมตัวอยู่หลังเวที เธอตื่นเต้นมากกว่าตอนประกวดดาวคณะซะอีก ในระหว่างที่นั่งรออยู่ เพื่อนที่เป็นเดือนคณะก็เดินเข้ามาทัก
    "สวัสดี เชอรีน" เพื่อนชายคนนั้นเข้ามาทัก
    "หวัดดีจ้า เอ่ออ...นายชื่อไรนะ" เชอรีนถาม
    "แก๊ปครับ" เขาตอบอย่างเป็นมิตร 
    "อ่อ"
    "ตื่นเต้นหรอ"
    "ก็นิดหน่อยอ่ะ" 
    "สู้ๆนะ" แก๊ปเข้ามาตบบ่าให้กำลังใจ เชอรีนพยักหน้ายิ้มตอบ
    "นายก็เหมือนกันนะ^^"
    "ครับ" แก๊ปตอบแล้วเดินจากไป เชอรีนได้แต่นั่งนิ่งๆทำสมาธิอยู่ เสียงเตือนไลน์ก็ดัง เชอรีนหยิบไอโฟนมาดู พี่แบมบี้ไลน์เข้ามาแล้ว
    "พี่ขอโทษนะ พี่อาจจะไปดูรีนประกวดไม่ได้อ่ะ ยังไงก็ทำเต็มที่แล้วกันนะคะ" เชอรีนเห็นข้อความก็นึกเศร้าขึ้นมาเล็กน้อยเพราะแบมบี้มาดูเธอประกวดไม่ได้
    บรรยากาศในหอประชุม ขณะืที่เพื่อนๆ เฟรมและสต๊อปนั่งรอดูการประกวดที่กำลังจะเริ่มในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า อยู่มือถือของเฟรมก็สั่นในกระเป๋าจนรู้สึกได้ เฟรมหยิบไอโฟนขึ้นมาดู เป็นแบมบี้โทรมาหา
    "ฮัลโหลค่ะ พี่แบมมีอะไรหรอคะ" เฟรมเอามือป้องปากแล้วคุยเบาๆ
    "ฮัลโหล น้องเฟรม คืออยากให้ช่วยอะไรอย่างหนึ่งอ่ะ"
    "อะไรหรอคะ"
    "คือเมื่อกี้พี่แกล้งไลน์ไปหารีนว่าพี่มาดูประกวดไม่ได้อ่ะ
    "แล้วไงต่อคะ"
    "คืออย่างนี้นะ...." แบมบี้บอกแผนอะไรบางอย่างให้เฟรมฟัง เฟรมได้แต่พยักหน้ารับรู้
    "เอาจริงๆหรอ"
    "จ้า อย่าลืมแล้วกันนะ อ่อ ให้พี่สต๊อปช่วยด้วยก็ได้นะ"
    "ค่ะ" หลังจากแบมบี้วางสายไป เฟรมก็หันไปพูดกับสต๊อป
    "พี่สต๊อปคะ" 
    "หืมมม??"
    "เฟรมมีอะไรให้ช่วยหน่อยอ่ะ"
    "อะไรหรอ"
    "เอาหูมา" สต๊อปขยับตัวใกล้ๆเฟรมเพื่อฟังอะไรบางอย่าง 
    "คืออย่างนี้นะ.....$#@..." เฟรมกระซิบบอกสต๊อปถึงแผนที่แบมบี้บอกกับเธอมา
    "ฮะ เอาจริงๆดิ??"
