คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER 2 (เมื่อยมทูตจะกลายพันธุ์!)
CHAPTER 2
(เมื่อยมทูตจะกลายพันธุ์!)
“ทะ...ท่านซาตาน...”
“อยู่นิ่งๆน่า
-*-”
“ตะ...แต่ว่า...”
“ฉันจะทำเบาๆ
เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัว”
“อ่ะ..ท่านซาตาน
ข้า...”
“อย่าดิ้นสิ”
“ก็...ข้าอึดอัดนี่น่า...”
ข้าพูดเสียงแผ่วพร้อมกับพยายามดันตัวของท่านซาตานออก
“อ่ะ
เสร็จแล้ว”ท่านซาตานพูดพร้อมกับถอยออกไป ก่อนจะมองข้าในชุดนอนลายหมีตีลังกา พวกเจ้าคิดอะไรน่ะ
ย่ะ...อย่าบอกนะว่าคิดว่าข้ากับท่านซาตาน...กันน่ะ เจ้าพวกมนุษย์จอมหื่น >0<
ท่านซาตานก็แค่เปลี่ยนชุดนอนให้ข้าเท่านั้นเอง -O-
“เหม่ออะไรของนายอยู่น่ะ แต่ว่าเป็นผู้ชายทำไมรูปร่างถึงได้อ้อนแอ้นเหมือนผู้หญิงแบบนี้ล่ะ
-_-”
“ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน
ทั้งที่ข้าก็ฝึกซ้อมอย่างหนักไม่แพ้พวกยมทูตตนอื่นๆ
ทำไมกันนะข้าถึงไม่มีกล้ามเนื้อเหมือนพวกนั้นสักนิด -0-”
“ช่างมันเถอะ
นอนได้แล้วพรุ่งนี้ยังมีอะไรที่ต้องทำ”ท่านซาตานถอนหายใจก่อนจะผลักตัวข้าให้นอนลงบนเตียงนอนนุ่มๆ
และเข้ามานอนข้างข้า
ตึกตัก!
อ้ากกกกก! อาการแบบนี้มาอีกแล้ว T^T
“ทะ...ท่านซาตานขอรับ”ข้าก้มหน้าอย่างรู้สึกแปลกๆก่อนจะส่งเสียงเรียกท่านซาตานเสียงเบา
“มีอะไร?
หนาวงั้นเหรอ?”ท่านซาตานพูดพร้อมกับเอาท่อนแขนอันแข็งแรงนั้นโอบรอบตัวข้าแล้วดึงเข้าไปใกล้ตัว
ตึกตัก! ตึกตัก!
ว้ากกกก! อาการหนักกว่าเดิมอีก TOT
“เอ่อ...ข้าไม่ได้หนาวขอรับ”ข้าพูดพร้อมกับพยายามดันร่างของท่านซาตานออกจากตัว
ท่านซาตานส่งเสียงฮึมฮำในลำคอก่อนจะลืมตาขึ้น
ทำให้ข้าชะงักกับดวงตาเปี่ยมเสน่ห์นั้นราวกับถูกมนตร์สะกด
“นอนได้แล้ว
อย่าดื้อ -_-”
“ขะ...ข้าไม่ได้ดื้อนะขอรับ
-O-”
“แล้วที่กำลังเถียงฉันอยู่เนี่ยเขาไม่ได้เรียกว่าดื้องั้นเหรอ?”
“เอ่อ...ข้าแค่อยากจะไปนอนกับเจ้าเหมียวทั้งสองตัวเท่านั้นเอง
-.-”ข้าหลบตาของท่านซาตานและพูดเสียงเบา
“ทำไม?”
“คือ...ข้ารู้สึกแปลกๆเวลานอนกับท่าน
ปกติท่านไม่เคยใกล้ชิดกับข้าขนาดนี้มาก่อน”
“หือ?
แค่นั้นเหรอ?”
“เอ๋?”ข้าเงยหน้าขึ้นอย่างสงสัยเมื่อได้ยินประโยคที่ฟังดูแปลกหูของท่านซาตาน
ก่อนจะพบกับดวงตาที่กำลังส่องประกายวิบวับอย่างสนุกสนานของท่าน
“ท่านแกล้งข้า! -O-”
“เปล่าแกล้งแค่แหย่นิดหน่อย
ก็นายชอบทำท่าแปลกๆนี่น่าไม่ต้องกลัวหรอกถ้ายังไม่ชินก็แค่ทำตัวตามสบายเหมือนเวลาที่อยู่กับเจ้าเหมียวสองตัวนั่น
ไม่นานก็จะรู้สึกชินไปเอง ^^”
“แต่ท่านเป็นถึงท่านซาตาน
ต่อให้ข้าสนิทกับท่านแค่ไหนข้าก็มิบังอาจ (. .)”
“ก็คิดซะว่าตอนนี้ฉันกับนายเราเป็นเพื่อนร่วมงานกัน
เป็นไงรู้สึกสบายใจขึ้นไหม ^-^”
“อ่ะ...อื้ม
-///-”
“เพราะฉะนั้นนอนได้แล้ว
เข้าใจไหมเทียร์ ^_^”
อ้ากกกกก! ข้ากำลังจะละลายกับรอยยิ้มอันเปล่งประกายของท่านซาตาน >O<////
“ขะ...ขอรับ (. .)”
“อ่ะ! ของนาย”
ท่านซาตานพูดขึ้นพร้อมกับโยนชุดอะไรสักอย่างมาบนหัวของข้า
ทันทีที่ข้าตื่นจากนิทรา อ่า ภาษามนุษย์ว่าไงนะ อ่อ นอนหลับนั้นแหละ-_-^ ข้ามองชุดที่ท่านซาตานโยนให้ก่อนจะเอ่ยปากถามด้วยความสงสัย
“มันคืออะไรเหรอท่านซาตาน
0-0?”
