คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1: ก้าวแรกของความฝัน
“นี่เป็นห้องผู้ชายทั้งหมดครับ”
“ว้าว กว้างจังเลยอ่ะ จะนอนตรงไหนดีละเนี่ย?” จูเนียร์พูด
“เราขอเตียงนี้ละกันนะ” แอมป์พูด
“งั้นเราขอนอนเตียงเดียวกับนายได้มั้ย?” เนสถาม
“ได้เลย” แอมป์ตอบ
“เฮ้ย อย่างนี้เราก็ต้องนอนเตียงเดียวกับจูเนียร์น่ะสิ“ -*- ตูมตามแทรก
“เอาแล้วไงล่ะ 555” กวางแซว
“มาดูตรงนี้กันครับ” พี่แฟรงค์เรียกทั้ง 4 คนมาที่ตู้เสื้อผ้า
“โอ้ววว...เสื้อเต็มตู้เลย (อย่างนี้เราขนมาทำไมให้หนักล่ะเนี่ย -*-)“ จูเนียร์พูด
“เราจองตัวใส่คืนนี้เลยนะ” เนสพูด
“เฮ้ๆ เล่นจองกันกันเลยหรือนาย” ตูมตามถาม
“จองก่อนก็ได้ก่อนน่ะสิ 555” เนสตอบ
“พวกเรามาดูห้องน้ำกันสิ” แอมป์เรียกทั้ง 3 คนที่เหลือมาที่ห้องน้ำ
“โอ้ววว...มีอ่างด้วย” ตูมตามพูด
“อย่างนี้เราก็อาบน้ำด้วยกันคินนี้เลยก็ได้นะ 555” จูเนียร์พูด
“จะดีหรือ...เนียร์ 555” เนสพูดไปขำไป
“555++” ตูมตาม เนส และแอมป์ขำตาม
ทางด้านผู้หญิง พี่แฟรงค์พาไปที่ห้องนอนของแต่ละคน
“นี่คือห้องนอนของซิลวี่กับกวางครับ”
“สวยจังเลย ผิดกับที่บ้านเราเลยนะเนี่ย” ซิลวี่พูด
“ใช่ๆ ห้องนอนในฝันเราเลย” กวางเสริม
“ขอนอนตรงนี้นะพี่” ซิลวี่ถาม
“แล้วแต่น้องเลย พี่นอนได้หมดแหละ” กวางตอบ
“มาดูที่ตู้เสื้อผ้านี่ดีกว่า” นทเรียกกวางกับซิลวี่
“เสื้อตัวนี้ซิลวี่จะใส่ได้มั้ยเนี่ย 555” แอปเปิ้ลพูดไปขำไป
“ตัวอื่นก็ใส่ได้แล้วกันหน่า พี่แอปนี่” ซิลวี่บอกแอปเปิ้ล
“แต่พี่ใส่ไม่ได้นะ 555” กวางเสริม
“555++” สาวๆขำกันไม่หยุด
“เดี๋ยวแอปกับพี่นทไปดูห้องก่อนนะ” แอปเปิ้ลพูดแล้วเดินออกจากห้องไปกับนท
พี่แฟรงค์พานทกับแอปเปิ้ลมาที่ห้องพักเป็นคู่สุดท้าย
“นี่คือห้องของนทกับแอปเปิ้ลครับ” พี่แฟรงค์พูดจบแล้วเดินลงไปรอที่ห้องนั่งเล่น
“สวยจังเลยเนอะพี่” แอปเปิ้ลถามนท
“จ้า” นทตอบ
แอปเปิ้ลเดินและขึ้นไปที่เตียง “แอปขอนอนตรงนี้นะ”
“เฮ้ย ไม่ได้ พี่จองแล้ว” นทขัดขึ้นมา
“จองตั้งแต่เมื่อไหร่นิ” แอปเปิ้ลถาม
“เมื่อกี้นี้ล่ะ 555” นทตอบ
“ก็ได้ แอปนอนอีกข้างนึงก็ได้จ้าพี่” แอปเปิ้ลยอม
“ขอบใจจ้า”
“นททท...แอปปป...พี่แฟรงค์เรียกให้ไปรวมตัวกันได้แล้วน้า...” กวางตะโกนเรียกขึ้นมา
“จ้า...” นทตอบ
ทุกคนรวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่นเพื่อนัดแนะเรื่องกิจกรรมต่างๆและคอนเสิร์ตเปิดตัวในวันเสาร์ หลังจากนั้นทีมงานก็พาทั้ง 8 คนไปแปลงโฉมกัน ออกมาสวยหล่อกันเป็นแถวเลย วันต่อมาทุกคนก็ได้เริ่มทำกิจกรรมแบบจริงๆจังๆกันซะที ส่วนกิจกรรมที่สำคัญที่สุดคือ การซ้อมร้องและเต้นเพลงเพื่อดาวดวงนั้น ซึ่งตลอดเกือบทั้งวันก็ได้ซ้อมร้องซ้อมเต้นกันไม่หยุด เรียกได้ว่าถูกครูทั้งสองติวเข้มมากๆ หลังจากกิจกรรมเสร็จในตอนเย็น ทุกคนมารวมตัวกินข้าวเพิ่มแรงกันก่อนแล้วซ้อมร้องซ้อมเต้นกันต่อจนดึกเลย
“โอ๊ยยย...เหนื่อยจังเลยอ่ะ ขอไปอาบน้ำนอนก่อนได้มั้ยเนี่ย” จูเนียร์บ่นขึ้นมา
“จริงด้วยอ่ะ เหนื่อยมากกก...ไม่คยเหนื่อยขนาดนี้มาก่อนเลย” แอมป์เสริม
“แล้วพวกนายเต้นได้แล้วหรอ” กวางถาม
“พอได้แล้วน่า” จูเนียร์ตอบ
“เรายังไม่ค่อยได้เลยอ่ะ” เนสตอบตาม
“แล้วพวกนายไม่คิดจะซ้อมต่อหรือไง พวกเรายังซ้อมกันอยู่นะ” กวางถาม
“เดี๋ยวค่อยซ้อมพรุ่งนี้เช้าก็ได้” แอมป์พูด
“แล้วจะทันหรอ พรุ่งนี้ครูขอดูการแสดงที่เราซ้อมนะ” กวางบอกแอมป์
“งั้นเราซ้อมอีกซักรอบแล้วกันนะ แล้วค่อยขึ้นไปนอน ดีมั้ย” เนสเสนอ
“ก็ได้” จูเนียร์ตอบ และทุกคนไปซ้อมกันต่อ
ทุกคนซ้อมเพลงเพื่อดาวดวงนั้นกันอีกครั้งจนถึงประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง
“เฮ้อออ...หมดแรงแล้วว...”จูเนียร์พูด
“เราก็เหมือนกัน” ตูมตามเสริม
“แต่นายไม่เห็นบ่นแต่แรกเลย มาบ่นอะไรตอนนี้” จูเนียร์ถาม
“ก็เหนื่อยแล้วนี่น่า” ตูมตามตอบ
“เราขึ้นไปอาบน้ำนอนกัน” จูเนียร์ชวนตูมตาม แอมป์และเนส
“เห็นด้วยอย่างยิ่งเลย” แอมป์ตอบ
“งั้นพวกนายขึ้นไปกันก่อนนะ เดี๋ยวเราจะหาอะไรกินซักหน่อยก่อน” เนสพูด
“ตามใจนาย เดี๋ยวเจอกัน” จูเนียร์พูดจบแล้วเดินขึ้นไปพร้อมกับตูมตามและแอมป์
หลังจากที่จูเนียร์ แอมป์ และตูมตามขึ้นไปแล้ว เนสก็เดินไปที่ตู้เย็นหยิบนมขึ้นมากล่องนึงมานั่งดื่มที่โต๊ะกินข้าว ระหว่างนั้น นทก็เดินมาหยิบน้ำเย็นดื่มเหมือนกัน
“นี่นายยังไม่ขึ้นไปนอนอีกหรอ” นทถาม
“เรายังไม่ค่อยง่วงอ่ะ” เนสตอบแล้วถามต่อ “แล้วพวกผู้หญิงขึ้นไปกันหมดหรือยัง”
“ซิลวี่กับแอปขึ้นไปแล้ว เหลือพี่กวางที่ยังนั่งพักอยู่ที่ห้องนั่งเล่นอยู่” นทตอบ
“อืมมม...”