    "อืม" เฟรมพยักหน้าแทนคำตอบ

    เวลา4โมงเย็น การประกวดดาวเดือนคณะได้เริ่มต้นขึ้น พิธีกร2คนเดินขึ้นมา ทุกคนปรบมือให้
    "สวัสดีครับ/ค่ะ" พิธีกรทั้งสองกล่าวทักทาย
    "กราบเรียนท่านอธิการบดี คณาจารย์และนักศึกษาทุกท่านขอยินดีรับเข้าสู่การประกวดดาวเดือนมหาวิทยาลัยประจำปี 2556 ครับ" แกงส้มกล่าวต้อนรับ
    "ค่ะ ดิฉันขอแนะนำก่อนนะคะ ดิฉันชื่อน.ส.กรวรรณ สุทธิวงษ์ หรือกวาง ตอนนี้ศึกษาอยู่ชั้นปี3 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สาขาสถาปัตยกรรมทั่วไปค่ะ"
    "และกระผม นายธนทัต ชัยอัต หรือแกงส้ม อยู่ชั้นปี3 คณะศิลปกรรมศาสตร์ สาขาดุริยางคศาสตร์สากลครับ" 
    "ซึ่งการประกวดในครั้งนี้จะแบ่งเกณฑ์ในการให้คะแนนในการตัดสินออกเป็น 2 ส่วนค่ะ  คือคะแนนส่วนแรกจะมาจากคณะกรรมการซึ่งจะประกอบไปด้วยตัวแทนคณาจารย์จากคณะต่างๆซึ่งพวกท่านให้เกียรติมาร่วมตัดสินกับเราด้วย นอกจากนี้ก็จะมีประธานองค์การนิสิตนักศึกษาประจำมหาวิทยาลัยและประธานสโมสรแต่ละคณะ และคะแนนส่วนที่สองจะมาจากคะแนนความนิยมซึ่งทางเราจะเปิดโอกาสให้ร่วมตัดสินในรอบสุดท้าย
    คะแนนทั้งสองส่วนคิดเป็น50%ค่ะ"
    "ส่วนรอบแรกและรอบที่สองจะเป็นคะแนนจากคณะกรรมการ 100%ก่อนนะครับ"
    "สำหรับผู้เข้าประกวดในปีนี้มีทั้งสิ้น 20 คนจาก10คณะ โดยแบ่งเป็นชาย 10 คน หญิง 10 คน ซึ่งในรอบแรกนี้จะคัดเลือกเหลือฝั่งละุ 6 คน ซึ่งจะมีผู้เข้ารอบสองเพียง 12 คนเท่านั้น"
    "พร้อมที่จะพบกับผู้เข้าประกวดรึยังครับ"
    "ถ้าพร้อมแล้วขอเสียงปรบมือดังๆให้ผู้เข้าประกวดดาวเดือนประจำปีนี้ค่ะ" ผู้เข้าประกวดเดินออกมาจากหลังเวทีเพื่อมาเดินโชว์ตัวทีละคน ภายในห้องมีดนตรีประกอบเพื่อสร้างบรรยากาศไม่ให้น่าเบื่อ ผู้เข้าประกวดทั้งชายหญิงต่างเดินออกมาโพสท่าให้ช่างภาพถ่ายรูปและต่อหน้าคณะกรรมการ ผ่านไปจนถึงคนที่ 14 เดือนคณะชื่อแก๊ปได้เดินออกมาโชว์ตัว และต่อด้วยเชอรีน เพื่อนๆพี่ๆในห้องต่างๆส่งเสียงเชียร์ทั้งสอง เชอรีนออกมาโพสท่าด้วยความมั่นใจต่อหน้าคณะกรรมการและกลับไปยืนประจำตำแหน่ง พอผู้เข้าประกวดทุกคนออกมาโชว์ตัวกันครบแล้ว ทุกคนก็ปรบมือให้
    "เป็นไงกันบ้างครับ หนุ่มสาวว่าที่ดาวเดือนคณะของพวกเรา"
    "น้องๆทุกคนเรียกได้ว่าแต่ละคนพกพาความั่นใจกันเต็มเลยค่ะ"
    "ในขณะที่รอผลคะแนนจากคณะกรรมการ ผมขอประชาสัมพันธ์จากองค์การนักศึกษานะครับ ทางองค์การนักศึกษาได้จัดเตรียมดอกกุหลาบไว้ทางด้านหน้างานนะครับ ทุกท่านสามารถไปเลือกซื้อกันได้ โดยจะจำหน่ายในราคา 2 ดอก 30 บาท รายได้จากการจำหน่ายดอกไม้ทั้งหมดจะนำไปมอบให้กับมูลนิธิสงเคราะห์เด็ก สภากาชาดไทยครับ"
