คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 12 (เมื่อยมทูตเป็นมนุษย์!)
“เฮ้อ~”
ผมถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อยหนึ่ง
นี่ก็ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วที่เทียร์จากไป ทุกคนในห้องไม่มีใครจำเทียร์ได้เลยสักคน
อ้อ ยกเว้นไว้คนหนึ่ง -*-
“นั่งถอนหายใจอีกแล้วนะท่านซาตาน คิดถึงเทียร์คุงเหรอค่ะ ^^”
ยัยปีศาจเจ้าเล่ห์มิโกะนี่ไงล่ะ
=____=
ผมเคยถามนะว่าทำไมยังจำเทียร์ได้
ซึ่งเธอก็ตอบกลับมาว่า
“เทียร์คุงบอกว่าไม่อยากลบความทรงจำฉัน
ฉันเป็นคนสุดท้ายที่เขามาหาก่อนที่เขาจะไปเลยนะ เพราะว่าฉันสำคัญมากๆ คิคิ ^w^”
ฟังแล้วมันชวนน่าหมั่นไส้จริง
-_-+++
“เมื่อไหร่เธอจะเลิกยุ่งวุ่นวายกับฉัน -*-”
“แหมๆ ก็มีนายคนเดียวนี่น่าที่จำเทียร์คุงได้ ฉันจึงอยากคุยกับนายไง ^^”
“หึ ฉันไม่อยากจะเป็นข่าวกับเธอหรอกนะ -_-++”
“แต่อยากเป็นข่าวกับเทียร์คุงสินะ คิกคิก ^^”
“เธอ...!”
“ใจเย็นๆฉันไม่แกล้งแล้วก็ได้ ฉันจะบอกอะไรดีๆให้ฟัง ก่อนจะไปเทียร์คุงบอกกับฉันไว้ว่า...”
“ท่านซาตานดูนิ่งๆอย่างนั้นแต่เป็นคนขี้เหงามากเลยนะ
เพราะเขาอยู่คนเดียว ถ้าว่างเธอช่วยไปคุยกับเขาหน่อยนะ”
“หือ? ทำไมต้องเป็นฉัน?”
“เพราะเธอคือเพื่อนของผมไงล่ะ อ้อ อีกอย่างช่วยบอกเขาด้วยนะว่า...”
“....ผมรักเขาที่สุดเลย รักมากกว่าใครๆ ^O^”
“-/////- เจ้าบ้า!”
“เขินเหรอจ๊ะ ^^ อุ้ยๆ ท่านซาตานหน้าแดงด้วย อิอิ ^w^”
“หยุดแหย่ฉันเดี๋ยวนี้นะมิโกะ!”
“ทำไมล่ะ นายเขินน่ารักดีออก ^_^”
“บอกให้หยุดไง -O-+++”
“ดูสิ ท่านซาตานเขินมิโกะล่ะ!”
“นั่นสิ หรือว่าท่านซาตานจะ...กับมิโกะแล้วน่ะ”
“ไม่นะไม่! ฉันไม่ยอม! >O<”
“กรี๊ด! ท่านซาตานของเค้านะ! T^T”
นี่ไงล่ะ
เหตุผลที่ผมไม่อยากจะเข้าใกล้ยัยนี่จนเกินไป
รวมทั้งไม่อยากให้หมอนั่นเข้าใกล้ด้วย...
“ท่านซาตานจ้า ^O^”
“อ้ากกกกก! ปล่อยนะยัยบ้า! >O<”
ผมสติหลุดไปแล้วล่ะครับ
TOT
“ท่านไรยะค่ะ คือ...”
ผมมองหน้ามิเรนะสาวน้อยน่ารักในห้องผม
ซึ่งผมคงจะมองว่าเธอน่ารักแบบน้องสาวต่อไปนะหากเธอไม่มาทำร้ายเทียร์
ซึ่งจู่ๆเธอก็เรียกผมออกมาคุยส่วนตัว ก็ดีเหมือนกันจะได้เคลียร์ทีเดียวจบ!
-_-
“คือ....มิเรนะชอบท่านไรยะค่ะ! >////<”
หึ! ทำร้ายคนสำคัญของฉันแล้วยังกล้าบอกรักฉันอีกเหรอ!
อ้อ ลืมไปยัยนี่ถูกลบความทรงจำนี่น่า -*-
“แล้วไง?”
“เอ๋?”
“พูดจบแล้วใช่ไหม ฉันจะได้ไป”
“ทะ...ท่านไรยะ”
“มีอะไรอีกล่ะ?”
“ท่านไรยะไม่ได้ชอบฉันสักนิดเลยเหรอค่ะ”
“ขอโทษนะ ฉันมีคนที่ชอบแล้ว”ผมโบกมือลาพร้อมกับจะเดินออกมาแต่...
หมับ!
“ใครกันค่ะ? หรือว่า...”
“....”
หรือยัยนี่จะจำเทียร์ขึ้นมาได้!?!