“เนสเต้นได้ยังอ่ะ” นทถาม
“ยังไม่ค่อยได้อ่ะ” เนสตอบ
“แล้วจะทำไงอ่ะ?”
“ก็ดำน้ำตามเพื่อนเอาละกัน 555”
“เอาให้เนียนละกันนะ 555 เราขึ้นไปก่อนล่ะ” นทพูดจบแล้วเดินขึ้นห้องไป
เนสเดินมาหากวางที่ห้องนั่งเล่น
อ้าว...เนส ยังไม่ง่วงอีกหรอ วันนี้เหนื่อยทั้งวันแล้วนะ” กวางถาม
“เมื่อกี้ยัง ตอนเริ่มแล้ว เดี๋ยวผมขึ้นไปก่อนนะครับ” เนสตอบแล้วเดินขึ้นห้องไป
“เหลือเราคนเดียวแระ เราขึ้นห้องบ้างดีกว่า” กวางพึมพำอยู่คนเดียวแล้วเดินขึ้นห้องไป
..........................................
วันรุ่งขึ้น ณ ห้องกิจกรรม เป็นวันที่ทั้ง 8 คนต้องแสดงเพลงเพื่อดาวดวงนั้นต่อหน้าครูทั้ง 3 คน
“เอาใหม่” ครูเต้ยสั่ง
ทุกคนไปตั้งหลักแสดงใหม่อีกครั้งแล้วครั้งเล่า
“นี่ได้ซ้อมกันบ้างหริอเปล่า?” ครูตุ๊กตาถาม
“ซ้อมครับ” ตูมตามตอบ
“ซ้อมกันหมดทุกคนมั้ย”
“ทุกคนค่ะ” กวางตอบ
“ถ้าซ้อมแล้วทำไมออกมายังเป็นแบบนี้” ครูเต้ยถาม ทุกคนเงียบกันหมด
“ถามจริงๆ ซ้อมกันมาหรือเปล่า” ครูตุ๊กตาถามซ้ำ
“ซ้อมค่ะ” แอปเปิ้ลตอบ
“มีคนซ้อมแค่คนเดียวหรือไง” ครูเต้ยถามเสียงดุ
“ซ้อมครับ/ค่ะ” ทุกคนตอบ บรรยากาศ ณ ตอนนี้เป็นไปอย่างเคร่งเครียด
“ทำไมร้องกันไม่มีพลังเลย” ครูแหม่มถาม
“พลังหายไปไหนกันหมด” ครูเต้ยถาม ทุกคนก็ยังเงียบเหมือนเดิม
“ทุกคนกอดคอกันเป็นวงกลม” ครูเต้ยสั่ง
ทุกคนทำตามที่ครูเต้ยสั่ง “เข้าไปอีก! เหลือที่ไว้ทำไม” ครูเต้ยสั่งเสียงเข้ม
ทุกคนเบียดกันเข้าไปจนสุด “คราวนี้ให้ร้องท่อนฮุคพร้อมกันดังๆ” ครูเต้ยสั่ง
“เพื่อดาวดวงนั้น ที่ฝันที่อยากเป็น เพื่อดาวดวงนั้น และฝันคงไม่ไกล เพื่อดาวดวงนั้น ต้องสู้จนสุดใจ จะเป็นดาวดวงหนึ่งบนฟากฟ้า เพื่อดาวดวงนั้น แม้ฉันต้องฝ่าฟัน เพื่อดาวดวงนั้น ฉันจะทำให้เหนือกว่า เพื่อดาวดวงนั้น ฉันพร้อมจะไขว่ขว้า และจะทำให้โลกได้รับรู้ว่าฉันจะเป็นดาว” ทุกคนร้องพร้อมกันอย่างสุดเสียง
“ทุกคนสู้มั้ย?” ตูมตามพูดออกมา