    "ดอกกุหลาบที่ท่านซื้อจะเป็นคะแนนตัดสินให้กับผู้เข้าประกวดในรอบสุดท้ายค่ะ"
    "ครับ ตอนนี้ผลออกมาแล้วนะครับ" แกงส้มเปิดซองผลผู้เข้ารอบสอง
    "รายชื่อต่อไปนี้จะเป็นผู้ที่ได้เข้ารอบสองนะครับ โดยเริ่มจากฝั่งผู้หญิงก่อนนะครับ" แกงส้มเริ่มประกาศผลผู้เข้ารอบซึ่งประกาศทางฝั่งผู้หญิงก่อน พอมาถึงคนที่ 3
    "คนต่อไปที่ได้เข้ารอบเป็นคนที่ 3 ได้แก่...(เสียงดนตรี)... หมายเลข 6 น.ส.ณัฐจารี หรเวชกุล จากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ครับ" สิ้นเสียงการประกาศ เพื่อนๆพี่ๆต่างเฮกันอย่างดีใจ
    "เย้ๆ ยัยรีนเข้ารอบแล้ววว..." สมายด์ดีใจออกนอกหน้า
    "นี่ สมายด์ นี่แค่เข้ารอบสองเองนะ ยังไม่ใช่รอบสุดท้าย" เฟรมบอก
    "เอ่ออ... จริงด้วยเนอะ"
    การประกาศดำเนินมาถึงฝ่ายชายซึ่งกวางเป็นผู้ประกาศบ้าง
    "และผู้ที่เข้ารอบเป็นคนแรกของฝ่ายชายได้แก่...(เสียงดนตรี)... หมายเลข 15 นายวัชรพล จงสวัสดิ์ จากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ค่ะ" คราวเพื่อนๆพี่ๆส่งเสียงเฮกันยกใหญ่เพราะึคณะสถาปัตย์ได้เข้ารอบทั้งสองคน และการประกาศดำเนินมาเรื่อยๆจนถึงคนสุดท้ายก็ได้ผู้ผ่านเข้ารอบ 12 คนเป็นที่เรียบร้อย
    "และนี่คือโฉมหน้าของผู้เข้ารอบทั้ง 12 คนค่ะ" ทุกคนปรบมือให้ เชอรีนก็ยิ้มด้วยความดีใจ เธอคงจะดีใจกว่านี้ถ้ามีแบมบี้มาดูด้วย
    "ผมขอเชิญผู้เข้าประกวดกลับไปพักที่ด้านหลังก่อนนะครับ" ผู้เข้าประกวดเดินไปพักด้านหลังเวทีเพื่อเตรียมตัวสำหรับรอบที่สอง
    "ก่อนที่จะถึงการประกวดรอบต่อไป ก็จะมีโชว์พิเศษจากนักศึกษาชมรมCover Dance และในระหว่างการแสดง ทุกท่านสามารถออกไปซื้อดอกกุหลาบได้นะคะ"
    "ขอเชิญชมได้เลยครับ"
    ระหว่างการแสดงพักช่วงแรก เฟรมลากสมายด์ออกมาซื้อดอกกุหลาบ 
    "ขอ 6 ดอกค่ะ" เฟรมบอกกับพี่คนขายพร้อมยื่นตังค์และรับดอกกุหลาบมาแล้วกลับเข้าไปนั่งตามเดิม ในขณะที่สต๊อปนั่งรอพักช่วงอยู่ก็มีไลน์เข้ามานั่นคือแบมบี้นั่นเอง
    "เพื่อน ตอนนี้การประกวดไปถึงไหนแล้ว"
    "รอบแรกจบไปแล้วนะ ตอนนี้พักช่วงอยู่"
    "เป็นยังไงบ้าง"
    "น้องรีนเข้ารอบสองแล้ว"
    "จริงหรอ ดีใจจัง"
    "แกรีบๆมาเลย มัวทำอะไรอยู่ ไม่มาดูซักที"
    "อีกแป๊บนึงหน่า"
    "เคๆ รีบมาแล้วกัน"