“ท่านซาตานชอบมิโกะเหรอค่ะ!”
คงไม่ใช่แหละ
=____=
“อ้าว! เธอเพิ่งรู้เหรอจ๊ะ ^^”มิโกะที่โผล่มาจากไหนไม่รู้เข้ามากอดแขนผมอย่างสนิทสนมพร้อมกับเชิดหน้ากวนประสาทมิเรนะที่ยืนกัดฟันกรอด
“ยัยมิโกะ!”
“ทำไมจ๊ะคุณหนูจอมแอ๊บ ^^”
“ยัยแม่มด!”
“ฮู้ว~ ฉันสวยขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย ^0^”
“กะ...แก!”
“หยุดนะ!”ผมตะโกนขึ้นอย่างรำคาญ
ทำให้สองสาวพากันสะดุ้งเฮือก ผมตวัดสายตาดุดันไปยังมิเรนะทำให้ยัยนั่นติดอ่างทันที
“ทะ...ท่านไรยะ...”
“หยุดใช้วาจาไม่สุภาพต่อหน้าฉันสักทีเถอะ ฉันไม่ชอบ”
“แต่ยัยนี่!...”
“และมันจะทำให้ฉันรังเกียจเธอ”
“ทะ...ท่านไรยะ ฮือๆ”มิเรนะร้องไห้โฮออกมาก่อนจะวิ่งหนีไปจากตรงนี้อย่างรวดเร็ว
ผมกับมิโกะมองหน้ากันก่อนจะยักไหล่
“เย็นนี้ฉันไปบ้านนายนะ ท่านซาตาน ^O^”
“หา!!!!!”
ตอนเย็น
ในที่สุดยัยนี่ก็ตามผมมาที่บ้านจนได้
คิดดูมาเฝ้าถึงหน้าห้องทำงานผมเลยอ่ะ(ช่างมีความพยายาม)
“เอ๊ะ!”ผมอุทานขึ้นอย่างแปลกใจ
ผมไม่ได้เปิดไฟทิ้งไว้นี่น่าทำไมถึงสว่างได้ล่ะ?
“อะไรเหรอ?”
หรือว่า...เขาจะกลับมา
ไม่สิ จะเป็นไปได้ไงเล่า! -O-
ด้วยความสงสัยผมจึงเดินตรงไปยังประตูทันที ไม่ได้ล็อคด้วย!
ผมเปิดประตูเข้าไปแล้วเดินตรงไปยังที่มีเสียงพูดคุยโดยไม่ได้สนใจเสียงของมิโกะที่โวยวายตามหลังมา
ทันทีที่ผมเข้าไปยังห้องครัวผมก็พบกับร่างโปร่งบางของไวท์ดาร์กที่ผูกผมสีน้ำตาลอย่างลวกๆ
กับร่างสูงโปร่งของแบล็คไลท์ที่กำลังคุยกับร่างบางเพรียวของหญิงสาวคนหนึ่งอยู่
โดยเธอนั่งหันหลังให้ผมทำให้ผมมองเห็นเพียงแต่ผมสีดำสนิทและดูสลวยของเธอ
“อ้าว? ท่านซาตานกลับมาแล้วเหรอครับ ^^”แบล็คไลท์ทักผมขึ้นทำให้ไวท์ดาร์กที่กำลังทำอาหารหันมายิ้มให้ผมเล็กน้อยก่อนไปสนใจอาหารต่อ
หญิงสาวคนนั้นหันมามองผมทันทีที่ตาของเราสองคนสบกันผมก็รู้สึกถึง...
ตึกตัก!
ใจที่เต้นแรง เธอน่ารักมาก น่ารักเหมือนกับ...เขาคนนั้น...
“เทียร์คุง! ^O^”มิโกะที่อยู่ข้างหลังผมพูดเสียงดังพร้อมกับโผเข้ากอดผู้หญิงคนนั้น
แต่ว่าไงนะ...เทียร์งั้นเหรอ? O.O
“ว่าไงมิโกะจังสบายดีไหม ^^”เธอกอดตอบพร้อมกับถามมิโกะด้วยรอยยิ้มเต็มหน้า
“สบายดีจ๊ะ และสบายดีมากขึ้นไปอีกที่ได้เห็นหน้าเธอ ว้า~ คิดถึงจังเลย ^O^”
“อือ ฉันก็คิดถึงมิโกะจังนะ ^^”
“ว่าแต่ทำไมเธอกลายเป็นผู้หญิงล่ะ?”
“ผม เอ่อ ฉันกลายพันธุ์น่ะ ^^;;”
ห่ะ! กลายพันธุ์ที่เทียร์หมายถึงตลอดเวลาคือการเป็นผู้หญิงเหรอเนี่ย!?!
