(TS9) Way of Love เส้นทางแห่งความรัก (CRBB)

ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 : เดทแรก

เช้าวันเสาร์วันสบายๆที่ไม่ต้องไปเรียน เป็นวันที่เชอรีนมีความสุขกับการนอนมากที่สุดเพราะได้นอนตื่นสาย (ขี้เกียจจริงเล๊ยยยย... //ไรท์) ขณะที่เชอรีนกำลังหลับสนิทอย่างมีความสุข เสียงเตือนLineในมือถือก็ดัง แต่ก็ไม่ดังพอที่จะทำให้เธอตื่นขึ้นมาได้ ไอโฟนก็ยังมีเสียงเตือนครั้งแล้วครั้งเล่า จนถึงเวลา9โมงกว่าๆ...
'เจอคนนี้Finเลย บ่องตงรักจุงเบย อยากอวดทุกคนเลย...' คราวนี้กลายเป็นเสียงโทรศัพท์ปลุกทำให้ต้องตื่นขึ้นมารับโทรศัพท์ทันที
"ฮัลโหล" เชอรีนพูด
"ฮัลโหลรีน พี่แบมเอง พี่โทรมารบกวนรึป่าว??"
"เปล่าค่ะ"
"พอดีพี่มาถึงที่ใต้ตึกคอนโดแล้วนะ" แบมบี้ตอบมาทำให้เชอรีนตาสว่างทันที
"อะไรนะ!! พี่มาถึงแล้วหรอ ทำไมมาถึงเร็วจัง"
"ก็จากบ้านพี่มาที่คอนโดมันใกล้นิดเดียวเอง^^"
"ตอนนี้รีนยังไม่ได้แต่งตัวเลยนะ งั้นพี่ถามห้องกับยามเอาแล้วกัน"
"โอเคจ้า เดี๋ยวเจอกัน" หลังจากที่แบมบี้วางสาย เชอรีนก็รีบอาบน้ำแต่งตัวทันที พอทำภารกิจส่วนตัวเสร็จและเก็บที่นอนให้เข้าที่
'ก๊อก ก๊อก ก๊อก' เสียงเคาะประตูดัง เชอรีนรีบเดินมาเปิดประตูว่าใครมา
"หวัดดีจ้า^^" แบมบี้ทักทาย
"มาถึงแล้วหรอค้าาา...เชิญข้างในก่อนค่ะพี่" เชอรีนเชิญแบมบี้เข้าห้อง
"เดี๋ยวนั่งรอซักครู่นะคะ" เชอรีนให้แบมบี้นั่งก่อนแล้วเดินเข้าไปในห้องเพื่อเก็บที่นอนต่อให้เรียบร้อย หลังจากนั้นก็เดินไปหยิบไอโฟนขึ้นมาดูก็มีข้อความเข้าLineมา เชอรีนเปิดดูข้อความที่ส่งมา หนึ่งในนั้นก็มีเฟรมส่งมาประมาณ3-4ข้อความ เชอรีนจึงเปิดอ่านข้อความของเฟรมดู
"วันนี้ชั้นคงไปเที่ยวกับแกไม่ได้แล้วอ่า ตอนนี้ปวดหัวมากเหมือนจะเป็นไข้เลย"
"เอาไว้คราวหน้าแล้วกันนะ วันนี้ชั้นไม่ไหวจริงๆ"
"หรือถ้าอยากจะไป ก็ลองชวนพี่แบมบี้ไปเป็นเพื่อนดูสิ" 
เชอรีนเห็นข้อความก็ถอนหายใจไปเฮือกใหญ่ที่เพื่อนสาวของเธอไปเที่ยวด้วยไม่ได้เพราะเพื่อนเธอป่วยกระทันหัน
"มาป่วยอะไรวันนี้เนี่ยเพื่อนสาว แต่ก็ไม่เป็นไร มีพี่แบมบี้ไปด้วยก็พอแล้ว" เชอรีนแอบคิดไปยิ้มไปที่เธอจะได้ไปเที่ยวกับแบมบี้กันสองต่อสอง หลังจากทำธุระในห้องนอนตัวเองเสร็จก็ออกมาหาแบมบี้ที่นั่งกดไอโฟนเล่นอยู่
"พี่แบมรอนานมั้ยคะ" เชอรีนเข้าไปถามแบมบี้
"ไม่นานหรอกจ้า^^" แบมบี้ยิ้มตอบ
"วันนี้พี่แบมอยากไปไหนเป็นพิเศษรึป่าวคะ" เชอรีนถามแบมบี้ทำท่าคิดอยู่ซักพัก
"ไปเดินห้างกันมัย นั่งรถไฟฟ้าไปแป๊บเดียวก็ถึง"  
"ก็ได้ งั้นไปกันเลยค่ะ" 