    การประกวดในรอบที่สองได้เริ่มต้นขึ้น โดยให้ผู้เข้าประกวดออกมาแสดงความสามารถพิเศษพร้อมใส่ชุดตามคอนเซ็ปต์ที่ทางกรรมการได้กำหนดเอาไว้ ปีนี้มาในธีมColorful ทุกคนต่า่งออกมาโชว์ความสามารถพิเศษชนิดไม่มีใครยอมใครกันเลย การแสดงดำเนินอย่างต่อเนื่องจนถึงคนที่ 6 เชอรีนก็ออกมาในชุดสีสีนจัดเต็มพร้อมกับออกมาโชว์ร้องและเต้นไปพร้อมกัน
    "...เจอคนนี้Finเลย บ่องตงรักจุงเบย อยากบอกทุกคนเลย ว่าพบเจ้าของหัวใจ ตกลงCheck inล่ะ อยู่ตรงเนี่ยมองตา มีเธอทุกเวลา นี่แหละที่รอมานาน คอยมานาน เธอคนเดียวไม่ต้องการใคร..." หลังจากการแสดงของเชอรีนจบลงก็ได้รับเสียงปรบมือกันอย่างล้นหลาม การแสดงได้ดำเนินมาจนครบคนที่ 12 และหลังจากนนั้นไม่นานก็ถึงเวลาประกาศผลผู้เข้ารอบสุดท้ายซึ่งจะคัดเหลือเพียงฝ่ายละ 3 คนเท่านั้น
    "ผู้ผ่านเข้ารอบสุดท้ายของฝ่ายชายได้แก่...(เสียงดนตรี)...หมายเลข 15 นายวัชรพล จงสวัสดิ์ จากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ครับ" เพื่อนๆพี่ต่างดีใจกันยกใหญ่ การประกาศผลดำเนินมาจนถึงคนสุดท้ายซึ่งเป็นการประกาศของฝ่ายหญิง
    "และผู้ที่ได้เข้ารอบของฝ่ายหญิงเป็นคนสุดท้ายได้แก่..." เพื่อนๆในห้องต่างลุ้นระทึกมาก เชอรีนได้แต่ยืนนิ่งรอฟังผล
    "หมายเลข 6 น.ส.ณัฐจารี หรเวชกุล จากคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ครับ" สิ้นเสียงการประกาศ เพื่อนๆต่างดีใจกันมาก ปีนี้เรียกได้ว่าคณะสถาปัตย์มาแรงกว่าใครเพราะเข้ารอบสุดท้ายทั้งสองคน
    "ขอแสดงความยินดีกับผู้เข้ารอบสุดท้ายนะคะ" ผู้เข้าประกวดที่ไม่ได้เข้ารอบกลับเข้าหลังเวทีไป
    "และต่อไปถึงช่วงเวลาการของการประกวดรอบสุดท้ายนะครับ รอบนี้จะให้ผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนตอบคำถามซึ่งคำถามที่ทุกคนได้รับจะต้องแสดงความคิดเห็นไม่เกินคนละ 2 นาที"
    "ทั้งนี้จะให้ผู้เข้าประกวดจับซองคำถามมีทั้งหมด 6 ซองนะคะ"
    "เริ่มกันเลยนะครับ" แกงส้มและกวางถือซองคนละสามซอง ผู้เข้ารอบคนแรกจับขึ้นมา และประกวดรอบสุดท้ายได้เริ่มต้นขึ้น การประกวดดำเนินต่อไปจนถึงคนสุดท้ายนั่นคือเชอรีน เชอรีนหยิบซองคำถามมาเปิดซึ่งก็เหลือซองสุดท้าย เชอรีนได้คำถามที่ค่อนข้างจะคิดยาก ทำให้เชอรีนไม่มั่นใจในการตอบคำถามนี้ซักเท่าไหร่นักแต่เชอรีนก็สามารถแสดงความคิดเห็นได้อย่างคล่องแคล่ว และแล้วการประกวดรอบสุดท้ายก็ได้สิ้นสุดลง เหลือเพียงรอคะแนนจากคณะกรรมการและผู้ชมเท่านั้น 
    "และแล้วก็ถึงช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอย นั่นคือการร่วมลงคะแนนให้กับผู้เข้าประกวดครับ"