“มันคือชุดที่นายต้องใส่ก่อนจะออกไปข้างนอกกับฉัน
-_-*”
ท่านซาตานพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่ายก่อนจะดึงตัวข้าให้ลุกขึ้นแล้วผลักข้าเข้าไปในห้องชำระร่างกายหรือภาษามนุษย์เรียกว่า
ห้องน้ำพร้อมปิดประตูใส่หน้าข้า
ซึ่งข้าก็ทำได้แต่ยืนงงพร้อมกับมองชุดในมือและรำพึงในใจว่า ‘ข้าต้องใส่ชุดนี่ใช่ไหม?’
“เสร็จแล้วขอรับ”ข้าพูดขึ้นพร้อมกับเคาะประตูเพื่อให้ท่านซาตานเปิดประตูให้
คิดดูสิ
ท่านขังข้าไว้ในห้องน้ำเลยอ่ะ T^T
เมื่อประตูเปิดออก ข้าก็รีบก้าวออกเพราะกลัวว่าจะถูกขังอีก
แต่ด้วยความที่ข้ารีบก้าวออกมาเร็วไปหน่อย
ทำให้ข้าสะดุดพรมที่อยู่หน้าประตูและนั่นทำให้ข้าเสียหลัก
อ๊ากกกก! หน้าข้าได้กระแทกกับพื้นแบบเต็มเหนี่ยวแน่ๆ>O<
ปึก!
“อั๊ก!/โอ้ย!”
เสียงแรกที่เกิดขึ้นคือเสียงของหน้าข้าที่กระแทกกับอะไรสักอย่างหนึ่ง
ส่วนเสียงที่ตามมาน่ะเหรอ? เสียงโอ้ยน่ะของข้า แต่เสียงอั๊กนี่เป็นเสียงใครหว่า0.0 หรือว่า…พื้นมันจะเจ็บเป็น-0-!
“ให้ตายเถอะ
นายนี่ตัวหนักชะมัด -*-”
จะว่าไปเสียงพื้นนี้มันคุ้นๆแหะ-o-^
ข้าจึงค่อยๆลืมตาขึ้นและพบว่ามีใบหน้าที่หล่อเหลาอันแสนคุ้นตากำลังจ้องหน้าข้าในระยะประชิด
และนั่นทำให้ข้าต้องเบิกตากว้าง
“ท่านซาตาน!”
“ทำไมต้องเสียงดังด้วย
เดี๋ยวเจ้าเหมียวแสนรู้ทั้งสองตัวนั่นก็พรวดพราดเข้ามาหรอก -_-”
ท่านซาตานพูดด้วยใบหน้าเรียบนิ่งก่อนจะดันตัวข้าให้ลุกขึ้นและปัดเสื้อผ้าตัวเองเล็กน้อย
ข้ามองท่านซาตานนิ่งอย่างไม่รู้ว่าควรพูดอะไร
ท่านซาตานหันมามองข้าเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้ามาใกล้...ใกล้เรื่อยๆ..
ใกล้เข้ามาแล้ว..เข้ามาประชิดตัวแล้ว
เฮ้ย! กะ..กะ...ใกล้ไปแล้วนะ T-T
“มองทำไม?”
“ขะ
ข้าไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี..”
“ก็เลยมอง^^”ท่านซาตานพูดต่อพร้อมกับรอยยิ้ม
อ้ากกกกก! รอยยิ้มชวนละลายมาอีกแล้ว >O<////
“ขะ..ขอรับ (. .)”ข้าตอบรับพร้อมกับก้มหน้างุด
นี่มันไม่ใช่นิสัยของชายชาตรีเลยนะ แต่ ณ เวลานี้ชายชาตรง ชายตรี
ข้าก็ไม่สนใจแล้วววว >_<
“หืม?
นี่อาบน้ำแล้วเหรอ?”ท่านซาตานพูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้ามาจนปลายจมูกของท่านกำลังจะถูกแก้มของข้า
ข้ายืนตัวแข็งพร้อมใบหน้าที่เริ่มจะร้อนแล้วตอบรับไปเสียงแผ่ว
“ขอรับ”
“หอมดีนะ”
จุ๊บ!
อ้ากกกก! ท่านซาตานจุ๊บแก้มข้า อ้ากกกกก! o>O<o
“ทะ...ท่าน...”ข้ารีบถอยออกจากรัศมีของท่านซาตานพร้อมกับเสียงกลองในอกที่กำลังกระหน่ำตีอย่างบ้าคลั่ง
ท่านซาตานหัวเราะในลำคออย่างรู้สึกสนุกสนานก่อนจะเดินมาใกล้ข้าอีกครั้งแล้ว....
แปะ!
เอามือวางบนหัวของข้า
-_-
“Morning
Kiss ^^”
ห่ะ! อะไรมอๆๆนะ O.O
“จุ๊บสวัสดีตอนเช้าไงล่ะ
^^”
ทำไมท่านซาตานยิ้มบ่อยจัง
คงสนุกสินะที่ได้แกล้งข้าแบบนี้น่ะ -O-
“ตะ...ต่อไปท่านอย่าทำแบบนี้กับข้าอีกนะ! -O-”
“หือ? ทำไมล่ะ?”
“ก็เพราะ....ข้าไม่อยากจะกลายพันธุ์น่ะสิ!”เมื่อพูดจบข้าก็เดินออกมาจากห้องนั้นอย่างรวดเร็ว
ทิ้งให้ท่านซาตานยืนงงพร้อมกับทวนคำอย่างมึนงง
“กลายพันธุ์?”
100%
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น