“สู้!” ทุกคนที่เหลือตอบ
“งั้น ทุกคนเอาใหม่ คราวนี้ต้องเหมือนที่ทำตะกี้นี้นะ” ครูตุ๊กตาสั่ง
“ครับ/ค่ะ” ทุกคนตอบ
ทุกคนเริ่มการแสดงใหม่ ทุกคนมีสายตาที่มุ่งมั่น เด็ดเดี่ยวกว่าเดิม สุดท้ายผลที่ออกมาคือแสดงดีเกินคาด คุณครูทั้งสามปรบมือให้
“ต้องอย่างนี้สิ” ครูตุ๊กตาพูดพลางปรบมือ ครูทั้งสามยิ้มให้ทุกคน
ทุกคนยิ้มแก้มปริเหมือนกันกับทุกคนหายเหมื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย และวันแถลงข่าว ทุกคนก็สามารถแสดงต่อหน้าสื่อมวลชนได้อย่างประทับใจเลยทีเดียว หลังจากวันแถลงข่าวเสร็จ ทุกคนต้องมาเลือกเพลงเพื่อการแสดงในวันคอนเสิร์ตเปิดตัวซึ่งทุกคนได้เลือกเพลงของตนเองเรียบร้อยแล้ว และหมั่นฝึกซ้อมกันอย่างขะมักเขม้น
วันเสาร์ วันคอนเสิร์ตเปิดตัว 8 คนสุดท้ายเดอะสตาร์ 7 ทุกคนอยู่หลังเวทีเตรียมตัวแสดงกันอย่างตื่นเต้น
“ทุกคนเตรียมตัวขึ้นเวทีได้แล้วนะครับ” ทีมงานคนหนึ่งมาบอกทุกคน
“ตื่นเต้นจังเลย จะได้ขึ้นเวทีแล้ว” นทพูด
“ใจรู้สึกเต้นไม่เป็นจังหวะเลย ว่ามั้ย?” กวางพูด
“ใช่ มากเลยล่ะ” แอปเปิ้ลเสริม
“นี่อย่าตื่นเต้นมากสิ เดี๋ยวแสดงออกมาไม่ดีหรอก” จูเนียร์พูดแทรก
“รู้แล้วน่า พยายามอยู่เนี่ย” นทตอบ
“เฮ้ย...พวกเรา ได้เวลาแล้วนะ” ตูมตามเรียกทุกคน
“พวกเรา สู้มั้ย” แอมป์ถามทุกคน
“สู้!” ทุกคนที่เหลือตอบ
ทุกคนได้ขึ้นเวทีแสดงคอนเสิร์ตเปิดตัวเป็นครั้งแรก เมื่อเพลงเพื่อดาวดวงนั้นดังขึ้น ทุกคนในห้องส่งปรมมือและส่งเสียงเชียร์ทั้ง 8 คน นั่นหมายถึงสัญญาณเริ่มต้นของความฝันของทุกคน คอนเสิร์ตแรกของทั้ง 8 คนสร้างความประทับใจให้กับทุกคน เมื่อคอนเสิร์ตจบลงบนเวที พี่แฟรงค์ก็ประกาศบอกโจทย์เพลงสัปดาห์แรกทันที นั่นคือการแข่งขันที่แท้จริงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
.............................................
To be Continue to Chapter 2.1 -->>
ความคิดเห็น