    "ก่อนที่จะให้ผู้ชมลงคะแนน จะขอเชิญผู้ประกวดทั้งหกไปพักด้านหลังก่อนนะคะ ขอเสียงปรบมือให้ทั้งหกด้วยค่ะ" ผู้เข้าประกวดทั้งหกเข้าไปด้านหลังเวทีเพื่อรอผลคะแนน ทีมงานเอาตะกร้าใบใหญ่ออกมาวาง6ใบซึ่งแต่ละใบมีหมายเลขผู้เข้าประกวดอยู่
    "เอาล่ะครับ ผู้ชมที่มีดอกกุหลาบ เตรียมตัวให้ดีนะครับ เรามีเวลาให้ 2 นาทีในการนำดอกกุหลาบของท่านมาใส่ในตะกร้าของผู้ประกวดที่ชื่นชอบนะครับ..." ในระหว่างที่พิธีกรพูดอยู่ ก็มีคนเดินเข้ามาพร้อมหอบดอกกุหลาบมัดใหญ่มายื่นให้เฟรม เฟรมรับมาแล้วทำหน้างงๆ
    "มี่คนหนึ่งฝากเอามาให้ใส่ตะกร้าของเชอรีนอ่ะครับ" พี่ผู้ชายบอกกับเฟรมแล้วเดินจากไป
    "ของใครน่ะ" สต๊อปหันมาถาม
    "ไม่รู้เหมือนกัน พี่ผู้ชายคนเมื่อกี้บอกว่ามีคนเอามาฝากให้ใส่ตะกร้าเชอรีนน่ะ"
    "อะไรนี่ของเชอรีนเนี่ยนะ โห เยอะมากๆเลยนะเนี่ย"
    "เฟรมว่ามัดนี้ประมาณร้อยดอกอ่ะ แสดงว่าคนนี้ต้องกะเหมาหมดร้านเลย"
    "ใจป้ำชะมัดเลย"
    "พร้อมแล้ว เริ่มเลยครับ" พิธีกรเริ่มจับเวลาให้ทุกคนเอาดอกกุหลาบมาใส่ตะกร้าบนเวที เฟรมวิ่งไปหน้าเวทีอย่างทุลักทุเลเพราะนอกจากจะต้องเบียดกับคนข้างหน้าแล้ว ในมือยังหอบดอกกุหลาบนับร้อยด้วย เวลาเดินไปเรื่อยๆจนเหลืออีกไม่กี่วินาที
    "เหลือเวลาอีก 10 วินาทีสุดท้ายนะครับ 10 9..." พิธีกรเริ่มนับถอยหลง เฟรมเอาดอกกุหลาบมัดใหญ่ใส่ตะกร้าหมายเลข 6 แล้วกลับมานั่งที่เดิมด้วยความเหนื่อย แต่ทุกอย่างไม่เป็นไปตามคาดเมื่อมีคนหอบเอาดอกกุหลาบมัดใหญ่(กว่า)โดยมีคน 2 คนถือมาคนละมัดมาแล้วใส่ตะกร้าข้างๆกับตะกร้าของเชอรีนซึ่งเป็นผู้เ้ข้าประกวดฝ่ายหญิงเหมือนกันในวินาทีสุดท้ายทัน เฟรมกับสต๊อปเห็นถึงกับเหวอทันที
    "เฮ้ย อะไรเนี่ย มีเยอะกว่านี้ด้วยหรอ" เฟรมตกใจเมื่อทุกอย่างไม่เป็นไปตามแผน
    "หมดเวลาครับ" พิธีกรประกาศหมดเวลา นักศึกษาStaff ก็มาถือตะกร้าออกไปเพื่อทำการรวบรวมคะแนนและนำไปรวมกับคะแนนจากคณะกรรมการ
    "ในระหว่างที่รอผลคะแนนนะคะ ก็จะมีโชว์ชุดพิเศษมาฝากเช่นเดียวกันนะคะ"
    "ครับ เป็นโชว์ชุดพิเศษจากชมรมดนตรีสากลครับ" พิํธีกรบอก ผู้ชมต่างส่งเสียงกริ๊ดออกมา บนเวทีก็เตรียมอุปกรณ์และนักดนตรีก็ออกมาประจำที่แล้ว
    "ค่ะ เพื่อเป็นการไม่เสียเวลา ขอเสียงปรบมือให้กับวง Dream Stars จากชมรมดนตรีสากลค่ะ"
    เสียงดนตรีIntroเข้ามาและตั้ม นักร้องนำก็ออกมา
    "สวัสดีทุกคนคร้าบบบ...ขอเสียงหน่อยเร็ววว..." 