เชอรีนกับแบมบี้เดินทางไปที่ห้างTerminal 21 ซึ่งนั่งรถไฟฟ้าไปก็ถึงทันที
"ไปดูหนังกันมั้ยพี่แบม" เชอรีนถาม
"อืมมม...งั้นก็ได้"
เชอรีนกับแบมบี้เดินไปที่หน้าโรงหนังเพื่อดูบนบอร์ด Box Office ว่ามีอะไรน่าดูบ้าง
"พี่แบมอยากดูเรื่องอะไร" เชอรีนถาม
"แล้วแต่รีนเลย พี่ได้หมด"
"งั้น...ดูเรื่อง Iron Man 3 กัน" เชอรีนพูดจบก็ลากแบมบี้ไปเข้าแถวซื้อตั๋วทันที
"ขอเรื่องIron Man 3 2 ที่นั่ง รอบเที่ยงครึ่งค่ะ" พนักงานคีย์ข้อมูลและยื่นตั๋ว 2 ใบให้
"ขอบคุณค่ะ"
หลังจากที่ทั้งสองซื้อตั๋วหนังเสร็จก็หาร้านอาหารเพื่อทานอาหารเที่ยง เวลานับจากนี้อีกประมาณชั่วโมงครึ่งก่อนที่หนังจะเริ่ม
"ไปทานร้านไหนดี" แบมบี้ถาม ทั้งสองเดินไปเรื่อยๆจนเห็นร้านที่ต้องการ
"ร้านนี้มั้ย" แบมบี้ถาม เชอรีนทำท่าคิดก็พยักหน้าตกลง
"ได้ค่ะ" ทั้งสองเดินเข้าไปในร้าน Jeffer Steak
(ข้อมูลอ้างอิง: http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=prassy&month=02-2013&group=7 )
หลังจากที่ทั้งสองเข้ามานั่งในร้าน พนักงานก็เอาเมนูมาให้ ซักพักนึง พนักงานก็มารับOrder
"อยากกินอะไรสั่งได้เลยนะ" แบมบี้บอก เชอรีนก็ดูเมนูไปเรื่อยจนได้เมนูที่ชอบ
"ขอ Jeffer Spicy Chicken & Ground Pork ค่ะ" เชอรีนบอกกับพนักงาน
"ส่วนพี่ขอ Jeffer Spicy Chicken & Fish ค่ะ เครื่องดื่มขอน้ำเปล่า 1 ขวดกับน้ำแข็งเปล่า 2 แก้วค่ะ"
พนักงานจดOrderและทวนกับทั้งสองอีกครั้ง หลังจากอีกประมาณ 10 นาทีต่อมา อาหารที่ต้องการก็มเสิร์ฟตรงหน้าทันที
"ว้าว น่ากินจัง" เชอรีนพูด
"ถ่ายรูปกันก่อนมั้ย" แบมบี้ถาม
"เอาสิ ถ่ายให่เพื่อนเฟรมอิจฉาเล่นเลย" 
แบมบี้เอาไอโฟนมาถ่ายรูปเชอรีนที่แอ๊กท่ากับจานอาหารอยู่ตรงหน้า แล้วก็ยื่นไอโฟนของตัวเองส่งให้แบมบี้ถ่ายอีก หลังจากนั้นก็เป็นตาของแบมบี้ถ่ายบ้าง แล้วแบมบี้ก็ย้ายมานั่งฝั่งเดียวกับเชอรีนเพื่อถ่ายรูปคู่กัน พอถ่ายรูปกันจุใจแล้วก็ลงมือรับประทานอาหารทันที
ผ่านไป 15 นาที
"อิ่มจังเลย" เชอรีนเอามือลูบท้องน้อยๆของเธอ แบมบี้มองนาฬิกาข้อมือ ขณะนี้เวลา12.20แล้ว ทั้งสองจึงลุกขึ้นไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์
"ทั้งหมด 382 บาทค่ะ" แบมบี้หยิบเงินในเกระเป๋า ขณะที่เชอรีนก็กำลังจะหยิบขึ้นมาเหมือนกันแต่ถูกแบมบี้ขัดไว้ก่อน
"ไม่เป็นไร มื้อพี่เลี้ยงเอง^^" แบมบี้ยื่นเงินให้พนักงานแล้วทั้งสองก็เดินออกจากร้านอาหารแล้วตรงไปที่โรงหนังทันที ทั้งสองเข้าไปในโรงหนังเวลา 12.35 เลยเวลามานิดนึงแต่หนังก็ยังไม่เริ่ม

เวลาประมาณ 14.45น.