รู้งี้ทำให้กลายพันธุ์ตั้งแต่แรกแล้ว เสียดายชะมัด! (เสียดายอะไรจ๊ะ ^^ : BB)
“ว้าว ดีจังเลย อ่ะ ฉันไม่รบกวนเธอแล้ว เชิญคุยกันตามประสาคนรักตามสบาย
ฉันไปดูพี่สาวทำอาหารดีกว่า ^^”
“นั่นเป็นแม่ฉันน่ะ ^^”
แม่งั้นเหรอ? นั่นมันเจ้าไวท์ดาร์กไม่ใช่เหรอ?
ไหงกลายเป็นแม่ของแอสทาเทียร์ได้ล่ะ!
“อ่า สวัสดีค่ะคุณแม่ นี่ก็คงจะเป็นคุณพ่อสินะ ^^”
“ใช่แล้ว พ่อเป็นพ่อของเทียร์เอง ^^”เจ้าแบล็คไลท์ตอบรับด้วยรอยยิ้ม
นี่มันหมายความว่าไงกันเนี่ย!
“ท่านซาตาน อ๊ะ! ท่านไรยะคงมีเรื่องมากมายจะถามข้าสินะ”
“อือ -///-”
“งั้นเราไปหาที่ส่วนตัวกันเถอะ ^^”
“อย่างนี้นี่เอง
เพราะอย่างนี้เธอกับเจ้าเหมียว อ่า พ่อแม่ของเธอจึงมาที่นี้สินะ -0-”
ผมพยักหน้าอย่างเข้าใจหลังจากได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากปากของเทียร์
ท่านซาตานก็จิตใจดีเหมือนกันนี่น่า หรือว่าเฉพาะกับเทียร์ -*-
(แน่นอน เพราะเทียร์คือลูกรักของข้า! ^^
: ซาตาน)
“อื้อ เพราะข้าไม่อยากอยู่กับใครนอกจากท่านนี่น่า ^////^”
“เทียร์...ต่อจากนี้ไปเธอจะหนีฉันไปไหนอีกแล้วนะ...”ผมยกมือนุ่มนิ่มของเธอขึ้นมองกุมพร้อมกับมองตาเธออย่างขอคำสัญญา
“อื้ม ข้าจะไม่ไปไหนอีกแล้ว ข้าสัญญา ^^”
“ตอนนี้เธอก็เป็นผู้หญิงแล้ว ฉันคงไม่ต้องเก็บอะไรอีกแล้วสินะ ^^”
“เห?”
“ฉันรักเธอ เทียร์ ^^”
“ท่านไรยะ -/////-”
“แล้วคำตอบล่ะ? ^^”
“ข้าก็รักท่าน >/////<”
“ฮิ้วววว~”เสียงโห่แซวดังขึ้นพร้อมกับร่างของเจ้าเหมียวสองตัวและมิโกะที่เดินเข้ามาในห้องของผม
เทียร์หน้าแดงอย่างเขินอายพร้อมกับเอาหน้ามาซุกบริเวณหน้าอกของผม
อ้ากกก! แฟนใครน่ารักจริงเว้ย! >////<
“เอ่อ...ไวท์ เจ้าลืมอะไรไปหรือเปล่า?”แบล็คไลท์พูดขึ้นอย่างนึกอะไรบางอย่างได้
ทำให้พวกเราหันไปมองอย่างงุนงง
“อะไรเหรอแบล็ค? เอ๊ะ!”
“อาหารรรรรร~!”พวกเราพร้อมใจกันพูดพร้อมกับรีบวิ่งแข่งลงไปข้างล่าง
ให้ตายเถอะ! เจ้าเหมียวทั้งสองยังสร้างเรื่องวุ่นวายไม่เปลี่ยน
แต่ก็ดีแล้วล่ะ เพราะผมได้ความรักของผมกลับคืนมาแล้วนี่นะ ^__^
“ข้ารักเจ้าแอสทาเทียร์”ผมหันไปบอกเบาๆกับคนข้างกาย
“อื้อ ฉันก็รักท่าน ไรยะ”
“ว้ากกก! ไวท์รีบปิดเร็วเข้า!”
“ข้ากำลังพยายามอยู่!”
“ให้หนูช่วยไหมค่ะคุณแม่!”
“แว้กกกกก! ไฟลุกท่วมแล้ว >O<!”
100%
+++++++++++++++++++++
จบแล้วจ้า สนุกกันไหมเอ่ย
ขนาดตอนสุดท้ายเจ้าเหมียวทั้งสองยังคงความรั่วไว้อย่างดี แถมยังรวมมิโกะเข้าไปอีกคน
แหมๆ นั่งอมยิ้มกันเลยใช่ไหมล่ะ ต่อไปบลูจะแต่ง Y ส่วนจะเป็นวายแบบไหนนั้น
ช่วยติดตามนักเขียนฝึกหัดคนนี้ต่อไปด้วยนะจ๊ะ ^O^ จุ๊บ! รักผู้สนับสนุนทุกคน >3<
By : BB(BlueBlood)
ความคิดเห็น