    "กริ๊ดดดดด...." ผู้ชมต่างส่งเสียงเชียร์

     "ฉันรู้เธออยู่สูง อยู่บนฟ้าแสนไกล เมื่อเรานั้นต่างกัน ควรห่างกันก็เข้าใจ แต่รักคำเดียวอยู่เหนือเหตุผลทุกทุกอย่าง แม้รู้เส้นทางจะเจอขวากหนามเพียงใด ถึงแม้ว่าใครจะมองอย่างไรก็ว่าไป รัก...ฉันรักเธอ..." ตั้มเปิดด้วยเพลงร๊อคชวนโยกตาม และต่อด้วยเพลงที่สอง 
    "...อยู่ต่อเลยได้ไหม อย่าปล่อยให้ตัวฉันไป เธอก็รู้ทั้งหัวใจ ฉันอยู่ที่เธอหมดแล้วตอนนี้ อยากได้ยินคำว่ารัก แทนคำบอกลาเมฆฝนบนฟ้าคงรู้ดี คืนนี้ให้ฉันได้อยู่ใกล้ๆ เธอ..."

    เฟรมจ้องไปที่บนเวทีที่ทำการแสดงอยู่เพื่อดูว่าแบมบี้มาเล่นดนตรีรึป่าวแต่เป็นคนอื่นมาเล่นให้แทน
    "พี่แบมไม่เห็นมาเล่นเลยนี่" เฟรมแปลกใจ  
    "จริงด้วยแฮะ" สต๊อปเห็นด้วย การแสดงดำเนินมาถึงเพลงสุดท้าย 
    "ฉันรู้แค่ฉันจะรัก รักเธอไปจนกว่าเธอจะรู้ เธอจะรับไหมฉันไม่รู้ แต่ฉันจะอยู่ให้รู้ว่า... บนโลกใบนี้คงไม่มีใครแล้วที่จะรัก ใครสักคนจนหมดหัวใจ เท่าที่ฉันรักเธอ..."
    เพลงสุดท้ายจบลง ทุกคนต่างปรบมือให้พร้อมพิธีกรเดินขึ้นมาพร้อมทำการประกาศผล ในระหว่างนั้นเอง แบมบี้ก็เดินเข้ามาหาเฟรมและสต๊อปทันที
    "เฮ้ยเพื่อน มาถึงตั้งแต่เมือไหร่" สต๊อปถาม
    "ก็ตั้งนานแล้วล่ะ" แบมบี้ตอบ
    "พี่แบม หายไปไหนมา ทำไมป่านนี้ล่ะเนี่ย" เฟรมถาม
    "พี่ไปหลบดูอยู่แถวหลังๆน่ะ แหะๆ" ทั้งสามเงียบลงและหันไปสนใจที่เวทีต่อ
    "และแล้วก็ถึงช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอยนะครับ"
    "ค่ะ ก่อนอื่นต้องขอบคุณคณาจารย์ทุกท่านและนักศึกษาทุกคนที่มาชมการประกวดในครั้งนี้มา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ" พิธีกรทั้งสองไหว้ขอบคุณ  ทั้งห้องประชุมปรบมือให้
    "และก็มาถึงเวลาสำคัญที่สุดในวันนี้นั่นคือการประกาศผลผู้ที่ได้เป็นดาวเดือนมหาวิทยาลัยครับ" 
    "และต่อไปนี้ขอเชิญผู้เข้าประกวดทั้งหกคนอกกมาด้านนอกเวทีนะคะ ขอเสียงปรบมือด้วยค่ะ" เสียงปรบมือดัง ผู้เข้าประกวดทั้หกเดินออกมาจาหลังเวทีเพื่อฟังผลการตัดสิน
    "ผมขอเริ่มประกาศจากผู้ที่ได้เป็นเดือนมหาวิทยาลัยก่อนนะครับ" แกงส้มค่อยเปิดซองผล โดยเริ่มจากการประกาศรองชนะเลิศอันดับ 2 ก่อนและหลังจากนั้นก็เริ่มประกาศผู้ชนะ