"หนังสนุกมั้ยพี่แบม" เชอรีนถาม
"สนุกมากเลย" แบมบี้ตอบแล้วพร่างไปดูนาฬิกาข้อมืออีก
"เพิ่งจะบ่าย3เอง จะไปไหนกันต่อมั้ย" แบมบี้ถาม
"อืมมม..." เชอรีนคิดไม่ออก
"ไปท้องฟ้าจำลองมั้ย นั่งบีทีเอสไปไม่กี่สถานีก็ถึงแล้ว" แบมบี้เสนอ
"เอาอย่างงั้นก็ได้" 

เชอรีนกับแบมบี้เดินทางไปเที่ยวท้องฟ้าจำลอง สถานที่นี้แบมบี้เคยมาทัศนศึกษาตอนสมัยอยู่ม.ต้น แล้วหลังจากนั้นก็ไม่เคยไ้ด้มาที่นี่อีก เธอจึงถือโอกาสพาเชอรีนไปเที่ยวที่นั่นด้วยกัน
ขณะนี้เธอทั้งสองก็นั่งอยู่ที่ห้องที่จำลองท้องฟ้ายามค่ำคืนและมีวิทยากรคอยบรรยายเกี่ยวกับระบบสุริยจักรวาล เชอรีนนั่งเงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้าที่มีดวงดาวเต็มไปหมดแล้วหันไปทางแบมบี้ที่มองดูดาวอย่างเพลิดเพลิน เชอรีนแอบยิ้มโดยที่แบมบี้ไม่รู้ตัว ทำให้เธอนึกถึงตอนที่เป็นเด็ก เธอทั้งสองชอบออกมายืนดูดาวที่หน้าบ้านด้วยทุกคืน และมีคืนหนึ่งที่ทั้งสองเห็นดวงดาวที่สว่างไสวบนท้องฟ้าได้อย่างชัดเจนด้วย

"พี่แบม ดูดาวดวงนั้นสิ สว่างกว่าใครเพื่อนเลย" เด็กหญิงเชอรีนชี้ไปที่ดาวให้แบมบี้ดู
"จริงด้วย" เด็กหญิงแบมบี้เห็นด้วย เด็กหญิงทั้งสองยืนมองดาวดวงนั้นอยู่ตั้งนาน ก็เห็นดาวตกมาแต่ไกล ทั้งสองจึงประหลาดใจ
"ดูนั่นสิ มีดาวตกด้วย" เชอรีนบอกด้วยอาการตื่นเต้น
"ลองอธิษฐานดูสิ" แบมบี้บอก
"ทำไมหรอ" 
"เค้าว่ากันว่า ถ้าขอพรดาวตกนั้น จะทำให้เราสมหวังในสิ่งที่เราปรารถนานะ" แบมบี้คิดแบบเด็กๆ แต่เชอรีนก็เชื่อแล้วทั้งสองก็หลับตาอธิษฐานหลังจากนั้นทั้งสองก็ลืมตา
"รีนขออะไรหรอ"
"อืมมม... รีนขอให้รีนได้พบกับเจ้าชายในฝันเหมือนในนิทานอ่ะค่ะ" 
"นี่ จินตนาการไปเรื่อยเลยนะ"
"แล้วพี่แบมล่ะ ขออะไร"
"อืมมมม... ไม่บอกดีกว่า"
"พี่แบมง่าาา...ไม่ยอมบอกรีน รีนโป้งแล้ว"
"โอ๋ๆ อย่าเพิ่งงอนสิ"
"เชอะ" เด็กน้อยทำหน้างอนใส่พี่สาว
"เอาไว้วันหลังค่อยบอกนะ"
"แล้วจะบอกเมื่อไหร่ง่าาา..."
"ไม่นานเกินรอหรอก"
"ก็ได้ๆ"
"ตัวเล็กคนนี้น่ารักที่สุด" แบมบี้ลูบหัวเด็กน้อยคนนี้อย่างเอ็นดู