    "ผู้ที่ได้เป็นเดือนมหาวิทยาลัยประจำปี 2556ได้แก่...(เสียงดนตรี)..." แก๊ปจับกับเพื่อนข้างๆด้วยความตื่นเต้น
    "หมายเลข 5 นายปฏิภาณ หล่อเสถียร จากคณะนิเทศศาสตร์ครับ"
    "เฮ้ย นั่นมันน้องในสายรหัสชั้นนี่" แบมบี้พูดและชี้ไปทางเซนซึ่งเป็นน้องในสายรหัสของแบมบี้นั่นเอง
    "และต่อไปก็มาถึงการประกาศผลผู้ที่ได้เป็นดาวมหาวิทยาลัยค่ะ" กวางเปิดซองผล และประกาศรองชนะเลิศอันดับ 2 ก่อนเช่นเดียวกันหลังจากนั้นก็ถึงช่วงที่เฟรม สต๊อปและแบมบี้และเพื่อนๆพี่ในคณะรอคอย
    "ผู้ที่ได้เป็นดาวมหาวิทยาลัยประจำปี 2556ได้แก่...(เสียงดนตรี)..." เพื่อนๆพี่ๆในคณะต่างลุ้นระทึกโดยเฉพาะเฟรม สต๊อปและแบมบี้
    "หมายเลข..." เพื่อนๆต่างลุ้นเอามากๆ
    "หมายเลข 9 น.ส.จินตภัทร วงศ์วาณิชย์ จากคณะอักษรศาสตร์ค่ะ" 
    "หุยยย..." เพื่อนๆพี่ๆหลายคนต่างเสียดายกันเป็นแถวโดยเฉพาะสามคนนั้น
    "อะไรว้าาา... เซ็งเลย" เฟรมแอบเซ็งนิดๆ แบมบี้เอามือไปแตะบ่าเฟรม
    "ไม่เป็นไร แค่รองชนะอันดับหนึ่งพี่ก็ดีใจแล้ว" ทั้งสามเงียบและหันไปวนใจบนเวทีต่อ
    "ขอแสดงความยินดีกับดาวและเดือนประจำมหาวิทยาลัยอีกครั้งนะครับ"
    "ค่ะ สำหรับวันนี้หมดหน้าที่ของเราสองคนแล้ว"
    "แล้วพบกันใหม่ในการประกวดดาวเดือนปีหน้านะครับ"
    "สำหรับวันนี้... สวัสดีค่ะ"
    "สวัสดีครับ" พิธีกรทั้งสองลงจากเวที ทุกคนปรบมือให้ ตอนนี้การประกวดได้สิ้นสุดลงแล้ว หลังจากเลิกงาน ทางคณาจารย์และนักศึกษาที่เป็นกรรมการรวมทั้งพิธีกรทั้งสองก็ร่วมถ่ายภาพกับดาวเดือนมหาวิทยาลัยรวมทั้งผู้ที่ได้ตำแหน่งรองชนะเลิศด้วย หลังจากนั้นเชอรีนและผู้เข้าประกวดคนอื่นก็กลับไปด้านหลังเวที ในขณะที่เฟรมและเพื่อนๆพี่ๆในคณะต่างไปรอต้อนรับตัวแทนคณะทั้งสองที่ใต้ตึกหอประชุม
    "รีน ไม่เป็นไรนะ" แก๊ปเดินเข้ามาให้กำลังใจ
    "จ้า รีนไม่ซีเรียสหรอกเรื่องตำแหน่ง ได้แค่รองชนะเลิศก็ดีใจแล้ว นายก็เหมือนกันนะ"
    "ครับ"
    "เราได้อันดับเดียวกันทั้งคู่เลย 555"
    "555"
    "ไป เราลงไปกัน เพื่อนๆคงจะรอเราอยู่นะ"
    "ครับๆ ไปกัน"

    ทั้งเชอรีนและแก๊ปเดินลงมาจากตึกหอประชุมด้วยกัน เพื่อนๆพี่ๆเห็นทั้งสองลงมาแล้วก็ต่างปรบมือให้กำลังใจ