กลับมาปัจจุบัน

วิทยากรบรรยายเสร็จแล้วแต่เชอรีนได้หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แบมบี้ที่นั่งอยู่ข้างๆก็สะกิดเรียกเชอรีน
"รีน รีน" แบมบี้เรียก แต่เชอรีนก็ัยังไม่ยอมตื่น แบมบี้จึงแกล้งเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆหน้าของเชอรีนแล้วชิงหอมแก้มไปฟอดนึง คราวนี้ทำให้เชอรีนสะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที แบมบี้แอบขำอยู่ข้างๆ เชอรีนหันมาทำหน้ามุ่ยใส่แบมบี้ที่ขำไม่เลิก
"พี่แบมขำไรเนี่ย" ประโยคนี้ทำให้แบมบี้เงียบทันที เชอรีนหันไปรอบๆห้องก็ไม่มีใครอยู่แล้ว
"อ้าว เขาบรรยายเสร็จแล้วหรอ" เชอรีนถาม
"เป็นชาติแล้วจ้าคุณน้อง"
"อ้าวหรอ" เชอรีนเกาหัว
"ออกไปได้แล้ว" แบมบี้ลากเชอรีนออกไปนอกห้องแล้วพาเดินเล่นภายในท้องฟ้าจำลองต่อ แบมบี้อดไม่ได้ที่จะเก็บภาพเอาไว้ทุกช็อต
"มาถ่ายรูปคู่กันอีกซักรูปมั้ย" แบมบี้ถือไอโฟนโดยเอากล้องหน้าเข้าหา เชอรีนก็ขยับชิดเข้ามา 
"เอาล่ะ 1 2..." ระหว่างที่เชอรีนแอ๊กหน้าแบ๊วเพื่อถ่ายรูป แบมบี้ถือโอกาสหันหน้าไปหอมแก้มอีกฟอดแล้วกดชัตเตอร์ เชอรีนตกใจจึงหันมาตีไหล่แบมบี้เบาๆด้วยความเขิน
"พี่แบมอ่าา... ทำไรเนี่ย น้องอายหมดเลย"

เวลา 6 โมงเย็น
ทั้งสองเดินออกมาจากท้องฟ้าจำลอง แล้วเดินมาตามริมถนนสุขุัมวิทมาเรื่อยๆจนถึงสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง เธอทั้งสองจึงหาที่นั่งพักผ่อนก่อนที่จะกลับบ้าน เพราะทั้งสองอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกกันให้คุ้มค่าที่สุด
"วันนี้ทั้งวันเป็นไงบ้างพี่" เชอรีนถาม
"ก็สนุกดีนะ" พอทั้งสองไม่มีอะไรคุยต่อ เชอรีนก็ทพูดเพื่อทำลายความเงียบ
"พี่แบมคะ"
"คะ??"
"เอ่อออ..." เชอรีนพูดไม่ออกทั้งที่มีความในใจบางอย่างที่อยากจะบอก
"อะไรหรอ"
"พี่แบม รีนขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ"
"ได้สิ"
"พี่แบมขอพรอะไรจากดาวตกนั่น วันนั้นอ่ะ"
"วันนั้น?? เื่มื่อไหร่"
"เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้วอ่ะ" แบมบี้ได้ยินถึงกับนิ่งและนึกถึงเหตุการณ์เดียวกับที่เชอรีนนึกถึงตอนอยู่ที่ท้องฟ้าจำลอง ประโยคนี้ทำให้แบมบี้หันมามองหน้าเชอรีนอย่างสับสน
"เอ่อออ... พี่ไม่รู้อ่ัะ" แบมบี้แก้ตัว ทั้งๆที่แบมบี้รู้อยู่แก่ใจมาตลอดว่าตัวเองขออะไร
"งั้นก็ไม่เป็นไร รีนไม่ถามแล้วก็ได้"
"รีน เอ่อออ... วันหลังถ้าพี่รู้พี่ค่อยบอกแล้วกันนะ"
ในใจของแบมบี้ตอนนี้ 'ตอนนั้นพี่ขอพรไว้ว่าอยากจะอยู่เคียงข้างน้องสาวคนนี้ตลอดไป ' แต่ว่าแบมบี้ยังไม่กล้าที่จะบอกเชอรีนตอนนี้เพราะอาจจะยังไม่ถึงเวลาก็ได้
"รีน"
"อะไรพี่แบม"
"พี่ขออะไรอย่างหนึ่งได้มั้ย" แบมบี้ถามพรางกุมมือเชอรีนเอาไว้
"พี่ขอเป็นเคียงข้างในฐานะพี่สาวที่ดีต่อเชอรีนได้มั้ย" แบมบี้พูดปากไม่ตรงกับใจ โดยที่เชอรีนนึกไม่ออกว่าแบมบี้คิดอย่างไรกับเธอตอนนี้
"ได้สิ" ในใจของเชอรีนแอบนึกเสียดายที่พี่สาวไม่ยอมเปิดเผยความในใจที่แท้จริงออกมาว่าเธอรักเชอรีนเกินกว่าจะเป็นพี่น้องกัน
"รีน น่ารักที่สุด" แบมบี้คว้าตัวน้องมาหอบแก้มอีกซักครั้ง ตอนนี้แก้มของเชอรีนมีสีแดงระเรื่อขึ้นมา
"พี่แบมอ่าา... เอาอีกแล้วน้าาา... แก้มรีนช้ำหมดแล้วเนี่ย" เชอรีนพูดเอามือลูบแก้มตัวเอง
"นี่มืดมากแล้ว กลับบ้านกัน" แบมบี้ลุกขึ้นแล้วยื่นมือให้เชอรีนเพื่อให้เชอรีนจูงมือเธอไปด้วยกัน 

ทั้งสองเดินทางกลับคอนโดด้วยกัน แบมบี้อาสาพาไปส่งเชอรีนถึงที่หน้าห้อง
"ขอบคุณนะคะพี่แบม สำหรับวันนี้"
"ไม่เป็นไรจ้า เดี๋ยวพี่กลับก่อนนะ"
"ฝันดีค่ะพี่แบม^^"
"กู๊ดไนท์ค่ะเช่นกันค่ะ^^"
หลังจากที่แยกย้ายกัน เชอรีนก็ทำภารกิจส่วนตัวให้เรียบร้อยแล้วนั่งเปิดไอโฟนดูรูปที่ไปเที่ยวกันทั้งวัน เธอดูไปนั่งอมยิ้มไป คืนนี้เธอคงจะฝันดีอย่างมีความสุขไปทั้งคืนเลย

ทางด้านแบมบี้
แบมบี้เดินเข้าห้องแล้วทิ้งตัวลงบนโซฟาด้วยความเหนื่อยล้า เธอนั่งเปิดดูรูปในไอโฟนไปเรื่อยๆจนวนมาถึงรูปที่เธอหันไปหอมแก้มเชอรีน เธอก็อมยิ้มในความน่ารักของเชอรีนที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยถึงเวลาจะผ่านมานานแค่ไหน เธอก็ยัง้หมือนเดิมในความรู้สึกของแบมบี้ แล้วนึกถึงคำพูดที่เชอรีนถามตอนอยู่ที่สวนสาธารณะ

"พี่แบมขอพรอะไรจากดาวตกนั่น วันนั้นอ่ะ"
"วันนั้น?? เื่มื่อไหร่"
"เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้วอ่ะ"

คำถามนี้ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวสมองของแบมบี้ตลอดเวลา เธอคงยังไม่พร้อมที่จะบอกความจริงกับเธอ มันยังไม่ถึงเวลาแต่ในใจของเธอยังคงคิดถึงเชอรีนเสมอ เธออยากจะเจอหน้าเชอรีนอยากคุยกับเธอทุกๆวันเปรียบเหมือนว่าเธอขาดเชอรีนไม่ได้เลย เธอยังคงมองรูปนั้นแล้วพูดว่า
"ซักวัน พี่จะเล่าความจริงทุกอย่างให้รีนฟังเอง ให้เวลาพี่หน่อยนะ เจ้าตัวเล็กของพี่"



................................................................


ตอนนี้หวานๆแบบพอเหมาะพอเจอะ กำลังดี
ใครอยากได้มากกว่านี้ก็บอกได้ 555

1 Comment เพื่อเป็นกำลังใจด้วยจ้า 
(อยากได้Comment เยอะกว่านี้อ่าาา... อัพมา 4 ตอนแล้ว Comment ยังน้อยอยู่เลย นักอ่านเงาโปรดแสดงตัวด่วน!!)