    "เฮ้...." ทุกคนส่งเสียงเชียร์ ทั้งสองยิ้มรับด้วยความยินดี หลังจากนั้นเชอรีนเห็นเฟรมและสต๊อปก็เดินเข้าไปหาทันที
    "ว่าไงเพื่อนสาว นี่ชั้นแอบเสียดายไม่หายเลยอ่าา" เฟรมพูด
    "ไม่เป็นไรหรอกแก ชั้นได้แค่นี้ชั้นก็ดีใจแล้ว อย่าซีเรียสไปเลย" เชอรีนพูดปลอบ
    "น้องรีน พี่ยินดีด้วยนะ" สต๊อปเดินมาแสดงความยินดี
    "ค่ะ" เชอรีนตอบรับ หลังจากนั้นทั้งสต๊อปและเฟรมก็เดินจากไปโดยที่เชอรีนไม่ทันตั้งตัว
    "อ้าว จะไปไหนกันอ่ะ" เชอรีนถามไล่หลังไปแต่ทั้งสองก็ไม่ได้ยิน เชอรีนได้แต่ยืนงงๆ จากนั้นไม่นานแบมบี้ก็เดินเข้ามาด้านหลังพร้อมช่อดอกไม้
    "รีน" เชอรีนได้ยินใครบางคนเรียกเธอ เธอหันมาตามเสียงเรียกก็เห็นแบมบี้ยื่นช่อดอกไม้ให้
    "ยินดีด้วยนะคะน้องสาว"
    "พี่แบม..." เชอรีนรับช่อดอกไม้มาแล้วถามต่อ
    "พี่...มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมรีนไม่เห็น..."
    "ก็พี่นั่งอยู่หลังๆเลยน่ะ รีนไม่เห็นหรอก^^"
    "อ่อค่ะ" เชอรีนยิ้มให้
    "ว่าไงเจอกันแล้วล่ะสิ" เฟรมเดินเข้ามาพูดด้วย เชอรีนจึงยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่
    "นี่มันอะไรกันหรอคะ"
    "ก็เอ่อ..." สต๊อปพยายามจะตอบ
    "พี่วางแผนเองเรื่องทั้งหมดเองไง 555 " แบมบี้เฉลย
    "อะไรนะคะ"
    "คือว่าพี่แบมอ่ะโทรมาเฟรมให้ช่วยเซอร์ไพรส์รีนให้หน่อยอ่ะ" 
    "หืมม...??" เชอรีนก็ยังงงอยู่ดี
    "แล้วดอกไม้มัดใหญ่ๆที่ให้เฟรมมาของพี่แบมใช่มั้ย" เฟรมหันไปถามแบมบี้
    "ใช่จ้า" แบมบี้ตอบ
    "พี่ว่าเราไปฉลองกันเลยมั้ย เห็นเคยบอกว่าเป็นวันนี้น่ะ" สต๊อปบอก
    "รีนว่า เอาไว้พรุ่งนี้ดีกว่า ตอนนี้มืดแล้วด้วย เดี๋ยวจะกลับดึกเอา"
    "จริงด้วย" แบมบี้เห็นด้วย
    "เอางั้นก็ได้ ไปกลับบ้านกัน พี่สต๊อปไปส่งเหมือนเดิมน้าาา..." เฟรมหันไปบอกสต๊อป
    "จ้า...คุณนายยย..."
    ทั้งสี่ก็ออกไปจากตึกหอประชุมเพื่อกลับบ้านด้วยกัน 


    ........................................
    จบChapter 7 ซักที ฮิ้วววว...
    เป็นไงกันบ้าง แอบหักมุมเบาๆ 555 :P

    Comment จงมา!!! หุหุหุ ^^



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×